21 Φεβρουαρίου
†Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Τιμοθέου, τοῦ ἐν Συμβόλοις.
῾Ο ῞Οσιος Τιμόθεος, ὅπως προκύπτει ἀπό τή σωζόμενη ᾿Ακολουθία αὐτοῦ, ἔζησε κατά τήν περίοδο τῆς εἰκονομαχίας καί καταδιώχθηκε ἀπό τούς εἰκονομάχους. ᾿Ακολούθησε τό μοναχικό βίο καί ἐκάρη μοναχός σέ πολύ νεαρή λικία. ᾿Ασκήτεψε θεοφιλῶς καί διέπρεψε στή σωφροσύνη καί παρθενία γενόμενος δοχεῖο τῆς χάριτος τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος. Διακρίθηκε δέ στή φιλανθρωπία καί ὑπῆρξε τροφή τῶν πεινώντων καί προστάτης τῶν ὀρφανῶν.
῾Η ἀναφορά τῶν Συναξαριστῶν στήν διατύπωση «ἐν τοῖς Συμβόλοις» ἴσως φανερώνει τόν τόπο τοῦ ἐνταφιασμοῦ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου αὐτοῦ.
῾Ο ῞Οσιος Τιμόθεος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη σέ βαθύ γῆρας.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Εὐσταθίου, πατριάρχου ᾿Αντιοχείας τῆς μεγάλης.
῾Ο ῞Αγιος Εὐστάθιος ἐγεννήθηκε στήν πόλη Σίδη τῆς Παμφυλίας καί ὑπῆρξε μία ἀπό τίς μεγάλες καί ἐκκλησιαστικές μορφές τοῦ 3ου καί τοῦ 4ου αἰῶνος μ.Χ. αἰώνα. ῎Αλλοι θεωροῦν ὅτι καταγόταν ἀπό τούς Φιλίππους τῆς Μακεδονίας. ῾Ο Μέγας ᾿Αθανάσιος χαρακτηρίζει τόν ῞Αγιο Εὐστάθιο «ἄνδρα ὁμολογητήν». Τοῦτο σημαίνει ἀσφαλῶς ὅτι ὑπέφερε κατά τή διάρκεια τῶν διωγμῶν, εἴτε ἐπί Διοκλητιανοῦ εἴτε ἐπί Λικινίου.
Τό 320 μ.Χ. ἐξελέγη ᾿Επίσκοπος Βέροιας τῆς Συρίας καί ἀπό ἐκεῖ μετατέθηκε τό ἔτος 324 μ.Χ. στήν ᾿Αντιόχεια. Παρευρεθείς στήν Αύ Οἰκουμενική Σύνοδο, ὁποία συνῆλθε τό ἔτος 325 μ.Χ. στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας, κατεδίκασε τόν αἱρετικό ῎Αρειο καί τούς ὀπαδούς αὐτοῦ.
῾Ο ῞Αγιος ἐξακολουθοῦσε νά ἐργάζεται γιά τή διάδοση ἀλλά καί τή στερέωση τῆς ᾿Ορθοδοξίας καί συνδεόταν διά στενῆς φιλίας μέ τόν ῞Αγιο ῞Οσιο, ᾿Επίσκοπο Κορδούης (
†
27 Αὐγούστου).
῞Ομως οἱ κορυφαῖοι τῶν ὀπαδῶν τοῦ ᾿Αρείου, μεταξύ τῶν ὁποίων ἦσαν ὁ Νικομηδείας Εὐσέβιος, ὁ Νικαίας Θέογνις καί ὁ Καισαρείας Εὐσέβιος, συνεκάλεσαν Σύνοδο στήν ᾿Αντιόχεια τό ἔτος 330 μ.Χ., καί καθαίρεσαν τόν ῞Αγιο Εὐστάθιο ὡς αἱρετικό. Γιά νά ἐνεργήσουν δέ ἀποτελεσματικότερα ἔπλασαν καί ἄλλα σέ βάρος του ἐγκλήματα, ὅτι τάχα ὁμιλοῦσε περιφρονητικά γιά τή μητέρα τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου ῾Αγία ῾Ελένη καί ὅτι προσῆλθε σέ ἀθέμιτες σχέσεις μέ κάποια γυναίκα ἀπό τήν ὁποία ἀπέκτησε καί τέκνο. ῎Ετσι κατόρθωσαν νά ἐπιτύχουν τήν ἐξορία τοῦ ῾Αγίου, κατά μερικούς στούς Φιλίππους τῆς Μακεδονίας, κατ᾿ ἄλλους δέ στήν Τραϊανούπολη τῆς Θράκης, ὅπου καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 337 μ.Χ.
῾Η ᾿Αντιόχεια ἔμεινε πιστή στόν ᾿Ορθόδοξο ᾿Επίσκοπό της καί τό ἔτος 482 μ.Χ. ἐζήτησε καί ἔλαβε τά ἱερά λείψανα αὐτοῦ ἀπό τήν Τραϊανούπολη.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Βερουλίου, Σεκουνδίνου, Σιρικίου, Φελισίου, Σερβούλου, Σατουρνίνου, Φορτουνάτου καί τῶν σύν αὐτοῖς μαρτυρησάντων.
Οἱ ῞Αγιοι αὐτοί Μάρτυρες ἐμαρτύρησαν στήν ᾿Αφρική.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Μαξιμιανοῦ, ἀρχιεπισκόπου Ραβέννης.
῾Ο ῞Αγιος Μαξιμιανός ἐγεννήθηκε τό ἔτος 498 μ.Χ. στήν περιοχή τῆς ᾿Ιστρίας τῆς ᾿Ιταλίας καί ἀπό ἐκεῖ ἐγκαταστάθηκε στήν Κωνσταντινούπολη. Στίς 14 ᾿Οκτωβρίου τοῦ ἔτους 546 ἐχειροτονήθηκε στήν Πάτρα ᾿Επίσκοπος Ραβέννας ὑπό τοῦ Ρώμης Βιγιλίου (538-555 μ.Χ.).
Στήν πόλη τῆς Ραβέννας προσωπικότητα καί ἁγιότητα τοῦ βίου τοῦ ῾Αγίου Μαξιμιανοῦ εἶναι ζωντανή στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία καί στά χριστιανικά μνημεῖα. Σέ αὐτόν ὀφείλονται τά ἐγκαίνια τῶν περίφημων βασιλικῶν τῆς Ραβέννας, ῾Αγίου Βιταλίου καί ῾Αγίου ᾿Απολλιναρίου, τίς ὁποῖες ἐκόσμησε μέ λαμπρά ψηφιδωτά. Στή Ραβέννα, μέ δική του πρωτοβουλία, ἀνηγέρθη ἐπίσης ὁ ναός τοῦ Πρωτομάρτυρος Στεφάνου, στήν ὁποία ἐναπέθεσε 21 ἱερά λείψανα ῾Αγίων.
῾Ο ῞Αγιος Μαξιμιανός ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 556 μ.Χ.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων ἠμῶν ᾿Ανδρέου καί ᾿Ανατολίου.
Οἱ ῞Οσιοι Πατέρες ᾿Ανδρέας καί ᾿Ανατόλιος ἔζησαν καί ἀσκήτεψαν στήν ᾿Εκκλησία τῶν ῾Ιεροσολύμων κατά τόν 5ο αἰώνα μ.Χ. ῏Ησαν ἀπό τούς πρώτους μαθητές τοῦ ῾Αγίου Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου († 20 ᾿Ιανουαρίου). ῾Ο ῞Οσιος ᾿Ανδρέας καταγόταν ἀπό τή Μυτιλήνη καί ὁ ῞Οσιος ᾿Ανατόλιος ἀπό τή Ραϊθώ. ᾿Εκοιμήθησαν μέ εἰρήνη.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν ᾿Ιωάννου, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ἀπό Σχολαστικῶν.
῾Ο ῞Αγιος ᾿Ιωάννης καταγόταν ἀπό τό χωριό Σιρίμιον τῆς ᾿Αντιόχειας τῆς Συρίας. ᾿Εσπούδασε τή νομική ἐπιστήμη καί ἔγινε δικηγόρος. ᾿Αργότερα ἐχειροτονήθηκε πρεσβύτερος καί ἀπεστάλη στήν Κωνσταντινούπολη ὡς ἐπίτροπος τοῦ Πατριάρχου ᾿Αντιοχείας.
Στίς 15 ᾿Απριλίου 565 μ.Χ. ἐξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως καί ἐδιοίκησε θεοφιλῶς τήν ᾿Εκκλησία ἐπί δώδεκα καί πλέον ἔτη. Μέ τήν προτροπή τοῦ ῾Αγίου ὁ αὐτοκράτορας ᾿Ιουστίνος Βύ (565-578 μ.Χ.) ἀπέστειλε στήν Αἴγυπτο τόν ᾿Αββᾶ Φωτεινό πρός εἰρήνευση τῶν ταραγμένων ἀπό τίς αἱρέσεις ᾿Εκκλησιῶν αὐτῆς.
῾Ο ῞Αγιος ᾿Ιωάννης ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 577 μ.Χ.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Ζαχαρίου, πατριάρχου ῾Ιεροσολύμων.
῾Ο ῞Αγιος Ζαχαρίας ἐγεννήθηκε κατά τό δεύτερο ἥμισυ τοῦ 6ου αἰῶνος μ.Χ. ᾿Εξελέγη Πατριάρχης ῾Ιεροσολύμων τό 609 μ.Χ. καί κατά τήν κατάληψη τῆς ῾Ιερουσαλήμ ἀπό τούς Πέρσες, τό ἔτος 614 μ.Χ., αἰχμαλωτίσθηκε καί ὁδηγήθηκε στήν Περσία. ᾿Από ἐκεῖ ἔγραψε σπουδαία ἐπιστολή πρός τήν ᾿Εκκλησία τῶν ῾Ιεροσολύμων μέ προτροπές γιά μετάνοια καί εὐσπλαγχνία.
῞Οταν ὁ αὐτοκράτορας ῾Ηράκλειος ἐνίκησε, τό 628 μ.Χ., τούς Πέρσες, ὁ ῞Αγιος Ζαχαρίας ἐπέστρεψε στήν ἕδρα του μεταφέροντας τόν Τίμιο Σταυρό.
῾Ο ῞Αγιος Ζαχαρίας ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 632 μ.Χ. Στό ῾Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο μνήμη τοῦ ῾Αγίου ἀναφέρεται στίς 31 ᾿Ιανουαρίου καί στίς 28 ᾿Οκτωβρίου.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Γεωργίου, ἐπισκόπου ᾿Αμάστριδος.
῾Ο ῞Αγιος Γεώργιος καταγόταν ἀπό τήν Κρώμνη τῆς ᾿Αμάστριδος καί ἐγεννήθηκε ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς, τόν Θεόδωρο καί τήν Μεγεθώ.
Μετά τίς σπουδές του, ἀπῆλθε στό ὄρος τῆς Συρικῆς καί ἐκεῖ ἀφοῦ βρῆκε Γέροντα ἀσκητή ἐδιδάχθηκε τά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί ἔλαβε ἀπό αὐτόν τό ἀγγελικό σχῆμα. Μετά τό θάνατο τοῦ Γέροντός του μετέβη στήν πόλη Βόνυσα τῆς ᾿Ακαρνανίας καί ἀσκήτευε ἐκεῖ. ῞Οταν μετά τήν κοίμηση τοῦ ᾿Επισκόπου ᾿Αμάστριδος ἐκενώθηκε θέση αὐτοῦ, ᾿Εκκλησία ἀμείβουσα τίς ἀρετές καί τά χαρίσματά του, τόν ἔταξε ποιμένα τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ᾿Αμάστριδος, τήν ὁποία ἐποίμανε θεοφιλῶς καί θεαρέστως. ῾Η χειροτονία τοῦ ῾Αγίου σέ ἀρχιερέα ἔγινε στήν Κωνσταντινούπολη.
῾Ο ῞Αγιος διακόνησε τήν ᾿Εκκλησία, ἐφρόντισε τόν ἱερό κλῆρο καί ἐνδιαφέρθηκε γιά τήν προστασία ὀρφανῶν καί χηρῶν, τή διατροφή καί συντήρηση τῶν πτωχῶν καί τήν ἀπαλλαγή τους ἀπό χρέη. ῾Ο Θεός, βλέποντας τήν ὁσιακή του πολιτεία, τόν ἀξίωσε καί τοῦ χαρίσματος τῆς θαυματουργίας.
῾Ο ῞Αγιος Γεώργιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 805 μ.Χ.
 †Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου, ἐν Κοζελσλάνσκ τῆς Ρωσίας.
῾Η ἱερά εἰκόνα τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου, μεταφέρθηκε στή Ρωσία ἀπό τήν ᾿Ιταλία κατά τούς χρόνους τῆς αὐτοκράτειρας ᾿Ελισάβετ (1741-1761). ῎Εχει ἐπιτελέσει πολλά θαύματα καί σήμερα φυλάσσεται σέ μονή τοῦ Κιέβου.
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός,
ἐλέησον μᾶς. ᾿Αμήν.
|
