Ἄγγελος (Π. Διαθήκη). Τά βιβλία τῆς Π. Διαθήκης ἀναφέρουν ἐπουράνια ὄντα, ζῶντα εἰς τό περιβάλλον τοῦ Θεοῦ, ἀποτελοῦντα τρόπον τινά τήν Αὐλήν του καί ἐκτελοῦντα τά προστάγματά του παρά τοῖς ἀνθρώποις.

Ὀ ν ό μ α τ α τ ῶ ν ἀ γ γ έ λ ω ν. Τά ὄντα αὐτά σημαίνονται διά πολλῶν καί διαφόρων ὀνομάτων. Εἶναι, κατά τό ἑβραϊκόν πρωτότυπον κείμενον:

1) "Υἱοί τοῦ Θεοῦ", μπενέ ἐλωχίμ (Γέν. στ´ 14, Ἰώβ α´ 6, β´ 1, λη´ 7) ἤ μπενέ ἐλίμ, ἄλλως ὄντα ἀνήκοντα εἰς τόν θεῖον κόσμον, διότι ἡ λέξις "υἱοί" ἐδῶ, ὅπως καί εἰς ἄλλα σημεῖα τῆς Βίβλου (Νεεμ. γ´ 88, Ψαλμ. οα´ [οβ´] 4 κ.λπ.), χρησιμοποιεῖται ὄχι ὑπό τήν κυριολεκτικήν ἔννοιαν, ἀλλά διά νά ἐκφράση τό ἀνῆκον εἰς μίαν συγκεκριμένην τάξιν ἤ χορείαν. Οἱ Ο´ μετέφρασαν κατά γράμμα αὐτήν τήν ἔκφρασιν εἰς τήν περίπτωσιν τοῦ Γέν. στ´ 1-4.

2) Ἡ αὐτή ἰδέα τοῦ ἀνήκοντος εἰς τήν ὑπερφυσικήν τάξιν ἐκφράζεται καί διά τῶν λοιπῶν κάτωθι ὀνομάτων: "Ἅγιοι" εἰς Ψαλ. πη´ [πθ´] 6, 8, Ἰώβ ιε´ 15, Ζαχ. ιδ´ 5, Δαν. δ´ 14. "Υἱοί τοῦ ὑψίστου" εἰς Ψαλμ. πα´ [πβ´]. "Ἰσχυροί" (ἀββιρίμ) εἰς Ψαλμ. οζ´ (οη´) 25. "Ὑπέρτατοι" (ρανίμ) εἰς Ἰώβ κα´ 22.

3) Μιά ἄλλη κατηγορία ὀνομάτων ἀφορᾶ εἰς τήν δραστηριότητα τῶν ἐπουρανίων τούτων ὄντων: "Δυνατοί ἰσχύϊ (γιββορίμ), Ψαλμ. ρβ´ [ργ´] 20, Ἰωήλ δ´ 11. "Ἀγρυπνοῦντες", εἰς Δαν. δ´ 10,20 καί, τέλος, μάλ' ἄκ, ὅπερ, κατά γράμμα, σημαίνει "ἀγγελιαφόρος" καί χρησιμοποιεῖται ἐνίοτε καί δι' ἀγγελιαφόρους ἀνθρώπους (Γεν. λβ´ 4, Ἀριθ. κ´ 14 κ.λπ.), ἀλλ' ὡς σημαῖνον τήν συνηθεστέραν δραστηριότητα τῶν ὑπηρετῶν τούτων τοῦ Θεοῦ, κατέστη τό πλέον ἐν χρήσει ὄνομά των. Οἱ Ο´ τό ἀπέδωσαν ἀκριβολόγως διά τοῦ "ἄγγελος", τό ὁποῖον ἔγινεν εἰς τήν λατινικήν Βίβλον angelus καί ἐπεραιώθη ἐκεῖθεν ὑπό τήν μορφήν αὐτήν εἰς ὅλας τάς νέας γλώσσας.

4) Διά νά σημάνουν τό σύνολον τῶν ἀγγέλων, τά παλαιοδιαθηκικά κείμενα ὁμιλοῦν περί τῆς "στρατιᾶς τοῦ Γιαχβέ" (Ἰησ. Ν. στ´ 14, Γ´ Βασ. κβ´ 19, Β´ Παραλ. ιη´ 18, Ψαλμ. ρμη´ 2) τῆς "ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ" (Ψαλμ. πα´ [πβ´] 1) ἤ περί τῆς "ἐκκλησίας τῶν ἁγίων" (Ψαλμ. πη´ [πθ´] 6,8).

5) Τέλος, ὡρισμένα ὀνόματα ἀφοροῦν εἰς ἰδιαιτέρας κατηγορίας τῶν ὄντων τούτων: τά "χερουβίμ" (Γέν. γ´ 24) καί τά "σεραφείμ" (Ἠσ. στ´ 2,6).