Τα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος 2022 περιέχουν τις διατάξεις του μηνολογίου 2022 και την κανονική οργάνωση της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Εφέτος είναι αφιερωμένα εις την συμπλήρωση 100 ετών από την Μικρασιατική Καταστροφή.

Σελ.: 1374, Σχ.14x21, Τιμ. 29€.

Le Livre noir - The Black Book   (στην αγγλική και γαλλική γλώσσα)

Μαύρη Βίβλος Διωγμών και Μαρτυρίων του εν Τουρκία Ελληνισμού (1914-1918)*

Η μετάφραση στην αγγλική και στην γαλλική της συγκλονιστικής καταγραφής από τους επιχώριους Μητροπολίτες των απηνών διωγμών και των θηριωδιών που υπέστη ο Ελληνισμός της Ανατολικής Θράκης, του Πόντου και της Μ. Ασίας την περίοδο 1914-1918, όπως αποτυπώθηκε στο Υπόμνημα που υπεβλήθη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο προς τις Πρεσβείες των Μεγάλων Δυνάμεων της Κων/πόλεως. Συνιστά τη σημαντικότερη επίσημη πηγή της Γενοκτονίας των ελληνικών πληθυσμών από το κίνημα των Νεότουρκων. Ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο, μια ανεκτίμητη ιστορική πηγή που διασώζει την ιστορική αλήθεια και στηλιτεύει τις απάνθρωπες πρακτικές στις οποίες οδήγησε ο εθνικισμός το φυλετικό μίσος και ο θρησκευτικός φανατισμός. Η έκδοση αποτελεί καρπό της συνεργασίας της Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων με την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος ως ελάχιστη συνεισφορά στη μνήμη του Ελληνισμού και των αδικοχαμένων αδελφών μας, φιλοδοξεί δε να συμβάλει στη διεθνή αναγνώριση της ιστορικής αυτής φρικαλεότητας με τη συμπλήρωση 100 ετών από τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922.

* Ο τόμος εμπλουτίζεται με πλούσιο και σπάνιο φωτογραφικό υλικό στο οποίο αποτυπώνεται όλη η αλήθεια για το ολοκαύτωμα του Μικρασιατικού Ελληνισμού.

Σχ. 25x27, Σελ. 400, Τιμ. 25€.

Σύναξις των Προκαθημένων των Αγιωτάτων Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών

Τα Πρακτικά της Συνάξεως των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών, η οποία συγκλήθηκε στο Πατριαρχικό Σταυροπήγιο του Ορθοδόξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο Σαμπεζύ Γενεύης (21-27 Ιαν. 2016), ολίγους μήνες προ της συγκλήσεως της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης (Ιούνιος 2016), αποτελούν μία μοναδική ιστορική πηγή για την Ορθοδοξία και τη συνοδική λειτουργία της. Πρόκειται για το τελευταίο κείμενο, το οποίο υπέγραψαν όλοι οι Προκαθήμενοι των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, καθίσταται δε εξαιρετικά επίκαιρο λόγω των δυσάρεστων εξελίξεων των τελευταίων χρόνων επί ζητημάτων για τα οποία υπήρξαν ομόφωνες αποφάσεις από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Σχ. 17x24, Σελ. 544, Τιμ. 16€.

Εἰπὲ τῇ Ἐκκλησίᾳ- Εισηγήσεις ενώπιον της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος
Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστοδούλου ( † )

Στο παρόν έργο, το οποίο εκδίδεται κατόπιν ευλογίας του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου Β΄ και της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, περιλαμβάνονται Εισηγήσεις του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου, τις οποίες εξεφώνησε επί πηδαλουχίας του στην Εκκλησία της Ελλάδος ενώπιον της Εκκλησιαστικής Ιεραρχίας. Στο έργο αποτυπώνονται τα οράματα και οι αγωνίες του μακαριστού για την πορεία της Εκκλησίας σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο.

Σχ. 17Χ24, Σελ. 600, Τιμ. 20€

Το ελληνικό υπόβαθρο του Χριστιανισμού,
Μητρ. Πισιδίας Μεθοδίου (Φούγια) (†)

Eπανέκδοση της κλασικής μελέτης για τα θεολογικά γράμματα επί του θέματος της σχέσεως Χριστιανισμού και Ελληνισμού, όπου αναλύεται η επίδραση που άσκησε η ελληνική παιδεία τόσο στους Πατέρες της Εκκλησίας, όσο και στην ορολογία που υιοθετήθηκε κατά τη διατύπωση των δογματικών αληθειών της Εκκλησίας κατά τις Οικουμενικές συνόδους.

Σχ. 14x21, Σελ. 320, Τιμ. 11€.

Συμβολή στην έρευνα της Γενοκτονίας του ελληνορθόδοξου πληθυσμού και της αντιχριστιανικής πολιτικής στον Πόντο
Θεοδοσίου Αρ. Κυριακίδη

Ένα πολύτιμο ιστορικό έργο για την Γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών του Πόντου. Δεν πρόκειται για μία ολοκληρωμένη μελέτη της πολιτικής των Γενοκτονιών, η οποία εκτελέσθηκε με πρωτοφανή βιαιότητα από το κίνημα των Νεότουρκων και τους Κεμαλικούς σε όλη την επικράτεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας στις αρχές του 20ου αιώνα, καθώς το έργο αναφέρεται αποκλειστικά στους ελληνικούς πληθυσμούς του Πόντου. Ο ερευνητής χρησιμοποίησε ανέκδοτες και άγνωστες μέχρι πρότινος πηγές και μαρτυρίες, κυρίως των ρωμαιοκαθολικών ιεραποστόλων της περιοχής, οι οποίοι γνωστοποίησαν τις πολιτικές Γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών της περιοχής. Πρόκειται για μία έκδοση διατήρησης της ιστορικής μνήμης και σφυρηλάτησης της εθνικής αυτοσυνειδησίας.

Σχ. 15Χ22,5, Σελ. 272, Τιμ. 8 €

Γρηγόριος Ε΄- Ο μαρτυρικός Πατριάρχης      
Αθηνάς Ντάσιου-Γιάννου    
Εικονογράφηση Αθηνά Κοντογιάννη

Ο βίος του εθνομάρτυρα Γρηγορίου Ε΄, ο οποίος βρήκε μαρτυρικό θάνατο από τους Οθωμανούς δυνάστες την αυγή της Επαναστάσεως της Εθνικής παλιγγενεσίας. Οι μικροί φίλοι μας θα γνωρίσουν αυτήν την εμβληματική μορφή του Έθνους και της Ορθοδοξίας που συνδύασε την βαθύτατη χριστιανική πίστη με τη θυσιαστική προσφορά του στον καταπιεσμένο Ελληνισμό της εποχής.

Σελ. 50, Σχ. 17Χ24, Τιμ. 6€.

Μέγας Αντώνιος - Ο κάτοικος της ερήμου
Αθηνάς Ντάσιου-Γιάννου

Ο Μέγας Αντώνιος είναι ένας από τους μεγαλύτερους Αγίους της Εκκλησίας μας, και δεν έχει κερδίσει καθόλου τυχαία ή εύκολα τον τίτλο "Μέγας". Είναι ο παλαιότερος ερημίτης που γνωρίζουμε και ο θεμελιωτής του Αναχωρητισμού και του ασκητικού Μοναχισμού.
Όλη του τη ζωή την πέρασε με προσευχή, νηστεία, απομόνωση και στέρηση. Κατάφερε έτσι να επιβληθεί στα πάθη του σώματος και να αποκτήσει μεγάλες αρετές αλλά και σπάνια χαρίσματα Αγίου Πνεύματος. Έλαβε μεγάλη εξουσία να πολεμά και να νικά ορατούς και αόρατους εχθρούς, και απέκτησε την αρετή της ταπεινοφροσύνης σε τέτοιο βαθμό, ώστε να γίνει σημείο αναφοράς.

Σελ.42, Σχ. 24Χ18, Τιμ. 6€.  

Το τέλος ενός θρύλου  
Αγγελικής Νικολοπούλου

H ιστορία της μικρής Άρτεμης, την περίοδο της Μικρασιατικής Καταστροφής, που απαγάγεται από τον Αλήμπεη για να αρχίσει η περιπέτειά της, παράλληλα με κείνη του ξεριζωμένου Ελληνισμού, που κορυφώνεται με το μαρτυρικό τέλος του Μητροπολίτου Σμύρνης Χρυσοστόμου. Την εικονογράφηση του βιβλίου έκανε η Λυδία Δημακοπούλου.

Σχ. 21Χ25, Σελ. 194, Τιμ. 7€

Το Δακτυλίδι του Αυτοκράτορα  
Γαλατείας Γρηγοριάδου-Σουρέλη

Η Ε' αναθεωρημένη έκδοση του διαχρονικού παιδικού έργου της πολυβραβευμένης Γαλατείας Γρηγοριάδου-Σουρέλη. Ο ήρωας του έργου Κωνσταντίνος, απόγονος του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου ταξιδεύει στην Μολδοβλαχία στον θείο του Μιχαήλ Σούτσο, όπου θα συναντηθεί με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, τον αρχηγό της Ελληνικής Επανάστασης και ιδρυτή του Ιερού Λόχου. Οι μικροί φίλοι μας στο β΄ μέρος θα ταξιδέψουν στη Δυτική Μακεδονία και στην εξέγερση των κατοίκων κατά του Δυνάστη, ενώ στη συνέχεια ο Κωνσταντίνος θα βρεθεί στο Μεσολόγγι στο πλευρό του Λόρδου Μπάυρον και στην τελευταία μάχη κατά του Κιουταχή. Ένας ύμνος στην φιλοπατρία, τη γενναιότητα και τη δίψα για ελευθερία, αρχές που διαποτίζουν διαχρονικά το Γένος μας.

Σχ. 21Χ25, Σελ. 136, Τιμ.: 7€.

Μνήμη του οσίου Πατρός ημών Αντωνίου του Μεγάλου
Αγαθαγγέλου, Μητροπολίτου Φαναρίου, Γεν. Διευθυντού Αποστολικής Διακονίας

Ο Μέγας Αντώνιος εγεννήθηκε περί το 251 μ.Χ. στην πόλη Κομά της 'Ανω Αιγύπτου, κοντά στη Μέμφιδα, από γονείς ευλαβείς και εύπορους. Έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.) και Μαξιμιανού (285-305 μ.Χ.) μέχρι και την εποχή του ευσεβούς αυτοκράτορος Κωνσταντίνου και των παιδιών του.

Από την παιδική του ηλικία ήταν ολιγαρκής και αυτάρκης, « μόνοις δ΄ οἷς εὕρισκεν ἠρκεῖτο καί πλέον οὐδέν ἐζήτηει». Σε νεαρά ηλικία περίπου 20 ετών, έχασε τους γονείς του. Έξι μήνες μετά την κοίμηση των γονέων του άκουσε στην Εκκλησία την ευαγγελική περικοπή του πλουσίου νεανίσκου (Λουκ. 18, 18-27), στην οποία αναφέρεται, ότι ο Χριστός είπε στον πλούσιο νέο «πώλησον τά ὑπάρχοντά σου καί δός πτωχοῖς». Τόση μεγάλη εντύπωση προξένησε η ευαγγελική αυτή προτροπή στην ψυχή του Αντωνίου, ώστε αμέσως διένειμε τα υπάρχοντά του στους πτωχούς και ενδεείς, αφού εφύλαξε τα απολύτως αναγκαία για τη συντήρηση αυτού και της μικρής του αδελφής, την οποία εφρόντισε να παραδώσει σε Χριστιανές νέες παρθένους που είχαν αφιερωθεί στην χριστιανική αρετή, βέβαιος ότι κοντά τους θα είναι πάντα ασφαλής.

Από τότε ο 'Αγιος Αντώνιος άρχισε να ζει ασκητικό βίο, εργαζόμενος αδιάκοπα και υποβαλλόμενος σε αυστηρή νηστεία, για να κατανικήσει τους πειρασμούς της σάρκας, αγρυπνώντας ολόκληρη τη νύχτα και τρώγοντας ελάχιστα. Στη συνέχεια απήλθε σε τόπο έρημο και μακρυνό, όπου υπήρχαν μνήματα και, αφού εισήλθε σε ένα από αυτά, έκλεισε τη θύρα. Η τροφή του ήταν ελάχιστη και του την πήγαινε σε καθορισμένες ημέρες ένας συνασκητής του. Εκεί υπερνίκησε, με την Χάρη του Θεού, νέους πειρασμούς. Αργότερα πήγε στα ερείπια ενός φρουρίου και εκατοίκησε σε σπήλαιο χωρίς να τον βλέπει κανένας και χωρίς να δέχεται κανένα παρά μόνο έναν γνωστό του, ο οποίος του έφερνε κάθε έξι μήνες ψωμί για ολόκληρο το εξάμηνο.

Μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια ασκήσεως και αφού έφθασε σε ύψη πνευματικής τελειώσεως εμφανίσθηκε στον κόσμο και τότε άρχισαν να συρρέουν περί αυτόν πολλοί που τον εθαύμαζαν ως ασκητή και θαυματουργό. Μαρτυρείται ότι ενώ ο 'Αγιος βρισκόταν ακόμη στη ζωή, έβλεπε τις ψυχές των ανθρώπων τη στιγμή που εξέρχονταν από το σώμα τους, καθώς και τους δαίμονες που τις οδηγούσαν. Το γεγονός αυτό είναι πολύ θαυμαστό, αφού μία τέτοια δυνατότητα είναι γνώρισμα μόνο νοεράς και ασώματης φύσεως.

Το έτος 311 μ. Χ., κατά το διωγμό του αυτοκράτορος Μαξιμίνου (307-313 μ. Χ.), κατήλθε στην Αλεξάνδρεια, για να ενθαρρύνει και να βοηθήσει τους πιστούς, τους Ομολογητές και τους Μάρτυρες. Όταν έπαυσε ο διωγμός, ο Όσιος επανήλθε στην έρημο, αλλ' επειδή αισθανόταν ενοχλημένος από την παρουσία πολλών, που πήγαιναν να τον συναντήσουν, έφυγε από εκεί και ήλθε σε τόπο έρημο, ο οποίος βρισκόταν σε όρος υψηλό κοντά στην Ερυθρά θάλασσα. Και εκεί όμως προσέρχονταν πολλοί για να λάβουν την ευλογία του, να διδαχθούν και να θεραπευθούν. Εθεράπευε δε τους ασθενείς «οὐ προστάζων, ἀλλ' εὐχόμενος καί τόν Χριστόν ὀνομάζων».

Η φήμη του Οσίου Αντωνίου έφθασε μέχρι τους βασιλείς, τόσο ώστε ο Μέγας Κωνσταντίνος και οι υιοί του, Κωνστάντιος και Κώνστας, ἐγραφαν σ' αυτόν, σαν να ήταν πατέρας τους, και τον παρακαλούσαν να τους απαντήσει.

Κατά τη διάρκεια του ασκητικού του βίου ποτέ δεν άλλαξε ένδυμα και ποτέ δεν ένιψε το σώμα ή τα πόδια του με νερό. Ο Όσιος, αν και αγράμματος στην ανθρώπινη σοφία, ήταν σοφός κατά Θεόν. Είχε λόγο «ἠρτυμένον τῷ θείῳ ἅλατι καιί χαρίεντα». Εδίδασκε τους μαθητές του να μην θεωρούν τίποτε ανώτερο από την αγάπη του Χριστού και να μην νομίζουν ότι, επειδή απέχουν από τα κοσμικά αγαθά, στερούνται κάτι αξιόλογο. Το να αφήνει κανείς τα επίγεια αγαθά είναι σαν να καταφρονεί μία δραχμή από χαλκό, για να κερδίσει εκατό χρυσές. Δεν πρέπει, έλεγε, να λησμονάμε ότι ο ανθρώπινος βίος είναι πρόσκαιρος συγκρινόμενος προς τον μέλλοντα αιώνα. Γι' αυτό δεν πρέπει να κοπιάζουμε για την απόκτηση πρόσκαιρων αγαθών, τα οποία δεν μπορούμε να πάρουμε μαζί μας, αλλά για την απόκτηση αιώνιων αγαθών, δηλαδή της φρονήσεως, της δικαιοσύνης, της σωφροσύνης, της ανδρείας, της συνέσεως, της αγάπης.

Ο Μέγας Αντώνιος, αφού έζησε εκατόν πέντε έτη, εκοιμήθη οσίως το 356 μ. Χ.. Αν και, όπως λέγει ο Μέγας Αθανάσιος ( PG 26, 835-976), μία από τις τελευταίες επιθυμίες του Οσίου Αντωνίου ήταν να μείνει κρυφός ο τόπος ταφής του, οι μοναχοί που εμόναζαν κοντά του έλεγαν ότι κατείχαν το ιερό λείψανό του, το οποίο, επί Ιουστινιανού (561 μ. Χ.), κατατέθηκε στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην Αλεξάνδρεια και από εκεί αργότερα, το 635 μ. Χ., μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη.

Η Σύναξή του ετελείτο στην Μεγάλη Εκκλησία.