Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος 2025

Τα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος περιέχουν τις ειδικές τυπικές διατάξεις του μηνολογίου 2025. Είναι αφιερωμένα στην επέτειο της συμπληρώσεως 1700 ετών από της συγκλήσεως της εν Νικαίᾳ Α΄ Οικουμενικής Συνόδου.

Σχ. 14Χ21, Σελ. 1008, Τιμ. 23€.

Επετηρίδα 2025

Η Επετηρίδα του 2025 περιέχει το εορτολόγιο του έτους, σημειωματάριο, τηλεφωνική ατζέντα, τις περιόδους νηστείας και χρήσιμες εκκλησιαστικές πληροφορίες.  Το φετινό εγκόλπιο είναι αφιερωμένο στον εορτασμό των 1.700 ετών από την σύγκληση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου (325-2025).

Σχ. 9Χ14, Τιμ. 2€.

Ημεροδείκτης 2025

Ο Ημεροδείκτης τοίχου περιέχει εορτολόγιο του έτους 2025 και μηνύματα για την εορτή κάθε ημέρας ή θέματα που αφορούν τη χριστιανική ζωή. Ο ημεροδείκτης κοσμείται με ωραιότατη εικόνα της Ιεράς Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους στην οποία απεικονίζεται η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος (325).

Σχ. 21Χ29, Τιμ. 4€.

Η διαμόρφωσις της θείας Λατρείας- Από το μέσον
της β΄ εκατονταετηρίδος έως και της Αλώσεως (1453)
Αρχιμ . Βασιλείου Κ. Στεφανίδου, Καθηγ. Πανεπιστημίου Αθηνών

Το παρόν κείμενο του αειμνήστου Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών προέρχεται από το μνημειώδες έργο του  Εκκλησιαστική ιστορία απ’ αρχής μέχρι σήμερον, αναθεωρημένο από τον συγγραφέα στην β΄ έκδοση του 1959, εκδίδεται δε κατόπιν εισηγήσεως της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Λειτουργικής Αναγεννήσεως. Το έργο χωρίζεται σε τρία μέρη: το πρώτο εξ αυτών εξετάζει τη οργάνωση της θείας Λατρείας κατά τους πρώτους δύο αιώνες υπάρξεως της Εκκλησίας, το β΄ μέρος κατά τους Γ΄ και Δ΄ αιώνες, ενώ το Γ΄ μέρος επικεντρώνεται στη θεία Λατρεία από του Σχίσματος έως και της Αλώσεως.

Σχ. 14X21, Σελ. 96, Τιμ. 5 €.

Μικρό Εισοδικό στα Μυστήρια της Εκκλησίας μας
Μητροπολίτου Φαναρίου Αγαθαγγέλου
Γενικού Διευθυντού της Αποστολικής Διακονίας
της Εκκλησίας της Ελλάδος

Σε μια εποχή κατά την οποία τα ιερά μυστήρια καταντούν μέσα από νοοτροπίες ματαιοδοξίας και κενοδοξίας απλώς κοινωνικές τελετές, απογυμνωμένες από το λειτουργικό και μυστηριακό τους χαρακτήρα, είναι ουσιαστικό και σημαντικό να γνωρίσουμε τι συμβαίνει στην Εκκλησία κάθε στιγμή της λατρείας και της λειτουργικής ζωής. Πρώτα μαθαίνουμε, μετά αγαπάμε και στη συνέχεια πιστεύουμε.

Για τον λόγο αυτό, η Αποστολική Διακονία προχώρησε στην έκδοση αυτού του κατηχητικού βιβλίου, υπό τον τίτλο «Μικρό Εισοδικό στα Μυστήρια της Εκκλησίας μας»,   στο οποίο αναλύονται ευσύνοπτα τα ιερά Μυστήρια, το τελετουργικό τους και οι λειτουργικοί συμβολισμοί. Το βιβλίο ακολουθεί το μονοτονικό σύστημα γραφής και είναι πλούσια διακοσμημένο με εικονογραφικό υλικό. Απευθύνεται σε νέους και οικογένειες, γενικότερα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό, που τόσο διψούν να μάθουν τα της πίστεως και τα του λειτουργικού βίου.

Σχ. 21Χ22, Σελ. 128 σελ. - τετράχρωμο.
Προνομιακή τιμή: 2,90 €.

Ο βίος και το μαρτύριον των αγίων Αικατερίνης και Ευγενίας
Συμεών του Μεταφραστού

Ο βίος και το μαρτύριο των αγίων Αικατερίνης και Ευγενίας. Εισαγωγή, μετάφραση και σχόλια του Γεωργίου Παπαδημητρόπουλου. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχουν Ασματικές Ακολουθίες των ανωτέρω αγίων.

Σχ.:14Χ21, Σελ.:168, Τιμ.: 4€.

Η αγία Αικατερίνη και η Αίγυπτος
Αθηνάς Ντάσιου-Γιάννου

Ο βίος της μεγαλομάρτυρος αγίας Αικατερίνης, το μαρτύριο της και οι ιδιαίτερες μνήμες και σχέσεις που έχουν οι Έλληνες με την Αίγυπτο για τους μικρούς μας φίλους.

Σελ. 56, Σχ. 18Χ24, Τιμ.: 6€.

†25 Νοεμβρίου 2022
Μνήμη Αγίας Αικατερίνης Μεγαλομάρτυρος

Θυγατέρα του έπαρχου της Αιγύπτου Κώνστα, έζησε στην Αλεξάνδρεια, κέντρο πολιτισμού και γνώσης της οικουμένης, επί Αυτοκράτορα Μαξεντίου. Έλαβε πλούσια μόρφωση στη φιλοσοφία και τη ρητορική, ενώ διακρινόταν για την φιλομάθειά της και το χάρισμα του λόγου. Κατόπιν παροτρύνσεως της κρυπτοχριστιανής μητέρας της και μετά από όραμα στο οποίο είδε την Παναγία και τον Χριστό βαφτίστηκε χριστιανή και αφιέρωσε τη ζωή της στη διάδοση του λόγου της αληθείας.
Όταν με αφορμή μια ειδωλολατρική εορτή ο Αυτοκράτορας Μαξέντιος επισκέφτηκε την Αλεξάνδρεια δεν δίστασε να κηρύξει απηνείς διωγμούς κατά των πολυπληθών χριστιανών της περιοχής, υποβάλλοντάς τους σε φρικτά βασανιστήρια και εκτελέσεις. Τότε η Αγία Αικατερίνη παρουσιάστηκε ενώπιον του Αυτοκράτορα Μαξεντίου ψέγοντάς τον για την επιδειχθείσα σκληρότητα κατά των χριστιανών, ενώ ομολόγησε με παρρησία την πίστη της στον Χριστό. Ο έκθαμβος από το φυσικό κάλλος της και τον χαρισματικό της λόγο Μαξέντιος προσπάθησε να την μεταπείσει και να επιστρέψει στην πάτρια ειδωλολατρική θρησκεία, καλώντας μάλιστα 50 από τους ικανότερους ρήτορες και φιλόσοφους της αυτοκρατορίας για τον σκοπό αυτό. Το αποτέλεσμα όμως των συζητήσεων της Αγίας μαζί τους ήταν αναπάντεχο, αφού όλοι μετεστράφησαν στον χριστιανισμό, γεγονός που εξόργισε τόσο τον Αυτοκράτορα, που διέταξε την θανάτωσή τους. Προσπάθησε να μεταπείσει την Αγία τάζοντάς της πλούτη και δόξα, η επίμονη όμως άρνησή της τον εξόργισε και διέταξε τον βασανισμό και την άμεση φυλάκισή της. H φήμη που απλώθηκε σε ολόκληρη την πόλη για την σοφή και θαρραλέα ομολογήτρια της πίστεως έκανε την γυναίκα του αυτοκράτορα να την επισκεφτεί στην φυλακή με μία κουστωδία διακοσίων ακολούθων. Η Αγία Αικατερίνη τους κήρυξε την αλήθεια του Ευαγγελίου κάνοντας την αυτοκράτειρα και τη κουστωδία της να μεταστραφούν στον χριστιανισμό. Τότε ο Αυτοκράτορας εξοργισμένος διέταξε τον βασανισμό και τη θανάτωσή της σε τροχό βασανιστηρίων, φονικό όργανο το οποίο διαλύθηκε μόλις το πλησίασε η Αγία. Βλέποντας το θαύμα αυτό η γυναίκα του Αυτοκράτορα και οι ακόλουθοι της ομολόγησαν δημοσίως την πίστη τους στον Χριστό και αποκεφαλίστηκαν. Ο Αυτοκράτορας σε μια τελευταία προσπάθεια να την μεταπείσει, τη ζήτησε σε γάμο, όταν όμως η Αγία του απάντησε ότι είναι αφιερωμένη στο Χριστό, αποκεφαλίσθηκε προσευχόμενη. Ο μαρτυρικός θάνατος της Αγίας Αικατερίνης έγινε το 304 μ.Χ., σε ηλικία μόλις 18 ετών.

Η διήγηση των Πρωτοπλάστων και η Πτώση

Δημήτρη Κυριαζή, «Προλεγόμενα σε μία Θεραπεία ψυχής»,
Θεολογία και Ψυχιατρική σε Διάλογο,
εκδ. Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1999, σελ. 30-38.

Διαβάζοντας με προσοχή την διήγηση των πρωτοπλάστων στη Γένεση, θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε, από ψυχαναλυτική άποψη και μεταξύ άλλων, δύο σημεία. Το ένα είναι η απόφαση του Αδάμ να μην υπακούσει την εντολή του Θεού και να διεκδικήσει την ελευθερία του έναντι της θεϊκής απαγόρευσης (Γεν. Β' 16,17) και το δεύτερο είναι η απάντηση που έδωσε στο Θεό για την ανυπακοή του αυτή. Ο Αδάμ είπε: «...η γυνή, ην έδωκας μετ' εμού, αυτήν μοι έδοκεν από του ξύλου και έφαγον...» (Γεν. Γ 12). Δηλαδή χρέωσε την ευθύνη της πράξης του στο Θεό και την γυναίκα. Η Εύα με την σειρά της είπε ότι «...ο όφις ηπάτησέ με και έφαγον...» (Γεν. Γ' 13).

Κατά τη γνώμη μου εδώ, στον τρόπο με τον οποίο οι πρωτόπλαστοι απαντούν στον Θεό, έχουμε μια τοποθέτηση του «αντικειμένου του πόθου», του «πειρασμού», έξω από τον άνθρωπο δια των μηχανισμών της σχάσης και της προβλητικής ταύτισης και την αναζήτηση ενός «αποδιοπομπαίου τράγου». Διακρίνουμε εδώ ένα συνήθη μεταξύ των ανθρώπων αρχαϊκό, ψυχολογικό μηχανισμό στην διαχείριση της ενοχής και της ευθύνης.

Η κλινική εμπειρία μας διδάσκει ότι άνθρωποι, οι οποίοι δεν αναλαμβάνουν προσωπικά την ευθύνη της επιθυμίας του «ερωτικού αντικειμένου (του αντικειμένου του πόθου) ή του κακού αντικειμένου», είναι καταδικασμένοι στη ζωή τους να λειτουργούν μέσα σε μία περιοχή διαπροσωπικών σχέσεων, όπου κυριαρχεί ένα παρανοειδές κλίμα.

Η εκδίκηση και η τιμωρία επικυριαρχούν, η ενοχή είναι καταδιωκτικού τύπου και όχι καταθλιπτικού τύπου. Σ' αυτές τις περιπτώσεις η τιμωρία είναι ίσως ο μόνος τρόπος, ο οποίος απομένει και μπορεί κάπως να «μαζέψει», να περιορίσει τον «παραβατικό άνθρωπο» μέσα στο πλαίσιο του Νόμου. Από ψυχαναλυτική άποψη θα λέγαμε ότι σ' αυτές τις περιπτώσεις λειτουργούν οι αρχαϊκοί (1) ψυχολογικοί μηχανισμοί της σχάσης, της προβλητικής ταύτισης και της άρνησης και της εκδραμάτισης.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου