10 Ιουνίου

Αλεξάνδρου και Αντωνίνης των Μαρτύρων

Κατάγονταν από την κωμόπολη Κοδράμων. Η Αντωνίνα διήγε χριστιανικό βίο με εγκράτεια και αγνότητα, φροντίζοντας για την περίθαλψη ορφανών και την ανακούφιση ενδεών συνανθρώπων της. Κάποιοι ειδωλολάτρες την κατηγόρησαν στον Έπαρχ ο Φήστο, ο οποίος την κάλεσε σε απολογία. Όταν ομολόγησε με παρρησία την πίστη της στον Χριστό, την ενέκλεισε σε πορνείο, προκειμένου να χάσει την παρθενία της. Η Αντωνίνη με την προσευχή της προκάλεσε σεισμό στο οίκημα, με αποτέλεσμα οι γυναίκες που εργάζονταν σε αυτό να τη διώξουν. Ο Έπαρχος την συνέλαβε πάλι και την έριξε σε άλλο καταγώγιο. Κατά θεία πρόνοια, πέρασε από εκεί ένα ευσεβής νέος, ονόματι Αλέξανδρος, ο οποίος βλέποντας την παρθένα να υποφέρει ψυχικά, την φυγάδευσε φορώντας της τα ρούχα του. Όταν ο Φήστος έμαθε για την απόδρασή της, εξοργίστηκε τόσο πολύ, ώστε συνέλαβε και τους δύο και διέταξε τον φρικτό βασανισμό τους. Τους ακρωτηρίασαν, άλειψαν με πίσσα τα σώματα τους και στη συνέχεια τους έριξαν σε πυρακτωμένο λάκκο, όπου βρήκαν μαρτυρικό θάνατο.