| ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ | ||
Εκκλησιαστικό Δίκαιο υπό το φως της κανονικής παραδόσεως Στη παρούσα μελέτη εξετάζεται η διαχρονική αλληλέγγυα συζυγία της Κανονικής παραδόσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τη σχετική Νομοθεσία της Πολιτείας, συζυγία η οποία εκφράσθηκε με την πλήρη εφαρμογή των ι. Κανόνων στη συνταγματικώς κατοχυρωμένη Καταστατική Νομοθεσία. Συγχρόνως, παρατίθεται και η Καταστατική Νομοθεσία τόσο του Αγίου Όρους, όσο και της Εκκλησίας της Κρήτης και της Δωδεκανήσου, ήτοι της εν Ελλάδι κανονικής δικαιοδοσίας του Οικουμενικού πατριαρχείου. Το θεματολόγιο της μελέτης διαμορφώθηκε στη βάση των συνταγματικώς κατοχυρωμένων αλληλέγγυων σχέσεων και των διακριτών ρόλων Εκλλησίας και Κράτους, διαιρείται δε σε πέντε μέρη των δύο κεφαλαίων έκαστο. Στο Α΄ μέρος εξετάζεται η σχέση των πηγών του Κανονικού Δικαίου, στο Β΄ τονίζονται η θέσπιση, το θεματολόγιο και ο σκοπός των ι. Κανόνων των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων, στο Γ΄ η διοικητική οργάνωση της επίγειας Εκκλησίας, στο Δ΄ η απονομή της Εκκλησιαστικής Δικαιοσύνης και στο Ε΄ η διαχρονική παράδοση της βυζαντινής συναλληλίας για την αλληλέγγυα σχέση Εκκλησίας και Πολιτείας. Σχ. 17Χ24, Σελ. 800, Τιμ. 40€.
|
 |
|
Η ανθρώπινη ζωή μεταξύ επιστήμης και ηθικής - Η επιστήμη της Βιοτεχνολογίας και Βιοϊατρικής θέτει καίρια ζητήματα ηθικής φύσεως που άπτονται της αξίας του ανθρωπίνου προσώπου. Στο παρόν επιστημονικό πόνημα χριστιανικής Βιοηθικής υπογραμμίζεται η αρχή της Ορθόδοξης Θεολογίας ότι η ζωή είναι κτήμα και δωρεά του Θεού, γι’ αυτό οι επιστήμονες θα πρέπει να την προσεγγίζουν με την οφειλόμενη σεμνότητα, σεβασμό και ευθύνη. Μία επικαιροποιημένη προσέγγιση ζητημάτων που απασχολούν τις σύγχρονες κοινωνίες, όπως οι διαφυλικές σχέσεις, η ταυτότητα των φύλων και τα δικαιώματα εμβρύων και παιδιών, υπό το πρίσμα της Ορθόδοξης ανθρωπολογίας. Ένα έργο που δίδει εύληπτες και εύλογες απαντήσεις στα ηθικά διλήμματα που προκύπτουν από την εφαρμογή των νέων αυτών επιστημονικών μεθόδων. Σχ. 14Χ21 Σελ. 240, Τιμ. 9€.
|
 |
|
Οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας (1ος -9ος αι.), Ο πρώτος τόμος της Σειράς «Βιβλιοθήκη Ελλήνων Νομοκανόνων» από τον Καθηγητή του Κανονικού Δικαίου της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Αρχιμ. Γρηγόριο Δ. Παπαθωμά, με τίτλο «Οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας (1ος-9ος αι.). Το Corpus Canonum της Εκκλησίας της Α΄ χιλιετίας από τον Νομοκάνονα του Ιερού Φωτίου (883)». Όπως προκύπτει από την εκτενή και αναλυτική Εισαγωγή, έγινε κριτική αποκατάσταση («συγκριτική επαναγωγή») και χρονική κατάταξη του κειμένου των Ιερών Κανόνων, ανευρέθηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία των εκδόσεών τους όλα τα βιβλικά χωρία από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, τα οποία ανέρχονται πάνω από 1200 παραθέματα, εμπλουτίσθηκαν οι παράλληλοι και συναφείς ιεροί Κανόνες, απομονώθηκαν οι ψευδεπίγραφοι κανόνες, οι οποίοι δεν υπάρχουν στον Νομοκάνονα του Ιερού Φωτίου (883), και προτείνεται μία διπλή και συνεχής απαρίθμηση των ιερών Κανόνων, με άλλα συναφή ζητήματα που σχετίζονται με Κανόνες της Εκκλησίας. Παρατίθενται επεξηγηματικοί Πίνακες και Παραρτήματα, Γλωσσικό Χρονολόγιο και ένα αντίστοιχο Κανονοδρόμιο, όπως παρουσιάζονται αυτά στα τελικά Παραρτήματα. Πρόκειται για μία εξαιρετικά καλαίσθητη έκδοση της Αποστολικής Διακονίας που καθιστά τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας ευπρόσιτο απόκτημα του κάθε ενδιαφερόμενου μελετητή τους. Σχ. 21Χ14, σκληρόδετο, Σελ. 754, Τιμ. 15€. |
|
|
| ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ | ||
Ο παπακαλόγερος Νικόλαος Πλανάς Ο βίος του εκ Νάξου αγίου Νικολάου Πλανά, η ατμόσφαιρα που επικρατούσε στην Αθήνα στα τέλη του 19ου - αρχές του 20ου αι. και η ορθόδοξη πνευματικότητα του αγίου και ορισμένων φωτισμένων Ελλήνων, οι οποίοι δημιούργησαν από κοινού τον πυρήνα μιας πνευματικής και λειτουργικής αναγέννησης στην πολύπαθη πρωτεύουσα της εποχής εκείνης. Σχ. 14Χ21, Σελ. 288, Τιμ. 5€.
|
 |
|
Η προσευχή της Ανατολικής Εκκλησίας- Η θεία Λειτουργία αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου Το μνημειώδες έργο του Παύλου Ευδοκίμωφ (1901-1970), ο οποίος με την έξοχη θεολογική και φιλοσοφική παιδεία και την ακαδημαϊκή του εμπειρία ως καθηγητού της Ηθικής Θεολογίας στο Ορθόδοξο Ινστιτούτο Θεολογίας του Αγ. Σεργίου στο Παρίσι, διατυπώνει με περιεκτική απλότητα και πατερικό βάθος την πεμπτουσία της ορθόδοξης παράδοσης και λειτουργικής θεολογίας για τη θεία Λειτουργία, τη θεανθρώπινη κοινωνία της Συνάξεως της Εκκλησίας. Στο Α΄ μέρος του έργου αναλύεται η θεολογία, ο συμβολισμός και η ιστορική εξέλιξη των λειτουργικών προσευχών, των ι.ακολουθιών, της ευχαριστιακής εκκλησιολογίας και λειτουργίας, ενώ στο β΄ μέρος παρατίθεται το κείμενο και η ερμηνεία της Θ. Λειτουργίας. Το έργο δικαιωματικά θεωρείται εγχειρίδιο-σταθμός της ορθόδοξης λειτουργικής, καθώς αποτελεί απαραίτητο βοήθημα για κάθε πιστό προκειμένου να ανακαλύψει την ομορφιά και το βαθύτερο νόημα της θείας Λειτουργίας. Εντάσσεται στη σειρά «Λογική λατρεία». Σχ. 14Χ21, Σελ. 248, τιμ. 10€
|
|
|
«Εις ύψος νοητόν...», Το έργο αποτελεί καρπό της βιωματικής προσευχητικής εμπειρίας του μακαριστού γέροντος π. Ευσεβίου Βίττη (1927-2009), ο οποίος επί δεκαετίες διακόνησε με ιεραποστολικό ζήλο την Εκκλησία κυρίως στις Σκανδιναβικές χώρες. Η προσευχή, ως αδιάλειπτη επικοινωνία με τον Θεό, αποτελεί τη νηπτική και φιλοκαλική «ουσιώδη γνώση» της αληθούς θεολογίας. Στο έργο παρουσιάζεται η ανθρωπολογία της προσευχής με βάση κείμενα των Πατέρων, η σημασία της για την πνευματική ζωή του πιστού, η θεολογική της θεμελίωση, ενώ στο τελευταίο μέρος παρατίθεται το περί προσευχής κείμενο του αγίου Νείλου με απόδοση στην νεοελληνική. Εντάσσεται στη σειρά «Λογική λατρεία». Σχ. 14Χ21, Σελ. 344, τιμ. 10€ |
 |
|
| ΑΡΘΡΟ | ||
Μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Νικολάου τοῦ Πλανᾶ Μητροπολίτου Φαναρίου Ἀγαθαγγέλου Ἀπό τήν παιδική του ἡλικία ἐξέφρασε τήν ἔφεση καί τήν ἀγάπη του πρός τά ὅσια καί τά ἱερά. Ἦταν φιλακόλουθος καί διακονοῦσε πάντοτε στό ἱερό τόν παπποῦ του ἱερέα Γεώργιο Μελισσουργό. Προορισμένος ἀπό τό Θεό νά γίνει λειτουργός τῶν ἁγίων μυστηρίων Αὐτοῦ μετεῖχε ἀδιάλειπτα στή λειτουργική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μέ νηστεία, προσευχή καί ἀγρυπνία. Μετά τό θάνατο τοῦ πατέρα του ἦλθε μέ τή μητέρα του καί τήν ἀδελφή του στην Ἀθήνα καί εὑρέθη προστάτης αὐτῶν. Ἀφοῦ ἐνυμφεύθηκε, ἐχήρευσε ἐνωρίς. Ἡ πρεσβυτέρα του ἀπεβίωσε μόλις ἐγεννήθηκε τό παιδί τους, ὁ Γιαννάκης, πού τό ἐμεγάλωσε μόνος. Ὁ Κύριος δέν ἐβράδυνε νά τόν ἀναδείξει λειτουργό τῆς Ἐκκλησίας του καί τόν κατέστησε εὔθετο καί εὔχρηστο στό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Χειροτονεῖται διάκονος στίς 28 Ἰουλίου 1879, στό ναό Μεταμορφώσεως τῆς Πλάκας καί μετά ἀπό πέντε χρόνια, στίς 2 Μαρτίου 1884, χειροτονεῖται Πρεσβύτερος στό ταπεινό ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Ἐλισαίου, στό Μοναστηράκι. Διακονεῖ στό ἱερό θυσιαστήριο ἐπί πενῆντα χρόνια περίπου (1884-1932), στούς ναούς καί τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, κοντά στόν Ἰλισσό ποταμό, καί τῆς ἀκόμη πτωχότερης καί ἀπόμερης τότε ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου τοῦ λεγόμενου «Κυνηγοῦ», στή σημερινή ὁδό Βουλιαγμένης. Διακρίθηκε ὡς ὁ λειτουργικώτερος ἱερεύς, ἄνθρωπος προσευχῆς, τοῦ ὁποίου ἡ ζωή ὑπῆρξε ἀναδείχθηκε συνεχής διακονία τοῦ Θυσιαστηρίου. Ἀπό φυλακῆς πρωίας μέχρι νυκτός παρέμενε στό ναό. Ἀφιλάργυρος τόν τρόπο καί πλήρης ἔργων ἀγαθῶν καί ἐλεημοσύνης. Τοῦ ἀρκοῦσε γιά τροφή λίγο ψωμί καί λίγα χόρτα, τά ὁποῖα συνέλεγε ὁ ἴδιος, καί, κάποιες φορές, λίγο γάλα πού τοῦ προσέφεραν βοσκοί στήν ἐρημική τότε περιοχή τῆς ἐνορίας του. Ἀλησμόνητες παρέμειναν οἱ ἀγρυπνίες τίς ὁποῖες ἐτελοῦσε στό ναό τοῦ Ἁγίου Ἐλισσαίου Ἀθηνῶν. Ἀναφέρονται καί μαρτυρίες παιδιῶν, ὅτι τόν ἔβλεπαν κατά τή διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας μεταρσιωμένο καί κείμενο ὑπεράνω τῆς γῆς. Μαρτυρίες δέ περιφανῶν λογίων, ὅπως τοῦ Ἀλέξανδρου Παπαδιαμάντη καί Ἀλέξανδρου Μωραϊτίδη, πού ἔψαλλαν στίς ἀγρυπνίες πού ἐτελοῦσε, ἐξαίρουν τή σπάνια καί ἁγία ἱερατική αὐτοῦ προσωπικότητα. Ὁ παπα-Νικόλας, ὁ λεγόμενος «ἁπλοῦς», ζοῦσε μέσα στή χαρά τῆς Θείας Εὐχαριστίας τήν ὁποία τελοῦσε ἀνελλιπῶς κάθε ἡμέρα πού τήν ὥριζαν οἱ λειτουργικοί κανόνες καί τήν παρέτεινε ἐπί πολλές ὧρες, γιά νά ἔχει τήν πνευματική της ἀπόλαυσι. Πάντα ἀνταποκρινόταν στό γνήσιο ὀρθόδοξο φρόνημα καί ἐτελοῦσε πανηγυρικά τό Μυστήριο τῆς ἐλεύσεως καί παρουσίας τοῦ Ἀναστημένου Κυρίου, πού ἀποκαλύπτει τόν ἑαυτό Του ὅπως τότε στό Μυστικό Δεῖπνο. Ἡ χαρά τῆς Ἀναστάσεως πού βρίσκεται στήν καρδιά τῆς Εὐχαριστίας, ἐγινόταν ὀντολογική ἀναψυχή καί ἀγαλλίαση στό φλεγόμενο ἀπό θεία Ἀγάπη Γέροντα. Ἡ μέθεξή του στήν πασχάλια χαρά τόν συνέπαιρνε. Δέν ἦταν γι' αὐτόν ἁπλό ἐφημεριακό καθῆκον. Πρόφαση ἦταν τό ἐπί ὧρες παρατεινόμενο μνημόσυνο τῶν ζωντανῶν καί κοιμηθέντων, ἀπό τόν ὄγκο τῶν σημειωμάτων πού κρατοῦσε πάντα σ' ἕνα δισάκι. Στήν πραγματικότητα δέν ἤθελε νά διακόψει ποτέ τή χαρά τῆς Τράπεζας τῆς Εὐχαριστίας, τή θέα τοῦ Ἀναστημένου Σώματος καί Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἀείμνηστος Γέροντας, ἀφοῦ ἔφθασε στά 82 του χρόνια καί ἔδωσε πρωτοφανή στόν αἰώνα μας μαρτυρία οὐρανίων χαρισμάτων, ὁσιότητος, ταπεινώσεως, ἁπλότητος, διακρίσεως ἐλεημοσύνης, ἀσκήσεως καί κατά Θεόν σοφίας, ἀφοῦ ἐστάθηκε ὁ μοναδικός προστάτης χιλιάδων ὀρφανῶν καί πτωχῶν καί ἔφθασε σέ ὕψος θείας τελειότητος, ἐκ οιμήθηκε ὁσίως μέ εἰρήνη τό ἔτος 1932 μ.Χ.
|
||
| ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ | ||
|
Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ἐγεννήθηκε στή νῆσο Νάξο τῶν Κυκλάδων τό ἔτος 1851 μ.Χ., ἀπό τόν Ἰωάννη καί τήν Αὐγουστίνα, τό γένος Μελισσουργοῦ. Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς τόν ἀνέθρεψαν μέ παιδεία καί νουθεσία Κυρίου. 
