ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
 

Ακολουθία Μεγάλης Τεσσαρακοστής μετά της θείας Λειτουργίας των Προηγιασμένων
(Αναθεωρημένη έκδοση)

Οι ακολουθίες της Μ. Τεσσαρακοστής και η Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων μετά υμνολογικού παραρτήματος.

Σχ.: 17x24, Σελ. 312, Τιμή: 10 €.

 
 

 

 
 

 

Οι ΚΔ΄ Οίκοι του Ακαθίστου Ύμνου

Οι ΚΔ΄ Οίκοι του Ακαθίστου Ύμνου κυκλοφορούνται στην καλαίσθητη αυτή έκδοση, ως πολύτιμο βοήθημα στους Ιερείς μας αλλά και σε κάθε ευσεβή χριστιανό.

Σχ.: 20x28, Σελ.: 36, Τιμή: 10€.

 
 

 

 
 

 

Ο Μέγας Κανών

Ο Μέγας Κανών αποτελεί ένα εγερτήριο σάλπισμα που αποβλέπει στο να οδηγήσει τον άνθρωπο μέσα από τη συντριβή και τη μετάνοια κοντά στον Θεό. Η παρούσα μετάφραση προέρχεται από το έργο του Σεβ. Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ. Συμεών (Κούτσα) «Αδαμιαίος Θρήνος-Ο Μέγας Κανών Ανδρέου του Κρήτης».

Σχ.: 10x14, Σελ.: 192, Τιμή: 5 €.

 
 
 
 

 

Αδαμιαίος Θρήνος- Ο Μέγας Κανών αγ. Ανδρέου του Κρήτης 
Μητρ . Ν. Σμύρνης Συμεών

Βιβλίο αφιερωμένο στον Μεγάλο Κανόνα του Αγίου Ανδρέου Κρήτης με κατατοπιστική εισαγωγή, μετάφραση στη νεοελληνική και θεολογικά σχόλια σε κάθε τροπάριο.

Σχ.:14x21, Σελ.: 280, Τιμή: 10 €.

 
 
 
 

Στο κατώφλι της Μεγάλης Τεσσαρακοστής
Μητροπολίτου Ν. Σμύρνης Συμεών

Έργο αφιερωμένο στην ιερά περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής που αποσκοπεί στην πνευματική προετοιμασία της όλης Εκκλησίας και κάθε μέλους της ξεχωριστά.

Σχ. 11Χ17, Σελ. 208, Τιμ. 6€.

 
     
 

«Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε»
Ο Ακάθιστος ΄Υμνος στην Ορθόδοξη πίστη και ευσέβεια
Καθηγ. Ανδρεου Θεοδώρου

Ο Ακάθιστος Ύμνος αποτελεί ένα σπάνιο κομμάτι της εκκλησιαστικής μας ποιήσεως. Είναι Ύμνος όχι μόνο θεομητορικός (εξύμνηση των μεγαλείων της Παρθένου), αλλά και χριστολογικός (καθώς εξιστορεί τα γεγονότα της ενανθρωπήσεως του Λόγου).

Σχ. 14Χ21, Σελ. 392, Τιμ. 11€.

 
     
 

Η Ακολουθία του Ακαθίστου ΄Υμνου

Η Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου (2 CD) από το διαπρεπή μουσικοδιδάσκαλο και ερμηνευτή της ψαλτικής τέχνης Σπυρ. Περιστέρη.

Τιμή: 3€.

 
     
 

Η Ακολουθία του Ακαθίστου ΄Υμνου

Περιέχει την ακολουθία, η οποία εκφράζει την τιμή, την ευλάβεια και την ευχαριστία προς τη Θεοτόκο. Η ακολουθία μαγνητοσκοπήθηκε τη Μ. Σαρακοστή του 2002. Χοροστατεί ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος. DVD (all regions and zones).

Τιμή: 5€.

 
     
 

Ύμνοι Μεγάλης Τεσσαρακοστής

Περιέχει ύμνους της Θεοτόκου, του μεγάλου απόδειπνου και του κατανυκτικού εσπερινού. Ψάλλει η Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία υπό τη διεύθυνση του Λυκούργου Αγγελόπουλου.

Τιμή: 3€.

 
     
ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΣΦΟΡΕΣ
 
 
     
ΑΓΙΟΛΟΓΙΟΝ
 

16 Μαρτίου

Μνήμη του οσίου πατρός ημών Χριστοδούλου, του εν Πάτμῳ

Μητροπολίτου Φαναρίου κ. Αγαθαγγέλου,
Συναξαριστης της Ορθοδόξου Εκκλησίας – Μάρτιος,

Αθήνα 2005, εκδ. Αποστολική Διακονία, σελ. 164-168

Ο ΄Οσιος Χριστόδουλος, κατά κόσμον Ιωάννης, εγεννήθηκε το έτος 1020 στη Νίκαια της Βιθυνίας από ευσεβείς γονείς, τον Θεόδωρο και την ΄Αννα. Ανατράφηκε από τα νεανικά του χρόνια στή μοναχική πολιτεία και ασκήτεψε στον ΄Ολυμπο της Βιθυνίας και στην Παλαιστίνη. ΄Επειτα απήλθε στο όρος Λάτρον της Καρίας της Μικράς Ασίας, στη μονή του Στήλου, όπου ίδρυσε βιβλιοθήκη και συγκέντρωσε γύρω του πολλούς μοναχούς. Εξ αιτίας της παραμονής του στο όρος του Λάτρου ο ΄Οσιος Χριστόδουλος προσονομάζεται «Λατρηνός». Λόγῳ όμως βαρβαρικών επιδρομών κατέφυγε, το έτος 1079, στην Πάτμο, όπου με τη συνδρομή του αυτοκράτορος Αλεξίου Α΄ του Κομνηνού (1081-1118) ανήγειρε την περιώνυμη μονή και βιβλιοθήκη.

Στη συνέχεια μετέβη στην Κωνσταντινούπολη για υποθέσεις της μονής και αργότερα, αφού παραιτήθηκε από ηγούμενος, ήλθε στο Στρόβιλο, πόλη κοντά στην ακτή της Μικράς Ασίας, και ανέλαβε εκεί τη φροντίδα της μονής του Αρσενίου. Από το Στρόβιλο μετέβη αργότερα στη νήσο Κω. Εκεί ίδρυσε τη μονή της Αγνής Θεομήτορος, στην οποία κατόπιν ενεργειών του ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Αλέξιος Α΄ ο Κομνηνός εδώρησε προάστια της νήσου Λέρου και τη νήσο Λειψώ.

Από την Κω μετέβη στην Κωνσταντινούπολη και αφού συνάντησε τον αυτοκράτορα Αλέξιο Α΄ Κομνηνό, τον παρακάλεσε να του δώσει άδεια να ιδρύσει μονή στη νήσο Πάτμο. Η άδεια παρασχέθηκε και επιπλέον παραχωρήθηκε στον ΄Οσιο από τον αυτοκράτορα και όλη η νήσος το έτος 1088. Η ανέγερση μονής στην Πάτμο, η οποία τιμάται στο όνομα του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, εξ αιτίας της συγγραφής της Αποκαλύψεως από τον ιερό Ευαγγελιστή στο νησί αυτό, άρχισε αμέσως από τον ΄Οσιο Χριστόδουλο. Πριν όμως ακόμη τελειώσει το έργο, ο ΄Οσιος αναγκάσθηκε μαζί με τούς μοναχούς να εγκαταλείψει το έργο και το νησί, λόγῳ των επιδρομών των Τούρκων εναντίον αυτών.

Από την Πάτμο, λοιπόν, καταπλέει για ασφάλεια στον Εύριπο (Εύβοια) κατά το έτος 1092.

Η διαμονή του Οσίου Χριστοδούλου στην Εύβοια ήταν σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες μικρής διάρκειας. Υπάρχει πληροφορία ότι ένας ευσεβής και πλούσιος κάτοικος του Ευρίπου προσέφερε την πολυτελή οικία του στον ΄Οσιο, ο οποίος την ανέδειξε σε μοναστήρι, αν και οι φροντίδες του Οσίου, εξ αιτίας της μεγάλης περιουσίας του μοναστηριού στην Πάτμο, απαιτούσαν την παραμονή του όχι στην έρημο αλλά κοντά στον κόσμο. Εξ άλλου, στην Εύβοια ανέκαθεν υπήρχε παράδοση, σύμφωνα με την οποία ο ΄Οσιος Χριστόδουλος παρέμεινε ασκητεύοντας στο σπήλαιο στο δυτικό άκρο της κωμόπολης Λίμνη (Ελύμνιον).

Ο ΄Οσιος κατά τή διαμονή του στον Εύριπο συνέταξε την «Διαθήκη» και τον «Κωδίκελλό» του (Μάρτιος 1093). Τη Διαθήκη αυτή, για να έχει ισχύ, την υπογράφουν επτά αξιωματούχοι της επισκοπικής αρχής και της πόλεως Ευρίπου (Χαλκίδος), ήτοι Λέων πρεσβύτερος και σακελλάριος της πόλεως Ευρίπου, Ιωάννης πρεσβύτερος και νοτάριος της καθέδρας Ευρίπου, Μιχαήλ... της καθέδρας Ευρίπου, Βασίλειος ο ευτελής διάκονος.... και νοτάριος Ευρίπου κ.λπ.

Ειδικότερα ο μητροπολίτης Ρόδου Ιωάννης, στο έργο του «Βίος και πολιτεία του Οσίου πατρός ημών Χριστοδούλου» εξιστορεί την διαμονή και την κοίμηση του Οσίου Χριστοδούλου στον Εύριπο, που συνέβη το έτος 1093, όπως και την ανακομιδή του ιερού λειψάνου του και τη μεταφορά του στην Πάτμο, αναγράφοντας τα ἑξής· «Και φθάνουν εκεί ο ΄Οσιος μαζί με την αδελφότητα, εκεί όπου το νερό της θαλασσας εισρέει προς τα έξω και πάλι οπισθοχωρώντας δημιουργεί κάποιο στενό θαλάσσης, που οι αρχαίοι το ονόμασαν πορθμό του Ευρίπου. Και εκεί λοιπόν, αφού έγινε το αντικείμενο του θαυμασμού όλων και αφού αξιώθηκε την πρέπουσα τιμή, σαν να ήταν ΄Αγγελος σε θνητό σώμα, ενουθετούσε το ποίμνιό του, για να μη δυσφορεί στις συχνές μετακινήσεις ούτε να αντιστέκεται ανόητα στις βουλές του Θεού, που οικονομεί τα πάντα εν σοφία. Αλλά ένας από τούς μοναχούς, επειδή δεν υπέμενε τις κακουχίες ούτε το στρυφνό και το επίπονο της αρετης, όπως ο Ιούδας από τούς δώδεκα αναχώρησε από την ομήγυρη των αδελφών, και την πνευματική εκείνη συγκέντρωση την αντικατέστησε με κήπο, που νοίκιασε. Και, καθώς ο διάβολος εισήλθε στον Ιούδα και τον ώθησε στην προδοσία, με τον ίδιο τρόπο και πονηρό δαιμόνιο εβασάνιζε τον μοναχό που είχε αποσπασθεί από την αδελφότητα, και ανακοινώνεται στον πατέρα ασθένεια του μικρόψυχου αδελφού. Εκείνος, πράος και ανεξίκακος, δίνοντας τόπο στην οργή, αφού πήρε το ιερό Ευαγγέλιο, έρχεται το βράδυ προς τον μαινόμενο και παράφρονα, διαβάζει τα λόγια του αγίου Πνεύματος για ασθενή, και αμέσως βελτιώνεται θέση του αρρώστου, ο οποίος δεν επιθυμούσε πλέον να ασχολείται με τη φύτευση δέντρων και την άρδευση κήπων, αλλά προθυμοποιείται για την καλλιέργεια της γης της αρετής, επανερχόμενος με αυτό τον τρόπο και πάλι στην ποίμνη, από την οποία κακώς προηγουμένως είχε αποκοπεί. Μετά την πάροδο μικρού χρονικού διαστήματος, προφητεύει σε όσους τον ακολουθούσαν ότι θα αποδημήσει προς τον Κύριο, ότι οι Αγαρηνοί δεν θα κατοικήσουν μέχρι τέλους στα νησιά και ότι ο επιστήθιος φίλος του δεν θα αδιαφορήσει για αυτούς, αλλά ότι μόλις καταπαύσει θαλασσοταραχή, θα επανέλθουν και πάλι στο πνευματικό μαντρί. Παρακαλεί λοιπόν νά παραλάβουν μαζί τους το νεκρό σώμα του από την ξένη αυτή γή και να το τοποθετήσουν στο ναό, για τον οποίο εμόχθησε πολύ. Αυτά αφού προείπε σε όσους συναναστρεφόταν και καθαγίασε τούς παρόντες με αποχαιρετιστήρια λόγια, παρέδωσε το πνεύμα του στον Θεό, την 16η Μαρτίου. Ταυτόχρονα με την εκπλήρωση της προφητείας και την εξαφάνιση των πειρατών από τη θαλασσα με τη δύναμη του άρχοντος, οι καλοί μαθητές του θυμόντουσαν την προφητεία του ενάρετου ποιμένος και ετοιμάζονταν να αποπλεύσουν. Επειδή όσοι κατοικούσαν τη χώρα εκείνη άκουσαν ότι θα εστερούντο το τίμιο εκείνο σώμα, αφού συγκεντρώθηκαν από τα γύρω μερη, έλεγαν απροκάλυπτα ότι με κανένα λόγο δεν θα το επέτρεπαν αυτό. Γιατί νόμιζαν ότι θα ήταν ανόητο και εξ ολοκλήρου ασύνετο, να επιτρέψουν σε άλλους να το μετακομίσουν όπου ήθελαν, επειδή (ο ΄Οσιος) ήταν γι᾿ αυτούς σωτήρας, ιατρός και θεραπευτής κάθε αρρώστιας. Γι᾿ αυτό με αυστηρότητα εφρουρούσαν τον νεκρό. Αλλά δεν έπρεπε να διαψευσθεί προφητεία του μάκαρος. Γι᾿ αυτό και αφού πλέον είχε προχωρήσει νύκτα, ξεφεύγοντας από την προσοχή των φρουρών, μεταφέροντας τον νεκρό στους ώμους τον επιβιβάζουν σέ πλοίο, και αφού έτυχαν νηνεμίας, φθάνουν στο νησί, αποβιβάζουν με μεγαλοπρεπή πομπή το ιερό σκήνος υμνολογώντας τον Θεό και ευωδιάζοντας τον αέρα με αρώματα. Και τώρα άρτιο και σώο κείται το σκήνωμα στο ναό του Αποστόλου και αναβλύζει πηγές θαυμάτων, και όσοι με πίστη το αγγίζουν αισθάνονται κάποια οσμή μύρου και με μόνη την ἁφή καθαγιαζονται και απελευθερώνονται από κάθε σωματική βλάβη».

Από τα όσα συνέγραψε ο ΄Οσιος Χριστόδουλος διασώθηκαν τα εξής· «Υποτύπωσις, ήτοι διάταξις γενομένη προς τους εαυτου μαθητάς εν τη εν Πάτμῳ ιδίᾳ αυτού μονή», προαναφερθείσα «Διαθήκη» και ο «Κωδίκελλος».

Η μνήμη της ανακομιδής των ιερών λειψάνων του Οσίου Χριστοδούλου εορτάζεται στις 21 Οκτωβρίου.

 
     
ΑΡΘΡΟ  
 

«Νυν ο χων βαλλντιον αρτω»

Ηλία Βουλγαράκη  
Πάντα τα Έθνη 9  (1984), σελ. 10-11

Οι λέξεις δωρεά, δωρεάν και δώρο έρχονται αρκετά συχνά στις κουβέντες μας. Συγχρόνως δημιουργούν μέσα μας ένα ευχάριστο συναίσθημα γιατί συνδέονται με όμορφες στιγμές της ζωής μας. Στα τελευταία δυό χιλιάδες χρόνια της ιστορίας της γλώσσας μας οι λέξεις αυτές δεν άλλαξαν καθό λου το νόημά τους. Όπως και σήμερα έτσι και στην εποχή της Καινής Διαθήκης σήμαιναν το ίδιο πράγμα.

Τις ίδιες αυτές λέξεις χρησιμοποίησαν οι απόστολοι για να διαλαλήσουν στην ανθρωπότητα την ευχάριστη αγγελία, το Ευαγγέλιο, ότι ο Θεός στο πρόσωπο του Υιού του χάρισε στους ανθρώπους τη σωτηρία και στο πρόσωπο του Αγ. Πνεύματος συνεχίζει να προσφέρει στον κόσμο τις δωρεές του. Έτσι διαβάζουμε «... ει γαρ τω του ενός παραπτώματι (δηλ. του Αδάμ) οι πολλοί απέθανον, πολλώ μάλλον η χάρις του Θεού και η δωρεά εν χάριτι τη του ενός ανθρώπου Ιησού Χριστού εις τους πολλούς επερίσσευσε» (Ρωμ. ε´ 15, επίσης Ιω . δ´ 10, Β´ Κορ. θ´ 15, Εφ. δ´ 7 κ.λπ.) ή «... και τού το ουκ εξυμών , Θεού το δώρον» (Εφ. β ´ 8). Για το Άγιο Πνεύμα λέγεται· «και λήψεσθε την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος» (Πράξ. β´ 38, επίσης Πράξ. ι´ 45, ια´ 17 κ.λπ.).

Το μεγάλο αυτό δώρο του Θεού στον άνθρωπο, δηλαδ ή η σωτηρία δεν ήταν δυνατό παρά να μεταδίδεται και από τους αποστόλους με τον ίδιο τρόπο. Ποιός δεν θυμάται το λόγο του Χριστού· «δωρεάν ελάβετε , δωρεάν δότε» (Ματθ. ι´ 8). Ή την εξέγερση του απ. Πέτρου κατά του Σίμωνα του μάγου· «... ότι την δωρεάν του Θεού εν ό μισας δια χρημάτων κτάσθαι» (Πράξ. η´ 20).

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου

 
 
 
ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
 

 

Αφιέρωμα στην Εβδομάδα Εξωτερικής Ιεραποστολής