26 Ιουνίου

Οσίου Δαυίδ Θεσσαλονίκης

Έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορος Ιουστινιανού (527-565), καταγόταν δε από την Ανατολή, χωρίς να γνωρίζουμε τον ακριβή τόπο και χρονολογία γέννησής του. Όταν ο όσιος ενηλικιώθηκε μοίρασε όλα τα υπάρχοντά του σ τους φτωχούς και έγινε αναχωρητής . Κατασκεύασε μικροσκοπικό κελλί το οποίο και έπηξε επί μιας αμυγδαλιάς και έμενε εκεί, όλες τις εποχές του χρόνου σκληραγωγώντας το σώμα του στις αντίξοες καιρικές συνθήκες και ζώντας με εγκράτεια και προσευχή. Πολύ γρήγορα η φήμη του εξαπλώθηκε σε όλη την πόλη για τα θαύματα που επιτελούσε. Λέγεται ότι ενώπιον του αυτοκράτορα έθεσε κάρβουνα στα χέρια του και χωρίς να καεί θύμιασε το ποίμνιο στο ναό. Τόσο θαυμασμό έτρεφαν οι Θεσσαλονικείς για τις ικανότητές του που τον επέλεξαν για αντιπρόσωπο της πόλεως στην Επιτροπή που έστειλαν στον αυτοκράτορα, με το αίτημα ορισμού ενός Επάρχου για την πόλη τους. Ο όσιος κοιμήθηκε ειρηνικά επιστρέφοντας στην Θεσσαλονίκη από την Βασιλεύουσα.