9 Ιανουαρίου
Μνήμη τοῦ ἁγίου προφήτου Μαλαχίου.
 ῾Ο προφήτης Μαλαχίας καταγόταν ἀπό τή φυλή Λευΐ καί ἐγεννήθηκε στό Σοφερό μετά τήν ἐπιστροφή τῶν ᾿Ιουδαίων ἀπό τή βαβυλώνια αἰχμαλωσία. ῎Εζησε περί τόν 5ο π.Χ. αἰώνα, κατά τούς χρόνους τοῦ Νεεμία, καί ἐργάσθηκε στήν ῾Ιερουσαλήμ μετά τόν Προφήτη ᾿Αγγαῖο καί τόν Ζαχαρία. Αὐτό συνάγεται ἀπό τό γεγονός ὅτι ἀνοικοδόμηση τοῦ ναοῦ εἶχε πλέον ἀποπερατωθεῖ καί εἶχαν ἀρχίσει οἱ προσφερόμενες θυσίες.
῎Οντας ἀκόμη νέος, κατέκτησε τήν ἀρετή καί διακρινόταν γιά τή θεοσεβή συμπεριφορά καί διαγωγή του. Γιά τό λόγο αὐτό ἔλαβε καί τήν προσωνυμία Μαλαχίας, πού στήν ἑλληνική γλώσσα μεταφράζεται «ὁ ἄγγελός μου». Κατά παλαιά γνώμη (Ταλμούδ) τό ὄνομα Μαλαχίας εἶναι ψευδώνυμο τοῦ ῎Εσδρα ἤ τοῦ Νεεμία ἤ τοῦ Μαρδοχαίου. Χρονολογικά ὑπῆρξε ὁ τελευταῖος ἀπό τούς Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.
Στό προφητικό του βιβλίο, ὁ Μαλαχίας, ὁμιλεῖ περί τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τό λαό Του, μέμφεται τήν ἀσεβή διαγωγή τοῦ ἱερατείου, ὁμιλεῖ περί τῆς μελλούσης κρίσεως καί προαναγγέλει τήν πρό τῆς μέρας τοῦ Κυρίου προπαρασκευαστική ἐμφάνιση τοῦ ᾿Ιωάννου τοῦ Προδρόμου.
᾿Αλλά καί ὅσα «ἐν προφητείᾳ» ἔλεγε ὁ Προφήτης Μαλαχίας ἐπιβεβαιώνονταν ἀμέσως ἀπό ἕναν ἄγγελο, ὁ ὁποῖος τοῦ τά ἐπανελάμβανε. Τή φωνή δέ τοῦ ἀγγέλου τήν ἄκουγαν καί οἱ ἀνάξιοι, ἐνῶ οἱ ἄξιοι ἔβλεπαν καί τή μορφή του.
᾿Εκοιμήθηκε μέ εἰρήνη καί τό τίμιο λείψανό του ἐνταφιάσθηκε στόν ἀγρό τῶν προγόνων του.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Γορδίου.
῾Ο Μάρτυς Γόρδιος καταγόταν ἀπό τήν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας καί ἔζησε στήν ἐποχή τοῦ βασιλέως Λικινίου (307-323 μ.Χ.). ῏Ηταν ἀξιωματοῦχος τῆς αὐτοκρατορικῆς αὐλῆς.
῾Ο Γόρδιος, ἐπειδή δέν ἀνεχόταν νά ἀκούει τίς δυσσεβεῖς διδασκαλίες καί τίς ὕβρεις κατά τοῦ Κυρίου, ἔφυγε καί πῆγε στά ὄρη καί ἐκατοικοῦσε μαζί μέ τά θηρία. ᾿Εκεῖ στόν ἔρημο τόπο ἀναθερμάνθηκε ὁ πόθος του γιά τόν Χριστό καί πῆρε θάρρος νά κτυπήσει τήν πλάνη τῆς εἰδωλολατρίας. ῎Ετσι κατέβηκε ἀπό τήν ἔρημο στήν πόλη καί ζητοῦσε νά συναντήσει τόν προστάτη τῆς πλάνης. Εἰσῆλθε λοιπόν στό θέατρο καί μέ ὅλη τή δύναμη τῆς φωνῆς του εἶπε λόγους ὑμνητικούς γιά τόν Χριστό. Μέ τήν ρωϊκή αὐτή μαρτυρία του ὁ Γόρδιος ἔστρεψε τήν προσοχή τοῦ πλήθους πρός τόν ἑαυτό του. ῾Η παρρησία του ὅμως αὐτή ἐξέπληξε καί ἐξόργισε τόν εἰδωλολάτρη ἄρχοντα· γι᾿ αὐτό καί διέταξε νά τόν θανατώσουν.
῾Ο ῞Αγιος Γόρδιος ἐδέχθηκε χαρούμενος τόν διά ξίφους μαρτυρικό θάνατο καί εἰσῆλθε στή χαρά τοῦ Κυρίου του24.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Πέτρου τοῦ Σημειοφόρου, τοῦ ἐν τῷ ἁγίῳ Ζαχαρίῳ τῆς ᾿Ατρώας.
῾Ο ῞Αγιος Πέτρος ἀκολούθησε τή μοναχική πολιτεία καί ἔζησε βίο ἀσκητικό. Δέν ὑπάρχει σχετικό ὑπόμνημα στά Μηναῖα γιά τόν ῞Αγιο. ῾Ο ῞Αγιος Νικόδημος ὁ ῾Αγιορείτης εἰκάζει, ὅτι πρόκειται περί τοῦ ῾Αγίου Πέτρου, ᾿Επισκόπου ῎Αργους, ἀλλά αὐτό θεωρεῖται ἀπίθανο, διότι ἐκεῖνος δέν μαρτυρεῖται στίς πηγές ὅτι ἐμόνασε στήν ᾿Ατρώα.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Πέτρου.
῾Ο ῞Αγιος Μάρτυς Πέτρος ἐμαρτύρησε τό 311 μ.Χ. στήν Αὐλώνα τῆς Σαμάρειας, στήν περιοχή τῆς Παλαιστίνης.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν ᾿Ακακίου τοῦ Θαυματουργοῦ.
῾Ο ῞Οσιος ᾿Ακάκιος ἦταν μοναχός καί συνέστησε στό ὄρος τοῦ Λάτρου τή μεγίστη Λαύρα τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Μυρσινῶνος. ῾Η περιοχή τοῦ ὄρους Λάτρου ὀνομαζόταν πρῶτα Λάτμος καί ἦταν κοντά στή Μίλητο τῆς Μικρᾶς ᾿Ασίας. ᾿Επειδή ὅμως ἐκεῖ ἐμόναζε πλῆθος μοναχῶν μετονομάσθηκε σέ Λάτρος. Οἱ πυκνοί μοναχικοί συνοικισμοί πού ὑπῆρχαν ἐκεῖ, πρίν τήν ἐποχή τοῦ αὐτοκράτορος Λέοντος τοῦ Σοφοῦ (886-912 μ.Χ.), ἔδωσαν, κατά τήν περίοδο τῆς βασιλείας τοῦ Κωνσταντίνου τοῦ Πορφυρογέννητου (913-959 μ.Χ.), στό Λάτρος τήν ὀνομασία «τό κατ ῎Εφεσον ῞Αγιον ῎Ορος».
῾Ο ῞Οσιος ᾿Ακάκιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων (μητρός καί δύο τέκνων αὐτῆς).
Εἶναι ἄγνωστο ποῦ καί πότε οἱ Μάρτυρες ἐμαρτύρησαν καί ὑπέστησαν τόν διά πυρᾶς θάνατο.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Μελίτωνος, τοῦ ἐκ Βηρυττοῦ.
῾Ο ῞Οσιος Μελίτων ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 537 μ.Χ.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας μητρός ἠμῶν Γενεβιέβης ἐκ Παρισίων.
῾Η ῾Αγία Γενεβιέβη ἐγεννήθηκε, κατά τήν παράδοση, περί τό 419 μ.Χ. στήν πόλη Ναντέρν, πού βρίσκεται κοντά στό Παρίσι. ᾿Από μικρή λικία, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἔνιωσε στήν καρδιά της τή μοναχική κλήση. Στήν καλλιέργεια αὐτοῦ τοῦ ἐσωτερικοῦ πόθου συνετέλεσε καί ὁ πνευματικός της σύνδεσμος μέ τόν ῞Αγιο Γερμανό τῆς ῾Ωξέρρης (378-448 μ.Χ.).
Μετά τήν κοίμηση τῶν γονέων της ἐκάρη μοναχή ἀπό τόν ᾿Επίσκοπο τῆς πόλεως τῶν Παρισίων καί ἔφθασε σέ πνευματικά ὕψη ἀσκήσεως καί τελειότητος.
῾Η ῾Οσία Γενεβιέβη ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη σέ λικία 83 ἐτῶν. ῾Ο ναός τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων τῶν Παρισίων, στόν ὁποῖο ἀποτέθηκε τό ἱερό λείψανό της, ἔλαβε τό ὄνομά της. Εἶναι πολιοῦχος τῶν Παρισίων.
Τῇ αὐτῇ μέρα, μνήμη τῆς ὁσίας μητρός ἠμῶν Θωμαΐδος τῆς ἐκ Λέσβου.
῾Η ῾Αγία Θωμαΐς καταγόταν ἀπό τή νῆσο τῆς Λέσβου καί ἐγεννήθηκε περί τό 910-913 μ.Χ. ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς καί εὔπορους, τόν Μιχαήλ καί τήν Καλή. ῏Ησαν ἄτεκνοι, ἀλλά μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς πρεσβεῖες τῆς Παναγίας, ἔφεραν στόν κόσμο τήν ῾Αγία. ῾Η ῾Αγία, μετά ἀπό πιέσεις καί τή σφοδρή ἐπιθυμία τῶν γονέων της, νυμφεύθηκε κάποιον πού ὀνομαζόταν Στέφανος. ᾿Ενῶ ὅμως αὐτή ἦταν πολύ εὐσεβής καί ἐνάρετη, ὑπέφερε ἀπό τή βάρβαρη συμπεριφορά τοῦ συζύγου της, πού τήν ἐκτυποῦσε ἀνηλεῶς καθημερινά. ῾Η ῾Αγία ἀντιμετώπιζε αὐτό τόν πειρασμό μέ προσευχή, ὑπομονή καί ἐλεημοσύνη. ῾Ο Θεός τήν ἀξίωσε τοῦ χαρίσματος τῆς θαυματουργίας.
῾Η ῾Αγία Θωμαΐς ἐκοιμήθηκε ὁσίως μέ εἰρήνη σέ λικία 38 ἐτῶν καί ἐνταφιάσθηκε στή γυναικεία μονή τήν καλουμένη «τά Μικρά Ρωμαίου» ἤ «τά Ρωμαίου», ὁποία ἔκειτο μεταξύ τῆς πύλης τῆς Σηλυβρίας καί τῆς πύλης τοῦ Πολυανδρίου ἐπί τοῦ ἑβδόμου λόφου τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Σαράντα μέρες μετά τήν ταφή της, τό ἱερό λείψανο αὐτῆς ἀνακομίσθηκε καί ἀποτέθηκε σέ πολυτελή λάρνακα ἐντός τοῦ ναοῦ τῆς μονῆς. Αὐτό ἦταν ἀκέραιο καί στά τίμια χέρια της διακρίνονταν οἱ αἰκισμοί τοῦ συζύγου της. ᾿Αρχικά μνήμη της ἑορταζόταν τήν 1η ᾿Ιανουαρίου, ἀλλά ἀπό τόν 10ο αἰώνα μ.Χ. ὁ ἑορτασμός τῆς μνήμης αὐτῆς μετατέθηκε στίς 3 ᾿Ιανουαρίου, διότι μέρα τῆς κοιμήσεως αὐτῆς, πού συνέπιπτε μέ τήν ἑορτή τῆς Περιτομῆς τοῦ Κυρίου καί τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, δέν ἦταν πρόσφορη γιά τόν πανηγυρισμό αὐτῆς. Τό τίμιο σκήνωμά της ἀπολέσθηκε πιθανόν κατά τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Φράγκους (1204)26.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Παντελεήμονος.
῾Ο ῞Οσιος Παντελεήμων ἵδρυσε τή μονή Κόστυτσεβ τῆς Ρωσίας, ὅπου ἀσκήτεψε θεοφιλῶς, καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 1884.
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός,
ἐλέησον μᾶς. ᾿Αμήν.
|
