|
37
(Μασ. Λ´) Ο
λόγος ὁ γενόμενος πρὸς
῾Ιερεμίαν παρὰ Κυρίου
εἰπεῖν· 2 οὕτως εἶπε
Κύριος ὁ Θεὸς ᾿Ισραὴλ
λέγων· γράψον πάντας τοὺς
λόγους, οὓς ἐχρημάτισα πρός
σε, ἐπὶ βιβλίου. 3 ὅτι ἰδοὺ
ἡμέραι ἔρχονται, φησὶ
Κύριος, καὶ ἀποστρέψω τὴν
ἀποικίαν λαοῦ μου ᾿Ισραὴλ
καὶ ᾿Ιούδα, εἶπε Κύριος,
καὶ ἀποστρέψω αὐτοὺς εἰς
τὴν γῆν, ἣν ἔδωκα τοῖς
πατράσιν αὐτῶν, καὶ
κυριεύσουσιν αὐτῆς. — 4 Καὶ
οὗτοι οἱ λόγοι, οὓς
ἐλάλησε Κύριος ἐπὶ
᾿Ισραὴλ καὶ ᾿Ιούδα. 5
οὕτως εἶπε Κύριος· φωνὴν
φόβου ἀκούσεσθε· φόβος,
καὶ οὐκ ἔστιν είρήνη. 6
ἐρωτήσατε καὶ ἴδετε εἰ
ἔτεκεν ἄρσεν, καὶ περὶ φόβου,
ἐν ᾧ καθέξουσιν ὀσφὺν καὶ
σωτηρίαν· διότι ἑώρακα
πάντα ἄνθρωπον καὶ αἱ
χεῖρες αὐτοῦ ἐπὶ τῆς
ὀσφύος αὐτοῦ, ἐστράφησαν
πρόσωπα, εἰς ἴκτερον
ἐγενήθη. 7 ὅτι μεγάλη ἡ
ἡμέρα ἐκείνη καὶ οὐκ
ἔστιν τοιαύτη, καὶ χρόνος
στενός ἐστι τῷ ᾿Ιακώβ,
καὶ ἀπὸ τούτου σωθήσεται. 8
ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ,
εἶπε Κύριος, συντρίψω τὸν
ζυγὸν ἀπὸ τοῦ τραχήλου
αὐτῶν καὶ τοὺς δεσμοὺς
αὐτῶν διαρρήξω, καὶ οὐκ
ἐργῶνται αὐτοὶ ἔτι
ἀλλοτρίοις· 9 καὶ
ἐργῶνται τῷ Κυρίῳ Θεῷ
αὐτῶν, καὶ τὸν Δαυὶδ
βασιλέα αὐτῶν ἀναστήσω
αὐτοῖς. — 12 Οὕτως εἶπε
Κύριος· ἀνέστησα σύντριμμα,
ἀλγηρὰ ἡ πληγή σου· 13 οὐκ
ἔστι κρίνων κρίσιν σου, εἰς
ἀλγηρὸν ἰατρεύθης,
ὠφέλειά σοι οὐκ ἔστι. 14
πάντες οἱ φίλοι σου
ἐπελάθοντό σου, οὐ μὴ
ἐπερωτήσωσιν· ὅτι πληγὴν
ἐχθροῦ ἔπαισά σε, παιδείαν
στερεάν· ἐπὶ πᾶσαν
ἀδικίαν σου ἐπλήθυναν αἱ
ἁμαρτίαι σου. 16 διὰ τοῦτο
πάντες οἱ ἔσθοντές σε
βρωθήσονται, καὶ πάντες οἱ
ἐχθροί σου κρέας αὐτῶν
πᾶν ἔδονται· ἐπὶ πλῆθος
ἀδικιῶν σου ἐπληθύνθησαν αἱ
ἁμαρτίαι σου, ἐποίησαν
ταῦτά σοι· καὶ ἔσονται οἱ
διαφοροῦντές σε εἰς διαφόρημα,
καὶ πάντας τοὺς
προνομεύσαντάς σε δώσω εἰς
προνομήν. 17 ὅτι ἀνάξω τὸ
ἴαμά σου, ἀπὸ πληγῆς
ὀδυνηρᾶς ἰατρεύσω σε, φησὶ
Κύριος, ὅτι ᾿Εσπαρμένη
ἐκλήθης· θήρευμα ὑμῶν
ἐστιν, ὅτι ζητῶν οὐκ ἔστιν
αὐτήν. 18 οὕτως εἶπε
Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ
ἀποστρέψω τὴν ἀποικίαν
᾿Ιακὼβ καὶ τὴν
αἰχμαλωσίαν αὐτοῦ
ἐλεήσω· καὶ
οἰκοδομηθήσεται πόλις ἐπὶ
τὸ ὕψος αὐτῆς, καὶ ὁ
ναὸς κατὰ τὸ κρίμα αὐτοῦ
καθεδεῖται. 19 καὶ ἐξελεύσονται
ἀπ’ αὐτῶν ᾄδοντες καὶ
φωνὴ παιζόντων· καὶ
πλεονάσω αὐτούς, καὶ οὐ
μὴ ἐλαττωθῶσι. 20 καὶ
εἰσελεύσονται οἱ υἱοὶ
αὐτῶν ὡς τὸ πρότερον, καὶ
τὰ μαρτύρια αὐτῶν κατὰ
πρόσωπόν μου ὀρθωθήσεται·
καὶ ἐπισκέψομαι τοὺς
θλίβοντας αὐτούς. 21 καὶ
ἔσονται ἰσχυρότεροι αὐτοῦ
ἐπ’ αὐτούς, καὶ ὁ ἄρχων
αὐτοῦ ἐξ αὐτοῦ
ἐξελεύσεται· καὶ συνάξω
αὐτούς, καὶ ἀποστρέψουσι
πρός με, ὅτι τίς ἐστιν οὗτος,
ὃς ἔδωκε τὴν καρδίαν
αὐτοῦ ἀποστρέψαι πρός με;
φησὶ Κύριος. 23 ὅτι ὀργὴ
Κυρίου ἐξῆλθε θυμώδης,
ἐξῆλθεν ὀργὴ στρεφομένη,
ἐπ’ ἀσεβεῖς ἥξει. 24 οὐ μὴ
ἀποστραφῇ ὀργὴ θυμοῦ
Κυρίου, ἕως ποιήσῃ καὶ
ἕως καταστήσῃ ἐγχείρημα
καρδίας αὐτοῦ· ἐπ’
ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν
γνώσεσθε αὐτά.
|
