Μία Μνημειώδης Έκδοση

Ναοί, Μονές και ευαγή Ιδρύματα της Βασιλίδος Κωνσταντινουπόλεως
Raymond Janin

Α΄ Τόμ. Σχ. 21Χ29, Σελ. 528, Τιμ. 35€.		Οι εκδόσεις της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος σε συνεργασία με την Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων παρουσιάζουν στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό το μοναδικό και μεγαλειώδες έργο του Γάλλου Βυζαντινολόγου και Αρχαιολόγου Raymond Janin (1882-1972) μεταφρασμένο από την γαλλική. Πρόκειται για το πρώτο έργο στην παγκόσμια βιβλιογραφία που καταγράφει την ιστορία των ιερών Τόπων της Πόλης, η οποία συνδέθηκε με τη δόξα, τη χαρά, την πίστη και την ελπίδα του Γένους. Μέσα από τις σελίδες του έργου αναδεικνύεται η Βασιλίδα των πόλεων, η πόλη του Μεγάλου Κωνσταντίνου, η Παναγιοσκέπαστη Βασιλεύουσα ως ιερότητα και κάλλος πνευματικό. Το δίτομο έργο κοσμείται από μοναδικού κάλλους εικόνες, σχέδια και μινιατούρες.
Β΄Τομ. Σχ. 21Χ29, Σελ. 512, Τιμ. 35€.

Ιωάννου Χρυσοστόμου

Ερμηνευτικά αποσπάσματα εις τον Ιερεμίαν Α΄- Β΄, Εις το ρητόν του προφήτου Ιερεμία, Περί ασαφείας των προφητειών Α΄-Β΄, Υπόμνημα εις τον Άγιον Ματθαίον τον Ευαγγελιστήν

Ο 99ος τόμος της βραβευμένης από την Ακαδημία Αθηνών σειράς της Αποστολικής Διακονίας ΒΕΠΕΣ περιέχει ερμηνευτικά έργα του Ιερού Χρυσοστόμου για τον Προφήτη Ιερεμία και το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Ένα απαραίτητο εγχειρίδιο για τους μελετητές της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.

Σχ. 14Χ21, Σελ. 426, Τιμ. 20€

Σύσσωμοι Χριστού ή Περί σπουδής στην Ευχαριστία  
Αγαθαγγέλου, Μητροπολίτου Φαναρίου, 
Γενικού Διευθυντού της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος

Ένα ευχαριστιολογικό πόνημα που έρχεται να απαντήσει στις προκλήσεις της εποχής μας και στις συζητήσεις που τίθενται και άπτονται της ίδιας της φύσεως του θεοσύστατου μυστηρίου της Θ. Ευχαριστίας. Ο συγγραφέας στιγματίζει τις θεολογικές παρεκκλίσεις του εκκοσμικευμένου πνεύματος της εποχής και της εξατομικευμένης σχέσης του σύγχρονου ανθρώπου με τον Θεό, υπογραμμίζοντας ότι η ουσία του Μυστηρίου έγκειται στην κοινωνία του πιστού με τους εν Χριστώ αδελφούς της κοινότητας και τον δια της Θ. Ευχαριστίας εγκεντρισμό σύνολης της Εκκλησίας στο σώμα του Χριστού. Ένα πλήρες και περιεκτικό σκιαγράφημα της πατερικής διδασκαλίας και της ορθοδόξου παραδόσεως περί της Θ. Ευχαριστίας, απάντηση στο εκκοσμικευμένο πνεύμα της εποχής.

Σελ.:80, Σχ.:14 x 24, Τιμ. 4 €

Η Κυριακή προσευχή
Γεωργίου Π. Πατρώνου

Συνοπτική ερμηνευτική προσέγγιση της Κυριακής Προσευχής (Πάτερ Ημών), την οποία έκανε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός και παρέδωσε στους αποστόλους, από τον Ομ. Καθηγ. Πανεπιστημίου και Καινοδιαθηκολόγο Γ. Π. Πατρώνο. Πρόκειται για την προσευχή ενότητας του όλου πληρώματος της Εκκλησίας, με την οποία κάθε πιστός εκζητά το έλεος του Θεού-Πατρός μετά το μυστήριο της Αγίας Αναφοράς και πριν από την μετοχή στα Τίμια Δώρα. Η ερμηνεία των λόγων της προσευχής καταδεικνύει το μεγάλο θεολογικό της βάθος, την λειτουργία της ως βασική κατήχηση των νεοφωτίστων κατά τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους, αλλά και το σωτηριολογικό και εσχατολογικό της βάθος.

Σχ. 14Χ21, Σελ. 104, Τιμ. 6€.

Η προσευχή της Ανατολικής Εκκλησίας - Η θεία Λειτουργία αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου  
Παύλου Ευδοκίμωφ

Το μνημειώδες έργο του Παύλου Ευδοκίμωφ (1901-1970), ο οποίος με την έξοχη θεολογική και φιλοσοφική παιδεία και την ακαδημαϊκή του εμπειρία ως καθηγητού της Ηθικής Θεολογίας στο Ορθόδοξο Ινστιτούτο Θεολογίας του Αγ. Σεργίου στο Παρίσι, διατυπώνει με περιεκτική απλότητα και πατερικό βάθος την πεμπτουσία της ορθόδοξης παράδοσης και λειτουργικής θεολογίας για τη θεία Λειτουργία, τη θεανθρώπινη κοινωνία της Συνάξεως της Εκκλησίας. Στο Α΄ μέρος του έργου αναλύεται η θεολογία, ο συμβολισμός και η ιστορική εξέλιξη των λειτουργικών προσευχών, των ι. ακολουθιών, της ευχαριστιακής εκκλησιολογίας και λειτουργίας, ενώ στο B΄ μέρος παρατίθεται το κείμενο και η ερμηνεία της Θ. Λειτουργίας. Το έργο δικαιωματικά θεωρείται εγχειρίδιο-σταθμός της ορθόδοξης λειτουργικής, καθώς αποτελεί απαραίτητο βοήθημα για κάθε πιστό προκειμένου να ανακαλύψει την ομορφιά και το βαθύτερο νόημα της θείας Λειτουργίας. Εντάσσεται στη σειρά «Λογική λατρεία».

Σχ. 14Χ21, Σελ. 248, τιμ. 10€

Το Μυστήριο της 8ης Ημέρας - Ορθόδοξη Χριστιανική Εσχατολογία  
Μητροπολίτου Αχελώου Ευθυμίου (†)   

Ο θεολογικός λόγος περί των εσχάτων, των μελλόντων γεγονότων πριν, κατά και μετά τη Δευτέρα Παρουσία, δεν είναι εύκολος ούτε ακίνδυνος. Το θέμα της Χριστιανικής Εσχατολογίας είναι ο Χριστός και η θριαμβευτική οριστική νίκη του κατά του κακού και η αιώνια Βασιλεία του. Στο βιβλίο υπογραμμίζεται ότι το κοσμοσωτήριο έργο του Χριστού ολοκληρώνεται και τελειώνεται μεν κατά τους έσχατους καιρούς, οριστικοποιείται δε με την έναρξη της 8ης άχρονης ημέρας της αιώνιας Βασιλείας του.

Σχ. 14Χ21, σελ. 248, τιμ: 7 €

6 Ιουνίου

† Μνήμη του οσίου πατρός ημῶν Ιλαρίωνος του Νέου,
Ηγουμένου της μονής των Δαλμάτων

Μητροπολίτου Φαναρίου Αγαθαγγέλου,  
Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Ιούνιος,     
Αθήνα 2009, εκδ. Αποστολική Διακονία, σελ. 90-93

Ο ΄Οσιος Ιλαρίων ο Νέος, εγεννήθηκε, το 775 μ.Χ., στην Καππαδοκία, από γονείς ευσεβείς και ενάρετους, τον Πέτρο, προμηθευτή του άρτου των ανακτόρων, και τη Θεοδοσία, παρά των οποίων έτυχεν επιμελούς και θεοσεβούς μορφώσεως. Σε ηλικία είκοσι ετών, υπό θείου ζήλου κινούμενος, εγκατέλειψε τα εγκόσμια, μεταβάς δε στη μονή του Ξηροκαμπίου της Κωνσταντινουπόλεως, εκάρη μοναχός. Στη συνέχεια μετέβη στη μονή των Δαλμάτων, όπου έγινε μεγαλόσχημος και αργότερα εχειροτονήθηκε πρεσβύτερος, εκτιμώμενος και αγαπώμενος από όλους τους συμμοναστές του για τις μεγάλες αρετές του. Μετά το θάνατο του Ηγουμένου της μονής, ο Ιλαρίων εγκατέλειψε κρυφά αυτήν και κατέφυγε στη μονή των Καθαρών, γενόμενος δεκτός με μεγάλο σεβασμό από τους μοναχούς.

Πληροφορηθέντες το καταφύγιό του οι μοναχοί της μονής των Δαλμάτων, παρεκάλεσαν τον Πατριάρχη Νικηφόρο να φροντίσει περί της επανόδου του στη μονή. Πράγματι δι᾿ αυτοκρατορικής διαταγής ο Όσιος Ιλαρίων επανήλθε στη μονή ως Ηγούμενος και αρχιμανδρίτης αυτής. Επί οκτώ έτη διηύθυνε την κοινότητα με μεγάλη σύνεση και αδελφοσύνη και κατέστησε αυτήν αληθινή φωλιά της Ορθοδοξίας.

Έτσι, όταν ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο εικονομάχος αυτοκράτορας Λέων Ε’ ο Αρμένιος (813-820 μ.Χ.) και εξαπέλυσε το διωγμό κατά των αγίων εἰκόνων, μεταξύ των μονών, οι οποίες επρωτοστάτησαν στην αντίδραση κατά του ανοσίου τούτου μέτρου του αυτοκράτορος, υπήρξε και μονή των Δαλμάτων. Κληθείς γι᾿ αυτό στα ανάκτορα ο ΄Οσιος Ιλαρίων, έλεγξε σφοδρώς το βασιλέα για την ασεβή έναντι των εικόνων συμπεριφορά του, η οποία, την μεν Εκκλησία αδικούσε, το δε κράτος χωρίς αιτία ετάρασσε. Τόσο ο αυτοκράτορας, όσο και ο διαδεχθείς τον Νικηφόρο στον πατριαρχικό θρόνο εικονομάχος Θεόδοτος Α΄ ο Κασσιτεράς (815-821 μ.Χ.), μάταια προσπάθησαν να πείσουν τον Όσιο Ιλαρίωνα να προσχωρήσει στην πλάνη και να καταστρέψει τις άγιες εικόνες. Αυτός παρέμενε στύλος άσειστος στην Ορθόδοξη πίστη του.

Ακολούθως ο ΄Οσιος Ιλαρίων συνελήφθη, εφυλακίσθηκε και εξορίσθηκε, κατ’ αρχάς μεν στη μονή του Φονέως, στη συνέχεια δε στη μονή του Κυκλοβίου, όπου παρέμεινε επί δύο έτη. Εξακολουθών να εμμένει στην Ορθόδοξη πίστη του, μεταφέρθηκε και εκλείσθηκε στη φυλακή των Νουμέρων, από όπου, αφού πολλές φορές εμαστιγώθηκε και ποικιλότροπα εκακοποιήθηκε, εξορίσθηκε στο φρούριο των Ποτιόλων.

Το 820 μ.Χ., ο ΄Οσιος Ιλαρίων ελευθερώθηκε υπό του διαδεχθέντος τον Λέοντα Μιχαήλ Β του Τραυλού (820-829 μ.Χ.) και παρέμεινε φιλοξενούμενος, επί επτά έτη, κάποιας ευσεβούς γυναίκας. Το 830 μ.Χ., κατόπιν διαταγής του διαδεχθέντος τον Μιχαήλ εικονομάχου αυτοκράτορος Θεοφίλου (829-842 μ.Χ.) συνελήφθη εκ νέου και αφού ποικιλότροπα εκακοποιήθηκε και διαπομπεύθηκε, εξορίσθηκε στη νήσο Αφουσία. Μετά το θάνατο του Θεοφίλου,η σύζυγος του αυτοκράτειρα Θεοδώρα επανέφερε τη γαλήνη στήν Εκκλησία, δια της αναστηλώσεως των αγίων εικόνων, και ανεκάλεσε από την εξορία όλους τους Ομολογητές και Οσίους Πατέρες.

Έτσι ο Όσιος Ιλαρίων επανήλθε στη μονή του και, αφού την εδιοίκησε θεοφιλώς και θεαρέστως επί τρία ἔτη, το 845 μ.Χ., εκοιμήθηκε με ειρήνη, σε ηλικία εβδομήντα ετών.

Εκκλησιές και ρημοκκλήσια της Αθήνας

Φώτη Κόντογλου,
Κόντογλου - 5 Μελετήματα για τον πεζογράφο
και τον καλλιτέχνη , εκδ. Ι. Μ. Χατζηφώτη, εκδ. των «Κριτικών Φύλλων»,
Αθήνα 1975, σελ. 57-60.

Η Αθήνα και πριν Χριστού και μετά Χριστόν είτανε θρησκευτική πολιτεία. Τον καιρό που ήρθε ο Παύλος εδώ πέρα από τη Βέροια, είδε πως η πολιτεία είτανε γεμάτη είδωλα, « κατείδωλος », και στο κήρυγμα που έκανε στον Άρειο Πάγο, είπε πως είχε τους Αθηναίους για πολύ θρήσκους: «άνδρες Αθηναίοι, κατά πάντα ως δεισιδαιμονεστέρους υμάς θεωρώ». Θρήσκοι σταθήκανε και στην καινούρια θρησκεία του Χριστού, που σπάρθηκε από τον Παύλο, και τα πρώτα χρυσά στάχια που έβγαλε η Αθήνα είτανε ο άγιος Ιερόθεος, ο άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και μία γυναίκα που τη λέγανε Δάμαρη. Ο άγιος Ιερόθεος είναι μυστηριώδης άγιος, κρυφός μυσταγωγός· ο άγιος Διονύσιος τον λέγει δάσκαλό του, και « ουχί μόνον μαθόντα, αλλά παθόντα τα θεία». Στην Αθήνα δεν υπήρχε εκκλησιά ούτε στόνομα του αγίου Ιεροθέου, ούτε στόνομα του αγίου Διονυσίου. Τα τελευταία χρόνια χτίσθηκε η μεγάλη εκκλησία του πολιούχου Αρεοπαγίτου και ζωγραφίσθηκε χάρη στον ακαταπόνητο Κώστα Κοτζιά, που είτανε τότε υπουργός. Του αγίου Ιεροθέου βρίσκεται μονάχα ένα γυναικείο μοναστηράκι κοντά στα Μέγαρα. Οι Αθηναίοι δεν γνωρίζουνε καν τόνομά του. ΄ αλλος αρχαίος άγιος γεννημένος στην Αθήνα είναι ο άγιος Μάρκος ο Αθηναίος ο αναχωρητής, που πήγε και ασκήτεψε τον καιρό των διωγμών «εν τω όρει της Θράκης εις την έρημον την ούσαν, επέκεινα των Χετταίων». Αυτό το βουνό λεγότανε μεν της Θράκης, μα βρισκότανε στην Αφρική. Ο άγιος Μάρκος είναι ένας από τους πλέον φοβερούς αναχωρητές, γιατί ασκήτεψε στην πιο μακρυνή και στην πιο άσπλαχνη έρημο, ενενήντα χρονών ημέρες, χωρίς να δει άνθρωπο, και κοιμήθηκε εκατό δέκα χρονών. Κι' αυτόν δεν τον έχουνε ακουστά οι Αθηναίοι.

Η Αθήνα έβγαλε πλήθος άλλους άγιους. Ανάμεσα τους είναι ο άγιος Μηνάς ο Καλλικέλαδος, η αγία Φιλοθέη και ο Μιχαήλ ο Κηπουρός ο λεγόμενος Μπακνανάς, που αποκεφαλίσθηκε για την πίστη του Χριστού. Απ' αυτούς τους τρεις μονάχα η αγία Φιλοθέη έχει μίαν εκκλησιά έξω απ' την Αθήνα, οι άλλοι δυό δεν έχουνε.

Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Δείτε το Αφιέρωμα στη Πεντηκοστή