2 Φεβρουαρίου

† ῾Η ῾Υπαπαντή τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἠμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.

Τό γεγονός τῆς ῾Υπαπαντῆς, πού ἐξιστορεῖ ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς στό βύ κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου του, συνέβη σαράντα μέρες μετά τή γέννηση τοῦ ᾿Ιησοῦ. Σύμφωνα μέ τό Μωσαϊκό Νόμο, ἄν τό πρῶτο παιδί τῆς οἰκογένειας ἦταν ἀγόρι, ἀφιερωνόταν στόν Θεό καί συγχρόνως προσφερόταν γιά θυσία ἕνας ἀμνός ἤ ἕνα ζευγάρι τρυγόνια ἤ δυό μικρά περιστέρια. Τό γράμμα τῶν ἐντολῶν αὐτῶν πληροῦντες ὁ ᾿Ιωσήφ καί Παρθένος Μαρία, ἀνῆλθαν τήν τεσσαρακοστή μέρα ἀπό τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ στό ναό τῶν ῾Ιεροσολύμων, γιά νά προσφέρουν τόν ᾿Ιησοῦ στόν Θεό καί νά δώσουν τήν θυσία περί καθαρισμοῦ. Τό ζευγάρι ὑποδέχθηκε στό ναό ὁ ὑπερήλικας Προφήτης Συμεών, ὁ ὁποῖος ἐδέχθηκε τόν ᾿Ιησοῦ στήν ἀγκαλιά του φωτισμένος ἀπό τό ῞Αγιο Πνεῦμα, ἔχοντας λάβει ἀποκάλυψη ἀπό Αὐτό ὅτι δέν θά ἀπέθνησκε προτοῦ δεῖ ᾿Εκεῖνον, τόν ὁποῖο ὁ Κύριος καί Θεός ἔχρισε Βασιλέα καί Σωτήρα τοῦ κόσμου.

῾Η ἑορτή εἰσήχθηκε πρῶτα στή Δύση πρός κατάργηση τῶν τελουμένων εἰδωλολατρικῶν ἑορτῶν, κατά τίς ἀρχές τοῦ Φεβρουαρίου, πρός τιμήν τοῦ Πανός, ὡς καθαρῶς θεομητορική ἑορτή. ᾿Αργότερα καθιερώθηκε καί στήν ᾿Ανατολή. Κατά μέν τόν Γεώργιο Κεδρηνό ἑορτή εἰσήχθηκε ἐπί τοῦ αὐτοκράτορος ᾿Ιουστίνου τοῦ Αύ (518-527 μ.Χ.), κατά δέ τόν Νικηφόρο Κάλλιστο ὁ μέγας ᾿Ιουστινιανός (525-565 μ.Χ.) διέταξε, τό 542 μ.Χ., νά ἑορτάζεται ῾Υπαπαντή τοῦ Σωτῆρος σέ ὅλη τή γῆ. ᾿Επειδή ὅμως διασώζονται σήμερα λόγοι-ὁμιλίες στήν ἑορτή τῆς ῾Υπαπαντῆς, πού χρονολογοῦνται πολύ πρίν τόν 6ο αἰώνα μ.Χ., εἰκάζεται ὅτι ὁ αὐτοκράτορας ᾿Ιουστίνος εἰσήγαγε τήν ἑορτή στήν Κωνσταντινούπολη. ῾Η ἑορτή τῆς ῾Υπαπαντῆς, στήν Κωνσταντινούπολη, ἐτελεῖτο στό ναό τῶν Βλαχερνῶν, ὅπου παρευρίσκονταν καί οἱ βασιλεῖς.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος ᾿Αγαθοδώρου.

῾Ο ῞Αγιος ᾿Αγαθόδωρος συνελήφθη σέ νεαρά λικία καί ὁδηγήθηκε στόν ἄρχοντα τῆς πόλεως τῶν Τυάνων τῆς Καππαδοκίας, ἐπειδή ἦταν Χριστιανός. ᾿Ενώπιον τοῦ γεμόνος ὁμολόγησε τήν ἀγάπη του στόν ῞Αγιο Θεό. ῾Ο γεμόνας τότε ἔδωσε ἐντολή νά τόν βασανίσουν. Πρῶτα τοῦ καταξέσκισαν τό σῶμα μέ σιδερένια νύχια· ἔπειτα τόν ἔβαλαν ἐπάνω σέ πυρακτωμένη σχάρα καί τοῦ κατέκαψαν τό καταπληγωμένο σῶμα· στή συνέχεια τοῦ ἔκοψαν μέ μαχαίρι τή γλώσσα· κατόπιν τοῦ ἀπέσπασαν τά δόντια· ἔπειτα τοῦ συνέτριψαν μέ ρόπαλα τίς κνῆμες καί τά σκέλη καί, τελικά, τοῦ ἐτρύπησαν τά μηνίγγια μέ πυρακτωμένα σουβλιά.

῎Ετσι, ὁ ῞Αγιος Μάρτυς ᾿Αγαθόδωρος ἐμαρτύρησε καί ἔλαβε τό ἀμαράντινο στεφάνι τῆς δόξας.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος ᾿Ιορδάνου.

῾Ο ῞Αγιος ᾿Ιορδάνης, καταγόταν ἀπό τήν Καππαδοκία καί μετά τό γάμο του ἐγκαταστάθηκε στό Γαλατᾶ τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Σέ κάποια διασκέδασή του μέ ᾿Οθωμανούς συμπατριῶτες του καί κατά τή διάρκεια ἑνός παιχνιδιοῦ, κάποιος συμπαίκτης ἐβλασφήμησε τόν ῞Αγιο Νικόλαο. ᾿Αμέσως ὁ ᾿Ιορδάνης ἀπάντησε τό ἴδιο κοροϊδευτικά εἰς βάρος τοῦ Μωάμεθ. Τήν ἑπόμενη μέρα, καταγγέλθηκε ὡς ὑβριστής τῆς μουσουλμανικῆς θρησκείας καί ὁδηγήθηκε στό βεζίρη, ὁ ὁποῖος τόν ἐπίεσε νά ἀλλαξοπιστήσει γιά νά ἀποφύγει τήν τιμωρία. Παρά τίς ἀπειλές καί τίς δελεαστικές προτάσεις, ἀκόμη καί νά ὁμολογήσει μέν φανερά ὅτι ἀσπάζεται τό Μουσουλμανισμό καί στή συνέχεια νά ζήσει χριστιανικά ὅπου ἐκεῖνος ἤθελε, ὁ ῞Αγιος ἀρνήθηκε θαρραλέα. ῎Ετσι ὁ δήμιος ἀπέκοψε τήν τιμία κεφαλή τοῦ Νεομάρτυρος τό ἔτος 1650 μ.Χ.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσιομάρτυρος Γαβριήλ, τοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει.

῾Ο ῞Αγιος ῾Οσιομάρτυς Γαβριήλ καταγόταν ἀπό τήν ᾿Αλλώνη τῆς Προικοννήσου. Σέ νεαρά λικία ἔγινε μοναχός καί διακονοῦσε ὡς «κράκτης» τῆς Μεγάλης ᾿Εκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Μετά ἀπό λογομαχία πού εἶχε μέ κάποιον Τοῦρκο, κατηγορήθηκε ὡς ὑβριστής τῆς Μουσουλμανικῆς θρησκείας, ἐφυλακίσθηκε καί ἐβασανίσθηκε. Παραμένοντας σταθερός καί ἀκλόνητος στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ, ἀποκεφαλίσθηκε τό ἔτος 1676 μ.Χ. Τό τίμιο λείψανό του οἱ Τοῦρκοι τό ἔριξαν στή θάλασσα.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Εὐθυμίου, τοῦ ἐκ Γεωργίας.

῾Ο ῞Οσιος Εὐθύμιος (Κερεσελίντζε) καταγόταν ἀπό τή Γεωργία καί ἔζησε μεταξύ τοῦ 19ου καί τοῦ 20οῦ αἰώνα μ.Χ. ῎Εγινε μοναχός καί ἁγιότητα τοῦ βίου του γρήγορα τόν ἔκανε ξακουστό στήν περιοχή τῆς Γεωργίας. Καθημερινά ἐξομολογοῦσε ἑκατοντάδες ἀνθρώπους, πού προσέτρεχαν κοντά του γιά νά καταθέσουν τόν πόνο τῆς ψυχῆς τους καί τήν ἀστοχία τῆς ἐλευθερίας τους. Κατά τήν περίοδο τοῦ σοβιετικοῦ καθεστῶτος ὁ ῞Οσιος διέσωσε πολλά χειρόγραφα τῶν ἀρχαίων Γεωργιανῶν ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων. ῎Εζησε θεοφιλῶς καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου τῆς ᾿Απεκοῆς.

῾Η εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς ᾿Απεκοῆς (῾Υπακοῆς) φυλάσσεται στό ναό τῆς ῾Υπαπαντῆς τῆς νήσου Καλύμνου.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γουμενίσσης.

῾Η εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Γουμενίσσης φυλάσσεται στήν ὁμώνυμη μονή τῆς πόλεως τῆς Γουμένισσας.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου τῆς Κακιᾶς Μέλισσας.

῾Η εἰκόνα τῆς Θεοτόκου Κακιᾶς Μέλισσας φυλάσσεται στό χωριό Λειβάδι Κυθήρων. ῎Εχει τήν προσωνυμία αὐτή, γιατί σέ μιά ἐπιδρομή πειρατῶν στό νησί, μέ σκοπό νά λεηλατήσουν τή μονή, ἐπαρουσιάσθηκε ξαφικά ἕνα σμῆνος μελισσῶν πού ἐπιτέθηκε στούς πειρατές καί τούς ἀνάγκασε νά ἀποχωρήσουν.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου τῆς ῾Υπαπαντῆς.

῾Η εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς ῾Υπαπαντῆς φυλάσσεται στόν ὁμώνυμο ναό τῆς Καλαμάτας.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου τῆς Φλεβαριωτίσσης ἤ Λιβύης.

῾Η εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Φλεβαριωτίσσης ἤ Λιβύης (καλεῖται ἔτσι ἐπειδή ἔχει χρῶμα σκοῦρο) φυλάσσεται στή Μεσσαριά τῆς νήσου τῆς ᾿Αστυπάλαιας.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου τῆς Φλεβαριωτίσσης.

῾Η εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Φλεβαριώτισσας φυλάσσεται στό ναό τῶν ᾿Αμπελακίων Σαλαμίνος καί ὀνομάζεται ἔτσι, ἐπειδή ἑορτάζει τό μῆνα Φεβρουάριο ἤ, κατά μιά ἄλλη ἐκδοχή, ἐπειδή στό σημεῖο ἐκεῖνο εἶχε βρεθεῖ φλέβα νεροῦ.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου τῆς Χρυσαλινιωτίσσης.

῾Η εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Χρυσαλινιώτισσας ἤ ᾿Αλινιώτισσας φυλάσσεται στόν ὁμώνυμο ἐνοριακό ναό τῆς Λευκωσίας Κύπρου.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός,

ἐλέησον μᾶς. ᾿Αμήν.