|
|
|
ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ |
|
|
|
Μεθ ’ ημών ο Θεός ως φιλάνθρωπος, Τότε-Τώρα-Πάντοτε
Χαραλάμπους Σωτηρόπουλου, Ομοτ. Καθηγ. Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ
Μία συνοπτική και εμπεριστατωμένη έκθεση της Ορθοδόξου Σωτηριολογίας, στην οποία εκτίθενται οι τρεις σωτηριολογικές περίοδοι της ανθρωπίνης φύσεως διά του προαιωνίου σχεδίου του Θεού. Στην α΄ ἑνότητα ο καταξιωμένος θεολόγος αναφέρεται στην προαιώνια βουλή του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου, στη β΄ στην αξία της σαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, το σωτήριο για τον άνθρωπο έργο του καθ’ όλον τον επίγειο βίο του, τα άγια Πάθη και την Ανάσταση Αυτού, ενώ στην γ΄ ενότητα αναλύει την μεσιτεία του Θεανθρώπου με την εις τους ουρανούς Ανάληψή Του και την ανύψωση της ανθρωπότητας διά της κατά χάριν ενώσεώς της με τη Θεότητα στο πρόσωπο του Θεανθρώπου.
Σχ. 14Χ24, Σελ. 168, Τιμ. 7€. |
|
|
|
|
|
Μικρασιατική Εκστρατεία
Ημερολόγιον του Μητροπολίτου Εδέσσης και Πέλλης Διονυσίου (†)
Με την ευκαιρία της συμπληρώσεως εκατό ετών από την Μικρασιατική καταστροφή, κατόπιν προτάσεως του Σεβ. Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ και Συνοδικής Αποφάσεως, η Αποστολική Διακονία εξέδωσε το Ημερολόγιο του αειμνήστου Μητροπολίτου Εδέσσης και Πέλλης Διονυσίου Παπανικολόπουλου, ο οποίος συμμετείχε στους Βαλκανικούς Πολέμους και στην Μικρασιατική εκστρατεία ως στρατιωτικός ιερέας. Το ημερολόγιο καλύπτει το χρονικό διάστημα μεταξύ 24 Σεπτεμβρίου και 31 Δεκεμβρίου 1921, στη διάρκεια του οποίου ο Διονύσιος διακονούσε ως στρατιωτικός ιερέας στη Μεραρχία της Μαγνησίας, με έδρα την Νικομήδεια της Μ. Ασίας. Στις σελίδες του αποτυπώνονται η θρησκευτική ευλάβεια των στρατιωτών, η μετοχή τους στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, το ανδρείο φρόνημά τους και η φιλοπατρία τους, στοιχεία που εμφύσησαν τα κατορθώματά τους στα πεδία των μαχών και την προέλασή τους μέχρι τα βάθη της Ανατολίας. Μία ανεκτίμητη ιστορική πηγή για το ακμαίο ηθικό του Ελληνισμού ολίγο προ του ξεριζωμού του από τις πατρογονικές εστίες.
Σχ. 16Χ23 ( σκληρόδετο), Σελ. 384, Τιμ. 15€. |
|
|
|
|
|
ΩΡΟΛΟΓΙΟΝ ΤΟ ΜΕΓΑ
περιέχον ἅπασαν τήν ἀνήκουσαν αὐτῷ Ἀκολουθίαν
κατά τήν τάξιν τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας
Νέα ἔκδοσις - Ἁγιολογικῶς συμπληρωμένη
Η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος προέβη σε νέα αναθεωρημένη έκδοση του Μεγάλου Ωρολογίου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Ως είναι γνωστόν, από όλα τα λειτουργικά βιβλία το Ωρολόγιον, έχει πάντοτε μία ιδιαίτερη επικαιρότητα για τα διαλαμβανόμενα κείμενα που υπάρχουν σε αυτό, του Εσπερινού και του Όρθρου, και για την πληθώρα των Απολυτικίων και Κοντακίων, με τα οποία διανθίζονται όλες οι κινητές και ακίνητες εορτές ολόκληρου του έτους. Γι’ αυτό αποτελεί πολύτιμο βοήθημα για όλους τους ευσεβείς Χριστιανούς.
Η παρούσα νέα έκδοση πραγματοποιήθηκε επί τη βάσει των δύο τελευταίων εκδοθέντων Ωρολογίων, δηλαδή του μεγάλου και μικρού σχήματος της Αποστολικής Διακονίας, και ελήφθησαν υπ’ όψιν όλες οι νεότερες αναθεωρημένες λειτουργικές εκδόσεις της, εγκεκριμένες υπό της αρμοδίας Συνοδικής Επιτροπής Λειτουργικής Αναγεννήσεως.
Η νέα έκδοση αφιερώνεται ευγνωμόνως στην επέτειο εορτασμού των διακοσίων χρόνων από της ενάρξεως του Αγώνος της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821, υπέρ της αμωμήτου Πίστεως και της φιλτάτης Πατρίδος μας. Για τον λόγο αυτό συμπληρώθηκε το υπάρχον παλαιόθεν εορτολόγιο και ανεγράφησαν τα ονόματα αφ’ ενός μεν των αγίων νεομαρτύρων του Γένους, από της αλώσεως της ενδόξου πρωτευούσης του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους, της κλεινής Κωνσταντινουπόλεως (1453), έως της Μικρασιατικής καταστροφής (1922), αφ’ ετέρου δε και των νεοφανών αγίων του Κ' αιώνος, ανακηρυχθέντων και αγιοκαταταχθέντων υπό της τροφού του ευσεβούς ημών Γένους, του σεπτού Οικουμενικού ημών Πατριαρχείου.
Στα πλαίσια της παρούσας νέας εκδόσεως, πέραν της τυποτεχνικής επιμελείας, αναζητήθηκαν εκ νέου και καλλιτεχνήθηκαν επίτιτλα επιμήκη με εικόνα, ιχνογραφίες εορτών και αγίων, ολοσέλιδες προμετωπίδες και διακοσμητικά σχέδια, που περικοσμούν τις μεγάλες δεσποτικές και θεομητορικές εορτές, καθώς και τις μνήμες μεγάλων Αγίων. Όλα αυτά εποιήθησαν εν τη Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή της Παναγίας Τατάρνης Ευρυτανίας, υπό του οσιολογιωτάτου Γερμανού μοναχού.
Αισθανόμεθα ιδιαίτερη χαρά, διότι η νέα έκδοση συμβάλλει στην καλλιέργεια της ζώσας λατρευτικής ζωής των πιστών, στη διατήρηση και ανανέωση της κοινωνίας μας με τον εν Τριάδι Θεό και στη θεμελίωση του ορθοδόξου φρονήματος και του εκκλησιαστικού ήθους.
Σχ.: 21Χ29 εκατ. Σελ. 752, Τιμή: 35 €. |
|
|
|
|
ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ |
|
|
|
Το Ψαλτήριον
Μία νέα και επιμελημένη έκδοση του Ψαλτηρίου σε μικρό σχήμα, κατά την μετάφραση των εβδομήκοντα των αστείρευτης πνευματικότητας 150 Ψαλμών του Δαυίδ και των εννέα ωδών.
Σχ. 13Χ17, Σελ. 320, Τιμ. 12€. |
|
|
|
|
|
Ναοί, Μονές και ευαγή Ιδρύματα της Βασιλίδος Κωνσταντινουπόλεως
Raymond Janin
Οι εκδόσεις της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος σε συνεργασία με την Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων παρουσιάζουν στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό το μοναδικό και μεγαλειώδες έργο του Γάλλου Βυζαντινολόγου και Αρχαιολόγου Raymond Janin (1882-1972) μεταφρασμένο από την γαλλική. Πρόκειται για το πρώτο έργο στην παγκόσμια βιβλιογραφία που καταγράφει την ιστορία των ιερών Τόπων της Πόλης, η οποία συνδέθηκε με τη δόξα, τη χαρά, την πίστη και την ελπίδα του Γένους. Μέσα από τις σελίδες του έργου αναδεικνύεται η Βασιλίδα των πόλεων, η πόλη του Μεγάλου Κωνσταντίνου, η Παναγιοσκέπαστη Βασιλεύουσα ως ιερότητα και κάλλος πνευματικό. Το δίτομο έργο κοσμείται από μοναδικού κάλλους εικόνες, σχέδια και μινιατούρες.
|
|
Α΄ Τόμ.
Σχ. 21Χ29,
Σελ. 528,
Τιμ. 35€. |
Β΄Τομ.
Σχ. 21Χ29,
Σελ. 512,
Τιμ. 35€. |
|
|
|
|
|
|
Επετηρίδα 2023
Η Επετηρίδα του 2023 περιέχει το εορτολόγιο του έτους, σημειωματάριο, τηλεφωνική ατζέντα, τις περιόδους νηστείας και χρήσιμες εκκλησιαστικές πληροφορίες. Το φετινό εγκόλπιο είναι αφιερωμένο σε 12 νεοφανείς Αγίους του εικοστού αιώνα.
Σχ. 9Χ14, Τιμ. 2€.
Ημεροδείκτης 2023
Ο Ημεροδείκτης τοίχου περιέχει εορτολόγιο του έτους 2023 και μηνύματα για την εορτή κάθε ημέρας ή θέματα που αφορούν τη χριστιανική ζωή. Ο ημεροδείκτης κοσμείται με ωραιότατη φορητή εικόνα του Ιησού Χριστού, Παντοκράτορα, ευλογούντος δια της δεξιάς χειρός και κρατούντος Ιερόν Ευαγγέλιον.
Σχ. 21Χ29, Τιμ. 4€.
|
|
|
|
|
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ |
|
|
|
21 Νοεμβρίου
Μνήμη τῆς ἐν τῷ ναῷ εἰσόδου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
Ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει σήμερα τήν εἴσοδο τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου, τῆς Παναγίας μας, στά Ἅγια τῶν Ἁγίων. Γράφει, μέ ἀφορμή τήν σημερινή θεομητορική ἑορτή, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: " Ἐπειδή ἡ Παναγία εἶχε ἔνοικη τή θεοειδῆ χάρη παραπάνω ἀπό ὅλους, ἔπρεπε νά τήν ἀξιώσει τό ἀνώτερο ἀπό ὅλους, νά τήν εἰσαγάγει στά ἅγια τῶν ἁγίων καί... δέν εἰσήχθηκε ἁπλῶς καί μόνο στά ἅγια τῶν ἁγίων, ἀλλά καί κατά κάποιον τρόπο παραλήφθηκε ἀπό τό Θεό σέ συνοίκηση μέ Αὐτόν γιά ὄχι ὀλίγα ἔτη· ὥστε ἔτσι στόν κατάλληλο καιρό ν᾽ ἀνοιχθοῦν οἱ οὐράνιες μονές καί νά δοθοῦν γιά ἀΐδια κατοίκια σέ ὅσους πιστεύουν στήν παράδοξη γέννα της... Ἔτσι λοιπόν καί γι᾽ αὐτούς τούς λόγους ἀπετέθη δικαίως σήμερα στά ἅγια ἄδυτα σάν θησαυρός τοῦ Θεοῦ ἡ κόρη πού ἐξελέγη ἀνάμεσα στούς ἐκλεκτούς ἀπό αἰῶνες, πού ἀναδείχθηκε ἁγία τῶν ἁγίων,...".
Ἡ Κυρία Θεοτόκος, ἡ Παναγία, " διηκόνησε" καί " ὑπούργησε" στό μυστήριο τῆς θείας Οἰκονομίας καί τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου διά τῆς σαρκώσεως τοῦ Λόγου καί τῆς θεώσεως τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. Γι' αὐτό καί τό πρόσωπο καί ἡ ἀποστολή τῆς Παρθένου Μαρίας μένουν μετέωρα καί ἀκατανόητα, ἐάν δέν συνδεθοῦν μέ τό μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας. Ἡ Θεοτόκος δέν ἐνεργεῖ καί δέν δοξάζεται αὐτονομημένα καί ἀνεξάρτητα ἀπό τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ καί Σωτήρα Χριστό.
Γιά τήν συμβολή τῆς Παρθένου Μαρίας στήν ἐκπλήρωση τοῦ σχεδίου τῆς Οἰκονομίας, δικαιολογημένα ἀποδίδεται τιμή, δόξα καί ὕμνος στήν " ἔχουσα τά δευτερεῖα τῆς Ἁγίας Τριάδος" ( Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας), τό σκεῦος ἐκλογῆς τοῦ Θεοῦ, τό κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν Μητέρα τοῦ " δευτέρου ἀνθρώπου τοῦ Κυρίου ἐξ οὐρανοῦ", τήν Μητέρα τοῦ " ἐσχάτου Ἀδάμ", τοῦ " καινοῦ ἀνθρώπου", τήν ἀληθινή κατά σάρκα Μητέρα τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ.
Στήν ὀρθόδοξη πίστη τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, ἡ Παναγία Μητέρα τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό " χάραγμα" καί τό " σκῆπτρον τῆς Ὀρθοδοξίας" ( ἅγιος Πρόκλος Κωνσταντινουπόλεως). Καί ἐνῶ " γυναῖκες" λέγονται ἄπειροι καί ἀνθρωποτόκοι ἀμέτρητοι καί παρθένοι μύριαι πλεῖσται καί Μαρίαι εἰσί" γιά τήν ὀρθόδοξη παράδοση καί ζωή, " κυρίως καί ἀληθῶς, μόνον καί ἰδιώτατον καί κυριώτατον καί σημαντικώτατον ἐστι τῇ ἁγίᾳ ἀχράντῳ καί ἀειδόξῳ Παρθένῳ ὄνομα τό Θεοτόκος" ( Λεοντίου Βυζαντίου, Κατά Νεστοριανῶν). Ἐμεῖς δέ, κατανοώντας τή σημασία τῆς σωτηρίας πού μᾶς ἑτοιμάσθηκε διά τῆς Θεοτόκου, ἀποδίδουμε μέ ὅλη τή δύναμή μας τήν εὐχαριστία καί τόν ὕμνο καί ἀναφωνοῦμε μαζί μέ τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ: "Πραγματικά, ἄν ἡ εὐγνώμων γυναῖκα πού ἀναφέρεται στό σημερινό εὐαγγέλιο, μόλις ἄκουσε γιά λίγο τούς σωτηριώδεις λόγους τοῦ Κυρίου, ἀπέδωσε τό μακαρισμό καί τήν εὐχαριστία στήν Μητέρα Αὐτοῦ, ὑψώνοντας τήν φωνή της ἀπό τόν ὄχλο καί λέγοντας πρός τό Χριστό: «καλότυχη εἶναι ἡ κοιλία πού σ᾽ ἐβάστασε καί οἱ μαστοί πού ἐθήλασες» ( Λουκ. 11, 27), ἐμεῖς πού ἔχουμε κοντά μας γραμμένα ὅλα τά λόγια τῆς αἰώνιας ζωῆς, καί ὄχι μόνο τά λόγια, ἀλλά καί τά θαύματα καί τά παθήματα καί τήν δι᾽ αὐτῶν ἔγερση τῆς φύσεως μας ἀπό τούς νεκρούς καί ἀνάληψή της ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό, καί τήν δι᾽ αὐτῶν ἐπηγγελμένη σ᾽ ἐμᾶς ἀθάνατη ζωή καί ἀμετάτρεπτη σωτηρία, πῶς δέν θ᾽ ἀνυμνήσουμε καί μακαρίσουμε ἀδιαλείπτως τή Μητέρα Τοῦ Χορηγοῦ τῆς σωτηρίας, Τοῦ Δοτῆρος τῆς ζωῆς...;".
Ἡ εἴσοδος στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, δηλαδή τήν Ἐκκλησία, μπορεῖ νά πραγματοποιηθεῖ μόνο μέ τήν πίστη στόν Χριστό. Καί εἴθε ὁ Θεός νά εὐλογήσει νά ὑψώσουμε τήν καρδιά καί τή διάνοιά μας ἐκεῖ, στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, ὅπου ὁ Χριστός καί τό Εὐαγγέλιό Του. Ἔτσι θά ἑορτάσουμε τήν εἴσοδό μας στή ζωή τοῦ Θεοῦ καί τήν εἴσοδο τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας, γιά νά γίνουμε κληρονόμοι τῶν μελλόντων ἀγαθῶν πού μᾶς ἐχάρισε ὁ Υἱός τῆς Παρθένου καί Θεός μας Ἰησοῦς Χριστός. |
|
|
|
|
ΑΡΘΡΟ |
|
|
|
Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ
«Λόγος εἰς τὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου»
(νεοελληνικὴ ἀπόδοση)
Ἐὰν τὸ δένδρο ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τὸν καρπό, καὶ τὸ καλὸ δένδρο παράγει ἐπίσης καλὸν καρπὸ (Ματθ. 7, 16. Λουκ. 6, 44), ἡ μητέρα τῆς αὐτοαγαθότητος, ἡ γεννήτρια τῆς ἀΐδιας καλλονῆς, πῶς δὲν θὰ ὑπερεῖχε ἀσυγκρίτως κατὰ τὴν καλοκαγαθία ἀπὸ κάθε ἀγαθὸ ἐγκόσμιο καὶ ὑπερκόσμιο; Διότι ἡ δύναμις ποὺ ἐκαλλιέργησε τὰ πάντα, ἡ συναΐδια καὶ ἀπαράλλακτη εἰκὼν τῆς ἀγαθότητος, ὁ προαιώνιος καὶ ὑπερούσιος καὶ ὑπεράγαθος Λόγος, ἀπὸ ἀνέκφραστη φιλανθρωπία κι᾽ εὐσπλαγχνία γιὰ χάρι μας ἠθέλησε νὰ περιβληθῇ τὴν ἰδική μας εἰκόνα, γιὰ νὰ ἀνακαλέσῃ τὴν φύσι ποὺ εἶχε συρθῇ κάτω στοὺς μυχοὺς τοῦ ἅδη καὶ νὰ τὴν ἀνακαινίσῃ, διότι εἶχε παλαιωθῆ, καὶ νὰ τὴν ἀναβιβάσῃ πρὸς τὸ ὑπερουράνιο ὕψος τῆς βασιλείας καὶ θεότητός του. Γιὰ νὰ ἑνωθῇ λοιπὸν μὲ αὐτὴν καθ᾽ ὑπόσταση, ἐπειδὴ ἐχρειαζόταν σαρκικὸ πρόσλημα καὶ σάρκα νέα συγχρόνως καὶ ἰδική μας, ὥστε νὰ μᾶς ἀνανεώσῃ ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους, ἐπὶ πλέον δὲ ἐχρειαζόταν καὶ κυοφορία καὶ γέννα σὰν τὴ δική μας, τροφὴ μετὰ τὴ γέννα καὶ κατάλληλη ἀγωγή, γινόμενος πρὸς χάριν μας καθ᾽ ὅλα σὰν ἐμᾶς, εὑρίσκει γιὰ ὅλα πρέπουσα ὑπηρέτρια καὶ χορηγὸ ἀμόλυντης φύσεως ἀπὸ τὸν ἑαυτό της αὐτὴν τὴν ἀειπάρθενη, ἡ ὁποία ὑμνεῖται ἀπὸ μᾶς καὶ τῆς ὁποίας σήμερα ἑορτάζομε τὴν παράδοξη εἴσοδο στὰ ἅγια τῶν ἁγίων. Διότι αὐτὴν προορίζει πρὶν ἀπὸ τοὺς αἰῶνες ὁ Θεὸς γιὰ τὴ σωτηρία καὶ ἀποκατάσταση τοῦ γένους, καὶ τὴν ἐκλέγει ἀνάμεσα ἀπὸ ὅλους, ὄχι ἁπλῶς τοὺς πολλούς, ἀλλὰ τοὺς ἀπὸ τοὺς αἰῶνες ἐκλεγμένους καὶ θαυμαστοὺς καὶ περιβοήτους γιὰ τὴν εὐσέβεια καὶ σύνεσι, καθὼς καὶ γιὰ τὰ κοινωφελῆ καὶ θεοφιλῆ συγχρόνως ἤθη καὶ λόγια καὶ ἔργα.
2. Διότι στὴν ἀρχὴ ἐσηκώθηκε ἐναντίον μας ὁ νοητὸς καὶ ἀρχέκακος ὄφις καὶ μᾶς κατέῤῥιψε στὰ βάραθρα τοῦ ἅδη. Κι᾽ ὑπάρχουν πολλοὶ λόγοι, γιὰ τοὺς ὁποίους ἐσηκώθηκε ἐναντίον μας καὶ ὑπεδούλωσε τὴ φύσι μας· φθόνος καὶ ζηλοτυπία καὶ μῖσος, ἀδικία καὶ δόλος καὶ σοφιστεία, καὶ μαζὶ μὲ τὰ τέτοια, ἡ θανατηφόρος δύναμις ποὺ ἔχει μέσα του, τὴν ὁποία πρῶτος ἐγέννησε καὶ μόνος του, ἀφοῦ πρῶτος αὐτὸς ἀποστάτησε ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ ζωή. Πραγματικὰ στὴν ἀρχὴ ἐφθόνησε τὸν Ἀδάμ, ὅταν τὸν εἶδε νὰ ζῇ στὸν τόπο τῆς ἄφθαρτης τρυφῆς καὶ νὰ περιλάμπεται μὲ θεοειδῆ δόξα καὶ νὰ ὁδηγῆται ἀπὸ τὴ γῆ στὸν οὐρανό, ἀπὸ ὅπου αὐτὸς ἀπεῤῥίφθηκε δικαίως καὶ ἀπὸ φθόνο ἐξεμάνη ἐναντίον του μὲ τὴ χειρότερη μανία, ὥστε νὰ θελήσῃ καὶ νὰ τὸν θανατώσῃ ἀκόμη. Ὁ φθόνος εἶναι πατέρας ὄχι τοῦ μίσους μόνο ἀλλὰ καὶ τοῦ φόνου, τὸν ὁποῖο ἐπέφερε σ᾽ ἐμᾶς ἀναμιγνύοντάς τον μὲ δόλο ὁ δολερὸς καὶ ἀληθινὰ μισάνθρωπος ὄφις. Διότι καταλήφθηκε ἀπὸ ἔρωτα πρὸς τὴν τυραννία σὲ βάρος του ἐντελῶς ἄδικα, γιὰ καταστροφὴ τοῦ πλασθέντος κατ᾽ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσι Θεοῦ· ἐπειδὴ ὅμως δὲν ἐτόλμησε νὰ ἐπιτεθῇ κατὰ πρόσωπο, ἐχρησιμοποίησε τὸν δόλο καὶ τὴν πονηρία. Ἀφοῦ ἐπλησίασε διὰ τοῦ αἰσθητοῦ ὄφεως ὡς φίλος καὶ καλὸς σύμβουλος ὁ φοβερὸς καὶ πραγματικὰ ἐχθρὸς καὶ ἐπίβουλος, κατορθώνει, φεῦ!, κρυφὰ νὰ ἐπιτύχῃ καὶ μὲ τὴ ἀντίθεη συμβουλὴ χύνει σὰν δηλητήριο στὸ ἄνθρωπο τὴν θανατηφόρα δύναμί του.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο
|
|
|
|
|
|
|