27 Ιανουαρίου
†᾿Ανακομιδή τοῦ λειψάνου τοῦ ἐν ῾Αγίοις πατρός ἠμῶν ᾿Ιωάννου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Χρυσοστόμου.
῾Ο ἱερός ᾿Ιωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐπειδή δέν ἔκανε διακρίσεις ἀνάμεσα στά πρόσωπα στήν ἀπόδοση τοῦ δικαίου καί ἔλεγχε καί τήν ἴδια τήν βασίλισσα Εὐδοξία γιά τίς παρανομίες καί ἀδικίες της, ἐξορίσθηκε δύο φορές, ἀλλά καί πάλι ἀνακλήθηκε ἀπό τήν ἐξορία. ᾿Εξορίσθηκε ὅμως καί πάλι γιά τρίτη φορά.
῾Η ἔκπτωση τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου ἀπό τόν πατριαρχικό θρόνο προεκάλεσε σχίσμα μέσα στήν ᾿Εκκλησία. ᾿Οπαδοί του, πού καλοῦνταν καί «᾿Ιωαννίτες», δέν ἀνεγνώριζαν τό διάδοχό του, παρά τίς ἐπίμονες συστάσεις νά ὑπακούσουν στούς νέους ἐκκλησιαστικούς ἄρχοντες καί νά διαφυλάξουν τήν ἑνότητα τῆς ᾿Εκκλησίας.
῾Ο ῞Αγιος ᾿Ιωάννης ὁ Χρυσόστομος ὁδηγήθηκε στήν Κουκουσό καί ἀπό ἐκεῖ στήν ᾿Αραβισσό καί ἔπειτα, στίς 10 ᾿Ιουνίου τοῦ ἔτους 404 μ.Χ., στήν Πιτιούντα τοῦ Πόντου. ῾Η πορεία του μέχρι ἐκεῖ ἦταν ὄχι μόνο περιπετειώδης, ἀλλά κυριολεκτικά μαρτυρική, γεμάτη ἀπό κακουχίες καί δεινοπαθήματα.
᾿Εκεῖ, λοιπόν, στήν Πιτιούντα ὁ ἔνσαρκος ῎Αγγελος ἐκλήθηκε ἀπό τῶν πάντων Δεσπότη στίς αἰώνιες σκηνές, τό ἔτος 407 μ.Χ., ἐνῶ τό ἅγιο σκήνωμά του ἐνταφιάσθηκε στά Κόμανα τοῦ Πόντου μαζί μέ τά ἅγια λείψανα τῶν ἁγίων μαρτύρων Βασιλίσκου καί Λουκιανοῦ, καθώς εἶχε ἀποκαλυφθεῖ σ᾿ αὐτόν ἀπό αὐτούς τούς ἴδιους διά νυκτερινῆς ὀπτασίας, ὅταν ἀκόμη ζοῦσε.
Τό σχίσμα τῶν «᾿Ιωαννιτῶν» ἀποκαταστάθηκε μέ τήν ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ ῾Αγίου στήν Κωνσταντινούπολη, τό ἔτος 438 μ.Χ., ἐπί Πατριάρχου Πρόκλου. ῾Η μεταφορά τῶν ἱερῶν λειψάνων ἀπό τά Κόμανα συνοδεύθηκε μέ μία ἐπιστολή - διαταγή τοῦ αὐτοκράτορος Θεοδοσίου Βύ, υἱοῦ τοῦ ᾿Αρκαδίου καί τῆς Εὐδοξίας, ὁποία ἔγραφε·
«᾿Επιστολή Βασιλέως Θεοδοσίου πρός τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη, Διδάσκαλο καί Πνευματικό Πατέρα ᾿Ιωάννη τόν Χρυσόστομο.
᾿Επειδή, Πάτερ τίμιε, θεωρήσαμε τό σῶμα σου νεκρό, ὅπως συμβαίνει μέ τά ἄλλα, θελήσαμε ἁπλῶς νά τό πάρουμε καί νά τό μεταφέρουμε πρός ἐμᾶς. Γι᾿ αὐτό καί δικαίως ἀστοχήσαμε στόν πόθο μας.
᾿Αλλά σύ τουλάχιστον, Πάτερ τιμιότατε, πού ἐδίδαξες σέ ὅλους τή μετάνοια, συγχώρησέ μας πού σέ παρακαλοῦμε καί σάν παιδιά πού ἀγαπᾶμε τούς πατέρες μας ἐπίδοσέ μας τόν ἑαυτό σου καί εὔφρανε μέ τήν παρουσία σου αὐτούς πού σέ ποθοῦν».
Αὐτή τήν ἐπιστολή τοῦ αὐτοκράτορα τήν πῆγαν στόν ῞Αγιο καί τήν τοποθέτησαν ἐπάνω στή λάρνακά του. Τότε ὁ ῞Αγιος ἔδωσε τόν ἑαυτό του στούς ἀπεσταλμένους τοῦ αὐτοκράτορα, καί ἔτσι αὐτοί μετέφεραν τή λάρνακα πού περιεῖχε τό ἅγιο λείψανο στήν Κωνσταντινούπολη, χωρίς νά κοπιάσουν καθόλου. ῾Η ὑποδοχή τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ ῾Αγίου ὑπῆρξε παλλαϊκή. Σύσσωμος λαός, κλῆρος καί μοναχοί, μέ ἐπικεφαλῆς τόν αὐτοκράτορα, τούς αὐλικούς, τή σύγκλητο καί ὅλους τούς ἄρχοντες, ὑποδέχθηκαν καί προσκύνησαν μέ σεβασμό τά λείψανά του. Μέ πολλή εὐλάβεια μετέφεραν ἀρχικά τή λάρνακα στό ναό τοῦ ᾿Αποστόλου Θωμᾶ, στά ᾿Αμαντίου, ἔπειτα δέ στό ναό τῆς ῾Αγίας Εἰρήνης. ᾿Εκεῖ ἔβαλαν τό ἅγιο λείψανο πάνω στό σύνθρονο καί ἅπαντες ἐβόησαν· «᾿Απόλαβε τό θρόνο σου, ῞Αγιε». Στή συνέχεια λάρνακα τοποθετήθηκε σέ αὐτοκρατορική ἅμαξα καί μεταφέρθηκε στόν περιώνυμο ναό τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων. ᾿Εκεῖ ἔβαλαν τό ἅγιο λείψανο ἐπάνω στήν ἱερή καθέδρα καί ἔγινε τό θαῦμα· ὁ ῞Αγιος ἐπεφώνησε πρός τό λαό τό «Εἰρήνη πᾶσι». ῎Επειτα τό ἐναπέθεσαν μέσα στό ῞Αγιο Βῆμα, κάτω ἀπό τήν ῾Αγία Τράπεζα.
῾Η Σύναξη τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ἐτελεῖτο στόν πάνσεπτο ναό τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων. ῾Ιερά λείψανα τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ἀφιέρωσε διά χρυσοβούλλου στή μονή Μεγίστης Λαύρας τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους ὁ αὐτοκράτορας ᾿Ιωάννης Τσιμισκῆς (969-976 μ.Χ.) καί τεμάχιο τῆς ἀριστερᾶς χειρός ὁ ᾿Ανδρόνικος ὁ Παλαιολόγος (1282-1328), διά χρυσοβούλλου, τόν ᾿Ιούλιο τοῦ ἔτους 1284, στή μονή Φιλοθέου τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους. ᾿Επίσης, τμήματα τοῦ ἱεροῦ λειψάνου φυλάσσονται στίς μονές Βατοπαιδίου, ᾿Ιβήρων, ῾Αγίου Διονυσίου καί Δοχειαρίου.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας Μαρκιανῆς τῆς βασιλίσσης.
῾Η ῾Αγία Μαρκιανή ἦταν σύζυγος τοῦ ᾿Ιουστίνου Αύ τοῦ Γέροντος (518-527 μ.Χ.). Διακρινόταν γιά τήν εὐσέβεια, τό ἀσκητικό τοῦ βίου της καί τή φιλανθρωπία της. ᾿Εκοιμήθηκε ὁσίως μέ εἰρήνη καί ἐνταφιάσθηκε στό ναό τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων Κωνσταντινουπόλεως.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Κλαυδίνου.
῾Ο ῞Αγιος Κλαυδίνος ἦταν μοναχός καί ἐκοιμήθηκε ὁσίως μέ εἰρήνη.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Πέτρου τοῦ Αἰγυπτίου.
῾Ο ῞Αγιος Πέτρος ἦταν μοναχός καί μαθητής τοῦ ᾿Αββᾶ Λώτ καί ἐκοιμήθηκε ὁσίως μέ εἰρήνη.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Δημητριανοῦ, ἐπισκόπου Ταμασσοῦ τῆς Κύπρου, τοῦ Θαυματουργοῦ.
 ῾Ο ῞Αγιος Δημητριανός ἐγεννήθηκε στήν Ταμασσό. ᾿Εγνώρισε τόν Χριστό ἀπό τή βρεφική λικία καί Τόν ἀγάπησε μέ ὅλη του τήν ψυχή. ῎Εγινε ᾿Επίσκοπος Ταμασσοῦ καί στό πρόσωπό του οἱ πιστοί βρῆκαν τόν πνευματικό πατέρα καί καθοδηγητή, τόν προστάτη τῶν ὀρφανῶν καί τῶν πτωχῶν, οἱ ἀσθενεῖς τό στοργικό ἀδελφό, οἱ θλιβόμενοι τήν παραμυθία. ῾Ο Θεός τόν ἀξίωσε τοῦ χαρίσματος τῆς θαυματουργίας. ῾Ο ῞Αγιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη καί τιμᾶται ἰδιαίτερα στήν Πέρα ᾿Ορεινή τῆς Κύπρου.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ῎Ασκιοτ τοῦ βασιλέως.
῾Ο ῞Αγιος ῎Ασκιοτ ἐγεννήθηκε καί ἐβασίλευσε στή Γεωργία τόν 9ο αἰώνα μ.Χ. ῾Ο εὐσεβής γεμόνας ἀνήγειρε πολλούς ναούς καί ἀρκετές μονές. ᾿Εφονεύθη ὑπό τῶν ᾿Αράβων μέσα στό ναό τοῦ κάστρου τοῦ ᾿Αρτανούγκι τῆς Γεωργίας, τόν ὁποῖο εἶχε κτίσει. Στά Γεωργιανά Συναξάρια ἀναφέρεται καί ὡς Κουροπαλάτης.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Τίτου, τοῦ ἐκ Κιέβου.
῾Ο ῞Οσιος Τίτος ἐγεννήθηκε στή Ρωσία. ῏Ηταν στρατιώτης ἀλλά ἀπό ἀγάπη στόν Θεό ἐγκατέλειψε τόν κόσμο καί ἔγινε μοναχός στή Μεγάλη Λαύρα τῶν σπηλαίων τοῦ Κιέβου. ῾Ο ῞Οσιος Τίτος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη περί τόν 11ο αἰώνα μ.Χ.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Δημητρίου.
῾Ο ῞Αγιος Νεομάρτυς Δημήτριος, πού διακρινόταν γιά τό κάλλος τοῦ προσώπου του καί τό ἦθος τῆς καρδίας του, ἐργαζόταν στό Γαλατᾶ Κωνσταντινουπόλεως σέ κάποιο οἰνοπωλεῖο πού ἀνῆκε στόν Χριστιανό Χατζῆ Παναγιώτη. Κάποιοι ἀπό τούς θαμῶνες τοῦ οἰνοπωλείου, Μωαμεθανοί ἀπό τόν Πόντο, προσπάθησαν νά προσηλυτίσουν τόν Δημήτριο. Μιά μέρα πού αὐτοί ἐμέθυσαν, ἐκδιώχθηκαν ἀπό τό οἰνοπωλεῖο ἀπό τόν ἰδιοκτήτη καί τόν Δημήτριο. ῾Η βίαιη αὐτή ἐκδίωξη ἐξόργησε τούς Μωαμεθανούς πού ἀπεφάσισαν νά ἐκδικηθοῦν τόν Δημήτριο. Τόν κατήγγειλαν ψευδῶς ὡς δράστη τοῦ τραυματισμοῦ τοῦ Μωαμεθανοῦ συντρόφου τους τήν μέρα πού ἐμέθυσαν. Προσαχθείς ὁ Δημήτριος ἐνώπιον τοῦ βεζύρη δέν κατάφερε νά ἀποδείξει τήν ἀθωότητά του. ῎Ετσι ἐτέθηκε σέ αὐτόν τό δίλημμα τῆς τουρκικῆς μισαλλοδοξίας, δηλαδή νά διαλέξει μεταξύ ἐξισλαμισμοῦ καί θανάτου. ῾Ο Μάρτυς δέν ἀρνήθηκε τόν Χριστό παρά τούς ἐκφοβισμούς, τίς ὑποσχέσεις καί τούς δελεασμούς. ᾿Εμαρτύρησε στήν Κωνσταντινούπολη τό 1784 καί ἐτελειώθη διά ξίφους.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Πέτρου Ζβέρεφ.
῾Ο ῞Αγιος ῾Ιερομάρτυς Πέτρος ἐμαρτύρησε τό ἔτος 1929234.
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός,
ἐλέησον μᾶς. ᾿Αμήν.
|
