ΛΟΓΟΣ Α΄ «Όταν ο Ιησούς είδε τα πλήθη, ανέβηκε στο όρος, κι όταν κάθισε, πλησίασαν οι μαθητές Του, κι άρχισε να τους διδάσκει, λέγοντας: Μακάριοι
Έπος Ιστορικόν ΜΕ΄
Έπος Ιστορικόν ΜΕ΄ Τι έπαθα ο κακόμοιρος; ποιος θρήνος θα είναι αντάξιός μου; Ποια πηγή δακρύων θα μου αρκέσει; Ποια τραγούδια; Ούτε των παιδιών του
Υπήρξε ποτέ «Τρίτη Ρώμη»; Παρατηρήσεις για τη βυζαντινή κληρονομιά στη Ρωσία
Δεν είναι λίγες οι ευρωπαϊκές χώρες που υιοθέτησαν την Ορθοδοξία από το Βυζάντιο και δέχτηκαν έτσι ως θεμέλιο της φιλολογικής και πνευμα- τικής τους πολιτιστικής
Οι Θεολογικές Σχολές Αλεξανδρείας και Αντιοχείας
Δεν σκοπεύω να γράψω τίποτα περισσότερο εκτός από μια σύντομη παρουσίασι της σπουδαιότητος των δύο ελληνικών θεολογικών Σχολών Αλεξανδρείας και Αντιοχείας, περί των οποίων έγραψα
«Ρουμ Μιλέτι»: οι Ορθόδοξες κοινότητες υπό τους Οθωμανούς Σουλτάνους
Η απώλεια της ελευθερίας είναι η σκληρότερη μοίρα για ένα λαό. Για τους Έλληνες, η ‘Aλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 ήταν μια τραγωδία χωρίς προηγούμενο,
Η Θρησκευτική κοινωνικοποίησις κατά τον M . Weber
Μετά την ανάλυσιν της κοινωνικής δραστηριότητος επιθυμούμεν να εκθέσωμεν παραδειγματικώς, πως ο Weber εφαρμόζει τας προεκτεθείσας θεωρητικάς αρχάς του εις το πρακτικόν έργον της κοινωνιολογικής
Τα επαιτικά τάγματα της Δύσης
1. Εισαγωγικά Τα επαιτικά τάγματα (1) εμφανίστηκαν στον εκκλησιαστικό και κοινωνικό ορίζοντα του Δυτικού Μεσαίωνα, σε μια εποχή που ακόμη το όραμα της αγιότητας αποτελούσε
Από το άτομο στο ανθρώπινο πρόσωπο – Η συμβολή της πατερικής σκέψης στην υπέρβαση διλημμάτων της κοινωνικής πολιτικής
Το Ανθρώπινο Πρόσωπο – Τομή στην ατομοκεντρική κοινωνία. Διανύουμε μία περίοδο επικράτησης του ατομικισμού, του «εγώ» έναντι του «εμείς». Μία εποχή ειδωλολατρική με έκδηλο «φετιχισμό»
Οικουμενική κίνηση, ιστορία-θεολογία: Επαφές και δραστηριότητες κατά τον 20° αιώνα
Κατά τον 20° αιώνα η Ορθόδοξη Εκκλησία μπαίνει στο προσκήνιο της οικουμενικής κίνησης με σοβαρές αξιώσεις. Τη συμβολή της σ’ αυτόν το χώρο μπορούμε να
Η εσχατολογία στην Ιουδαιοχριστιανική θεολογία
«Κανείς δεν προώθησε την ιστορία τόσο πολύ, όσο οι χριστιανοί που δεν ελπίζανε σε τίποτα άλλο παρά στο τέλος της ιστορίας, όπως επίσης οι εκκοσμικευμένοι