ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ  ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ  ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ   ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ "ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ"
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
  ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑΣ   ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ    ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Φωνή Κυρίου | Διακονία | Εορτολόγιο | Πολυμέσα

πίσω


ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Πρόλογος

Οι πηγές της πίστεως 1-12

Ο Χριστιανικός Θεός 13-21

Ο Χριστιανικός Θεός 22-28

Ανθρωπολογία 29-39

Ανθρωπολογία 40-55

Τριαδολογία 56-65

Χριστολογία 66-72

Χριστολογία 73-78

Η Θεοτόκος 79-83

Η Απολύτρωση 84-94

Εκκλησιολογία 95-101

Εκκλησιολογία 102-113

Η Θεία Χάρις 114-121

Η δικαίωση του ανθρώπου 122-132

Η πλήρωση του Ευαγγελικού Νόμου 133-138

Τα μέσα της χάριτος 139-147

Τα μέσα της χάριτος 148-157

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 158-168

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 169-172

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 173-191

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 192-201

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 202-206

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 207-213

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 214-217

Σημειώσεις

ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

Πρόλογος

Εισαγωγή

Αρθρον πρώτον

Αρθρον δεύτερον

Αρθρον τρίτον

Αρθρον τέταρτον

Αρθρον πέμπτον

Αρθρον έκτον

Αρθρον έβδομον

Αρθρον όγδοον

Αρθρον ένατον

Αρθρον δέκατον

Αρθρον ενδέκατον

Αρθρον δωδέκατον

Παράρτημα

Εντολή πρώτη

Εντολή δευτέρα

Εντολή τρίτη

Εντολή τετάρτη

Εντολή πέμπτη

Εντολή έκτη

Εντολή εβδόμη

Εντολή ογδόη

Εντολή ενάτη

Εντολή δεκάτη

Υποσημειώσεις

1 - 25

26 - 50

51 - 75

76 - 100

101 - 150

151 - 200

201 - 250

251 - 300

301 - 350

351 - 400

401 - 450

451 - 491

151. Ρωμ. 16,25· «μυστηρου χρνοις αωνοις σεσιγημνου».

152. ᾿Ιω. 8,58· «μν μν λγω μν, πρν ᾿Αβραμ γενσθαι γ εμι».

153. Εβρ. 1,3.

154. ᾿Ιω. 1,1.

155. ᾿Ιω. 20,19.

156. Ττ. 2,13· «προσδεχμενοι τν μακαραν λπδα κα πιφνειαν τς δξης το μεγλου Θεο κα σωτρος μν ᾿Ιησο Χριστο».

157. Ρωμ. 9,5.

158. «Ος ν μορφ Θεο πρχων οχ ρπαγμν γσατο τ εναι σα Θε, λλ᾿ αυτν κνωσεν μορφν δολου λαβν, ν μοιματι νθρπων γενμενος, κα σχματι ερεθες ς νθρωπος...» (Φιλιπ. 2,6. 7).

159. Βλ. Π. Τρεμπλα, Δογματικ..., (1959), τ. δετερος, σ. 51 ξ.

160. «Κα νηστεσας μρας τεσσαρκοντα κα νκτας τεσσαρκοντα στερον πενασε» (Ματθ. 4,2).

161. «Πρωας δ πανγων ες τν πλιν πενασε· κα δν συκν μαν π τς δο λθεν π᾿ ατν, κα οδν ερεν ν ατ ε μ φλλα μνον» (Ματθ. 21,18).

162. ᾿Ιω. 4,8.

163. ᾿Ιω. 19,28.

164. «᾿Ιδο νθρωπος φγος κα ονοπτης» (Ματθ. 11,19).

165. ᾿Ιω. 4,16· « ον ᾿Ιησος κεκοπιακς κ τς δοιπορας καθζετο οτως π τ πηγ».

166. «Ατς δ κθευδε» (Ματθ. 8,25).

167. «᾿Ενεβριμσατο τ πνεματι κα τραξεν ατν» (᾿Ιω. 11,33).

168. ᾿Ιω. 11,35.

169. Μρκ. 11,15.

170. «Κα γενμενος ν γωνίᾳ κτενστερον προσηχετο. ᾿Εγνετο δ δρς ατο σε θρμβοι αματος καταβανοντες π τν γν» (Λουκ. 22,44).

171. «᾿Ηλ λ! λαμ σαβαχθαν;» (Ματθ. 27,46).

172. Εβρ. 5,7. 8.

173. Βλ. Ορον Δ Οκ. Συνδου· «ν δυσν φσεσιν συγχτως, τρπτως, διαιρτως, χωρστως γνωριζμενον».

174. «᾿Εν τφ σωματικς, ν δου δ μετ ψυχς ς Θες, ν παραδεσ δ μετ ληστο, κα ν θρν πρχες, Χριστ, μετ Πατρς κα Πνεματος, πντα πληρν ς περγραπτος» (᾿Εναρκτ. ᾿Ακολουθα πρ το Μ. Εσπερινο τς Κυριακς το Πσχα). Στν ραα ατ συνοπτικ εχ τς ᾿Εκκλησας τονζεται κατ τρπο θαυμσιο μριστη παρουσα το Λγου, ς περγραπτου, τσο στ πρσλημμα τς νθρωπνης του φσεως, σο κα στος κλπους τς γας Τριδος κα στ σμπαν λκληρο!

175. 2 Κορ. 4,7.

176. ᾿Αριστουργηματικτερα γιος ᾿Ιωννης Δαμασκηνς, περιγρφοντας τν ντδοση τν διωμτων, παρατηρε· «᾿Επ τς ποστσεως, κν κ το συναμφοτρου, κν ξ νς τν μερν τατην νομσωμεν, μφοτρων τν φσεων τ διματα ατ πιτθεμεν. Κα γρ Χριστς, περ στι τ συναμφτερον, κα Θες κα νθρωπος λγεται, κα κτιστς κα κτιστος, κα παθητς κα παθς· κα ταν ξ νς τν μερν Υἱός Θεο κα Θες νομζηται, δχεται τ τς συνυφεστηκυας φσεως διματα, τοι τς σαρκς, Θες παθητς νομαζμενος κα Κριος τς δξης σταυρωμνος· ο καθ Θες, λλ καθ κα νθρωπος ατς· κα ταν νθρωπος κα Υἱός νθρπου νομζηται, δχεται τ τς θεας φσεως διματα κα αχματα, παιδον προαινιον, νθρωπος ναρχος· ο καθ παιδον κα νθρωπος, λλ καθ Θες ν προαινιος, γγονεν π᾿ σχτων παιδον. Κα οτς στιν τρπος τς ντιδσεως, τρας φσεως ντιδιδοσης τ τρ τ δια δι τν τς ποστσεως ταυττητα, κα τν ες λληλα ατν περιχρησιν. Κα τοτο δυνμεθα επεν περ Χριστο· οτος Θες μν, π τς γς φθη, κα τος νθρποις συνανεστρφη· κα, νθρωπος οτος κτιστς στι κα παθς κα περγραπτος» (Εκδ. ᾿Ορθ. Πστεως, 111,4. Ρ 94,997 ξ.).

177. Βλ. ᾿Α. Θεοδρου, Η περ ῒὲἂἦ῟ἂὦὰὖ θεωρα τν Λουθηρανν. ᾿Εν ᾿Αθναις 1967.

178. ᾿Ιω. 8,46.

179. ᾿Ιω. 14,30.

180. 1 Πτρ. 2,22.

181. «Κα δο φυσικς θελσεις, τοι θελματα, ν ατ, κα δο φυσικς νεργεας διαιρτως, τρπτως, μερστως, συγχτως... κηρττομεν, κα δο φυσικ θελματα οχ πεναντα..., λλ᾿ πμενον τ νθρπινον ατο θλημα, κα μ ντιππτον ντιπαλαον, μλλον μν ον κα ποτασσμενον τ θείῳ ατο κα πανσθενε θελματι» (Ορος ΣΤ Οκουμ. Συνδου).

182. Βλ. ιβ ναθεματισμν τς Ε Οκουμ. Συνδου, που καταδικζονται τ αρετικ διδγματα Θεοδρου το Μοψουεστας· «Ε τις ντιποιεται Θεοδρου το σεβος το Μοψουεστας, το επντος λλον εναι τν Θεν Λγον κα λλον τν Χριστν, π παθν ψυχς κα τν τς σαρκς πιθυμιν νοχλομενον κα τν χειρνων κατ μικρν χωριζμενον... νθεμα στω» (Παρ ᾿Ιω. Καρμρη, Τ δογματικ..., σ. 176–177).

183. Ματθ. 4,1.

184. Σν να βλος πο κτυπ μι σιδερνια πιφνεια, τν ποαν μως δν μπορε ν διαπερσει, πφτοντας κτω στ γ πρακτο.

185. «Υπαγε πσω μου Σαταν» (Ματθ. 4,10).

186. «Βουλσει γρ ηδκησας σαρκ νελθεν ν τ σταυρ...», ψλλει ᾿Εκκλησα μας τν Κυριακ τς Σταυροπροσκυνσεως.

187. Ματθ. 8,20. 9,6. 10,23. 11,19. 12,8. 16,27. 18,11. 24,30. Μρκ. 8,38. 9,9. 10,33. 13,26. 14,41. Λουκ. 12,8. 40. 17,26. 18,8. 19,10 κ..

188. Βλ. ᾿Α. Θεοδρου, Η πδρασις τς λληνικς σκψεως..., ᾿Αθναι 1983, σ. 301 ξ.

189. ᾿Επιστ. ρα Ρ 37,189. Τς κακοδοξες το ᾿Απολλιναρου κατεδκασε Β Οκουμ. Σνοδος (Κανν 1).

190. ᾿Α. Θεοδρου, .π., σ. 287–288.

191. Βλ. ᾿Α. Θεοδρου, Η χριστολογικ ρολογα κα διδασκαλα Κυρλλου το ᾿Αλεξανδρεας κα Θεοδωρτου Κρου. ᾿Αθναι, 1955.

192. Στν οριστα κα σγχυση τς ρχαας χριστολογικς ρολογας θεσε τρμα Λεντιος Βυζντιος δι τς εσαγωγς το ρου «νυπστατον», τν ποο δανεστηκε π τν λληνικ φιλοσοφα, δι ν χαρακτηρσει τν νθρπινη φση το Χριστο. Σμαινε δ τ «νυπστατον» φση πλρη κα κεραα, ποα μως δν πρχει καθ᾿ αυτν, λλ᾿ φσταται σ μι λλη φση. Μ τν ννοιαν ατν νθρπινη φση το Χριστο δν εχε δικ της αθυπστατη ρχ, λλ᾿ πρξε πντοτε μσα στν πειρη φση (πσταση) το Λγου.

193. Ο Νεστοριανισμς, ς σστημα θεολογικν, εναι πολ λκυστικς σμερα σ συμπαγες περιοχς τς δυτικς θεολογας, κυρως στν Προτεσταντισμ, ποος, πολσας τ μυστηριακ ασθηση τς πστεως, μ τ φιλελεθερο ρθολογιστικ πνεμα πο τν διακρνει εναι εεπφορος στν κλογκευση το μυστηρου το Χριστο, κυρως στ πεδο τς χριστολογας. Τ νεστοριανικ πνεμα δυστυχς πρχει κα στν περιοχ τς ᾿Ορθοδοξας, σ ,τι σχετικς διδσκουν ρισμνοι σγχρονοι ρθδοξοι θεολγοι!

194. ᾿Ιω. 20,19. ᾿Ιω. Δαμασκηνο, Εκδ. ρθ. πστεως, ΙΙΙ. Ρ 94,1100.

195. Βλ. Ορον τς Συνδου.

196. Ματθ. 7,29. Μρκ. 1,22.

197. ᾿Ιω. 7,47.

198. ᾿Ιω. 14,6· «᾿Εγ εμι δς κα λθεια κα ζω».

199. «Δετε πρς με πντες ο κοπιντες κα πεφορτισμνοι, κγ ναπασω μς» (Ματθ. 11,28).

200. Πρτυπο τς ρχιερωσνης το Χριστο ταν ρχιερωσνη το Μελχισεδκ, βασιλως Σαλμ, ποος «πτωρ, μτωρ, γενεαλγητος, μτε ρχν μερν μτε ζως τλος χων, φωμοιωμνος δ τ υἱῷ το Θεο, μνει ερες ες τ διηνεκς» (Εβρ. 7,2. 3). Ο Χριστς χρημτισε «ερες ες τν αἰῶνα κατ τν τξιν Μελχισεδκ» (Εβρ. 5,6).

προηγούμενη  επόμενη

 

Για ενημέρωση σχετικά με τα νέα, τις εκδηλώσεις, τις εκδόσεις και το έργο μας παρακαλούμε συμπληρώσετε τα παρακάτω στοιχεία. Για τους όρους προστασίας δεδομένων δείτε εδώ.