Η Ακολουθία του Μεγάλου Κανόνος
Αγίου Ανδρέου Κρήτης

Επανέκδοση του Μεγάλου Κανόνος, ο οποίος συνετέθη από τον άγιο Ανδρέα, Αρχιεπίσκοπο Κρήτης, με σκοπό να κάνει τον άνθρωπο να συναισθανθεί την αμαρτωλότητά του και να τον οδηγήσει μέσα από τη συντριβή και τη μετάνοια κοντά στον Θεό.

Σχ. 10Χ14, Σελ. 112, Τιμ. 3€.

Το Σύμβολον της Πίστεως-Φύση και ιδιότητες της Εκκλησίας
Βλασίου Ι. Φειδά, Ομότ. Καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών

Μία εμβριθής επιστημονική μελέτη για τo Σύμβολον πίστεως Νικαίας- Κωνσταντινουπόλως, το κοινό Οικουμενικό Σύμβολον πίστεως για όλες τις Εκκλησίες ή Ομολογίες της χριστιανικής Οικουμένης, αφού, παρά τις διαφορετικές θεολογικές προσεγγίσεις ή ερμηνείες του, εκφράζει την αυθεντική αποστολική παράδοση και επιβεβαιώνει την άρρηκτη σχέση της Πατερικής θεολογίας με τους δογματικούς Όρους των επτά κοινών Οικουμενικών Συνόδων της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Σχ. 17Χ24, Σελ. 344, Τιμ. 15€.

Η Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως και
η Μεγάλη Επανάστασις του 1821
Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος
Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου

Ένα ανέκδοτο κείμενο του αοιδίμου Αρχιεπισκόπου Αθηνών, το οποίο πρωτοδημοσιεύθηκε το 1950 στο περιοδικό ΘΕΟΛΟΓΙΑ και αποτελεί μία απόλυτα εμπεριστατωμένη επιστημονική μονογραφία με πηγαίο υλικό, σχετικά με τον καθοριστικό ρόλο της Εκκλησίας στην Εθνεγερσία του 1821. Η εισαγωγή του Πανιερ. Μητροπολίτου Φαναρίου αποτελεί μια ακαδημαϊκού επιπέδου απάντηση σε ιδεοληπτικές καινοφανείς και αβάσιμες επιστημονικά θεωρίες που αποσκοπούν στην υποβάθμιση του ρόλου της Εκκλησίας και στην ιστορική παραγραφή του άρρηκτου δεσμού Ελληνισμού και Ορθοδοξίας.

Σχ. 14Χ21, Σελ. 104, Τιμ. 6€.

Η συμβολή της Εκκλησίας στην Επανάσταση του 1821
Εικονογραφημένο αφήγημα για παιδιά Δημοτικού
Ζωής Κανάβα

Ειδική έκδοση, εμπλουτισμένη με έργα Ελλήνων και ξένων ζωγράφων, για τη μαθητιώσα νεολαία περί του ρόλου και της προσφοράς της Εκκλησίας στο υπόδουλο Γένος, η οποία παρουσιάζει τέσσερις εμβληματικές προσωπικότητες από τον χώρο της Εκκλησίας που θυσιάσθηκαν υπέρ πίστεως και πατρίδος: τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, τον Επίσκοπο Σαλώνων Ησαΐα, τον Οικουμενικό Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄ και τον Επίσκοπο Ρωγών Ιωσήφ. Κατόπιν εντολής της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, το έργο θα διατίθεται και από τις Ιερές Μητροπόλεις.

Σχ. 20Χ23, Σελ. 48, Τιμ. 3€.

Γρηγόριος Ε' - Ο μαρτυρικός Πατριάρχης
Αθηνάς Ντάσιου – Γιάννου, Εικονογράφηση: Αθηνά Κοντογιάννη

Ο βίος του εθνομάρτυρα Γρηγορίου Ε΄, ο οποίος βρήκε μαρτυρικό θάνατο από τους Οθωμανούς δυνάστες την αυγή της Επαναστάσεως της Εθνικής παλιγγενεσίας. Οι μικροί φίλοι μας θα γνωρίσουν αυτήν την εμβληματική μορφή του Έθνους και της Ορθοδοξίας που συνδύασε την βαθύτατη χριστιανική πίστη με τη θυσιαστική προσφορά του στον καταπιεσμένο Ελληνισμό της εποχής.

Σχ. 17Χ24, Σελ. 48, Τιμ. 7€.

Επιστολή των αγωνιζόμενων Ελλήνων
προς τους ηγεμόνες της Ευρώπης κατά το 1821

Η Επιστολή που απέστειλαν οι αγωνιζόμενοι Έλληνες προς το Συμβούλιο της Βερόνας (1822), στην οποία παρουσιάζουν με ανάγλυφο τρόπο τα δεινά του Ελληνικού Λαού και τους λόγους της Επαναστάσεως. Το κείμενο, το οποίο διέσωσε ο ιστορικός Σπυρίδων Ζαμπέλιος, αποτελεί κυριολεκτικά ομολογία πίστεως και επισημαίνει το δίκαιο του Αγώνα. Η Αναφορά, που είναι γραμμένη στην αρχαία αττική διάλεκτο, αποδόθηκε στη Νέα Ελληνική Γλώσσα και μεταφράσθηκε στην Αγγλική και Γαλλική γλώσσα από συνεργάτες της Αποστολικής Διακονίας με σκοπό να αποσταλεί σε όλα τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στις Ηγεσίες των Ευρωπαϊκών και Χριστιανικών Χωρών.

Σχ. 21Χ24, Σελ. 90, Τιμ. 7€.

Οι Νεομάρτυρες του Γένους
Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Φαναρίου Αγαθαγγέλου

Συναξαριστικός εικονογραφημένος Τόμος. Ένα εισοδικό στην πίστη και τη μαρτυρία του ζώντος Τριαδικού Θεού, την ιστορία της Πατρίδας μας και του Γένους των Ελλήνων που αποδεικνύει την κοινή πορεία και αδιατάρακτη ενότητα Ελληνισμού και Ορθοδοξίας όπως αυτή εκφράστηκε από τους Αγωνιστές του 1821. Η έκδοση περιλαμβάνει Συναξάρια όλων των Νεομαρτύρων που αποτέλεσαν την ψυχή του αγώνα, αφιέρωμα στην άλωση της Πόλης και τον τελευταίο αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ΙΑ' Παλαιολόγο.

Σχ. 25Χ27, Σελ. 440, Τιμ. 30€.

Ο Όμηρος ξεφυλλίζει την Ιστορία και παλεύει για τη λευτεριά
Πηνελόπης Μωραΐτου - Εικον . Πέγκυ Φούρκα

Μία φανταστική περιήγηση του κεντρικού ήρωα του έργου Ομήρου στις τελευταίες ένδοξες σελίδες του Έθνους μας για τους μικρούς μας φίλους. Από τις ημέρες που προετοίμασαν την εθνική παλιγγενεσία του 21’ και τα πρώτα χρόνια του ανεξαρτήτου ελληνικού κράτους, τους βαλκανικούς πολέμους, την μικρασιατική εκστρατεία και το Έπος του 1940. Μία εύληπτη, σύντομη ιστορική αναδρομή στα κύρια γεγονότα που διαμόρφωσαν την πατρίδα μας και οφείλουν να γνωρίζουν όλα τα Ελληνόπουλα.

Σχ. 21Χ29, Σελ. 232, Τιμ. 14€.

† Μνήμη του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου

Μητροπολίτου Φαναρίου Αγαθαγγέλου,
Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας,
Μάρτιος, Αθήνα 2005, σελ.242-246

Η λειτουργική παράδοση και ορθόδοξη πνευματικότητα τοποθετούν σε ιδιαίτερη θέση τη σημερινή εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Και είναι αλήθεια ότι οι θεομητορικές εορτές πλουτίζουν τη λειτουργική μας ζωη, γιατί ο λαός του Θεού πάντοτε ατενίζει με ιδιαίτερη αγάπη και σεβασμό τη μεσίτρια του ουρανού. Οι θεολογικοί λόγοι και ύμνοι στην Κυρία Θεοτόκο είναι σε τελευταία ανάλυση δοξολογία στον Λόγο του Θεού, που έγινε άνθρωπος για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους.

Το μόνο όνομα της Θεοτόκου, Μητέρα του Θεού, περιέχει όλο το μυστήριο της οικονομίας της σωτηρίας, λέγει ο Αγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Αποδεικνύεται έτσι ότι Μητέρα του Χριστού αποκαλύπτεται στούς πιστούς ως κατ εξοχήν μάρτυς του γεγονότος, πως ο Θεός προσέλαβε πραγματικά την ανθρώπινη φύση, στην οποία άνοιξε το δρόμο της σωτηρίας. Σωτηρία που αποβαίνει πραγματικότητα και γεγονός που σημαίνει την έλευση της Βασιλείας του Θεού. Σε μία ομιλία του ο Βασίλειος Σελευκείας σημειώνει χαρακτηριστικά· «Θεοτόκος εστί τε και λέγεται. Αρα τις εστι ταύτης υψηλοτέρα υπόθεσις;... ως γαρ ουκ έστιν εύκολον νοείν τε και φράζειν Θεόν, μάλλον δε καθάπαξ αδύνατον, ούτως το μέγα της Θεοτόκου μυστήριον, και διανοίας και γλώττης εστίν ανώτερον. Επεί ουν Θεόν σαρκωθέντα τεκούσα Θεοτόκος ονομάζεται».

Το πρόσωπο της Θεοτόκου δεν νοείται ανεξάρτητα από το ανθρώπινο γένος. Η Θεοτόκος είναι ο υγιής καρπός της ανθρώπινης φύσεως και καλύτερη προσφορά των ανθρώπων στον Χριστό. Στην προσφορά όλης της κτίσεως συμμετέχουμε και εμείς με την Παναγία. Ο αγιογράφος, όταν αγιογραφεί στην κόγχη του Ιερού Βηματος την Πλατυτέρα, δεν θέλει να εικονίσει μόνο την Παναγία, αλλά όλη την Εκκλησία που έχει κέντρο της τον Χριστό. Η Παναγία έγινε Εκκλησία και εγέννησε την Εκκλησία. Ο ΄Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος λέγει ότι ο Κύριος «ενανθρωπήσας σάρκα Εκκλησίας προσέλαβε». Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ο Αγιος Κυριλλος Ιεροσολύμων συνδέει το πρόσωπο της Θεοτόκου με την έννοια της Εκκλησίας, γι' αυτό λέγει· «υμνούμεν την αειπάρθενον Μαρίαν, δηλονότι την αγίαν Εκκλησίαν». Η αναφορά, λοιπόν, στην Παρθένο Μαρία υπενθυμίζει την χαρά της λυτρώσεως του ανθρώπου από τον Χριστό, γιατί εκείνη υπηρέτησε πιστά το μυστήριο της σωτηρίας μας. Η αγνή και άσπιλη Παρθένος, πιστή και ταπεινή κόρη της Βηθλεέμ, μπροστά στα μάτια του Θεού ευρέθηκε ως «μόνη εν γυναιξί ευλογημένη και καλή». Αυτήν διάλεξε ο Ουράνιος όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και «ο Λόγος σαρξ εγένετο».

Ο φιλάνθρωπος και ελεήμων Θεός μας, που πάντοτε φροντίζει το γένος των ανθρώπων, επειδή είδε το έργο που έπλασε με τα χέρια Του να είναι υπόδουλο στο διάβολο, θέλησε να αποστείλει τον Υιό Του τον Μονογενή, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, για να το απολυτρώσει από τα χέρια του διαβόλου. Επειδή όμως δεν θέλησε να το μάθει, όχι μόνο ο Σατανάς, αλλά και οι ίδιες οι ουράνιες δυνάμεις, σε έναν από τούς Αρχαγγέλους, στον ένδοξο Γαβριήλ εκμυστηρεύθηκε το μυστήριο. Προοικονομεί δε ότι η Αγία Παρθένος θα γεννήσει αγνή και καθαρή, γιατί ήταν άξια τέτοιου καλού. Οταν ο Θεός Πατέρας ευδόκησε να πραγματοποιήσει «το χρόνοις αιωνίοις σεσιγημένον μυστήριον», «το μυστήριον το κεκρυμμένον από των αιώνων και των γενεών», το μυστήριο της Θείας Οικονομίας, για τη λύτρωση του ανθρώπινου γένους, μόνο αυτή εδέχθηκε τη θεία αποκάλυψη του μυστηρίου και εκρίθηκε ικανή να υπηρετήσει το έργο της σωτηρίας.

Μέσα στο χώρο της Εκκλησίας, στην πίστη και τη δογματική της διδασκαλία, ο Ευαγγελισμός είναι της «σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και του απ' αιώνος μυστηρίου φανέρωσις». Ο Αγγελος ανακοινώνει και ευαγγελίζεται την θεία βουλή. Αλλά η Παρθένος δεν σιωπά. Ανταποκρίνεται στη θεία κλήση με ταπείνωση και πίστη· « Ιδού δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμά σου». Η θεία βουλή γίνεται δεκτή και βρίσκει ανταπόκριση. Και αυτή ανθρώπινη ανταπόκριση είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεται σ' αυτό το σημείο. Η υπακοή της Παναγίας αντισταθμίζει την ανυπακοή της Εύας. Μ' αυτή την έννοια Παρθένος είναι η δεύτερη Εύα και ο Υιός της ο δεύτερος Αδάμ. Οπως η Εύα εξαπατήθηκε από το λόγο ενός αγγέλου, για να φύγει από τον Θεό παραβαίνοντας το λόγο Του, έτσι η Παναγία εδέχθηκε τον Ευαγγελισμό από το λόγο ενός Αγγέλου, έτσι ώστε να φέρει τον Θεο μέσα της, υπακούοντας στο λόγο Του.

«Δια της Εύας ο θάνατος, δια της Μαρίας Ζωή», κηρύττει ο Αγιος Ιερώνυμος. Αυτή η υπακοή και χαρούμενη αποδοχή του λυτρωτικού σκοπού του Θεού ήταν μια πράξη ελευθερίας. Ηταν ελευθερία υπακοής και όχι πρωτοβουλία, ελευθερία αγάπης και λατρείας, ταπεινώσεως και εμπιστοσύνης. Κατά τις μέρες της δημιουργίας του κόσμου, όταν ο Θεός εξέφερε το ζωντανό και παντοδύναμο λόγο Του «γενηθήτω», ο λόγος του Δημιουργού παρήγαγε εντός του κόσμου τα όντα. Αλλά την μέρα εκείνη, οποία δεν έχει την όμοιά της από της υπάρξεως του κόσμου, όταν η θεία Μαρία προσέφερε το σεμνό και υπάκουο «Γενοιτο», ο λόγος του δημιουργήματος κατέβασε στον κόσμο το Δημιουργό. Εδώ ο Θεός και πάλι προφέρει το λόγο Του· «Θα συλλάβεις, θα γεννήσεις υιό και θα τον ονομάσεις Ιησού. Αυτός θα γίνει μέγας και θα ονομασθεί Υιός του Υψίστου. Σε Αυτόν θα δώσει ο Κυριος ο Θεός το θρόνο του Δαυΐδ, του προπάτορά Του. Θα βασιλεύσει για πάντα στους απογόνους του Ιακώβ και βασιλεία Του δεν θα έχει τέλος». Η Θεοτόκος αποδέχεται το θέλημα του Θεού και το αποτέλεσμα θα είναι τόσο θαυμαστό. Αυτή η υπακοή είναι μεγαλειώδης δύναμη, είναι καθαρή και τέλεια αφοσίωση της Μαρίας στον Θεό, αφοσίωση της θελήσεώς της, της σκέψεώς της, της ψυχής της και της όλης υπάρξεώς της και όλων των δυνάμεών της, όλων των πράξεών της, των ελπίδων της και των προσδοκιών της.

Οι αρχές της εορτής του Ευαγγελισμού δεν είναι επακριβώς γνωστές. Το γεγονός ότι η Αγία Ελένη έκτισε στη Ναζαρέτ βασιλική, στην οποία περιελαμβανόταν κατά παράδοση ο οίκος της Θεοτόκου, όπου αυτή εδέχθηκε τον Ευαγγελισμό, επέδρασε ίσως στη σύσταση τοπικής εορτής. Οι πρώτες μαρτυρίες περί αυτής ευρίσκονται στον Αγιο Πρόκλο, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, το 430 μ.Χ., και στο Πασχάλιον Χρονικόν (624 μ.Χ.), όπου χαρακτηρίζεται ως συσταθείσα στις 25 Μαρτίου από τους θεοφόρους διασκάλους. Η μεγαλοπρεπής πανήγυρη του Ευαγγελισμού ετελείτο από τους Βυζαντινούς στο ναό των Χαλκοπρατείων, όπου παρίσταντο και οι αυτοκράτορες. Κατά τον 15ο αιώνα μ.Χ. Παννυχίδα ετελείτο στο παλάτι.

Η Ελληνική Επανάσταση (1821) και οι ιδεολογικές ζυμώσεις του Γένους

Βλασίου Ιω . Φειδά
Ομ . Καθηγητού του ΕΚΠΑ

1. Το όραμα των αγωνιστών της Επαναστάσεως

Η Εθνεγερσία του 1821 συνδέθηκε άρρηκτα με την προσδοκία για την ανάκτηση της ελευθερίας του καταδυναστευμένου από τη μακραίωνη δουλεία Γένους. Ένας λαός ξεχύθηκε αιφνίδια στα βουνά, στις πεδιάδες και στις θάλασες και σκούπισε τη γη του από την κατασταλαγμένη σκόνη της ασιατικής βαρβαρότητας. Σε μια στιγμή ξύπνησαν λησμονημένες στο χρόνο προσδοκίες, φούντωσαν ξεθωριασμένες από τα βάσανα ελπίδες, αναβίωσαν καταπιεσμένες από τη ντροπή δυνάμεις. Έτσι, σε μία στιγμή ξεσηκώθηκαν από την ταπείνωση οι «ραγιάδες», ξαναγεννήθηκαν μέσα στον τάφο οι αγωνιστές , υψώθηκαν με γενναιότητα μπροστά στο βάρβαρο δυνάστη και κάρφωσαν με υπερηφάνεια το σύνθημά τους σε κάθε γωνιά της ελληνικής γης: «Ελευθερία η θάνατος».

Σε μία στιγμή συνωστίσθηκαν στη σκηνή των ιστορικών πεπρωμένων του Γένους ένα άπειρο πλήθος επώνυμων και ανώνυμων αγωνιστών της ελευθερίας, που έσερναν με φλογερό πάθος τον πυρρίχιο χορό των πανελλήνων κάτω από τον αντίλαλο του παιάνα: «Για του Χριστού την πίστη την αγία και της Πατρίδος την ελευθερία». Έτσι , στο ιερό και τρελλό αυτό πανηγύρι του Έθνους ξαναζωντάνεψε το όραμα για τον μαρμαρωμένο βασιλιά, ξαναστέγνωσαν τα δάκρυα στη θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς και ξανάρχισε η ατελείωτη λειτουργία της  Αγιάς Σοφιάς.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου