Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ
Β. Τατάκης

Γιά νά κατανοήσουμε ἀσφαλέστερα καί πιστότερα τή θέση πού τηρεῖ ὁ Βασίλειος γενικά στή θεολογική του σκέψη, πρέπει νά σταματήσουμε μέ προσοχή στή μέθοδο πού ἀκολουθεῖ. Δυό εἶναι τά κύρια σκέλη της: ἡ λογική ἐπιχειρηματολογία, ἡ φιλοσοφική γενικά διερεύνηση ἀπό τή μιά· ἡ παράδοση, γραπτή καί προφορική, ἀπό τήν ἄλλη. Τά δύο αὐτά σκέλη βρίσκονται σέ ἱεραρχία:τή δεύτερη θέση κατεχει ἡ λογική ἐπιχειρηματολογία. Τίποτα τό πρωτότυπο ὡς πρός αὐτά: εἶναι ἡ τυπική στάση ὅλων τῶν Πατέρων, τῶν μυστῶν τῆς ἀποκαλύψεως. Στήν ἱεραρχία αὐτή στηρίζονται οἱ ἄκροι ὀρθολογιστές καί βιαστικά συμπεραίνουν ὅτι ἡ σκέψη τῶν Πατέρων, ἀφοῦ δέν εἶναι αὐτόνομη, εἶναι ἔξω ἀπό τά πλαίσια τῆς φιλοσοφίας. Πόσο βιαστικό συμπέρασμα, πού δέν λαβαίνει ὑπ' ὄψη του πόση πνευματική ἐνέργεια, πόση ψυχική προετοιμασία προϋποθέτει ἡ ἀποδοχή, ἡ κατάφαση τοῦ δόγματος. Πιστεύουν τάχα ὅτι ὁ φιλόσοφος, ἄς ποῦμε ὁ Πλάτων μόνο μέ τά λογικά ἐπιχειρήματα ὁδεύει πρός ἤ οἰκοδομεῖ τήν θεωρία τῶν ἰδεῶν: Δέν ὑπάρχει πάντα στό βάθος ὅποιας θέσης ἕνα μέρος μικρό ἤ μεγάλο ἀπό πίστη: Ὥστε ἀπ' αὐτή τήν ἄποψη δέν εἶναι ἴσως μεγάλη ἡ ἀπόσταση ἀνάμεσα στούς θεωρητικούς τοῦ χριστιανισνμοῦ καί τούς φιλοσόφους. Εἶναι λοιπόν, θά ἔλεγε κανείς, ἡ θρησκεία -ὁ χριστιανισμός ἐδῶ -φιλοσοφία; Ὄχι βέβαια. Τοῦτο στάθηκε στό βάθος τό κύριο ἀγώνισμα καί ἡ μεγάλη δόξα τῶν ἑλλήνων Πατέρων. Ὅτι σέ μιά περιοχή τόσο ποτισμένη ἀπό τήν ἑλληνική φιλοσοφική παράδοση, κατέδειξαν πώς ἡ θρησκεία εἶναι εὐρύτερη ἀπό τήν φιλοσοφία, περιλαβαίνει καί ἐκφράζει τόν ἄνθρωπο, τήν ψυχή του στήν ὁλότητά της, ὄχι μόνο στή διάνοια. Γιά τοῦτο καί ἡ πίστη πού θεμελιώνουν δέν εἶναι ἔργο μόνο τῆς διάνοιας: τήν ξεπερνᾶ, ἀγκαλιάζει τόν ἄνθρωπο στήν ὁλότητά του, καί φυσικά καί τόν κόσμο του, τό σύμπαν.