ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΡΤΗΣ

Ἱερεύς Ζώης Δημητρίου, ἐτῶν  50, † 15 Αὐγούστου 1943.

Καταγόταν ἀπό τό Κομμένο, ὅπου γεννήθηκε τό 1892,  καί ἦταν Ἐφημέριος στούς  Ἁγίους Ταξιάρχες Λουτρῶν. Στίς 15 Αὐγούστου 1943, μεταβαίνοντας στήν πανήγυρη τοῦ χωριοῦ του, συνελήφθη καί ἐκτελέσθηκε τήν ἑπόμενη ἡμέρα μέ ἄλλους 315 σφαγιασθέντες στό Κομμένο ἀπό τούς Γερμανούς. Κατέλιπε τά τέκνα του Βασιλική ἐτῶν 21, Βαρβάρα, ἐτῶν 18, καί Κωνσταντῖνο, ἐτῶν 14[1].

Ἱερεύς Λάμπρος Σταμάτης,  ἐτῶν 51, † 16 Νοεμβρίου 1943.

Ἐφημέριος τοῦ χωριοῦ Κομμένου, ἀπό τό ὁποῖο καταγόταν. Γεννήθηκε τό 1891. Στόν Κλῆρο εἰσῆλθε τό 1920. Διακόνησε ἀρχικά ὡς Ἐφημέριος Λαγκάδης Βάλτου τῆς Μητροπόλεως Αἰτωλοακαρνανίας. Ἀπό τό 1933 ἦταν Ἐφημέριος στό χωριό Κομμένο. Ἐκτελέσθηκε στόν περίβολο τοῦ Ναοῦ κρατώντας στά χέρια του τό Ἱερό Εὐαγγέλιο καί τά ἱερά ἄμφια στίς 16 Αὐγούστου 1943, ὅταν ἐσφάγησαν ἀπό τούς Γερμανούς ὅλοι οἱ κάτοικοι τοῦ μαρτυρικοῦ Κομμένου. Ἀνάμεσα στούς νεκρούς ἦταν ἡ Πρεσβυτέρα, ἡ θυγατέρα του Μαρία, 14 ἐτῶν, καί ὁ ἑξάχρονος γυιός του Χρῆστος. Κατέλιπε τό παιδί του Γεώργιο[2].

Ἱερεύς Βασίλειος Τσουπρᾶς, ἐτῶν  54, † 30 Σεπτεμβρίου 1943.

Ἐφημέριος στόν Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ χωρίου Σελλάδων ἀπό τό ὁποῖο καί καταγόταν. Ἦταν πτυχιοῦχος τῆς πενταταξίου Ἱερατικῆς Σχολῆς Ἄρτης. Ὡς Ἐφημέριος διακόνησε ἀρχικά στήν Ρυπανιά Βάλτου. Ἀργότερα διωρίσθηκε Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τοῦ Δήμου Θυάμου Βάλτου, Πνευματικός καί Οἰκονόμος τῆς Ἱερατικῆς Σχολῆς. Ἐκτελέσθηκε, σέ ἀντίποινα τοῦ σαμποτάζ κατά τῶν Γερμανῶν, στίς 30 Σεπτεμβρίου 1943, μέ ἄλλους συμπολίτες του. Λίγο πρίν τήν ἐκτέλεση φώναξε στούς συναθλητές του: "Παιδιά, πεθαίνουμε γιά τήν πίστη καί τήν Πατρίδα, Θεέ μου, συγχώρεσέ μας. Συγχώρεσε καί τούς φονιάδες μας"[3]. Κατέλιπε τήν Πρεσβυτέρα του Ἑλένη[4].

Ἱερεύς Χρῆστος Θεοχάρης, ἐτῶν 50, † 5 Μαΐου 1943.

Ἐφημέριος Ἁγ. Παρασκευῆς Ράμιας, ἀπό ὅπου καταγόταν. Ἀπόφοιτος τῆς Ἱερατικῆς Σχολῆς Ἄρτης. Πολέμησε μέ γενναιότητα ὡς Λοχίας στήν Μικρά Ἀσία. Συμπαραστάθηκε μέ θάρρος καί ἐλπίδα στό ποίμνιό του καί ἐνίσχυε τούς στρατευμένους ἄνδρες τοῦ χωριοῦ του:

"Προσφιλεῖς ὑπαξιωματικοί καί Στρατιῶται,

Πατρός καί μητρός καί τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τερπνότερον, σεμνώτερον καί ἁγιώτερον ἐστίν ἡ Πατρίς. Σεῖς εἶσθε ἀγαπητοί μου φίλοι οἱ ὑπερασπισταί τῶν ἄνω ἱερῶν μας".

            Μεταβαίνοντας στίς 5 Μαΐου 1943 στό Βουλγαρέλι, κοντά στήν ἐνορία του, ἔπεσε θῦμα τοῦ ἀπό ἀέρος βομβαρδισμοῦ  τῶν Ἰταλῶν. Κατέλιπε τήν Πρεσβυτέρα του Παρασκευή, ἐτῶν 47, καί τά παιδιά του  Βασιλική, ἐτῶν 17, Ἀλεξάνδρα, ἐτῶν 26, Κωνσταντῖνο, ἐτῶν 21, Γεώργιο, ἐτῶν 19, Ἀριστοτέλη, ἐτῶν 18, Δημήτριο, ἐτῶν 14  καί  Εὐανθία, ἐτῶν 12[5].