ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

Ἱερεύς Ἰωάννης Ἀθανασιάδης,

Ἐφημέριος Ἁγίου Ἀθανασίου. Κακοποιήθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους[1].

Ἱερεύς Στέργιος Γαλανίδης.

Ἐφημέριος Σιδηροχωρίου. Τόν συνέλαβαν στίς 30 Αὐγούστου 1941, τόν ὡδήγησαν στήν Ἀσφάλεια Καβάλας, ὅπου τόν ξυλοκόπησαν βάναυσα. Ἐξορίσθηκε στήν Βουλγαρία καί ἐργαζόταν ἐκεῖ ὡς ἀχθοφόρος στίς πόλεις Βράστα, Μπελοσλάτινα καί Μέζδρα[2].

Ἱερεύς Ἄνθιμος Γκίνης.

Ἐφημέριος Πράβιου Ἐλευθερουπόλεως. Κατέφυγε στό Πλατύ Βεροίας[3].

Ἱερεύς Χριστόδουλος Δημανίδης.

Ἐφημέριος Κάργιανης. Τόν συνέλαβαν τρεῖς ἡμέρες μετά τήν ἄφιξη τοῦ Βουλγαρικοῦ στρατοῦ. Τόν ἀπέκδυσαν καί τόν κτυποῦσαν διά ξύλου ἀπό τήν κεφαλή μέχρι τῶν ποδῶν. Παρέμεινε κλινήρης δυό μῆνες. Τόν ἐκδίωξαν καί κατέφυγε στήν Νιγρίτα. Κατά τά τραγικά γεγονότα τῶν Κερδιλίων καί τήν ὁμαδική δολοφονία τοῦ ἄρρενος πληθυσμοῦ, ἐκτελέσθηκαν καί δύο γυιοί του[4].

Ἱερεύς Δημοσθένης ἤ Δημήτριος Θεοδωρίδης.

Ἐφημέριος Ν. Περάμου, ἐτῶν 79[5]. Τόν συνέλαβαν οἱ Βούλγαροι στίς 30 Αὐγούστου 1941. Τόν ἔκλεισαν στήν φυλακή, ὅπου τόν ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου. Ὑπέστη μεγάλη βλάβη στά μάτια, στά χέρια καί στούς πόδες. Τόν ἀπήλασαν[6].

Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Ὀρφανός.

Ἐφημέριος Γαληψοῦς. Τό μεσονύκτιο τῆς 7ης Σεπτεμβρίου 1941 Βούλγαροι στρατιῶτες εἰσέβαλαν στήν οἰκία του, γιά νά βροῦν ποῦ εἶχε κρυμμένα ὅπλα. Κακοποίησαν τήν Πρεσβυτέρα καί τόν συνέλαβαν. Τόν ὡδήγησαν στό Φρουραρχεῖο Κ. Λακκοβικίων, ὅπου τόν ἔδειραν ἀνηλεῶς. Τοῦ πρότειναν νά συνεργασθῆ, ὡς κατάσκοπος καί καταδότης τῶν συγχωριανῶν του, μέ τήν διαβεβαίωση ὅτι θά τοῦ παρεῖχαν κάθε ἄνεση. Ὁ Ἱερεύς ἀπέρριψε μέ περιφρόνηση τήν πρόταση. Τόν ἐκτύπησαν βάναυσα καί πάλι. Τόν ἀπήλασαν μόνο του, χωρίς τήν οἰκογένειά του, τήν ὁποία ἐκδίωξαν να χρόνο ἀργότερα. Ἀπό τίς κακουχίες ἀπεβίωσε ἡ Πρεσβυτέρα του καί τοῦ ἄφησε 6 ὀρφανά, τῶν ὁποίων τά περισσότερα ἦταν μικρῆς ἡλικίας[7]. 

Ἱερεύς Ἀθανάσιος Παπαδόπουλος.

Ἐφημέριος Πράβιου Ἐλευθερουπόλεως. Κατέφυγε στό Μελάνθιο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πολυανῆς καί Κιλκισίου[8].

Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Παπαδόπουλος.

Ἐφημέριος Ἐλευθερουπόλεως καί Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος. Στίς 10 Ἰανουαρίου 1944 τόν συνέλαβαν καί τόν ἐξυλοκόπησαν βάναυσα, διότι ἐβάπτισε τά παιδιά δυό Ἀνταρτῶν. Ὑπέστη τά πάνδεινα, γιατί ἀρνιόταν νά λειτουργῆ στήν βουλγαρική γλώσσα[9].

Ἱερεύς Γεώργιος Παπαχριστοδούλου.

Ἐφημέριος στό χωριό Κ. Λακοββίκια. Κατέφυγε στό Ἀηδονοχώρι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σερρῶν[10].

Ἱερεύς Ἰωάννης Σφονδυλάκης.

Ἐφημέριος Ἐλευθέρων. Τόν συνέλαβαν καί τόν ἐκτόπισαν στήν Βουλγαρία[11].

Ἱερεύς Παράσχος Τασιούδης.

Ἐφημέριος Παλαιοχωρίου. Συνελήφθη ἀπό τούς Βουλγάρους στίς 28 Σεπτεμβρίου 1941, κατά τά γεγονότα τῆς Δράμας, μέ ἄλλους 9 συγχωριανούς του, μέ τήν κατηγορία ὅτι συμμετεῖχαν στήν Ἀντίσταση κατά τῶν Βουλγαρικῶν Ἀρχῶν Κατοχῆς. Βασανίσθηκε ἀπάνθρωπα[12].