26 Φεβρουαρίου
†Μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Πορφυρίου, ἐπισκόπου Γάζης.
 ῾Ο ῞Αγιος Πορφύριος ἐγεννήθηκε στή Θεσσαλονίκη ἀπό πλούσιους καί εὐσεβεῖς γονεῖς. ᾿Αφοῦ ἐγκατέλειψε καί γονεῖς καί πλούτη, στά χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ ᾿Αρκαδίου καί ῾Ονωρίου, ἀνεχώρησε γιά τήν Αἴγυπτο πού ἦταν τότε μεγάλο μοναστικό κέντρο, καί ἔγινε μοναχός σέ σκήτη. Μετά πενταετή διαμονή ἦλθε στά ῾Ιεροσόλυμα καί ἐκήρυσσε στούς ᾿Ιουδαίους καί τούς ῞Ελληνες τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. ᾿Εκεῖ ἀσθένησε σοβαρά ἀπό κίρρωση τοῦ ἥπατος, ἀλλά παρά τήν ἀσθένειά του δέν παρέλειπε καθημερινά νά ἐπισκέπτεται τό ναό τῆς ᾿Αναστάσεως καί τά ἄλλα ἱερά προσκυνήματα, προκαλώντας τό θαυμασμό τῶν ἄλλων προσκυνητῶν. Μεταξύ αὐτῶν ἦταν καί ὁ Μάρκος, ὁ μετέπειτα βιογράφος τοῦ Πορφυρίου, ὁ ὁποῖος εἶχε μεταβεῖ, ἐπίσης, γιά προσκύνημα ἀπό τήν ᾿Ασία στά ῾Ιεροσόλυμα, καί ἀπό τότε συνδέθηκαν διά βίου. ῾Ο Μάρκος ἀποδείχθηκε πιστός καί χρήσιμος συνεργάτης του, ἀνέλαβε μάλιστα νά τακτοποιήσει μία σοβαρή ἐκκρεμότητα πού εἶχε ἀφήσει στή Θεσσαλονίκη ὁ Πορφύριος, τόν καταμερισμό δηλαδή τῆς οἰκογενειακῆς περιουσίας του μέ τά ἐνήλικα πλέον ἀδέλφια του. Κατά τή διάρκεια τῆς ἀπουσίας τοῦ Μάρκου στή Θεσσαλονίκη ὑγεία τοῦ ῾Αγίου Πορφυρίου ἀποκαταστάθηκε θαυματουργικά, κατόπιν ὁράματος τῆς σταυρώσεως τοῦ Κυρίου καί τοῦ εὐγνώμονος ληστοῦ. ῾Ο Μάρκος διεκπεραίωσε τήν ὑπόθεση μέ τόν καλύτερο τρόπο καί ἐπέστρεψε μέ τό μερίδιο τῆς περιουσίας, ὕψους 4.400 νομισμάτων, καί μέ πλῆθος ἀργυρῶν σκευῶν καί πολυτίμων ἐνδυμάτων, τά ὁποῖα σύντομα ἐκποίησε καί ἐμοίρασε στούς πτωχούς καί στά μοναστήρια τῶν ῾Ιεροσολύμων καί τῆς Αἰγύπτου, τά ὁποῖα ἦταν πολύ πτωχά.
᾿Εκεῖ ἐχειροτονήθηκε, τό ἔτος 392 μ.Χ., πρεσβύτερος ἀπό τόν Πατριάρχη ῾Ιεροσολύμων ᾿Ιωάννη Βύ (386-417 μ.Χ.). Μετά τήν κοίμηση τοῦ ᾿Επισκόπου Γάζης Αἰνείου, τό 395 μ.Χ., ἐξελέγη ᾿Επίσκοπος τῆς Γάζης καί ἐχειροτονήθηκε ἀπό τόν ᾿Επίσκοπο Καισαρείας ᾿Ιωάννη. ᾿Εκεῖ, ἀφοῦ ἐπιτέλεσε πολλά θαύματα, ὁδήγησε καί πολλούς εἰδωλολάτρες καί αἱρετικούς στήν ἀληθινή θεογνωσία.
Γιά νά προστατεύσει ὁ ῞Αγιος τό ποίμνιό του ἀπό τίς ἀδικίες τῶν ᾿Εθνικῶν καί τῶν ἀρχόντων δέν ἐδίστασε νά μεταβεῖ στήν Κωνσταντινούπολη καί νά ζητήσει τή συνδρομή τῶν αὐτοκρατόρων ᾿Αρκαδίου (395-408 μ.Χ.) καί Εὐδοξίας. ᾿Εκεῖ συνάντησε καί τόν ῞Αγιο ᾿Ιωάννη τόν Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος τόν συνέστησε στόν ᾿Αμάντιο τόν κουβικουλάριο190 καί στούς βασιλεῖς καί ἐστήριξε μέ θέρμη τό αἴτημά του νά καταστήσει γνωστή στούς βασιλεῖς τήν τυραννία τῶν πολιτικῶν ἀρχόντων πού καταπίεζαν τό λαό. Παρά τίς ἀρχικές του ἀντιδράσεις ὁ βασιλέας ἐπείσθη καί ἐχορήγησε στόν ῞Αγιο Πορφύριο βασιλικό διάταγμα μέ τό ὁποῖο περιόριζε τή δράση τῶν εἰδωλολατρῶν καί τῶν λοιπῶν αἱρετικῶν καί μέ βασιλική χορηγία ἀνήγειρε ἐκκλησίες ἐκεῖ ὅπου προηγουμένως βρίσκονταν εἰδωλολατρικοί ναοί. Κατάφερε δέ ὁ ῞Αγιος νά κατεδαφισθεῖ τό Μαρνεῖον, ὁ περίφημος ναός τῶν ᾿Εθνικῶν Γαζαίων, πού εἶχε ἱδρυθεῖ ἀπό τόν αὐτοκράτορα ᾿Αδριανό τό ἔτος 129 μ.Χ. Στή θέση του ἀνοικοδομήθηκε περικαλλής ναός μέ χορηγία τῆς αὐτοκράτειρας Εὐδοξίας, ὁποία ἀπέστειλε γιά τό σκοπό αὐτό στή Γάζα τόν ᾿Αντιοχέα ἀρχιτέκτονα Ρουφίνο. ῾Ο ναός αὐτός, πού ὀνομάσθηκε Εὐδοξιανός, εἶχε 32 μεγάλους κίονες ἀπό καρυστινό μάρμαρο καί τά ἐγκαίνιά του ἔγιναν τό Πάσχα τοῦ 407 μ.Χ.
Κατά τά μετέπειτα ἔτη ὁ ῞Αγιος Πορφύριος ἐργάσθηκε γιά τή συγκρότηση τῆς ᾿Επισκοπῆς του. Μέ ζωηρά χρώματα διασώζει ὁ βιογράφος του Μάρκος τή φιλανθρωπική καί ἱεραποστολική του δράση. Τό ἔτος 415 μ.Χ. ἔλαβε μέρος στή Σύνοδο τῆς Διοσπόλεως, ὑπό τήν προεδρία τοῦ Πατριάρχου ῾Ιεροσολύμων ᾿Ιωάννου Βύ. ῾Η Σύνοδος αὐτή ἀσχολήθηκε μέ τόν θεολόγο Πελάγιο, ὁ ὁποῖος εἶχε καταφύγει στά ῾Ιεροσόλυμα κοντά στόν ᾿Ιωάννη, μετά τή σύγκρουση πού εἶχε στήν ᾿Αφρική μέ τόν ἱερό Αὐγουστίνο, ᾿Επίσκοπο ῾Ιππῶνος († 15 ᾿Ιουνίου) γιά τά θέματα τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος καί τῆς θείας χάριτος. Στή Σύνοδο αὐτή ὁ Πελάγιος ἀθωώθηκε, ἀφοῦ ἀποδέχθηκε τή βασική διδασκαλία ὅτι θεία Χάρη εἶναι ἀπαραίτητη γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.
῾Ο ῞Αγιος ἀναπαύθηκε τό ἔτος 420 μ.Χ. μετά ἀπό σύντομη ἀσθένεια, σέ λικία 72 ἐτῶν, «τόν καλόν ἀγῶνα τετελεκώς πρός τούς εἰδωλομανεῖς ἕως τῆς μέρας τῆς κοιμήσεως αὐτοῦ».
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας μάρτυρος Φωτεινῆς τῆς Σαμαρείτιδος.
῾Η ῾Αγία Μεγαλομάρτυς Φωτεινή καταγόταν ἀπό τήν Σαμαρειτική πόλη Σιχάρ. Τίς πρῶτες πληροφορίες γιά τήν ῾Αγία τίς βρίσκουμε στό Δύ κεφάλαιο τοῦ κατά ᾿Ιωάννην Εὐαγγελίου.
 Κάθε μεσημέρι πήγαινε ἔξω ἀπό τήν πόλη, στό πηγάδι τό λεγόμενο τοῦ ᾿Ιακώβ, καί ἐγέμιζε τή στάμνα της. ᾿Εκεῖ, μιά μέρα, συνάντησε τόν ᾿Ιησοῦ Χριστό, ὁ ῾Οποῖος ἐφανέρωσε σ᾿ αὐτήν ὅλη τή ζωή της. ῾Ο Κύριος εἶπε στήν ῾Αγία, ὅτι Αὐτός εἶναι «τό ὕδωρ τό ζῶν», δηλαδή ἀστείρευτη πηγή τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος. Αὐτό τό «πνευματικό ὕδωρ» ἔδωσε ὁ Κύριος στή Σαμαρείτιδα, ὁποία ἐβαπτίσθηκε Χριστιανή μεταξύ τῶν πρώτων γυναικῶν τῆς Σαμάρειας καί ὀνομάσθηκε Φωτεινή.
᾿Από τότε ἀφιέρωσε τόν ἑαυτό της στή διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου στήν ᾿Αφρική καί στή Ρώμη. ᾿Εκεῖ ἔλαβε καί μαρτυρικό θάνατο ἀπό τόν αὐτοκράτορα Νέρωνα (54-68 μ.Χ.), ὅταν αὐτός ἔμαθε ὅτι ῾Αγία Φωτεινή ἔκανε Χριστιανές τή θυγατέρα του Δομνίνα καί μερικές δοῦλες της.
Μαζί μέ τήν ῾Αγία Φωτεινή ἐμαρτύρησαν οἱ υἱοί της καί οἱ πέντε ἀδελφές της.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Φωτοῦς, Φωτίδος, Παρασκευῆς, Κυριακῆς καί ᾿Ανατολῆς, ἀδελφῶν τῆς ἁγίας Φωτεινῆς.
Οἱ ῞Αγιες Μάρτυρες Φωτώ, Παρασκευή, Κυριακή καί ᾿Ανατολή ἐτελειώθησαν διά ξίφους καί ῾Αγία Φῶτις ἐτέθηκε σέ δύο δένδρα, τά ὁποῖα ἀπολυθέντα τήν διέσχισαν στά δύο.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων ᾿Ιωσῆ καί Βίκτωρος, υἱῶν τῆς ἁγίας Φωτεινῆς.
Οἱ ῞Αγιοι Μάρτυρες ᾿Ιωσῆς καί Βίκτωρ, ὁ ὁποῖος ἀποκαλεῖται καί Φωτεινός, ἀποκεφαλίσθηκαν.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Σεβαστιανοῦ τοῦ δουκός.
῾Ο ῞Αγιος Μάρτυς Σεβαστιανός ἦταν γεμόνας τῆς πόλεως τῆς Καρθαγένης. ᾿Ασπάσθηκε τή χριστιανική πίστη ἀπό τόν εὐαγγελικό λόγο τοῦ υἱοῦ τῆς ῾Αγίας Φωτεινῆς Βίκτωρος ἤ Φωτεινοῦ καί ἐμαρτύρησε ἐπί αὐτοκράτορος Νέρωνος (54-68 μ.Χ.).
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Θεοκλήτου τοῦ φαρμακοῦ.
῾Η μνήμη τοῦ ῾Αγίου Μάρτυρος Θεοκλήτου ἀναφέρεται μόνο στόν Παρισινό Κώδικα 1578. ῎Ισως νά πρόκειται περί τοῦ μάγου, πού ἐπέδωσε στήν ῾Αγία Φωτεινή τή Σαμαρείτιδα τό δηλητήριο καί ἀφοῦ ἐπίστεψε στόν Χριστό ἀποκεφαλίσθηκε.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Βίκτωρος τοῦ στρατηλάτου καί Χριστοδούλου.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Νικολάου τοῦ Κατοπινοῦ.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῆς εἰς πρεσβύτερον χειροτονίας τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν ᾿Ιωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Σεβαστιανοῦ, τοῦ ἐκ Ρωσίας.
῾Ο ῞Οσιος Σεβαστιανός τοῦ Ποσεσόνε ἐγεννήθηκε καί ἔζησε στή Ρωσία κατά τά τέλη τοῦ 15ου καί τίς ἀρχές τοῦ 16ου αἰώνα μ.Χ. ᾿Εκάρη μοναχός σέ ἕνα μοναστήρι στήν περιοχή τοῦ Σοχότ, κοντά στήν πόλη Ρομάνοβο, καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη. ῾Η μνήμη του τιμᾶται καί στίς 18 Δεκεμβρίου.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος ᾿Ιωάννου τοῦ Κάλφα.
῾Ο ῞Αγιος Νεομάρτυς ᾿Ιωάννης ἐγεννήθηκε καί ἀνατράφηκε στό Γαλατᾶ τῆς Κωνσταντινουπόλεως. ᾿Εργαζόμενος ὡς λεπτουργός κάλφας στό παλάτι τοῦ σουλτάνου, προσέφερε τίς ὑπηρεσίες του καί σέ ἄλλους ἐπιφανεῖς Τούρκους. ῞Ενας ἀπό τούς μαθητές πού εἶχε προσλάβει, ἀνηψιός ἑνός ἀγᾶ ἀπό τήν ᾿Ανατολή, τόν διέβαλε, ὅτι σέ συζήτηση πού εἶχε μαζί του, ὁ ᾿Ιωάννης κατηγόρησε τή μουσουλμανική θρησκεία καί ἐξῆρε τήν πίστη τῶν Χριστιανῶν. ῎Ετσι ὁ Μάρτυρας συνελήφθη καί ὁδηγήθηκε στόν κριτή κατηγορούμενος γιά ἐξύβριση τῆς ἰσλαμικῆς θρησκείας.
῾Ο ῞Αγιος ἐμαστιγώθηκε ἀνηλεῶς καί ἐρρίφθηκε στή φυλακή. Παρά τίς ἐπίμονες προσπάθειες τῶν Τούρκων ὁ ᾿Ιωάννης ὁμολογοῦσε μέ πνευματική ἀνδρεία καί σταθερότητα τόν Χριστό. Κατά διαταγή τοῦ βεζίρη ὁδηγήθηκε στόν ἔπαρχο, ὁ ὁποῖος τόν ὁδήγησε στό Δημοπρατήριο, ὅπου καί ἀποκεφαλίσθηκε τό ἔτος 1575, μέρα Κυριακή.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου, ἐν Κιέβῳ τῆς Ρωσίας.
῾Η θαυματουργή εἰκόνα τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Μεζ-χέτσκ βρέθηκε στό Κίεβο τό ἔτος 1492.
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός,
ἐλέησον μᾶς. ᾿Αμήν.
|
