Ὁ ὡραιότατος, κατά τήν ὑμνογραφία μας, καιρός τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἤδη φθάνει στό τέλος του· καί καθώς “ἀναβαίνωμεν”πρός τά πνευματικά Ἱεροσόλυμα γιά νά
Περίγραμμα της αιρέσεως των Μορμόνων
Τα τελευταία χρόνια άρχισε να δραστηριοποιείται στη χώρα μας μια ακόμα αίρεση. Πρόκειται για την αίρεση των Μορμόνων, την πιο κακόδοξη και βλάσφημη αίρεση του
Μαξιμιανός, Διόσκορος, Βαρβάρα (1)
Α’. O ανόσιος αυτοκράτορας των Ρωμαίων Μαξιμιανός (2), έδειχνε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την πλάνη των ειδώλων. Έτσι, από τη μια μεριά επιμελούνταν πάρα πολύ
Οι Ιεροί κανόνες στη ζωή της Εκκλησίας – “Προϋποθέσεις ερμηνείας των ιερών Κανόνων”
Οἱ ἱεροί κανόνες ἀποτελοῦν θεμελιώδεις πηγές τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου, διότι παρέχουν τήν αὐθεντικώτερη μαρτυρία τόσο γιά τά κατά ἐποχές ἀναφυέντα ἐκκλησιαστικά ζητήματα, ὅσο καί γιά
Αποστολική διαδοχή και χειροτονία κατά τον Απόστολο Παύλο
Η έννοια τής αποστολικής διαδοχής συνδέεται άρρηκτα μέ τήν αυτονόητη προοπτική τής διαδοχής τών αποστόλων μετά τον θάνατό τους στή συνέχεια τού αποστολικού έργου, ενώ
Κύριοι σταθμοί της ιστορικής πορείας του μοναχισμού
1. Ο Μοναχισμός είναι μία εξαίρετη πνευματική οδός απόλυτης αφιερώσεως του πιστού στη βίωση της όλης «πολιτείας» του Χριστού τόσο για τη θεραπεία της «παρακοής» του πρώτου Αδάμ, όσο και για
Ερμηνεία των οφφικίων της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας
Τα Οφφίκια, έκφρασις της μακράς και ευγενούς εκκλησιαστικης παραδόσεως, απονέμονται εις εκείνους οι οποίοι εργάζονται εν τη Εκκλησία και τη κοινωνία, ως τίτλοι μεγάλης προσφοράς
Εκκλησιαστική Ιστορία της Εκκλησίας της Ρωσίας: Περίοδος αναδιοργανώσεως- Διοικητική αυτονομία και η θεωρία της Τρίτης Ρώμης
Η περίοδος αυτή της Ρωσικής Εκκλησίας χαρακτηρίζεται από τη σταδιακή de facto ανεξαρτητοποίηση από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, μόνο ως προς την εκλογή μητροπολίτη Ρωσίας, αλλ’
Η Ιουδαϊκή Διασπορά
Η ιστορία του παλαιστινού Ιουδαϊσμού αποτελεί μικρόν μέρος της ιστορίας του ευρυτέρου Ιουδαϊσμού της ελληνιστικής περιόδου, καθόσον από της Βαβυλωνείου αιχμαλωσίας (586 π.Χ.) και εξής
Κύπρος, 1η Απριλίου 1955
Εκείνος ο Απρίλης του 1955 ήταν διαφορετικός από τους άλλους για τον Ελληνισμό της Κύπρου. Μετά από αιώνες δουλείας σε Φραγκογάλλους, Βενετούς, Τούρκους και ’γγλους