29 Απριλίου

†Μνήμη τῶν ἁγίων ἀποστόλων ᾿Ιάσονος καί Σωσιπάτρου.

Οἱ ῞Αγιοι ᾿Απόστολοι ᾿Ιάσων καί Σωσίπατρος ἀνήκουν στή χορεία τῶν ᾿Αποστόλων τοῦ Κυρίου καί κατάγονταν ὁ μέν ᾿Ιάσων ἀπό τήν Ταρσό ἤ τή Θεσσαλονίκη, κατά τό παλαιό χειρόγραφο, ὅπως σημειώνει ὁ ῞Αγιος Νικόδημος ὁ ῾Αγιορείτης, ὁ δέ Σωσίπατρος ἀπό τήν ᾿Αχαΐα.

Τό ὄνομα ᾿Ιάσων ἀπαντᾶ σέ δύο ἀπό τά βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης. Στίς Πράξεις τῶν ᾿Αποστόλων159 καί στήν πρός Ρωμαίους ᾿Επιστολή τοῦ Παύλου160.

῾Ο ᾿Απόστολος Παῦλος, μετά τούς Φιλίππους, ἦλθε στή Θεσσαλονίκη, ὅπου ἐδίδαξε ἐπί τρεῖς ἑβδομάδες. ῾Η διδασκαλία του ἐπέσυρε τό μίσος τῶν ᾿Ιουδαίων, οἱ ὁποῖοι ἐστράφησαν ἐναντίον του παρακινώντας καί τούς ἀγοραίους τῆς πόλεως. ᾿Επειδή ἐφιλοξενοῦνταν στό σπίτι τοῦ ᾿Ιάσονος, οἱ ᾿Ιουδαῖοι τόν ἀναζήτησαν ἐκεῖ· δέν τόν εὑρῆκαν ὅμως, γι᾿ αὐτό ἔσυραν τόν ᾿Ιάσονα καί τούς ἄλλους ἀδελφούς στούς πολιτάρχες, δηλαδή στούς δημοτικούς ἄρχοντες. Στήν ἀφήγηση αὐτή τῶν Πράξεων τῶν ᾿Αποστόλων ἀναφέρεται γιά πρώτη φορά τό ὄνομα τοῦ ᾿Ιάσονος. Στήν πρός Ρωμαίους ᾿Επιστολή ὁ Παῦλος ἀναφέρει τόν ᾿Ιάσονα μ᾿ ἐκείνους πού ἀπηύθυναν χαιρετισμούς στούς παραλῆπτες τῆς ᾿Επιστολῆς.

᾿Από τήν ῾Αγία Γραφή, ἀπό τήν ὁποία ἔχουμε τίς πρῶτες πληροφορίες, καί συγκεκριμένα στήν πρός Ρωμαίους ᾿Επιστολή, ὁ ᾿Ιάσων καί ὁ Σωσίπατρος χαρακτηρίζονται «συγγενεῖς» τοῦ ᾿Αποστόλου Παύλου. ῾Ο χαρακτηρισμός αὐτός ἐδημιούργησε ὁρισμένα ἐρωτήματα. Κατά πᾶσα πιθανότητα σημαίνει ὅτι ὁ Παῦλος καί ὁ ᾿Ιάσων ἦταν ὁμότεχνοι, πάντως ὄχι συγγενεῖς ἐξ αἵματος. ᾿Εν τούτοις, ὅπως δέχονται οἱ ἐρευνητές, ὁ ἀναφερόμενος στίς Πράξεις τῶν ᾿Αποστόλων καί στήν ᾿Επιστολή εἶναι ἕνα καί τό αὐτό πρόσωπο. «Τούτου τοῦ ᾿Ιάσονος», λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «καί Λουκᾶς μέμνηται. Οὐ γάρ ἁπλῶς συγγενῆν μέμνηται, εἰ μή καί τήν εὐσέβειαν εἶεν ἑοικότως αὐτῷ». Μέ τό ἴδιο πνεῦμα ὁμιλεῖ καί ὁ Θεοφύλακτος· «Εἰ μή γάρ τοιοῦτοι ἦσαν, οὐκ ἄν αὐτῶν ἐμνήσθη». Στό ἴδιο συμπέρασμα καταλήγουν ὁ Θεοδώρητος Κύρου, ὁ Οἰκουμένιος καί ὅλοι οἱ νεότεροι ἑρμηνευτές· δέχονται δηλαδή ταυτισμό τοῦ ᾿Ιάσονος τῶν Πράξεων καί τῆς ᾿Επιστολῆς.

῾Ο ᾿Ιάσων φαίνεται ὅτι διατηροῦσε μικρό ἐργαστήριο ὑφαντουργίας, στό ὁποῖο ὁ Παῦλος εὑρῆκε ἐργασία. Αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ συνεργάτης τοῦ ᾿Αποστόλου ἦταν ἐγκατεστημένος στή Θεσσαλονίκη καί ἴσως μονίμως. Τό Μηναῖον τῆς ᾿Εκκλησίας φέρει τόν ᾿Ιάσονα Ταρσέα ὡς πρός τήν καταγωγή. «Τούτων ὁ μέν ᾿Ιάσων Ταρσεύς ἦν, ὅς καί πρῶτος ἐκεῖθεν ζωγρεῖται πρός τήν εὐσέβειαν». ῎Ισως ἄποψη αὐτή ἐσχηματίσθηκε ἀπό τή φράση τοῦ Παύλου «οἱ συγγενεῖς μου» καί κυρίως ἀπό παρερμηνεία σχετικῆς φράσεως τῶν λεγομένων «Πράξεων τῶν ῾Αγίων», ἔργο κατά πᾶσα πιθανότητα τοῦ 9ου αἰῶνος μ.Χ. Οἱ «Πράξεις τῶν ῾Αγίων» ἀναφέρουν ὅτι ὁ ᾿Ιάσων καταστάθηκε ἀπό τόν Παῦλο ᾿Επίσκοπος Ταρσοῦ. «᾿Εξ ἀρχῆς», λέγει τό κείμενο τῶν «Πράξεων τῶν ῾Αγίων», «ὁμοῦ ᾿Ιάσων τῆς Ταρσοῦ μητρόπολιν κυβερνῶν ἐμπεπίστευτο παρά Παύλου ὡς οἰκείαν πατρίδα». ᾿Αλλά τό «οἰκείαν πατρίδα» δέν ἀναφέρεται στόν ᾿Ιάσονα, ἀλλά στόν Ταρσέα Παῦλο, πού ἐμπιστεύθηκε τήν πατρίδα του στόν ᾿Ιάσονα. ᾿Αλλά καί ἄν ἀκόμη ὁ ᾿Ιάσων καταγόταν ἀπό τήν Ταρσό, δέν θά ἦταν Χριστιανός πρίν ἀπό τήν ἐγκατάστασή του στή Θεσσαλονίκη. Τοῦτο εἶναι εὔκολο νά τό ἰσχυρισθοῦμε, διότι ἐάν εἶχε γνωρίσει τή χριστιανική πίστη στήν Ταρσό, εὑρισκόμενος στή Θεσσαλονίκη ἔπρεπε τουλάχιστον νά εἶχε προλειάνει τό ἔδαφος. Τό μόνο βέβαιο εἶναι ὅτι ὁ ᾿Ιάσων ἐζοῦσε στή Θεσσαλονίκη καί ὅτι ἔγινε μαθητής τοῦ ᾿Αποστόλου Παύλου161.

῾Η γνώμη τοῦ Η῏῝ὧὃὸἶ ὅτι ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος ἦλθε ἀπό τούς Φιλίππους στή Θεσσαλονίκη κομίζοντας ᾿Επιστολές πρός τόν ᾿Ιάσονα, συνηγορεῖ ὑπέρ τῆς ἀπόψεως ἐκείνης ὅτι ὁ Παῦλος δέν ἐγνώριζε τόν ᾿Ιάσονα καί ὅτι ὁ ᾿Ιάσων ἐγνώρισε τό Χριστιανισμό ἀπό τόν Παῦλο. ῾Ο ᾿Απόστολος Παῦλος στά πρῶτα χρόνια τῆς ἱεραποστολικῆς δράσεώς του ἐπισκεπτόταν κατ᾿ ἀρχήν τούς ᾿Ιουδαίους καί ἔπειτα ἀπευθυνόταν στούς ᾿Εθνικούς. ῎Ετσι καί στή Θεσσαλονίκη, ὅπως εἶναι γνωστό, πρῶτα ἐπισκέφθηκε τή συναγωγή, ὅπου καί ὁμίλησε. Πολλοί ἀπό τούς ἑρμηνευτές ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ ᾿Ιάσων ἦταν ᾿Ιουδαῖος. Τό ὄνομα ᾿Ιάσων ἦταν συνηθισμένο στούς ῞Ελληνες, τό ἔπαιρναν ὅμως καί πολλοί ῾Ελληνιστές ᾿Ιουδαῖοι. ῾Η πληροφορία τοῦ Δωροθέου Τύρου ὅτι ὁ ᾿Ιάσων ἦταν ἕνας ἀπό τούς ῾Εβδομήκοντα Μαθητές τοῦ Κυρίου ἔχει ἀποκρουσθεῖ.

῾Η δράση τοῦ ᾿Ιάσονος ἀρχίζει ἀμέσως μετά τή μεταστροφή του στόν Χριστό. Φιλοξενεῖ τόν Παῦλο στό σπίτι του, προσφέρει στό δάσκαλο καί τούς πρώτους Χριστιανούς τή βοήθειά του, διαθέτει τό ἴδιο του τό σπίτι γιά τίς συνάξεις καί ὑφίσταται διώξεις χάρη τοῦ Εὐαγγελίου. ῾Η ἀναζήτηση τοῦ Παύλου ἀπό τούς ᾿Ιουδαίους καί σύλληψη τοῦ ᾿Ιάσονος στή Θεσσαλονίκη ἦταν πράξη ἀνεύθυνη. ῎Αν πράγματι οἱ κατηγορίες ὅτι ἐνεργοῦσε κατά τοῦ Καίσαρος ἦταν ἐπιβεβαιωμένες, τότε ἔπρεπε νά γίνει ἔρευνα ὄχι ἀπό τόν ὄχλο, ἀλλά ἀπό τίς ἀρχές. Οἱ πολιτάρχες, ὕστερα ἀπό ἐξέταση στήν ὁποία ὑπέβαλαν τόν ᾿Ιάσονα καί τούς ἀδελφούς, τούς ἄφησαν ἐλεύθερους καί τούς διαβεβαίωσαν ὅτι δέν πρόκειται νά ἐνοχληθοῦν. Παρ᾿ ὅλα αὐτά θέση τοῦ ᾿Ιάσονος δέν ἔπαυσε νά εἶναι ἐπισφαλής.

῞Ολα αὐτά ἀποτελοῦν προοίμιο ἄλλων διώξεων πού ἐπρόκειτο νά ὑποστεῖ ὁ ᾿Ιάσων. ῾Ο ἱερός Χρυσόστομος, ἐπαινώντας τόν ᾿Απόστολο ᾿Ιάσονα, τόν χαρακτηρίζει θαυμαστό· «Θαυμαστός ὁ ἀνήρ εἰς κινδύνους ἑαυτόν ἐκδούς καί ἐκπέμψας αὐτούς».

Μετά τά συμβάντα στή Θεσσαλονίκη, ὁ Παῦλος ἀναχωρεῖ γρήγορα γιά τή Βέροια. «Οἱ δέ ἀδελφοί διά νυκτός ἐξέπεμψαν τόν τε Παῦλον καί Σίλαν εἰς Βέροιαν». Πρωτοστάτης γιά τή φυγάδευση τοῦ διδασκάλου τους ἦταν ὁ ᾿Ιάσων, ὁ ὁποῖος ἔμεινε στή Θεσσαλονίκη διοργανώνοντας τήν πρώτη ᾿Εκκλησία.

῞Οταν οἱ ᾿Απόστολοι Τιμόθεος καί Σίλας πῆγαν στήν Κόρινθο, ὁ ᾿Ιάσων τούς ἔδωσε χρήματα γιά τόν Παῦλο. Καί ὅταν ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος ἔγραφε τήν πρός Ρωμαίους ᾿Επιστολή, ὁ ᾿Ιάσων ἦταν στήν Κόρινθο καί ἀπηύθυνε χαιρετισμούς στούς Χριστιανούς τῆς κοινότητος τῆς Ρώμης.

Μιά παράδοση φέρει τόν ᾿Απόστολο ᾿Ιάσονα ᾿Επίσκοπο τῆς γενέτειρας τοῦ διδασκάλου του, τόν δέ ᾿Απόστολο Σωσίπατρο ᾿Επίσκοπο ᾿Ικονίου. ῎Αλλη πάλι παράδοση, τήν ὁποία ὅμως ἀποκρούουν οἱ ἑρμηνευτές, θέλει τόν ᾿Ιάσονα ᾿Επίσκοπο ᾿Ικονίου. Τόσο ὁ ᾿Ιάσων ὅσο καί ὁ Σωσίπατρος ἦλθαν στήν Κέρκυρα, ὅπου ἀνέπτυξαν πλούσια δράση.

Καί οἱ δύο συνεργάτες τοῦ ᾿Αποστόλου Παύλου, ἐξαιτίας τῆς ἱεραποστολικῆς τους δραστηριότητος, συκοφαντήθηκαν, συνελήφθησαν καί ἐρίχθηκαν στή φυλακή ἀπό τόν γεμόνα Κερκυλλίνο. Στή φυλακή μετέστρεψαν ἑπτά ληστές στόν Χριστό, οἱ ὁποῖοι ἀργότερα ἐμαρτύρησαν γιά τήν πίστη τους. Οἱ δύο ᾿Απόστολοι παραδόθηκαν ἀπό τόν γεμόνα στόν ἔπαρχο Καπριανό, ὁ ὁποῖος μήν μπορώντας νά τούς μεταπείσει, τούς ἔριξε στή φυλακή.

Τά βασανιστήρια πού ὑπέστησαν ἀπό τόν ἔπαρχο οἱ δύο ᾿Απόστολοι συνεκίνησαν τή θυγατέρα τοῦ γεμόνος, Κέρκυρα, ὁποία ἀσπάσθηκε τό Χριστιανισμό. Οἱ δύο ᾿Απόστολοι ἐρίχθηκαν σέ ἕνα σιδερένιο καζάνι, ὅπου ὑπῆρχε πίσσα καί ρητίνη. ῾Ο ᾿Ιάσων ἐξῆλθε ἀβλαβής, ἐνῶ ὁ Σωσίπατρος ἀπέθανε. ᾿Από τή δοκιμασία αὐτή τῶν δύο ᾿Αποστόλων, ὁ γεμόνας μετανόησε, κατηχήθηκε, ἐβαπτίσθηκε καί μετονομάσθηκε Σεβαστιανός.

῾Ο ᾿Απόστολος ᾿Ιάσων, ὅπως ἀναφέρουν οἱ «Πράξεις ῾Αγίων», ἔζησε μέχρι τά βαθιά γεράματα, διακονώντας τήν ᾿Εκκλησία τῆς Κερκύρας καί χτίζοντας ναούς. Οἱ Κερκυραῖοι γιά τήν προσφορά τῶν δύο ᾿Αποστόλων τούς εὐλαβοῦνται καί πρός τιμήν τους ὑπάρχει περικαλλής ναός, πού θεωρεῖται ὁ ἀρχαιότερος στήν πόλη.

Οἱ τίμιες κάρες τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων ᾿Ιάσονος καί Σωσιπάτρου φυλάσσονται μέ εὐλάβεια στήν ἱερά μονή ῾Οσίου Λουκᾶ Βοιωτίας.

†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας μάρτυρος Κερκύρας.

῾Η ῾Αγία Μάρτυς Κέρκυρα ἔζησε τόν 1ο αἰώνα μ.Χ. καί ἦταν θυγατέρα τοῦ γεμόνος τῆς Κέρκυρας Κερκυλλίνου. ᾿Επίστεψε στόν Χριστό διά τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων ᾿Ιάσονος καί Σωσιπάτρου. ῞Οταν δέ εἶδε τούς ῾Αγίους νά ἔχουν συλληφθεῖ καί νά ὁδηγοῦνται στή φυλακή, ὁμολόγησε καί αὐτή τόν Χριστό καί διεμοίρασε στούς φτωχούς τά κοσμήματά της, τά ὁποῖα ἐφοροῦσε.

῞Οταν τό ἔμαθε ὁ πατέρας της καί ἀφοῦ δέν μπόρεσε νά τῆς ἀλλάξει τήν ἀπόφασή της, τήν παρέδωσε σ᾿ ἕναν Αἰθίοπα γιά νά τή διαφθείρει. ᾿Αλλά ὁ Αἰθίοπας ἐπίστεψε στόν Χριστό δι᾿ αὐτῆς καί ἐθανατώθηκε. ῾Η δέ ῾Αγία Κέρκυρα, ἀφοῦ ἐβασανίσθηκε ποικιλοτρόπως, κρεμάσθηκε, τρυπήθηκε μέ βέλη καί ἔλαβε ἔτσι τό στέφανο τοῦ μαρτυρίου.

Οἱ ῞Αγιοι αὐτοί Μάρτυρες ἦσαν στόν πρότερό τους βίο ληστές. ῞Οταν ἦσαν φυλακισμένοι στήν Κέρκυρα, ἐπίστεψαν στόν Χριστό διά τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων ᾿Ιάσονος καί Σωσιπάτρου. ᾿Ετελειώθησαν μαρτυρικά.

†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Βιταλίου καί Βαλερίας.

῾Ο ῞Αγιος Μάρτυς Βιτάλιος καταγόταν ἀπό τό Μιλάνο τῆς ᾿Ιταλίας καί ἦταν πιθανῶς ὁ πατέρας τῶν Μαρτύρων Γερβασίου καί Προτασίου († 19 ᾿Ιουνίου). ῏Ηλθε μαζί μέ τή σύζυγό του Βαλερία στή Ραβένα, ὅταν θά ἐκτελεῖτο ὁ ῞Αγιος Οὐρσικίνος. Καί ἀφοῦ τόν ἐνεθάρρυνε, καθώς πρός στιγμήν ὁ ῞Αγιος Οὐρσικίνος ἐφοβήθηκε τό μαρτύριο, ἐνταφίασε τό ἱερό λείψανό του μετά τό μαρτυρικό του θάνατο.

῾Ο ῞Αγιος Βιτάλιος συνελήφθη ἐπειδή ἦταν Χριστιανός καί, ἀφοῦ ἐβασανίσθηκε, ὁδηγήθηκε στήν πυρά. ῾Ομοίως καί ῾Αγία Βαλερία ἐμαρτύρησε, ὅταν ἐπέστρεφε στό Μιλάνο. ῏Ηταν τό ἔτος 62 μ.Χ.

†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ζήνωνος.

῾Ο ῞Αγιος μάρτυς Ζήνων ἐτελειώθηκε διά πυρός.

†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Νέωνος.

῾Ο ῞Αγιος Μάρτυς Νέων ἐμαρτύρησε στήν πυρά.

†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων ᾿Αττικοῦ καί Κυντιανοῦ.

Οἱ ῞Αγιοι Μάρτυρες ᾿Αττικός καί Κυντιανός ἀναφέρονται στό Συναξαριστή τοῦ ῾Ιππολύτου ἲὸ῝ὸ῍ὰὗὸ.

Οἱ ῞Αγιοι ῾Ιερομάρτυρες ᾿Αγάπιος καί Σεκουνδίνος ἐγεννήθησαν στήν ᾿Ισπανία. ῏Ησαν ᾿Επίσκοποι στήν περιοχή τῆς Νουμιδίας τῆς ᾿Αφρικῆς καί ὑπέστησαν μαρτυρικό θάνατο, τό ἔτος 259 μ.Χ., ἐπί αὐτοκράτορος Βαλεριανοῦ (253-259 μ.Χ.), μαζί μέ τίς παρθένες Τέρτουλα καί ᾿Αντωνία καί μία ἀνώνυμη Μάρτυρα μέ τά δύο της τέκνα.

῾Ο ῞Αγιος ᾿Ιωάννης ὁ Καλοκτένης ἔζησε πρό τοῦ 12ου αἰῶνος μ.Χ.162 καί καταγόταν ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη. ᾿Εγεννήθηκε ἀπό εὔπορους καί εὐσεβεῖς γονεῖς, τόν Κωνσταντίνο καί τήν Μαρία, οἱ ὁποῖοι τόν ἀνέθρεψαν μέ παιδεία καί νουθεσία Κυρίου. ῎Εγινε μοναχός σέ κάποια μονή τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί λόγῳ τῆς ἀρετῆς καί τῶν ἱκανοτήτων του ἐξελέγη Μητροπολίτης Θηβῶν καί ῎Εξαρχος πάσης Βοιωτίας.

῾Ο ῞Αγιος ᾿Ιωάννης ἀφιερώθηκε πλήρως στό ποίμνιό του, τό ὁποῖο διακόνησε μέ πιστότητα καί ἔνθεο ζῆλο. ῎Εχτισε ναούς, ἀνέπτυξε ἀρδευτικά ἔργα γιά τίς καλλιέργειες τοῦ τόπου, ἵδρυσε παρθενῶνα, στόν ὁποῖο ἔμεναν παρθένες, καί ἔγινε τό καταφύγιο τῶν φτωχῶν καί τῶν πασχόντων. ῾Η φιλανθρωπία καί ἐλεημοσύνη του τοῦ ἐχάρισαν τό ὄνομα «Νέος ᾿Ελεήμων».

῾Ο ῞Αγιος συμμετεῖχε τό ἔτος 1166 στή Σύνοδο τῆς Κωνσταντινουπόλεως163, στήν ὁποία προήδρευσε ὁ ἴδιος ὁ αὐτοκράτορας. ᾿Από τά Πρακτικά αὐτῆς τῆς Συνόδου διασώζεται θεολογική διδασκαλία τοῦ ῾Αγίου· «᾿Ερωτηθείς ὁ Θηβῶν ᾿Ιωάννης εἶπεν· ᾿Επεί τόν Υἱόν συγκτίστην καί συνδημιουργόν τῷ Πατρί οἶδα, δι᾿ Αὐτοῦ γάρ καί τούς αἰῶνας ἐποίησεν, ἴσον ἔχω Τοῦτον τῷ Πατρί. ᾿Επεί δ᾿ εἶπεν ὅτι ὁ Πατήρ μου μείζων μού ἐστι, καί ἐτυπώθη τῇ προτεραίᾳ κατεξετασθῆναι, πῶς τινες τῶν ῾Αγίων προσέθεντο. Καί κατά τό ἀνθρώπινον νοῶ τοῦτο εἰρῆσθαι παρ᾿ Αὐτοῦ διά τήν ταπείνωσιν καί τήν ἄκραν συγκατάβασιν πρός τήν φύσιν τήν ἀνθρωπίνην ἥν προσελάβετο, καθ᾿ ἥν παραπλησίως μῖν σαρκός καί αἵματος κεκοινώνηκεν».

῾Η μαρτυρία αὐτή εἶναι πολύ σημαντική, διότι ἀποδεικνύει τή μεγάλη θεολογική κατάρτιση καί τή βαθιά πίστη τοῦ ῾Αγίου.

῾Ο ῞Αγιος ᾿Ιωάννης ὁ Καλοκτένης ἐκοιμήθηκε εἰρηνικά στήν πόλη τῶν Θηβῶν τῆς Βοιωτίας.

῾Ο ῞Αγιος Βασίλειος, ᾿Επίσκοπος Ζακχόλμσκ, ἐγεννήθηκε ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς τό 16ο αἰώνα μ.Χ. στήν περιοχή τοῦ Πόποβ τῆς ᾿Ερζεγοβίνης. ᾿Από ἀγάπη πρός τό μοναχικό βίο ἐγκατέλειψε τήν πατρική οἰκία καί εἰσῆλθε στή μονή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου τοῦ Τρέμπινκ, ὅπου ἐκάρη μοναχός.

Λόγῳ τῆς ἀρετῆς του ἐξελέγη ᾿Επίσκοπος Ζάκχολμσκ καί Σκεντερίας. ᾿Ανέλαβε τό μητροπολιτικό θρόνο στό δεύτερο ἥμισυ τοῦ 16ου αἰῶνος, ὡς διάδοχος τοῦ ᾿Επισκόπου Παύλου καί προκάτοχος τοῦ ᾿Επισκόπου Νικοδήμου. ῾Ο ῞Αγιος Βασίλειος ἦταν ἕνας πραγματικός ποιμένας γιά τό ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ καί ὁ Κύριος τόν ἀξίωσε τοῦ χαρίσματος τῆς θαυματουργίας.

Γιά νά γνωρίσει ὁ ῞Αγιος τή βυζαντινή μοναστική καί συχαστική παράδοση, ἐπισκέφθηκε τό ῞Αγιον ῎Ορος.

῾Ο ῞Αγιος Βασίλειος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη καί ἐνταφιάσθηκε στήν πόλη ῎Οστρογκ, στήν Τσερνογκόρια, πού εὑρίσκεται κοντά στά σύνορα μέ τήν ᾿Ερζεγοβίνη.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός,

ἐλέησον μᾶς. ᾿Αμήν.