ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟΝ
Κοντάκιον. ῏Ηχος πλ. δ΄. Τῇ ῾Υπερμάχῳ.
῾Ως τῶν θαυμάτων ποταμόν ἐξ ᾿Εδέμ βλύζοντα καί τῶν πασχόντων ἀρωγόν καί ἀντιλήπτορα, ἀνυμνοῦμέν σε οἱ δοῦλοί σου, ῾Ιεράρχα.
᾿Αλλ᾿ ὡς σπλάγχνα οἰκτιρμῶν δεικνύων ἅπασιν ἐν ἀνάγκαις καί ἐν θλίψεσι προΐστασο τῶν βοώντων σοι• Χαίροις πάτερ Νικόλαε.
Ἄγγελος ἐν τοῖς Μύροις ἀληθῶς ἀνεδείχθης, Νικόλαε, Χριστοῦ ῾Ιεράρχα (γ΄), καί σύν τῇ ἀγγελικῇ ζωῇ τάς κατ᾿ ἀξίαν δωρεάς ἐξέφηνας, εὐφραίνων καί πιστούμενος τούς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα:
Χαῖρε δι᾿ οὗ εὐσεβεῖς πιστοῦνται• χαῖρε δι᾿ οὗ δυσσεβεῖς θαμβοῦνται.
Χαῖρε τῆς Τριάδος φωστήρ παμφαέστατος• χαῖρε τῆς δυάδος τῆς ὕλης ὑπέρτερος.
Χαῖρε ὕψος τό περίοπτον οὐρανίων ἀρετῶν• χαῖρε βάθος τό ἀκένωτον πλουτοδότων οἰκτιρμῶν.
Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις τῶν θαυμάτων ταμεῖον• χαῖρε, ὅτι τυγχάνεις τῶν χαρίτων δοχεῖον.
Χαῖρε ἀστήρ τῆς κτίσεως ἄδυτε• χαῖρε πατήρ ἡμῶν καί διδάσκαλε.
Χαῖρε δι᾿ οὗ νεουργοῦνται καρδίαι• χαῖρε δι᾿ οὗ καθαιροῦνται κακίαι•
Χαίροις πάτερ Νικόλαε.
Βρέφος ὢν προεκφαίνεις τῇ σεμνῇ σου διαίτῃ τήν μέλλουσαν τοῦ βίου αἴγλην• τῷ μητρῴῳ γάρ, πάτερ, μαζῷ ἐν ἡμέραις νηστίμοις, νοῒ σώφρονι, οὐ προσήρχου, καίπερ νήπιον, οἱονεί τῷ Σωτῆρι ᾄδων: ᾿Αλληλούια.
Γόνιμον τήν καρδίαν τῇ ἠθῶν εὐκοσμίᾳ τελῶν πρός μυστικήν εὐκαρπίαν, ἐμπρέπεις ἐν μοναστῶν χορῷ, εἰς ἀρετῶν δέ ἀνήχθης ἀκρώρειαν, δι᾿ ὧν ῥυθμίζεις ἅπαντας τούς μετά πόθου σοι βοῶντας:
Χαῖρε ἠθῶν ἀρίστων ἑστία• χαῖρε σεμνῶν ὠδίνων φυτεία.
Χαῖρε τῶν ἀγγέλων λαμπρόν ἀφομοίωμα• χαῖρε τῶν δικαίων τῶν πάλαι ἐκτύπωμα.
Χαῖρε ἄρουρα ἐκφέρουσα τούς τοῦ Πνεύματος καρπούς• χαῖρε ἄμπελε περκάζουσα βότρυας τούς γλυκερούς.
Χαῖρε, ὅτι ἐκ βρέφους ἐξελέξω τό κρεῖττον• χαῖρε, ὅτι πρός θεῖον ἀνεπτέρωσαι φίλτρον.
Χαῖρε κλεινόν τῆς χάριτος σκήνωμα• χαῖρε στερρόν τῆς πίστεως στήριγμα.
Χαῖρε παθῶν ἀληθής ιζοτόμος• χαῖρε σεπτῶν ἀρετῶν φυτοκόμος•
Χαίροις πάτερ Νικόλαε.
Δρόμῳ, πάτερ, ἁγίῳ κεχρημένος ὁσίως, ὡς ἔρωτι πτερούμενος θείῳ, κατῆρας τῇ ἁγίᾳ Σιών, καί εἰς τόπον οὗ οἱ πόδες ἔστησαν Κυρίου προσεκύνησας, ᾧ καί θεαστικῶς ἐβόας: ᾿Αλληλούια.
Ἔργων δικαιοσύνης διαλάμπων ἐν ὕψει, τοῦ Πνεύματος τῷ μύρῳ ἐχρίσθης, καί ἐν καθέδρᾳ πρεσβυτέρων τόν ὑπερύμνητον ᾔνεσας Κύριον, ἐν λόγοις τε καί πράξεσι, πυρσεύων τούς σοι ἐκβοῶντας:
Χαῖρε ὁ θύτης τῶν ἀπορρήτων• χαῖρε ὁ ῥύστης τῶν περιλύπων.
Χαῖρε τῶν ἱερέων κανὼν ἀκριβέστατος• χαῖρε πενομένων δοτήρ προμηθέστατος.
Χαῖρε ξένη ἐπικούρησις νεανίδων τῶν πτωχῶν• χαῖρε σκέπη καί ἀμφίεσις τῶν γυμνῶν καί ὀρφανῶν.
Χαῖρε τῆς συμπαθείας γαληνότατον ὄμμα• χαῖρε τῆς εὐσπλαγχνίας ἱλαρώτατον στόμα.
Χαῖρε στοργῆς τελείας θησαύρισμα• χαῖρε χοροῦ ὁσίων ὡράισμα.
Χαῖρε πηγή ψυχοτρόφων ναμάτων• χαῖρε πρηστήρ ἀνηκέστων πημάτων•
Χαίροις πάτερ Νικόλαε.
Ζήλῳ ζηλῶν τελείῳ τῇ στοργῇ τοῦ πλησίον τῶν θείων ἀποστόλων τόν ζῆλον, τήν αὐτῶν αὐθεντίαν σαφῶς κατεκληρώσω, Νικόλαε, μέγιστε• ἐγένου γάρ ἐν ἅπασι σωτήρ, πατήρ καί τύπος, ψάλλων: ᾿Αλληλούια.
Ἤνοιξάς σου τήν χεῖρα ἐπιστάς κατά νύκτα τῷ τέως ἐμπεσόντι ἐνδείᾳ• καί τάς τούτου θυγατέρας τρεῖς, τῇ χορηγίᾳ σου, πάτερ, διέσωσας• διό σου τήν χρηστότητα, ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν:
Χαῖρε ἀπόρων ἡ εὐπορία• χαῖρε εὐπόρων παιδαγωγία.
Χαῖρε θλιβομένων ψυχῶν παραμύθιον• χαῖρε δεομένων τό θεῖον προσφύγιον.
Χαῖρε πλοῦτος ἀδαπάνητος τῶν ποικίλως ἐνδεῶν• χαῖρε οἶκτος ἀνεξάντλητος τῶν πασχόντων καί χηρῶν.
Χαῖρε, ὅτι τόν ἄνδρα τῆς πενίας ἐρρύσω• χαῖρε, ὅτι τόν ἄνω θησαυρόν ἐκομίσω.
Χαῖρε σεμνῶν παρθένων διάσωσμα• χαῖρε σεπτῶν πατέρων ἀγλάισμα.
Χαῖρε καλῶν πλουτοδότα ἐνθέων• χαῖρε πολλῶν εὐεργέτα βοώντων:
Χαίροις πάτερ Νικόλαε.
Θάλασσαν κατευνάσας τῇ ἐντεύξει σου, μάκαρ, καί ναύτην τόν θανόντα ἐγείρας ἐξέπληξας τούς συμπλωτῆρας τοῖς μεγαλείοις σου, πάτερ Νικόλαε• μεγάλως γάρ δεδόξασαι παρά Κυρίου, ᾧ βοῶμεν:᾿Αλληλούια.
Ιεράρχης θεόφρων καί ποιμήν τῶν Μυρέων ἐδείχθης ὡς τοῦ Πνεύματος σκεῦος• ἐντεῦθεν ὡς Χριστοῦ μιμητής ἐν δικαιοσύνῃ καί ὁσιότητι τό σόν ποιμαίνεις ποίμνιον Ἱεράρχης θεόφρων καί ποιμήν βοῶν σοι, τῷ καλῷ ποιμένι:
Χαῖρε ὁ ἔνθους ἀρχιεράρχης• Χαῖρε Μυρέων ὁ ποιμενάρχης.
Χαῖρε οἰκουμένης λαμπτήρ φαεινότατος• χαῖρε ἀντιλήπτωρ ἁπάντων θερμότατος.
Χαῖρε ἄνερ τῶν τοῦ Πνεύματος θείων ἐπιθυμιῶν• χαῖρε γλῶττα ἡ μελίρρυτος πρακτικῶν ὑποθηκῶν.
Χαῖρε μυσταγωγίας ὑποφῆτα τῆς ἄνω• χαῖρε ἱερουργίας μυστοδότα τῆς κάτω.
Χαῖρε Χριστοῦ εὐῶδες κειμήλιον• χαῖρε παθῶν παντοίων λυτήριον.
Χαῖρε μορφή ἱλαρότητος πλήρης• χαῖρε Θεοῦ ἀγαθότητος μύστης•
Χαίροις πάτερ Νικόλαε.
Κήρυξ ὢν εὐσεβείας, ὑπέρ ταύτης ποικίλλας ὑπέστης γεγηθὼς κακουχίας• δογμάτων γάρ τῶν τυραννικῶν κατατολμᾷν παρηγγύας, Νικόλαε, τούς αἱρουμένους, ὅσιε, σύν σοί κραυγάζειν τῷ Σωτῆρι:᾿Αλληλούια.
Λάμψας ἐν τῇ συνόδῳ, ἱεράρχα θεόφρων, τῇ πρώτῃ ὡς ἀστήρ σελασφόρος, καθεῖλες ῎Αρειον τόν δεινόν, καί τόν Υἱόν σύν τῷ Πατρί καί τῷ Πνεύματι κηρύξας ὁμοούσιον, ἀκούεις παρά πάντων ταῦτα:
Χαῖρε τό νῖκος τῆς εὐσεβείας• χαῖρε τό σέλας τῆς ἐκκλησίας.
Χαῖρε τῶν ἐνθέων δογμάτων συνήγορε• χαῖρε τῶν ὀθνείων σπερμάτων κατήγορε.
Χαῖρε ἥλιε πολύφωτε, καταλάμπων πᾶσαν γῆν• χαῖρε πρόβολε ἀτίνακτε, ἐχθροῦ τρέπων τήν ὁρμήν.
Χαῖρε τῆς τρισηλίου μυητά μοναρχίας• χαῖρε τῆς ὑπερθέου μαθητά θεαρχίας.
Χαῖρε κρουνέ πλουσίας χρηστότητος• χαῖρε σπορεῦ ῥημάτων ὀρθότητος.
Χαῖρε στερρός καθαιρέτης ᾿Αρείου• χαῖρε λαμπρός μυστολέκτης Κυρίου•
Χαίροις πάτερ Νικόλαε.
Μέγας ἐν προστασίαις καί δυνάμεσι πλείσταις ὑπάρχων φιλοικτίρμονι γνώμῃ, τούς ἐν θαλάσσῃ καί ἐν ξηρᾷ ἐν κινδύνοις περιπίπτοντας, ὅσιε, προφθάνεις συμπαθέστατα καί βοηθεῖς αὐτοῖς βοῶσιν: ᾿Αλληλούια.
Νέους τρεῖς ἐπ᾿ ἀδίκῳ, παναοίδιμε, ψήφῳ εἰς θάνατον ἀχθέντας ἐρρύσω• ἐν ὑστάτῃ γάρ αὐτοῖς ῥοπῇ ἐπιστάς ἐλευθερίαν ἐβράβευσας, οἷα ποιμήν φιλάγαθος, βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ:
Χαῖρε προστασία ἀδικουμένων• χαῖρε παιδεία γεγαυρωμένων.
Χαῖρε τῶν ἀδίκως κριθέντων ἀνάσωσις• χαῖρε τῶν ἐν λύπαις τελούντων ἀνάψυξις.
Χαῖρε μέγας ἐν χρηστότητι καί ἐν θαύμασι πολύς• χαῖρε μείζων εἰς ἀντίληψιν καί εἰς ἀρωγήν ταχύς.
Χαῖρε τῶν ἀποστόλων ἀκραιφνές ἐκμαγεῖον• χαῖρε τῶν θεοφρόνων ἀληθές πρυτανεῖον.
Χαῖρε λαμπρά πενήτων προμήθεια• χαῖρε θερμή καμνόντων βοήθεια.
Χαῖρε κριτῶν ῥυθμιστά ἀδικίας• χαῖρε ἡμῶν ποριστά αὐταρκείας•
Χαίροις πάτερ Νικόλαε.
Ξόανα τῆς ἀπάτης καί τεμένη τῆς πλάνης καθεῖλες τῇ ἐν σοί ἐπιλάμψει• στηλογραφίαν δέ ἐμφανῆ παντός καλοῦ καί ἀγαθοῦ παρέστησας σαυτόν, πάτερ Νικόλαε, τοῖς εὐσεβῶς Θεῷ βοῶσιν:᾿Αλληλούια.
Ὄναρ τῷ Κωνσταντίνῳ ἅμα καί ᾿Αβλαβίῳ ἐπέστης καί ἣν ἔθεντο ψῆφον, ἀνεῖναι ἐπιτάσσων αὐτοῖς καί τούς δεσμίους ἀπολῦσαι τάχιστα, ὥσπερ ἀθῴους πέλοντας• διό σοι ἀνεβόων ταῦτα:
Χαῖρε πλημμύρα τῶν θαυμασίων• χαῖρε κινύρα τῶν οὐρανίων.
Χαῖρε τῶν ἀθῴων ἀνδρῶν ἡ ἐκλύτρωσις• χαῖρε τῶν πενθούντων ἐν βίῳ ἀντίληψις.
Χαῖρε θείας ἀγαθότητος ποταμός ὑπερχειλής• χαῖρε ἔργων τῶν τῆς χάριτος κῆπος ὁ ἀμφιλαφής.
Χαῖρε ὅτι προφθάνεις τούς θερμῶς σε καλοῦντας• χαῖρε ὅτι κουφίζεις τούς ἐν πόνοις τελοῦντας.
Χαῖρε πολλῶν κινδύνων ῥυόμενος• χαῖρε ἀεί ἐν θλίψει φαινόμενος.
Χαῖρε λαμπρῶν δωρεῶν συστοιχία• χαῖρε ἡμῶν πρός Χριστόν μεσιτεία•
Χαίροις πάτερ Νικόλαε.
Πόλιν τήν τῶν Μυρέων θαυμαστῶς διατρέφων, καιρῷ τῆς σιτοδείας, θεόφρων, τήν οἰκουμένην διά παντός τοῖς ἐξαισίοις σου ἐκπλήττεις θαύμασι• κατ᾿ ὄναρ καί καθ᾿ ὕπαρ γάρ θερμῶς ἀρήγεις τοῖς βοῶσιν: ᾿Αλληλούια.
Ρήσεων κατωδύνων τῶν δεινῶς προσπεσόντων ἐν κλύδωνι θαλάσσης μεγίστῳ ἀκούσας ἐπεφάνης αὐτοῖς, καί τήν ναῦν ὡς ἀσφαλῶς ἐκυβέρνησας• ἐντεῦθεν οἱ σωθέντες σε ἀνύμνησαν ἀναβοῶντες:
Χαῖρε σεπτῶν ποιμένων ἀκρότης• χαῖρε κλεινῶν πατέρων φαι δρότης.
Χαῖρε κυβερνῆτα πλωτήρων σωτήριε• χαῖρε καταλύτα δαιμόνων ἀήττητε.
Χαῖρε ὁ τοῖς κινδυνεύουσιν ὀξυδρόμως βοηθῶν• χαῖρε ὁ τούς προσιόντας σοι πολλαχῶς εὐεργετῶν.
Χαῖρε ναματοφόρος πνευματέμφορος πέτρα• χαῖρε ὁ διεκβλύζων τό θεόβρυτον νέκταρ.
Χαῖρε λιμήν πλεόντων ἀχείμαστος• χαῖρε ἐν γῇ ἁπάσῃ περίπυστος.
Χαῖρε ζωῆς τῆς μελλούσης ἀξία• χαῖρε πιστῶν ἀσφαλής προστασία•
Χαίροις πάτερ Νικόλαε.
Σκευασίαν δολίαν τοῦ κακίστου Βελίαρ πρός βλάβην τοῦ τεμένους σου, μάκαρ, νύκτωρ ἐπιφανείς τῇ νηί, ἀποσκευάσαι τῇ θαλάσσῃ εἴρηκας• οἱ δέ καθυπακούσαντες ἐν ἐκπλήξει Χριστῷ ἐβόων:᾿Αλληλούια.
Τόν βυζάντιον ἄνδρα, τόν θερμῶς σε φιλοῦντα, ἐν βάθει τῆς θαλάσσης πεσόντα, ἀφήρπασας ἐκ τῆς πνιγμονῆς, καί θαυμαστῶς τοῖς οἰκείοις ἀνέσωσας• οἱ δέ τό μεγαλεῖόν σου θαυμάζοντες λαμπρῶς ἐβόων:
Χαῖρε φρικτῶν αὐτουργέ θαυμάτων• χαῖρε καινῶν ἐνεργέ πραγμάτων.
Χαῖρε τῆς θαλάσσης πραΰνων τόν κλύδωνα• χαῖρε τῆς ἀπάτης ξηραίνων τά κύματα.
Χαῖρε αὔρα ἡ γαλήνιος, εὐσεβῶν ἀναψυχή• χαῖρε ὅρμος ὁ ἀκύμαντος, τῶν πιστῶν καταφυγή.
Χαῖρε ὁ πᾶσαν κτίσιν θαυμαστῶς διατρέχων• χαῖρε ὁ πᾶσαν λύσιν τοῖς αἰτοῦσι παρέχων.
Χαῖρε ψυχῶν τά βάρη ἰώμενος• χαῖρε νυκτί καί ὕπαρ ὁρώμενος.
Χαῖρε λαμπρός ἐκκλησίας δᾳδοῦχος• χαῖρε πιστῶν εὐκλεής πολιοῦχος•
Χαίροις πάτερ Νικόλαε.
Υμνοις σε χαρμοσύνοις ἀνυμνεῖ πᾶσα κτίσις, τρυφῶσα τῶν πολλῶν σου θαυμάτων• τίς γάρ σοι ἐν θλίψει προσελθών, καί οὐκ ἔτυχε τῆς σῆς ἀντιλήψεως; Τοῖς πᾶσι γάρ ταχύτατος εὑρίσκῃ ἀρωγός βοῶσιν:᾿Αλληλούια.
Φέγγος τῶν ἰαμάτων καί ὀσμήν χαρισμάτων, ὡς θήκη νοητῶν ἀρωμάτων ἀρωματίζουσα δαψιλῶς, ἡ τῶν λειψάνων σου σορός, Νικόλαε, πρός Δύσιν μετενήνεκται, ἁγιάζουσα τούς βοῶντας:
Χαῖρε πηγή οὐρανίου μύρου• χαῖρε ὀσμή ἀκηράτου βίου.
Χαῖρε Παρακλήτου τό εὔπνουν ἀλάβαστρον• χαῖρε παραδείσου εὐῶδες κιννάμωμον.
Χαῖρε ἔαρ τό πολύανθον μυροφόρων ἀγαθῶν• χαῖρε σκεῦος τό μυρόχριστον μυριπνόων δωρεῶν.
Χαῖρε μυροβλυσία νοητῶν ἀρωμάτων• χαῖρε λαμπαδουχία θεϊκῶν χαρισμάτων.
Χαῖρε ὀσμῆς Χριστοῦ ἡ διάδοσις• χαῖρε ἐχθροῦ δυσώδους κατάλυσις.
Χαῖρε λειμὼν ἀθανάτων ἀνθέων• χαῖρε κλυτός ἀληθῶς μυροχεύμων•
Χαίροις πάτερ Νικόλαε.
Χάριν ὁμολογοῦμεν τῇ θερμῇ σου πρεσβείᾳ, δι᾿ ἧς τῆς τῶν ἐχθρῶν ἐπηρείας καί πάσης βλάβης καί συμφορᾶς, ἐκλυτρούμεθα εὐσπλάγχνως, Νικόλαε• ἀλλά μή παύσῃ, ὅσιε, φρουρεῖν ἀπαύστως τούς βοῶντας: ᾿Αλληλούια.
Ψάλλοντές σου τούς ὕμνους ἀνυμνοῦμέν σε πάντες, ὡς μέγαν εὐσεβῶν προμηθέα• σέ γάρ τό Πνεῦμα τό ἀγαθόν ἀρωγόν καί ἐπίκουρον ἀνέδειξεν ἐν ἐκκλησίᾳ, ὅσιε, τοῖς εὐλαβῶς σοι ἐκβοῶσι:
Χαῖρε τό κλέος ἀρχιερέων• χαῖρε ὁ κόσμος ἀρχιποιμένων.
Χαῖρε ἀποστόλων Χριστοῦ ἰσοστάσιος• χαῖρε μυστηρίων τῶν θείων διάκονος.
Χαῖρε στῦλος καί ἑδραίωμα ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ• χαῖρε τεῖχος καί ὀχύρωμα τοῦ θεόφρονος λαοῦ.
Χαῖρε ναυτιλλομένων θεῖος οἰακοστρόφος• χαῖρε θαλαττευόντων μέγας πηδαλιοῦχος.
Χαῖρε, δι᾿ οὗ κινδύνων ἐκρύομαι• χαῖρε, δι᾿ οὗ Κυρίῳ προσάγομαι.
Χαῖρε φρουρός τῆς παρούσης σου κέλλης• χαῖρε κᾀμοῦ ἀρωγός ἀεί, χαίροις•
Χαίροις πάτερ Νικόλαε.
Ωπανεύφημε πάτερ, ὀρθοδόξων προστάτα, Νικόλαε, Χριστοῦ ἱεράρχα (γ΄), μή παύσῃ ἀπαύστως βοηθεῖν, καί διέπειν εὐθέτως πρός τά κρείττονα τούς πόθῳ προσιόντας σοι, καί τῷ Χριστῷ ἀεί βοῶντας: ᾿Αλληλούια.
Καί αὖθις τό Κοντάκιον. ῏Ηχος πλ. δ΄. Τῇ ῾Υπερμάχῳ.
῾Ως τῶν θαυμάτων ποταμόν ἐξ ᾿Εδέμ βλύζοντα καί τῶν πασχόντων ἀρωγόν καί ἀντιλήπτορα, ἀνυμνοῦμέν σε οἱ δοῦλοί σου, ῾Ιεράρχα.
᾿Αλλ᾿ ὡς σπλάγχνα οἰκτιρμῶν δεικνύων ἅπασιν ἐν ἀνάγκαις καί ἐν θλίψεσι προΐστασο τῶν βοώντων σοι•
Χαίροις πάτερ Νικόλαε.
