Επισκόπου Φαναρίου Αγαθαγγέλου,
Γεν. Διευθ. Αποστολικής Διακονίας
της Εκκλησίας της Ελλάδος

(Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 15.12.2008 )

Απόψε όλοι νιώθουμε ότι είναι μία ιδιαίτερη βραδυά. Είναι η βραδυά της διακονίας και της ταπείνωσης, η βραδυά της αλήθειας και του πολιτισμού, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας του ανθρώπου, η νύχτα του «ονείρου» που μας χαρίζει τη δύναμη να ελπίζουμε, να καλλιεργούμε την ανθρωπιά και το ήθος μας.

Η Αποστολική Διακονία, μετά 70 χρόνια βίου και ταπεινής προσφοράς στην ιστορία του κόσμου, διοργάνωσε αυτή τη βραδυά γιατί το «ταπεινό» της διακονίας του ανθρώπου μας οδηγεί πάντα κατά κάποιο τρόπο στο υψηλό, με τον ίδιο τρόπο που οι ρίζες οδηγούν στους καρπούς.

Όλο τούτο το έργο προέκυψε όχι για να εξυπηρετήσει οργανωτικές σκοπιμότητες, αλλά ως φανέρωση της αλήθειας της Εκκλησίας, και μάλιστα της αλήθειας της ζωής της Εκκλησίας. Φρονώ ότι είναι ανάγκη στο σημείο αυτό να τονίσω ότι η μοναδική ανάγκη που συνέστησε δομές η θεσμούς, κείμενα, δόγματα, κανόνες μέσα στην Εκκλησία ήταν η εσωτερική αναγκαιότητα πραγματώσεως της Εκκλησίας ως σώματος του Χριστού, δηλαδή της ενώσεως του ανθρώπου με τον Θεο.

Κατά συνέπεια, ολες οι δραστηριότητες της Α.Δ. εξυπηρετούν αυτή την ανάγκη: να περιγράψουν, χωρίς αυτή η περιγραφή να εξαντλεί η να υποκαθιστά την πληρότητα της ζωής της Εκκλησίας, την αγαπητική, φιλανθρωπική στάση της απέναντι στον άνθρωπο, ως αποτέλεσμα της νίκης επάνω στο θάνατο και της αναστάσεως εν Χριστώ.

Επικαλούμεθα απόψε τις ευλογίες και προσευχές των συμπαρόντων αγίων Αρχιερέων, η αγάπη των οποίων μας στηρίζει.

Ιδιαίτερα ευχαριστούμε και να τιμάμε όλους τους καλλιτεχικούς συντελεστές και ερμηνευτές αυτής της βραδυάς. Αυτούς που παρέχουν το ταλέντο και το χάρισμά τους άμεμπτο, όχι για την απώλεια ψυχών, αλλά για τη διάπλαση του ήθους και τη γνήσια χαρά, αυτούς που διέρχονται από τη πρόσκαιρη καλλιτεχνική σκηνή του παρόντος αυτού βίου σαν να περπατούν στην καινότητα της ζωής, τους σεμνούς καλλιτέχνες που με το ηδύμολπο μέλος τους μας ψυχαγωγούν και μορφώνουν το ήθος μας, έτσι ώστε η ζωή μας να συμφωνεί με τη συνείδησή μας και να είναι γεμάτη από το αναστάσιμο γέλιο:

Τους διεθνούς φήμης Έλληνες καλλιτέχνες κ. Έλενα Κελεσίδη, κ. Δημήτρη Καβράκο, κ. Κάτια Δανδουλάκη, κ. Μιχάλη Οικονόμου, διευθυντή της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Αθηναίων, και τα μέλη της, τη Μικτή Χορωδία του Δήμου Αθηναίων και τον κ. Σταύρο Μπερή, τη Χορωδία του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, τη Χορωδία του Εθνικού Ωδείου και τον κ. Σπύρο Κλάψη, τον κ. Γιώργο Κατσαρό, Διευθυντή των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων.

•  Από καρδίας εκφράζουμε ευγνώμονες ευχαριστίες προς τους χορηγους, υποστηρικτές και χορηγούς επικοινωνίας, γιατί χωρίς την ιδική τους πολύτιμη συναντίληψη και βοήθεια δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί το «Όνειρο των Αγγέλων»:

•  τον Δήμαρχο Αθηναίων κ. Νικήτα Κακλαμάνη, για τη διάθεση των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων,

τη Marfin Egnatia Bank , Μέγα Χορηγό, και τα στέλεχη αυτής, ιδιαίτερα δε τον Αντιπρόεδρο κ. Ανδρέα Βγενόπουλο και τον κ. Σεραφείμ Κωνσταντινίδη, υπεύθυνο Δημοσίων Σχέσεων, που μας συγκίνησαν όχι μόνο γιατί βοήθησαν, αλλά γιατί μας έκαναν να αισθανθούμε αξιοπρεπείς στην υποβολή του αιτήματός μας,

•  την Εταιρεία Alapis , Χρυσό Χορηγό, και τα στελέχη αυτής, με πρωτεργάτη τον φίλτατο Πρόεδρο κ. Λαυρέντη Λαυρεντιάδη και τον σεβαστό μου κ. Πέτρο Κυριακίδη, για το ενδιαφέρον και τη βαθεια κοινωνική τους ευαισθησία προς το κοινωνικό έργο,

•  την Εκκλησιαστική Κεντρική Υπηρεσία Οικονομικών, τον Σεβ. Πρόεδρό της Μητροπολίτη Ιωαννίνων κ. Θεόκλητο και τον Γενικό Διευθυντή κ. Αντώνη Ζαμπέλη,

•  τον Μ.Κ.Ο. της Εκκλησίας της Ελλάδος « Solidarity », τον Προεδρο αυτής Σεβ. Μητροπολίτη Ηλείας κ. Γερμανό και τον Διευθύνοντα Σύμβουλο κ. Κώστα Δήμτσα,

•  τις Μινωϊκές Γραμμές,

•  το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεττανία»,

•  τις Εταιρείες Mentoring, Postscriptum και Systema Technologis,

ως και τους χορηγούς επικοινωνίας, την εφημερίδα « City Press », τον εκδότηδιευθυντή αυτής κ. Γιώργο Κύρτσο, τον Ρ/Σ της Εκκλησίας της Ελλάδος και τον διευθυντή αυτού Πρωτοπρεσβύτερο π. Αναστάσιο Βλαβιανό.

Επιτρέψατέ μου, όμως, με συντομία, να έλθω και στις οικείες ευχαριστίες. Ευχαριστούμε τα μέλη του Κεντρικού Διοικητικού Συμβουλίου, που αγκάλιασαν και ενέκριναν την υλοποίηση αυτής της εκδήλωσης, τους συνεργάτες μας, μετά των οποίων συνδεόμαστε πνευματικά και συνεργαζόμαστε «εν ειρήνη και ομονοία» στον Αγρό του Θεού και οι οποίοι στηρίζουν δια της αγάπης, της προσευχής, της φιλοτιμίας και της εργατικότητάς τους κάθε έργο.

Θερμές ευχαριστίες προς όλους εσάς για την τιμητική παρουσία σας απόψε εδώ, και ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους. Είναι συμμετοχή στο όραμα και στην ελπίδα.

Και τώρα θα μας επιτρέψετε να απευθυνθούμε προς τους γονείς, τα παιδιά και τους φίλους της «ΦΛΟΓΑΣ», στο πρόσωπο της Προέδρου κ. Μαίρης Τρυφωνίδη. Όταν ο Αριστοτέλης ερώτησε τον Μέγα Αλέξανδρο: «το μάλαμα και τον πλούτο οπού επήρε από όλο τον κόσμο, που τον έχει;», εκείνος αποκρίθηκε: «οι αγαπημένοι μου σύντροφοι και ο λαός. Αυτοί μου έδωσαν το πολυτιμότερο που έχω». Και ο,τι πολυτιμότερο έχουμε σήμερα, αυτό που νιώθουμε απόψε, μαθητές και ασκητές στην αγάπη, μας το χαρίσατε εσείς. Από την καρδιά μας ένα ελάχιστο αλλά ζεστό και αληθινό ευχαριστώ.

Σεβασμιώτατε άγιε Μυτιλήνης,

Ο τελευταίος λόγος απευθύνεται προς το σεπτό πρόσωπό του Μακαριωτάτου, διότι είναι και εκείνος, όπως και εσείς, ως Επίσκοπος, «ο πρώτος και ο έσχατος». Διότι τολμά αυτό το κοινωνικό άνοιγμα. Δεν είναι πάντοτε αυτονόητο η εύκολο για ένα πνευματικό ηγέτη να τολμά, να υπερβαίνει τις συμβατικότητες της ιστορίας, τις οξειδώσεις του χρόνου και τις ψυχώσεις των περιστάσεων. Εκείνος το πράττει. Παρακαλώ να του μεταφέρετε εγκάρδιες υιϊκές ευχαριστίες, διότι μας καθιστά κοινωνους των οραμάτων και των ελπίδων του, διότι μας εμπιστεύετε, διότι μας διδάσκει να κάνουμε ολοένα και πιο εμφανή στον εαυτό μας τη δόξα του Θεού, που είναι η πίστη στην ανεπανάληπτη αξία του ανθρωπίνου προσώπου. Αυτό σημαίνει αγάπη, ελπίδα, πολιτισμός.

Κυρίες και κύριοι,

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ο άνθρωπος. Ο Θεός είναι πάντοτε. Γι' αυτό η ιστορία του ανθρώπου δεν τελειώνει εδώ. Γι' αυτό μπορούμε να ζήσουμε όλοι καλύτερα. Να ονειρευόμαστε. Γιατί οι άγγελοι είναι τα παιδια μας, είμαστε όλοι εμείς και τόσοι άλλοι που απόψε δεν είναι κοντά μας.

Σας ευχαριστώ!