Αναζητώντας την αλήθεια
Επισκόπου Σωτηρίου Τράμπα (†), Μητροπολίτου Πισιδίας

Το παρόν βιβλίο έχει στόχο να απαντήσει σε απορίες και πνευματικής φύσεως προβληματισμούς που αντιμετωπίζει ο πιστός στην καθημερινή του ζωή. Να απαντήσει στις πνευματικές αναζητήσεις του σύγχρονου ανθρώπου που ψάχνει για το βαθύτερο νόημα και σκοπό της ζωής του. Να απαντήσει σε ερωτήματα εκπαιδευτικών που το έργο τους περνάει μέσα από την καθημερινή τους επαφή με παιδιά σε εκπαιδευτικά ιδρύματα. Να λύσει απορίες γονέων που επιθυμούν ένα σωστό παιδαγωγικό ρόλο μέσα στην οικογένεια και τέλος να γίνει ένα «βοήθημα» στους πνευματικούς κύκλους προσφέροντας σε όσους το επιθυμούν μία στοιχειώδη θεολογική κατάρτιση και καθοδήγηση για βαθύτερη κατανόηση του μηνύματος του Ευαγγελίου. Έτσι, ώστε να διασφαλίζεται η εναρμόνιση της Ορθόδοξης Πίστης με την συνεπή χριστιανική ζωή του πιστού.

Σχ. 15x23, Σελ. 496, Τιμ.15€.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Η ζωή του - Η δράση του - Οι συγγραφές του - Η σκέψη του - Η προσφορά του - Η μεγαλοσύνη του
Στυλιανού Γ.Παπαδόπουλου, Ομοτ. Καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών

Η Αποστολική Διακονία με μεγάλη ευαρέσκεια προβαίνει στην εκ νέου επιμελημένη επανέκδοση του έργου του διακεκριμένου Πατρολόγου Καθηγητού, μακαριστού Στυλιανού Παπαδόπουλου, στο οποίο αναδεικνύεται η προσωπικότητα, η θεολογία και το πλούσιο ποιμαντικό έργο του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου. Ως Πατέρας της Εκκλησίας μας και οικουμενικός διδάσκαλος κατέστη διαχρονικός πνευματικός καθοδηγητής, ο οποίος συνεχίζει να ακτινοβολεί και να μας προσκαλεί στο συμπόσιο της εν Χριστώ πίστεως. Η παρούσα έκδοση φιλοδοξεί στην ευρύτερη προβολή του ορθοδόξου βιωματικού φρονήματος του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου στο χριστεπώνυμο πλήρωμα.

Σχ. 17x24, Σελ. 544, Τιμ. 18€

Δείτε απόσπασμα του έργου

Πέτρος ο Κναφεύς-Ο Διονύσιος των Αρεοπαγιτικών έργων
Βλ. Ι. Φειδά, Ομοτ. Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών

Η ανωνυμία του συγγραφέα των Αρεοπαγιτικών έργων, η θεολογία των οποίων επηρέασε διαχρονικά και σε καταλυτικό βαθμό τη θεολογική σκέψη του χριστιανισμού σε Ανατολή και Δύση, αποτέλεσε ένα άλυτο μέχρι σήμερα πρόβλημα για τη διεθνή έρευνα. Ο καταξιωμένος ακαδημαϊκός με ενδελεχή ιστορικο-θεολογική έρευνα αποδεικνύει με αδιάσειστα στοιχεία για πρώτη φορά στη διεθνή βιβλιογραφία ότι ο ανώνυμος συντάκτης των Αρεοπαγιτικών έργων είναι ο αντιχαλκηδόνιος Πατριάρχης Αντιοχείας Πέτρος Κναφεύς (471-488).

Σχ. 17x24, Σελ. 296, Τιμ. 14€.

Ακολουθία Μεγάλης Τεσσαρακοστής μετά της θείας Λειτουργίας των Προηγιασμένων
(Αναθεωρημένη έκδοση)

Οι ακολουθίες της Μ. Τεσσαρακοστής και η Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων μετά υμνολογικού παραρτήματος.

Σχ.: 17x24, Σελ. 312, Τιμή: 10 €.

Οι ΚΔ΄ Οίκοι του Ακαθίστου Ύμνου

Οι ΚΔ΄ Οίκοι του Ακαθίστου Ύμνου κυκλοφορούνται στην καλαίσθητη αυτή έκδοση, ως πολύτιμο βοήθημα στους Ιερείς μας αλλά και σε κάθε ευσεβή χριστιανό.

Σχ.: 20x28, Σελ.: 36, Τιμή: 10€.

Ο Μέγας Κανών

Ο Μέγας Κανών αποτελεί ένα εγερτήριο σάλπισμα που αποβλέπει στο να οδηγήσει τον άνθρωπο μέσα από τη συντριβή και τη μετάνοια κοντά στον Θεό. Η παρούσα μετάφραση προέρχεται από το έργο του Σεβ. Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ. Συμεών (Κούτσα) «Αδαμιαίος Θρήνος-Ο Μέγας Κανών Ανδρέου του Κρήτης».

Σχ.: 10x14, Σελ.: 192, Τιμή: 5 €. 

Αδαμιαίος Θρήνος- Ο Μέγας Κανών αγ. Ανδρέου του Κρήτης 
Μητρ . Ν. Σμύρνης Συμεών

Βιβλίο αφιερωμένο στον Μεγάλο Κανόνα του Αγίου Ανδρέου Κρήτης με κατατοπιστική εισαγωγή, μετάφραση στη νεοελληνική και θεολογικά σχόλια σε κάθε τροπάριο.

Σχ.:14x21, Σελ.: 280, Τιμή: 10 €.

Στο κατώφλι της Μεγάλης Τεσσαρακοστής 
Μητροπολίτου Ν. Σμύρνης Συμεών

Έργο αφιερωμένο στην ιερά περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής που αποσκοπεί στην πνευματική προετοιμασία της όλης Εκκλησίας και κάθε μέλους της ξεχωριστά.

Σχ. 11x17, Σελ. 208, Τιμ. 6€.

«Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε» 
Ο Ακάθιστος ΄Υμνος στην Ορθόδοξη πίστη και ευσέβεια
Καθηγ. Ανδρεου Θεοδώρου

Ο Ακάθιστος Ύμνος αποτελεί ένα σπάνιο κομμάτι της εκκλησιαστικής μας ποιήσεως. Είναι Ύμνος όχι μόνο θεομητορικός (εξύμνηση των μεγαλείων της Παρθένου), αλλά και χριστολογικός (καθώς εξιστορεί τα γεγονότα της ενανθρωπήσεως του Λόγου).

Σχ. 14x21, Σελ. 392, Τιμ. 11€.

Η Ακολουθία του Ακαθίστου ΄Υμνου

Η Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου (2 CD) από το διαπρεπή μουσικοδιδάσκαλο και ερμηνευτή της ψαλτικής τέχνης Σπυρ. Περιστέρη.

Τιμή: 3€.

Ύμνοι Μεγάλης Τεσσαρακοστής

Περιέχει ύμνους της Θεοτόκου, του μεγάλου απόδειπνου και του κατανυκτικού εσπερινού. Ψάλλει η Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία υπό τη διεύθυνση του Λυκούργου Αγγελόπουλου.

Τιμή: 3€.

Σαρακοστή: Μετάνοια και αφορμή ιλασμού 

Μητροπολίτου Φαναρίου Ἀγαθαγγέλου
Γενικοῦ Διευθυντοῦ τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Ἡ περίοδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς εἶναι, κυρίως, σχολεῖο μετανοίας, στό ὁποῖο κάθε Χριστιανός ὀφείλει νά εἰσέρχεται κάθε χρόνο, γιά νά καταφέρνει νά ἐμβαθύνει στήν πίστη του, νά τήν ἐπανεκτιμᾶ καί νά ἀλλάζει τήν ζωή του, γιά νά ἀκτινοβολεῖ στήν ὕπαρξή του τό φῶς καί τήν δόξα τοῦ Θεοῦ.

Εἶναι πάνω ἀπ' ὅλα περίοδος χαρᾶς, γιατί ὁ χρόνος αὐτός εἶναι χρόνος ἐπιστροφῆς. Εἶναι ὁ χρόνος πού δίδει τήν εὐκαιρία νά ἀπομακρύνωμε ἀπό μέσα μας κάθε τί τό φθαρμένο καί νεκρό, ἀκριβῶς γιά νά μπορέσωμε νά ζήσωμε. Καί μάλιστα νά ζήσωμε μιά ζωή πλατιά, συνειδητή καί ἔντονη πνευματικά γιά τήν ὁποία εἴμαστε πλασμένοι. Ζοῦμε δυστυχῶς σ' ἕνα κόσμο, ὁ ὁποῖος σήμερα παρά ποτέ, δέν εἶναι « ἐπίγειος οὐρανός, ἀφιλόνικος, ἀπολέμητος, ἀστασίαστος, ἄφθονος, εἰρηνικός, ἀζήμιος καί ἀναμάρτητος». Αὐτό ὅμως μᾶς βοηθᾶ νά κατανοήσωμε συνειδητά καί βαθειά τήν πνευματική σπουδαιότητα τῆς περιόδου αὐτῆς. Ἀπό τήν πρώτη Κυριακή τοῦ Τριωδίου, μετά τήν ἀνάγνωση τῆς ἑωθινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς, ἡ Ἐκκλησία παρακαλεῖ:

«Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας, Ζωοδότα». Νά ἀνοίξει ὁ Ζωοδότης Κύριος τίς πύλες τῆς μετανοίας σέ ὅλα τά μέλη τοῦ Σώματός Του. Ἡ μετάνοια θεωρεῖται ἡ ἀρχή καί τό τέλος τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς καί ἡ ἀτμόσφαιρα μέσα στήν ὁποία βιώνεται μιά ἀληθινά χριστιανική ζωή.

«Μετάνοια σημαίνει ἀνανέωσις τοῦ βαπτίσματος. Μετάνοια σημαίνει συμφωνία μέ τόν Θεό γιά νέα ζωή. Μετανοῶν σημαίνει ἀγοραστής τῆς ταπεινώσεως. Μετάνοια σημαίνει μόνιμος ἀποκλεισμός κάθε σωματικῆς παρηγορίας, σκέψις αὐτοκατακρίσεως, ἀμεριμνησία γιά ὅλα τά ἄλλα καί μέριμνα γιά τήν σωτηρία τοῦ ἑαυτοῦ μας. Μετάνοια σημαίνει θυγατέρα τῆς ἐλπίδος καί ἀποκήρυξις τῆς ἀπελπισίας, καθαρισμός τῆς συνειδήσεως, θεληματική ὑπομονή ὅλων τῶν θλιβερῶν πραγμάτων».

Ἡ μετάνοια εἶναι μόνιμη κατάσταση καί συνεχῶς ἐπαναλαμβανόμενη στή ζωή κάθε πιστοῦ. Εἶναι χαρακτηριστικό πώς σέ κάθε εὐχαριστηριακή λατρευτική μας Σύναξη ζητοῦμε ἀπό τόν Κύριο νά πορευθοῦμε τόν ὑπόλοιπο χρόνο τῆς ζωῆς μας « ἐν εἰρήνῃ καί μετανοίᾳ». Τό πρῶτο κήρυγμα τοῦ Κυρίου εἶναι κήρυγμα μετανοίας. Καί προϋπόθεση μετοχῆς τοῦ ἀνθρώπου στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι καί τό θεανθρώπινο Σῶμα Του, ἡ Ἐκκλησία, εἶναι ἡ μετάνοια. Τήν παραμονή ὅμως μέσα σ'αὐτήν δέν ἐξασφαλίζει ἡ ἀτομική ἀξιομισθία, ἡ ἀντικειμενικά ἀναγνωρισμένη ἀρετή, ἀλλά ἡ μετάνοια, ἡ καινούργια στάση τῆς ἐμπιστοσύνης καί τῆς ἀνάθεσης ὁλόκληρης τῆς ζωῆς τοῦ πιστοῦ -τῆς ἀποτυχημένης καί ἄστοχης χρήσης τῆς ἐλευθερίας του -στόν Χριστό μέσα στήν Ἐκκλησία.

Στήν ἁγία Γραφή καί τήν Πατερική παράδοση ἡ μετάνοια ἀναφέρεται ὡς ἡ σταθερότερη ἐγγύηση γιά ἀνόρθωση ἀπό τήν πτώση καί κάθαρση ἀπό τά πάθη, ὅπως καί ὡς ἀφετηρία ἀσφαλής στήν πορεία τοῦ ἀνθρώπου πρός τήν θέωση. Ἡ πορεία τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι περίοδος μετανοίας «  Ἡ πολυετής ζωή τοῦ Ἀδάμ, λέγει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς,  μετά τήν πτώση, ἀλλά καί ὁ χρόνος "ὅν ἕκαστος διαβιοῦμεν" ἀποτελεῖ στάδιο μετανοίας παραχωρούμενο ἀπό τόν Θεό, πού ἔδωσε αὐτήν πρόσκαιρη ζωή «τόπον μετανοίας παρεχόμενος». Γιατί ἄν δέν ὑπῆρχε ὡς δυνατότητα ἡ μετάνοια, ἀμέσως μετά τήν πτώση του ὁ ἄνθρωπος θά ἐστερεῖτο καί αὐτή τήν παροῦσα ζωή, μιά πού δέν θά ὑπῆρχε πιά ἰδιαίτερο ὄφελος ἀπό αὐτή.

Ἡ μετάνοια εἶναι ἀρχή καί διαρκής τρόπος ζωῆς τοῦ πιστοῦ. Γι' αὐτό καί δίδεται ὡς ὑπόσχεση πρίν ἀπό τό Βάπτισμα, βιώνεται τήν ὥρα τοῦ Βαπτίσματος καί ὑπάρχει ὡς ἀνάγκη ἀλλά καί ὡς εὐλογία καί χαρά τοῦ Θεοῦ γιά τήν μετά τό Βάπτισμα ζωή τοῦ πιστοῦ. Ἡ Ἐκκλησία δέν βλέπει τήν μετάνοια ὡς τυπική καί μηχανική ἀλλαγή, ἀφοῦ τήν θεωρεῖ ὡς ὀντολογική ἀνακαίνιση τῆς ἀνθρώπινης φύσεως. Γι' αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο τό γεγονός τῆς μετάνοιας δέν εἶναι δυνατόν νά ἀντικειμενοποιεῖται στίς διαστάσεις μιᾶς ἀπρόσωπης συνταγῆς ἤ τακτικῆς, ἀλλά παραμένει πάντοτε ἐνδεχόμενο προσωπικῆς ἀνακαλύψεως.

Ἀλλά ἀφοῦ ἡ μετάνοια εἶναι ἀρχή καί τέλος τῆς κατά Χριστόν πολιτείας, καί ἀφοῦ εἶναι σκοπός αὐτῆς τῆς ζωῆς, εἶναι ἑπόμενο ὅλα νά θεωροῦνται ἀπό αὐτήν καί νά παίρνουν ἀξία ἤ ἀπαξία σέ σχέση μέ αὐτήν. Καί αὐτή ἀκόμη « ἡ πίστις ὠφελεῖ, ἐάν κατά συνείδησιν πολιτεύεται τις καί ἀνακαθαίρει ἑαυτόν δι' ἐξομολογήσεως καί μετανοίας». Ἕνα βασικό στάδιο πού προηγεῖται ἀπό τήν μετάνοια εἶναι ἡ ἐπίγνωση καί ἡ συναίσθηση τῶν ἁμαρτημάτων, « ἥτις μεγάλη ἐστί πρός ἱλασμόν ἀφορμή». Ὁ ἄνθρωπος, γιά νά ἔλθει σέ μετάνοια, φθάνει προηγουμένως σέ ἐπίγνωση τῶν « οἰκείων πλημμελημάτων» καί μεταμελεῖται μπροστά στόν Θεό, στόν Ὁποῖο καταφεύγει μέ συντετριμμένη καρδία. Καί ὅταν, μέ τήν ἐπίγνωση καί τήν συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητας, ἑλκύσει ἐπάνω του τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, λαμβάνει « τελείαν τήν ἄφεσιν» μέ τήν αὐτομεμψία καί τήν ἱερά ἐξομολόγηση.

Ἡ μετάνοια, ὡς νέα κατάσταση στήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου, συνοδεύεται ἀπό ὁρισμένες συνέπειες, πού ἡ βιβλική καί πατερική γλώσσα τίς ὀνομάζει  καρπούς μετανοίας. Ὡς πρῶτος καρπός μετανοίας προβάλλεται ἡ ἐξομολόγηση, ἀφοῦ μέ αὐτήν κερδίζεται ἡ θεραπεία καί ἡ κάθαρση τῆς ψυχῆς τοῦ πιστοῦ καί ἐγκαινιάζεται ἡ καινούργια ζωή του. Ἡ ἐξομολόγηση δέν εἶναι, ὅμως, ὁ μόνος καρπός τῆς μετανοίας. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, καλώντας μέ τό κήρυγμά του τούς ἀνθρώπους σέ μετάνοια, τούς παρακινοῦσε σέ ἐλεημοσύνη, δικαιοσύνη, μετριοφροσύνη, ἀγάπη καί ἀλήθεια, πού εἶναι γνωρίσματα τῆς ἀνακαινιστικῆς δυνάμεως τῆς μετανοίας.

Ὁ ἄνθρωπος πού ζεῖ ἀληθινά τήν μετάνοια, δέν ξαναγυρίζει στίς πρῶτες του ἁμαρτίες, λέγει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, οὔτε προσκολλᾶται σέ πρόσωπα καί πράγματα τῆς φθορᾶς, ἀλλά καταφρονεῖ τά παρόντα, προσβλέπει στά μέλλοντα, ἀγωνίζεται κατά τῶν παθῶν, ἐπιδιώκει τίς ἀρετές, ἀγρυπνεῖ στήν προσευχή, ἀπέχει ἀπό τά ἄδικα κέρδη, εἶναι ἐπιεικής σέ ὅσους πταίουν καί ἕτοιμος νά βοηθήση μέ λόγους, μέ ἔργα καί μέ θυσίες ἀκόμη, αὐτούς πού ἔχουν τήν ἀνάγκη του. Καί ὅταν προτρέπει τούς Χριστιανούς νά ἀποκτήσουν τά ἔργα τῆς μετανοίας, ὑπογραμμίζει κυρίως τό ταπεινό φρόνημα, τήν κατάνυξη καί τό πνευματικό πένθος. Ἡ πορεία τῆς ἀνορθώσεως ἀπό τήν πτώση μέ τήν μετάνοια, τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπό τήν δουλεία τῶν παθῶν καί τῆς ἀσκήσεως γιά ἐργασία τῶν θείων ἐντολῶν εἶναι ἡ πορεία τῶν ἀξίων καί θεωμένων ὑπάρξεων.

Ἐάν ὁ κάθε ἕνας ἀπό ἐμᾶς δέν μπορεῖ νά φθάσει τούς ἁγίους στά μεγάλα καί θαυμαστά πού χαρακτηρίζουν τήν ζωή τους, μπορεῖ ὅμως καί πρέπει νά τούς ὁμοιάσει καί νά τούς ἀκολουθήσει στήν πορεία τῆς ζωῆς τους πρός τήν μετάνοια, πού ἔχει θέση καί σκοπό στήν δική μας ζωή ὅσο τουλάχιστον καί στήν δική τους. Καί αὐτό, γιατί καθημερινά « πολλά πταίομεν ἕκαστος» καί μοναδική ἐλπίδα σωτηρίας γιά ὅλους μας παραμένει ἡ ἀνάνηψη καί ἡ βίωση τῆς « διηνεκοῦς μετανοίας». Κατ' αὐτήν τήν περίοδο, ἄς διατηροῦμε στήν μνήμη τῆς καρδί-ας μας ὅτι ἡ μετάνοιά μας δέν θά εἶναι εἰλικρινής, ἐάν δέν συγχωρή-σουμε τούς ἀδελφούς μας.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος προτείνει μιά ὑπερβατική λύση: « Κατανοῶμεν ἀλλήλους εἰς παροξυσμόν ἀγάπης». Μόνο μέσα ἀπό τήν ἀγάπη μποροῦμε νά κατανοήσουμε καί νά συγχωρήσουμε τούς ἄλλους, ὥστε κι ἐκεῖνοι νά μᾶς κατανοήσουν καί μᾶς συγχωρέσουν. Μόνο ἔτσι μποροῦμε νά ἀντέξουμε τίς ἀδικίες καί τίς ἀντιξοότητες, ὥστε ἡ πίκρα πού τίς συνοδεύει νά μή μᾶς ἀπομονώσει ἀπελπιστικά. Ἄς προσπαθήσουμε νά διατηρήσωμε κατά τήν διάρκεια τοῦ πνευματικοῦ μας ἀγῶνος « τό πρᾶο καί ἥσυχο, τό ἥμερο ἦθος, τό εἰρηνικ,ό τό ἄπλαστο καί ἁπλο, τό ἀπαθές καί ἀφιλάργυρο, τό εὔσπλαγχνο καί ἐλεημονικό, τό εὐμετάδοτο καί συμπαθές, τό φιλάδελφο καί φιλόξενο, τό φιλόπτωχο καί καλόλογο, τό φιλαληθές καί ἑνοποιό, τό γλυκομίλητο καί χαμηλόφωνο», γιά νά μᾶς εὐλογήση ὁ Θεός. Ἄς ἔχουμε λοιπόν στήν σκέψη μας ὅτι τίς παραμονές τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς μιά σοφή προειδοποίηση λέγει: « ὁ διάβολος δέν τρώει, δέν πίνει, καί αὐτός ὁ τυπικά πιό μεγάλος ἀσκητής δέν εἶναι γι' αὐτό λιγότερο διάβολος...».

Ἄς κατευθύνουμε πάντα τά δευτερεύοντα - νηστεία, ἀγρυπνία, ἀναχώρηση -στόν κύριο στόχο: τήν μετάνοια καί τήν καθαρότητα τῆς καρδίας μέ τήν ἀγάπη, κατά τόν λόγο καί τήν πράξη τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο