| ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ | ||||||
Μία Μνημειώδης Έκδοση Ναοί, Μονές και ευαγή Ιδρύματα της Βασιλίδος Κωνσταντινουπόλεως Οι εκδόσεις της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος σε συνεργασία με την Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων παρουσιάζουν στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό το μοναδικό και μεγαλειώδες έργο του Γάλλου Βυζαντινολόγου και Αρχαιολόγου Raymond Janin (1882-1972) μεταφρασμένο από την γαλλική. Πρόκειται για το πρώτο έργο στην παγκόσμια βιβλιογραφία που καταγράφει την ιστορία των ιερών Τόπων της Πόλης, η οποία συνδέθηκε με τη δόξα, τη χαρά, την πίστη και την ελπίδα του Γένους. Μέσα από τις σελίδες του έργου αναδεικνύεται η Βασιλίδα των πόλεων, η πόλη του Μεγάλου Κωνσταντίνου, η Παναγιοσκέπαστη Βασιλεύουσα ως ιερότητα και κάλλος πνευματικό. Το δίτομο έργο κοσμείται από μοναδικού κάλλους εικόνες, σχέδια και μινιατούρες.
|
||||||
Ερμηνευτικά αποσπάσματα εις τον Ιερεμίαν Α΄- Β΄, Εις το ρητόν του προφήτου Ιερεμία, Περί ασαφείας των προφητειών Α΄-Β΄, Υπόμνημα εις τον Άγιον Ματθαίον τον Ευαγγελιστήν Ο 99ος τόμος της βραβευμένης από την Ακαδημία Αθηνών σειράς της Αποστολικής Διακονίας ΒΕΠΕΣ περιέχει ερμηνευτικά έργα του Ιερού Χρυσοστόμου για τον Προφήτη Ιερεμία και το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Ένα απαραίτητο εγχειρίδιο για τους μελετητές της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Σχ. 14Χ21, Σελ. 426, Τιμ. 20€ |
||||||
Το διαχρονικό εγχειρίδιο του Ομοτ. Καθηγητού επανεκδίδεται από τις εκδόσεις της Αποστολικής Διακονίας. Πρόκειται για μία ιστορική έρευνα στην οποία παρουσιάζονται ο Συνοδικός Τόμος της υπό κανονικούς όρους ανακηρύξεως της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (1850), τα Πρακτικά της εν Κων/πόλει συγκληθείσας το ίδιο έτος Αγίας και Μεγάλης Συνόδου επί Οικουμενικού Πατριάρχου Ανθίμου Δ΄ του Βυζαντίου και η αποκατάσταση των κανονικών σχέσεων της Μητρός Εκκλησίας με την Εκκλησία της Ελλάδος. Στο έργο περιλαμβάνεται επίσης η Πατριαρχική Συνοδική Πράξις (Σεπτ. 1928), η οποία αφορά στη διοίκηση των Ι. Μητροπόλεων των Νέων Χωρών. Σχ , 17Χ24 , Σελ. 128, Τιμ. 8€. |
||||||
Η λατρευτική τιμή των Νεομαρτύρων στη σύγχρονη ελληνική λαϊκή εθιμοταξία Μέσα από την συγκεντρωτική αυτή μελέτη παρουσιάζονται πολλά στοιχεία που αναδεικνύουν την λατρευτική τιμή των Νεομαρτύρων στη σύγχρονη Ελληνική λαϊκή εθιμοταξία. Δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε το ιστορικό πλαίσιο της εποχής των Νεομαρτύρων που τους καθιστά όχι απλά λαϊκούς ήρωες στα μάτια των υποδούλων, αλλά εμβληματικές φυσιογνωμίες που εμπνέουν με το απαράμμιλο θάρρος τους απέναντι στον κατακτητή. Σχ , 17Χ24 , Σελ. 300, Τιμ. 12€.
|
||||||
| ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ | ||||||
Le Livre noir - The Black Book Πρόκειται για αναλυτική καταγραφή της Γενοκτονίας που υπέστησαν οι Έλληνες των περιοχών αυτών την περίοδο 1914-1918 από τους Νεότουρκους, οι οποίοι επέβαλαν ως κρατική ιδεολογία την αναβίωση του εθνικισμού, του θρησκευτικού και φυλετικού μίσους. Ο τόμος εμπλουτίζεται με πλούσιο και σπάνιο φωτογραφικό υλικό στο οποίο αποτυπώνεται όλη η αλήθεια για το ολοκαύτωμα του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Σχ. 25x27, Σελ. 400, Τιμ. 25€ |
||||||
Σχ. 15Χ22,5, Σελ. 272, Τιμ. 7€ |
||||||
Ο βίος του εθνομάρτυρα Γρηγορίου Ε΄, ο οποίος βρήκε μαρτυρικό θάνατο από τους Οθωμανούς δυνάστες την αυγή της Επαναστάσεως της Εθνικής παλιγγενεσίας. Οι μικροί φίλοι μας θα γνωρίσουν αυτήν την εμβληματική μορφή του Έθνους και της Ορθοδοξίας που συνδύασε την βαθύτατη χριστιανική πίστη με τη θυσιαστική προσφορά του στον καταπιεσμένο Ελληνισμό της εποχής. Σελ. 50, Σχ. 17Χ24, Τιμ. 7€. |
||||||
H ιστορία της μικρής Άρτεμης, την περίοδο της Μικρασιατικής Καταστροφής, που απαγάγεται από τον Αλήμπεη για να αρχίσει η περιπέτειά της, παράλληλα με εκείνη του ξεριζωμένου Ελληνισμού, που κορυφώνεται με το μαρτυρικό τέλος του Μητροπολίτου Σμύρνης Χρυσοστόμου. Την εικονογράφηση του βιβλίου έκανε η Λυδία Δημακοπούλου. Σχ. 21Χ25, Σελ. 194, Τιμ. 7€ |
||||||
| ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΝ | ||||||
15 Μαΐου Μητροπολίτου Φαναρίου Αγαθαγγέλου, Επιθυμώντας μεγαλύτερη ησυχία, για να αφοσιωθεί στην ερημική ζωή και την άσκηση, κατέφυγε στην έρημο και ετέθη υπό την πνευματική καθοδήγηση του περίφημου ησυχαστού Παλάμονος († 12 Αυγούστου), του οποίου έγινε τέλειος μιμητής. Μετά την κοίμηση του πνευματικού του πατέρα, περί το 320 μ.Χ., κατέφυγε σε έρημο νησίδα του Νείλου, στυ νήσο Ταβέννη της Άνω Θηβαΐδος, όπου βοηθούμενος και από τον ασπασθέντα το μοναχικό σχήμα αδελφό του Ιωάννη, ίδρυσε μικρή μονή. Η φήμη της αγιότητος και της συνέσεώς του είλκυσε πολλούς μοναχούς, εξ αιτίας δε τούτου ολοένα και εμεγάλωνε τη μονή του, ώστε σε διάστημα ολίγων ετών αυτή να αριθμεῖ περισσότερους από 14.000 μοναχούς. Έτσι ο Όσιος Παχώμιος έγινε ένας από τους μεγάλους οικιστές και ασκητές της ερήμου. Ο Όσιος Παχώμιος θεωρείται θεμελιωτής της κοινοβιακής οργανώσεως των ασκητών. Όπως φαίνεται από τη Λαυσαϊκή Ιστορία, βιβλίο που έγραψε ο Παλλάδιος περί το 420 μ.Χ., οι μοναχοί του Παχωμίου, που ονομάζονταν Ταβεννησιώτες, εζούσαν ανά τρεις σε μικρά οικήματα. Ο Όσιος Παχώμιος επέβαλε στους μοναχούς κοινή προσευχή κάθε πρωΐ και βράδυ (συνολικά βέβαια οι μοναχοί προσεύχονταν, σύμφωνα με τον Κανόνα, δώδεκα φορές την μέρα και δώδεκα τη νύχτα), κοινή εργασία, κοινά έσοδα, κοινές δαπάνες, κοινά γεύματα και ομοιόμορφη ενδυμασία. Τα γεύματά τους αποτελούνταν από φυτικές τροφές και τυρί. Κατ᾿ αυτά οι μοναχοί δεν ομιλούσαν μεταξύ τους και, γι᾿ αυτό, συνεννοούνταν με νεύματα. Εκάλυπταν δε τα πρόσωπά τους κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μποροῦν νά βλέπουν μόνο την τράπεζα. Η ομοιόμορφη στολή τους απετελείτο από τα εξής ενδύματα· λινό χιτώνα («λεβιτωνάριο»), που έφθανε λίγο κάτω από τα γόνατα και εζωνόταν με ζώνη· λευκό μαλλοφόρο ένδυμα αιγός ή προβάτου («μηλωτή»), επίσης ζωσμένο, που έφθανε ως τα γόνατα και είχε τη μαλλοφόρο όψη προς τα ἔξω· κωνοειδές κουκούλιο, που στο πίσω μέρος έφθανε ως τους ώμους, και μικρό λινό ωμοφόριο («μαφόριον» ή «μαφόρτιον»), που εκάλυπτε συνήθως τον αυχένα και τους ώμους. Υποδήματα σπανίως εχρησιμοποιοῦσαν. Οι Ταβεννησιώτες μοναχοί εκοιμούντο καθήμενοι και κοινωνούσαν των Αχράντων Μυστηρίων κάθε Σάββατο καί Κυριακή. Διαιρούνταν σέ είκοσι τέσσερα τάγματα, καθένα από τα οποία εχαρακτηριζόταν με ένα γράμμα της αλφαβήτου, ανάλογα με την κατάσταση και τον τρόπο συμπεριφοράς εκείνων που το αποτελούσαν. Πνεύμα οργανωτικό και απαράμιλλος στην καθοδήγηση και διακυβέρνηση προσώπων και πραγμάτων, κατόρθωσε να διατηρήσει μεταξύ του πλήθους της περί αυτόν αδελφότητος πειθαρχία και αγάπη, φροντίζοντας ως φιλόστοργος πατέρας για τις πνευματικές και υλικές τους ανάγκες, διά δε των σοφών συμβουλών του και του παραδείγματός του να τους ενθαρρύνει στον αγώνα προς την αγιότητα. Λόγῳ της θεοσέβειας και της θεοφιλούς δράσεώς του ο Όσιος Παχώμιος επροικίσθηκε από τον Θεό δια της χάριτος της θαυματουργίας και επιτέλεσε πλείστα όσα θαύματα. Το 348 μ.Χ., περιποιούμενος ο ίδιος τους μοναχούς που ασθένησαν από πανώλη, αρρώστησε και ο ίδιος και μετά από λίγο απέθανε. Τον Όσιο Παχώμιο διαδέχθηκε στην Ηγουμενία της μονής ο Όσιος Θεόδωρος ο Ηγιασμένος († 16 Μαΐου). |
||||||
| ΑΡΘΡΟ | ||||||
Οι Πατέρες της Εκκλησίας για τον πόλεμο και την ειρήνη π.Ιωάννου Κωστώφ, Η ειρήνη αποτελεί την κορυφή της πυραμίδας των ευλογιών· χαρακτηρίζεται από ηρεμία και αταραξία του λογικού. Έτσι ο άνθρωπος που εχει ειρήνη είναι φανερός από' τον ήπιο χαρακτήρα του. Αυτός όμως που πολεμάται από τα πάθη του, δεν απόλαυσε ακόμα την ειρήνη που προέρχεται από το Θεό, την οποία ο Κύριος χάρισε στους Μαθητές Του (Ιω. ιδ΄ 27) και η οποία, «όντας πάνω από τις δυνατότητες οποιοσδήποτε νου» (Φιλιπ. δ' 7) θα φρουρεί τις ψυχές αυτών που αξίζουν. Αυτή την ειρήνη εύχεται και ο Απόστολος στις Εκκλησίες, όταν λέγει: «Ας πλεονάσει σε σας η χάρη και η ειρήνη» (Α' Πέτρ. α΄ 2) (Μ. Βασίλειος, ΒΕΠ 52, 54, 1). |
||||||
Ιωάννου Χρυσοστόμου 
Η Ανακήρυξις του Αυτοκεφάλου της εν Ελλάδι Εκκλησίας (1850) 
Η παρούσα μελέτη ασχολείται με την «λατρευτική» τιμή των Νεομαρτύρων, όρος που αφορά την καθαρά λαογραφική θεώρηση των στοιχείων που υποστηρίζουν τις περιπτώσεις λειψανολατρείας, έτσι όπως αυτές παρατίθενται εδώ και, ασφαλώς, ουδεμία σχέση έχει ως προς την δογματική απόδοση του όρου Λατρεία. 
Η Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων σε συνεργασία με την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος προέβησαν στην έκδοση της «Μαύρης Βίβλου» σε μετάφραση στην αγγλική και τη γαλλική ως μία ελάχιστη συνεισφορά στη μνήμη των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης και της καθ’ ημάς Ανατολής, επί τη συμπληρώσει μιας εκατονταετίας από το 1922. 
Συμβολή στην έρευνα της Γενοκτονίας του ελληνορθόδοξου πληθυσμού και της αντιχριστιανικής πολιτικής στον Πόντο
Γρηγόριος Ε΄- Ο μαρτυρικός Πατριάρχης
Το τέλος ενός θρύλου 
Ο Όσιος Παχώμιος εγεννήθηκε το 292 μ.Χ. στην Κάτω Θηβαΐδα της Αιγύπτου από γονείς ειδωλολάτρες και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Κωνσταντίνου του Μεγάλου (306-337 μ.Χ.). Στο στρατό, στον οποίο κατετάγη, εγνωρίσθηκε με Χριστιανούς στρατιώτες και εδιδάχθηκε από αυτούς τα της Χριστιανικής πίστεως. Όταν δε απολύθηκε από τις τάξεις του στρατού, εγκατέλειψε τον κόσμο και αφού μετέβη στην Άνω Θηβαΐδα, εβαπτίσθηκε και εκάρη μοναχός. 
Οι Πατέρες δεν παραλείπουν να τονίσουν την αναγκαιότητα της εσωτερικής ειρήνης και της ψυχικής γαλήνης: Η ειρήνη του κόσμου συνάπτεται μερικές φορές και για κακό σκοπό. Η ειρήνη όμως του Χριστού δεν μας παρακινεί να ειρηνεύουμε μόνο προς τους άλλους, αλλά και προς τους εαυτούς μας (Αμμώνιος Αλεξανδρηνός, PG 85, 1492D).