|
8
ΚΑΙ
ἐγένετο ἐν τῷ ἕκτῳ
ἔτει ἐν τῷ πέμπτῳ μηνί,
πέμπτῃ τοῦ μηνός, ἐγὼ
ἐκαθήμην ἐν τῷ οἴκῳ,
καὶ οἱ πρεσβύτεροι ᾿Ιούδα
ἐκάθηντο ἐνώπιόν μου, καὶ
ἐγένετο ἐπ᾿ ἐμὲ χεὶρ
Κυρίου, 2 καὶ εἶδον καὶ
ἰδοὺ ὁμοίωμα ἀνδρός,
ἀπὸ τῆς ὀσφύος αὐτοῦ
καὶ ἕως κάτω πῦρ, καὶ
ἀπὸ τῆς ὀσφύος αὐτοῦ
ὑπεράνω αὐτοῦ ὡς ὅρασις
ἠλέκτρου. 3 καὶ ἐξέτεινεν
ὁμοίωμα χειρὸς καὶ
ἀνέλαβέ με τῆς κορυφῆς μου
καὶ ἀνέλαβέ με πνεῦμα
ἀναμέσον τῆς γῆς καὶ
ἀναμέσον τοῦ οὐρανοῦ καὶ
ἤγαγέ με εἰς ῾Ιερουσαλὴμ
ἐν ὁράσει Θεοῦ ἐπὶ τὰ πρόθυρα
τῆς πύλης τῆς ἐσωτέρας
τῆς βλεπούσης εἰς βορρᾶν, οὗ
ἦν ἡ στήλη τοῦ κτωμένου. 4
καὶ ἰδού, ἦν ἐκεῖ δόξα
Κυρίου Θεοῦ ᾿Ισραὴλ κατὰ
τὴν ὅρασιν, ἣν εἶδον ἐν τῷ
πεδίῳ. 5 καὶ εἶπε πρός με·
υἱὲ ἀνθρώπου, ἀνάβλεψον
τοῖς ὀφθαλμοῖς σου πρὸς
βορρᾶν· καὶ ἀνέβλεψα τοῖς
ὀφθαλμοῖς μου πρὸς βορρᾶν,
καὶ ἰδοὺ ἀπὸ βορρᾶ
ἐπὶ τὴν πύλην τὴν πρὸς
ἀνατολάς. 6 καὶ εἶπε πρός
με· υἱὲ ἀνθρώπου,
ἑώρακας τί οὗτοι ποιοῦσιν;
ἀνομίας μεγάλας ποιοῦσιν
ὧδε τοῦ ἀπέχεσθαι ἀπὸ
τῶν ἁγίων μου, καὶ ἔτι
ὄψει ἀνομίας μείζονας. 7 καὶ
εἰσήγαγέ με ἐπὶ τὰ
πρόθυρα τῆς αὐλῆς 8 καὶ
εἶπε πρός με· υἱὲ
ἀνθρώπου, ὄρυξον· καὶ
ὤρυξα, καὶ ἰδοὺ θύρα μία. 9
καὶ εἶπε πρός με· εἴσελθε
καὶ ἰδὲ τάς ἀνομίας, ἃς
οὗτοι ποιοῦσιν ὧδε. 10 καὶ
εἰσῆλθον καὶ εἶδον καὶ
ἰδοὺ μάταια βδελύγματα καὶ
πάντα τὰ εἴδωλα οἴκου
᾿Ισραὴλ διαγεγραμμένα ἐπ᾿
αὐτοῦ κύκλῳ, 11 καὶ
ἑβδομήκοντα ἄνδρες ἐκ τῶν
πρεσβυτέρων οἴκου ᾿Ισραήλ,
καὶ ᾿Ιεζονίας ὁ τοῦ Σαφὰν
ἐν μέσῳ αὐτῶν εἱστήκει
πρὸ προσώπου αὐτῶν, καὶ
ἕκαστος θυμιατήριον αὐτοῦ
εἶχεν ἐν τῇ χειρί, καὶ ἡ
ἀτμὶς τοῦ θυμιάματος
ἀνέβαινε. 12 καὶ εἶπε πρός
με· ἑώρακας, υἱὲ
ἀνθρώπου, ἃ οἱ πρεσβύτεροι
οἴκου ᾿Ισραὴλ ποιοῦσιν,
ἕκαστος αὐτῶν ἐν τῷ
κοιτῶνι τῷ κρυπτῷ αὐτῶν;
διότι εἶπαν· οὐχ ὁρᾷ ὁ
Κύριος, ἐγκαταλέλοιπε Κύριος
τὴν γῆν. 13 καὶ εἶπε πρός
με· ἔτι ὄψει ἀνομίας
μείζονας, ἃς οὗτοι ποιοῦσι. 14
καὶ εἰσήγαγέ με ἐπὶ τὰ
πρόθυρα τῆς πύλης οἴκου
Κυρίου τῆς βλεπούσης πρὸς
βορρᾶν, καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ
γυναῖκες καθήμεναι θρηνοῦσαι
τὸν Θαμμούζ, 15 καὶ εἶπε πρός
με· υἱὲ ἀνθρώπου,
ἑώρακας; καὶ ἔτι ὄψει
ἐπιτηδεύματα μείζονα τούτων. 16
καὶ εἰσήγαγέ με εἰς τὴν
αὐλὴν οἴκου Κυρίου τὴν
ἐσωτέραν, καὶ ἰδοὺ ἐπὶ
τῶν προθύρων τοῦ ναοῦ
Κυρίου ἀναμέσον τῶν
αἰλὰμ καὶ ἀναμέσον τοῦ
θυσιαστηρίου ὡς εἴκοσι ἄνδρες,
τὰ ὀπίσθια αὐτῶν πρὸς
τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ
τὰ πρόσωπα αὐτῶν
ἀπέναντι, καὶ οὗτοι
προσκυνοῦσι τῷ ἡλίῳ· 17
καὶ εἶπε πρός με· ἑώρακας,
υἱὲ ἀνθρώπου; μὴ μικρὰ
τῷ οἴκῳ ᾿Ιούδα τοῦ
ποιεῖν τὰς ἀνομίας, ἃς
πεποιήκασιν ὧδε; διότι ἔπλησαν
τὴν γῆν ἀνομίας, καὶ
ἰδοὺ αὐτοὶ ὡς
μυκτηρίζοντες. 18 καὶ ἐγὼ
ποιήσω αὐτοῖς μετὰ θυμοῦ·
οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμός μου,
οὐδὲ μὴ ἐλεήσω.
|
