Η απόφαση της Ι. Συνόδου του Πατριαρχείου Μόσχας για τη διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο προβάλλει ως ένα πλασματικό έρεισμα την αυθαίρετη
Ιδεολογικές προϋποθέσεις οργάνωσης της Θρησκευτικής Υπηρεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων
Η δημιουργία Θρησκευτικής Υπηρεσίας στις Ένοπλες Δυνάμεις του νέου Ελληνικού κράτους και η κατοχύρωση της παρουσίας ιερέων στο στρατό, οφείλονται στις ενέργειες του πρώτου κυβερνήτη
Η νοσοκομειακή περίθαλψη τον 12ο αιώνα μέσα από το τυπικό της μονής Παντοκράτορος.
Το 323 μ.Χ με την μεταφορά της πρωτεύουσας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στο Βυζάντιο από τον Μ. Κωνσταντίνο ξεκινά και η ιστορία της βυζαντινής ιατρικής. Με
Κληρικολόγιο της Επισκοπής Ανδρούσης κατά το έτος 1829.
Έναν πολύ σημαντικό, ιστορικά, εφημεριακό κατάλογο της Επισκοπής Ανδρόυσης συναντάμε το 1829 1 κατηρτισμένο από τον επίσκοπο αυτής Ιωσήφ. Η αιτία που τον οδήγησε στην σύνταξη αυτού
Το Έδικτο των Μεδιολάνων
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο Χριστιανισμός απέκτησε το επίσημο δικαίωμα να υπάρχει και να αναπτύσσεται. Το πρώτο διάταγμα που ευνοούσε τον
Συνοδικές Εγκύκλιοι απαγορεύσεως του εθίμου της καύσεως του ομοιώματος του Ιούδα
•Περί του ουκ έξεστι τοις πιστοίς πυρπολείν ομοίωμα του Ιούδα εν τη εορτή της λαμπροφόρου αναστάσεως του Σωτήρος Ιηοού Χριστού Βασίλειον της Ελλάδος Η Ιερά
Τα κόκκινα αβγά του Πάσχα
To έθιμον των κόκκινων αβγών του Πάσχα ήδη από πολλού προσείλκυσε την προσοχήν των ερευνητών, οι οποίοι προσεπάθησαν να ανεύρουν την αρχήν αυτού. Η σχετική
Ελληνική Ορθοδοξία και Ενωμένη Ευρώπη
Η προσεχής πολιτική ένωση και συνεπώς η αναπότρεπτη πνευματική αναμόρφωση της Ευρώπης δεν έχει ασφαλώς το ίδιο νόημα, την ίδια σπουδαιότητα και προβληματική για το
Κατευόδωσις στρατού – Υπέρ πίστεως
Η θρησκευτική πολιτική του Βυζαντίου υπήρξε πάντοτε ανεκτική. Απόδειξη είναι, ότι στους κόλπους του διαβιούσαν ανενόχλητοι και πληθυσμοί που επί αιώνες διατήρησαν τις θρησκευτικές τους
Το κίνημα των σλαβοφίλων και η ρωσική διασπορά.
Το κίνημα των σλαβοφίλων συνδέεται με τις νίκες του τσάρου Αλέξανδρου Α΄(1801-1825) στους ναπολεοντείους πολέμους, στους οποίους αναπτύχθηκε εντονώτερα η ακτινοβολία της πολιτικής επιρροής της