ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ  ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ  ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ   ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ "ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ"
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
  ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑΣ   ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ    ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Φωνή Κυρίου | Διακονία | Εορτολόγιο | Πολυμέσα

πίσω


Αφιέρωμα στο 1821

Κατάλογος Νεομαρτύρων

Αποστολικής Εκκλησίας της Θεσσαλονίκης Πάθη

Ο Ευδοκιάδος Γρηγόριος Δενδρινός

Στρατιωτικοί ιερείς στον αγώνα της εθνικής παλιγγενεσίας

Η προσφορά των βλαχοφώνων στην επανάσταση του 1821

Η πτώση της Αυτοκρατορίας

Εκκλησία και Κράτος

Εκκλησία Σχολεία και επιστήμη κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας

Υπομνήματα Παλαιών Πατρών Γερμανού

Απομνημονεύματα Θεόδωρου Κολοκοτρώνη

Ο Σουλτάνος Μαχμούτ Β' και η έκρηξις της Επαναστάσεως
Διονυσίου Κοκκίνου

Αι πρώται ειδήσεις δια την Επανάστασιν
Διονυσίου Κοκκίνου

Η τουρκική τρομοκρατία εις την Κωνσταντινούπολιν
Διονυσίου Κοκκίνου

Το Κρυφό Σχολειό : Μύθος ή Πραγματικότητα;
Κων. Χολέβα

Το Μεσολόγγι στο σταυροδρόμι της δόξας
Χρίστου Εμμ. Αγγελομάτη

Μαχού υπέρ πίστεως και Πατρίδος
Αλέξανδρου Υψηλάντη

Φιλική Εταιρεία
Ι. Φιλήμονος

Η προβληματική των σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας στα επαναστατικά συντάγματα
Κωνσταντίνου Μανίκα

Φιλική Εταιρεία

Ι. Φιλήμονος, Δοκίμιον Ιστορικόν περί της Ελληνικής Επαναστάσεως,
Αθήναι 1859, τομ. Α', σελ. 3-4.

Η γενναία σύλληψις και η γενναιότερα έναρξις της εφαρμογής της ελληνικής ενότητος απέκειτο τη μέση τάξει, τη εμπορική ιδίως. Νικόλαος Σκουφάς, Αθανάσιος Τσακάλωφ, Αθανάσιος Σέκερης, Εμμανουήλ Ν. Ξάνθος, Παναγιώτης Α. Αναγνωστόπουλος, Παναγιώτης Σέκερης, Αντώνιος Κομιζόπουλος και οι τοιούτοι, έμποροι ήσαν και γραμματείς εμπόρων. Έ μποροι εν Μόσχα εκυοφόρησαν την προς επανάστασιν εθνικήν ενότητα - έμποροι εν Οδησσώ εμαιεύσαντο, και έμποροι εν Κωνσταντινουπόλει εθήλασαν ταύτην. Ε ρρέτωσαν ούτως, όσα υπέλαβον, η από σκοπού εκήρυξαν, την φιλικήν Έταιρίαν ως κλάδον των Ανθρακέων (Καρβονάρων), ή απομί μησιν των Ιακωβίνων.

Κύριον είχεν αύτη σκοπών την επανάστασιν, το όλον μεν περιλαμβάνουσαν των διαφόρων υπό το σύμβολον της Ορθοδοξίας ενουμένων εθνικοτήτων της πεπτωκυίας ελληνικής αυτοκρατορίας, σημείον δε κυριώτατον έχουσαν την καθέδραν ταύτης, την Κωνσταντινούπολιν). Υπό το αυτό ορθόδοξον και περιληπτικώτατον πνεύμα και ο Ρήγας Φεραίος συνέταξε τους Θούριους αυτού, και ο Κωνσταντίνος Υψηλάντης εκανόνισε την διαγωγήν αυτού. Καταλλήλως άρα οι δημιουργοί ωνόμασαν το σύστημα τούτο « Εταιρίαν των φιλικών» εν τω πνεύματι της αγάπης, και ουχί Εταιρίαν των Ελλήνων εν τω πνεύματι της ατομικότητος, ως έσφαλον οι εν Μόσχα επί του 1820 ο ργανώσαντες επί τω αυτώ σκοπώ την «φιλόμουσον και φιλάνθρωπον Γραικικήν Εμπορικήν Εταιρίαν». Απολύτως δε η φιλική Εταιρία συνεκροτήθη ουχί προς κατήχησιν, διότι κατηχήσεως ανάγκην διο την ελευθερίαν και ανεξαρτησίαν αυτού ούτε ο Έλλην, ούτε ο Βούλγαρος, ή ο Σέρβος είχον, αλλά προς την μόρφωσιν ενός του γενικού πνεύματος κέντρου, εις ο άπέκειτο η προπαρασκευή προς τον πόλεμον και, επειδή η τοιαύτη εργασία αδύνατος ην εν τω φανερώ, διο τούτο επήλθεν η υποχρεωτική προσφυγή εις μέτρα εν τω κρυπτώ. Μάλιστα δε, όπως εργάζηται η φιλική Εταιρία ελευθερώτερον και επιτυχέστερον, διαφεύγουσα και της τουρκικής εξουσίας τας υπόνοιας και της ευρωπαϊκής διπλωματίας την οξυδέρκειαν και την συστηματικήν προσοχήν, ε καλύπτετο υπό το πρόσχημα της ηθικής εργασίας υπέρ των γραμμάτων, μάλλον δε συνεχέετο προς το φαινόμενον μετά της φιλόμουσου των Αθηνών Εταιρίας. Παρά την κοινήν δ' ένωσιν όλων των τάξεων, μόνην καθιστώσαν τα έθνη αδάμαστα, σπουδαιότερα των εργασιών εαυτής έλαβεν αντικείμενα την κατάπαυσιν πάσης τας οικογενείας διαιρούσης έχθρας, την αμοιβοίαν εν πάση περιστάσει συνδρομήν, την θυσίαν και περιουσίας και υπηρεσίας υπέρ του γενικού καλού, την ακίνδυνον συνεννόησιν και επί τέλους τον σχηματισμόν ενός εθνικού ταμείου. Θαυμασίως δε τα ονόματα των διευθυντών ταύτης ετηρήθησαν μυστικώτατα ως Αρχή, ενω, ως μέλη υπείκοντα αύτη τη αφανεί Αρχή, υπήρχον γνωστότατοι πάντες. Ουδεμία εδίδετο άλλως και αξία και βαρύτης ανάλογος προς το μεγαλείον της επιχειρήσεως, πάσαν προλαμβάνουσα πολυπραγμοσύνην και πάσαν καταστέλλουσα φιλοδοξίαν ενδεχομένην, εάν μη εγένετο δεκτή η αρχή του «Πίστευε και μη έρευνα». Τις δ' άλλως δια τον προσήλυτον επέκειτο η ανάγκη του γινώσκειν την Αρχήν, ότε γονυπετών ούτος ενώπιον της εικόνος του Ιησού Χριστού και τον μέγαν υπαγορευόμενος όρκον της πίστεως και της καρτερίας, περί ουδενός ώμνυεν άλλου, η περί της επιτυχίας εκείνου, όπερ ησθάνετο ενδομύχως, την ελευθερίαν λέγομεν της πατρίδος; Αποδώσωμεν την ανήκουσαν δικαιοσύνην και τιμήν προς ανθρώπους, πρώτους τολμήσαντας και πρώτους καταθέσαντος απάσας τας πνευματικάς δυνάμεις εαυτών, και ως Αρχήν και ως Αποστόλους και ως μέλη διατάσσοντα και διατασσόμενα, δια τον θρίαμβον μιας ιεράς υποθέσεως, ην ενεστερνίσθησαν όλη ψυχή και καρδία.

 

Για ενημέρωση σχετικά με τα νέα, τις εκδηλώσεις, τις εκδόσεις και το έργο μας παρακαλούμε συμπληρώσετε τα παρακάτω στοιχεία. Για τους όρους προστασίας δεδομένων δείτε εδώ.