ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ  ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ  ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ   ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ "ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ"
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
  ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑΣ   ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ    ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Φωνή Κυρίου | Διακονία | Εορτολόγιο | Πολυμέσα

 

πίσω


Δύο λόγια εισαγωγικά

Τα πρόσωπα των Τριών Ιεραρχών

Οι συγγραφείς των Τριών Ιεραρχών

Επίσημοι λόγοι για την Εορτή των Τριών Ιεραρχών

Οι Πατέρες της Εκκλησίας ως ερμηνευταί των Αγίων Γραφών

Ο άνθρωπος κατά την Παλαιάν Διαθήκην καί Ο πνευματικός άνθρωπος κατά τους προφήτας της Παλαιάς Διαθήκης

Απόψεις των Τριών Ιεραρχών για τον πλούτο και την φτώχεια

Οι Τρεις Ιεράρχες και το νόημα της εορτής των διά το έθνος

Σχόλιον εις την θεολογικήν οντολογίαν του Γρηγορίου Ναζιανζηνού

Συμβατική η γλώσσα της Θεολογίας

Θεός και σύγχρονη πραγματικότητα

Σχέσεις Εκκλησίας και πολιτείας κατά τους Τρεις Ιεράρχας

Η γνώσις του Θεού κατά την Αγίαν Γραφήν

Έτερα κείμενα περί των Τριών Ιεραρχών

Πατερικά μελετήματα, τομ. Α'

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και οι περί Ιεροσύνης Λόγοι του

Πανόραμα 20 αιώνων χριστιανισμού

Έρως Ορθοδοξίας

Μορφές από τον τέταρτον αιώνα μ.Χ.

Εικόνες έμψυχοι

Λογική λατρεία

Οι Τρεις Ιεράρχες και η κρίση της σημερινής παιδείας

Η συμβολή της Καππαδοκίας στην Χριστιανική σκέψη

Το Μυστήριο του Χρίσματος κατά τον Ιερό Χρυσόστομο

Πρότυπα Χριστιανικής ζωής και συμπεριφοράς κατά τους Τρεις Ιεράρχες

Ορθοδοξία και ορθολογισμός

Η ΓΝΩΣΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΓΡΑΦΗΝ
Χρ. Βούλγαρη

Πράγματι "ὅτε ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου" (Γαλ. 4, 4), "ὁ μονογενής Υἱός ὁ ὤν ἐν τοῖς κόλποις τοῦ πατρός ἐκεῖνος ἐξηγήσατο" ( Ἰωαν. 1, 18) Αὐτόν, σαρκωθείς. Ἐν τῇ Κ. Διαθήκῃ δηλαδή, ὁ ἴδιος ὁ Θεός συναντᾶ τόν ἄνθρωπον ἐντός τῆς ἱστορίας ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ ὁμοουσίου Αὐτοῦ Υἱοῦ κάι μάλιστα κατά τοιοῦτον τρόπον, ὥστε οὗτος καθίσταται ἀντικείμενον τῶν ἀνθρωπίνων αἰσθήσεων, γινωσκόμενος οὕτω προσωπικῶς. (Α´ Ἰωαν. 1, 1 -4) καί καθιστῶν δυνατήν τήν μετ' Αὐτοῦ κοινωνίαν αὐτοῦ. Ἡ ἐν τῇ ἱστορίᾳ προσωπική αὕτη εἴσοδος τοῦ Θεοῦ δέν συνιστᾶ αὐτοαναίρεσιν τῆς θεότητος Αὐτοῦ, διότι ὁ Υἱός εἶναι Θεός πρό τῆς σαρκώσεως, κατ' αὐτήν καί μετά τήν ὕψωσιν. Τῆς θεότητος καθ' ἑαυτῆς, τ.ἔ. τοῦ ὑπερβατικοῦ "εἶναι" τοῦ Θεοῦ, ὄντος μυστηρίου ἀκαταλήπτου καί ἀνερμηνεύτου διά τόν ἄνθρωπον, τόν ὑπ' αὐτοῦ γινωσκόμενον διά τῆς σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ συνίσταται εἰς τήν ἀποκάλυψιν τοῦ Θεοῦ ὡς προσώπου καί τῆς ἐνεργείας Αὐτοῦ, συνάπτοντος ἐν Ἑαυτῷ διά τῆς κοινωνίας τά διεστῶτα καί καταλύοντος τήν ἀντίθεσιν αὐτῶν, μέ ἀποτέλεσμα, ἡ πρός τόν ἄνθρωπον ὁμοίωσις τοῦ Θεοῦ νά παρέχῃ εἰς αὐτόν τήν δυνατότητα τῆς ὁμοιώσεώς του πρός τόν Θεό. Ἑπομένως, ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Υἱοῦ ὁ ἄνθρωπος γνωρίζει, ὄχι τήν ἄπειρον καί ἀπερίγραπτον καί ἀπερινόητον οὐσίαν, ἀλλά τήν δόξαν, τ.ἔ. τήν ἐνέργειαν τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία τυγχάνει ὁμοίως ταυτή πρός τήν δόξαν τοῦ Υἱοῦ (Ἰωαν. 1, 14) . Οὐχ ἦττον ὅμως, τήν γνῶσιν ταύτην τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ὁ ἄνθρωπος ἀποκτᾶ οὐχί διά τῶν σωματικῶν αἰσθήσεων, ἀλλά διά τῆς πίστεως, ὡς ἐλευθέρας διαθέσεως τῆς ψυχῆς. Ἡ αἴσθησις τῆ ὁράσεως, εἰς τήν περίπτωσιν τῶν συγχρόνων τῷ Χριστῷ καί ἡ αἴσθησις τῆς ἀκοῆς τοῦ Εὐαγγελίου, εἰς τήν περίπτωσιν τῶν μετέπειτα γενεῶν, ἀποτελοῦν ἁπλῶς τό ἐρέθισμα διά τήν πρόκλησιν τῆς πίστεως, ἡ ὁποία ὡς ἐλευθέρα ἐσωτερική διάθεσις καί λειτουργία ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπον εἰς τήν ὀρθήν ἀξιολόγησιν τοῦ εἰς τάς αἰσθήσεις ταύτας ἐμπίπτοντος προσώπου καί ἔργου τοῦ Χριστοῦ καί οὕτως εἰς τήν ἀποδοχήν αὐτοῦ. Ἑπομένως, ἡ πίστις ὡς "λῆψις" (Ἰωαν. 1, 12) τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐκείνη, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπον εἰς τήν γῶνσιν Αὐτοῦ καί οὐχί ἀντιστρόφως ( Ἰωαν. 6, 69 Α´ Ἰωαν. 2, 3 -5. 5, 20 κ.λπ.) . Οὐχί, λοιπόν ἡ "φυσιοῦσα γνῶσις" κατά Παῦλον (Α´ Κορ. 8, 1), ὡς καρπός τῆς "σοφίας τοῦ κόσμου τούτου" (Α´ Κορ. 1, 20 2. 2, 5 ἑ.ἑ. 13, 28 κ.λπ.), τῆς "φιλοσοφίας καί κενῆς ἀπάτης κατά τήν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων" ἀλλ' ἡ "κατά Χριστόν" τοιαύτη, εἶναι ἡ ὀρθή γνῶσις τοῦ Θεοῦ, ἐνεργουμένη εἰς ἕκαστον πιστόν ὑπό τοῦ ἁγίου Πνεύματος, τό ὁποῖον γνωρίζον τά βάθη τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύπτει Αὐτόν.

Για ενημέρωση σχετικά με τα νέα, τις εκδηλώσεις, τις εκδόσεις και το έργο μας παρακαλούμε συμπληρώσετε τα παρακάτω στοιχεία. Για τους όρους προστασίας δεδομένων δείτε εδώ.