28 Ιουνίου
† Μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων τῶν ἁγίων καί θαυματουργῶν ᾿Αναργύρων Κύρου καί ᾿Ιωάννου· καί τῆς ἁγίας μάρτυρος ᾿Αθανασίας καί τῶν τριῶν αὐτῆς θυγατέρων καί παρθένων Θεοδότης, Θεοκτίστης καί Εὐδοξίας.
Οἱ ῞Αγιοι Μάρτυρες Κύρος καί ᾿Ιωάννης, ᾿Αθανασία, Θεοδότη, Θεοκτίστη καί Εὐδοξία († 31 ᾿Ιανουαρίου) ἄθλησαν κατά τήν ἐποχή τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284-305 μ.Χ.). Σήμερα ἑορτάζεται εὕρεση τῶν ἱερῶν λειψάνων αὐτῶν. ῾Η Σύναξή τους ἐτελεῖτο «ἐν τοῖς Φωρακίου καί ἐν ταῖς ᾿Αρκαδιαναῖς»335.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Πλουτάρχου, Σερένου, ῾Ηρακλειδίου, ῞Ηρωνος, ῾Ηραΐδος, Ποταμιαίνης καί Μαρκέλλας.
Οἱ ῞Αγιοι αὐτοί Μάρτυρες ἐμαρτύρησαν στήν ᾿Αλεξάνδρεια, τό 203 μ.Χ., κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Σεπτιμίου Σεβήρου (193-211 μ.Χ.). ῾Η ῾Αγία Ποταμιαίνη ἦταν θυγατέρα τῆς ῾Αγίας Μαρκέλλας.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Δονάγου, ἐπισκόπου Λιβύης.
῾Ο ῞Αγιος ῾Ιερομάρτυς Δόναγος ἐτελειώθηκε διά πυρός.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Μακεδονίου.
῾Ο ῞Αγιος Μάρτυς Μακεδόνιος ἐμαρτύρησε, ἀφοῦ τοῦ ἀπέκοψαν τούς δακτύλους τῶν χειρῶν καί τῶν ποδῶν.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων δύο παίδων, μαρτύρων.
᾿Ετελειώθησαν, ἀφοῦ ἐσταυρώθησαν.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων τριῶν μαρτύρων, τῶν ἐκ Γαλατίας.
᾿Εμαρτύρησαν διά ξίφους.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων 70 μαρτύρων, τῶν ἐν Σκυθοπόλει.
Οἱ 70 αὐτοί ῞Αγιοι Μάρτυρες ἐτελειώθησαν διά ξίφους.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Παππίου.
῾Ο ῞Αγιος Μάρτυς Παππίας ἐμαρτύρησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284-305 μ.Χ.). μεταξύ τῶν ἐτῶν 303 καί 305 μ.Χ. ᾿Επειδή ὁμολόγησε τόν Σωτήρα Χριστό καί δέν ἀρνήθηκε τήν πίστη του, ἐφυλακίσθηκε καί ἐβασανίσθηκε γιά πολλές μέρες. ᾿Επειδή ὅμως παρέμενε ἀκλόνητος στήν πατρώα εὐσεβεια, ἀποκεφαλίσθηκε.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός μῶν Μάγνου, τοῦ προσευχομένου.
῾Ο ῞Οσιος Μάγνος ἐτελειώθηκε μέ εἰρήνη, ἐνῶ προσευχόταν.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός μῶν Μωυσέως, τοῦ ἀναχωρητοῦ.
῾Ο ῞Οσιος Μωυσῆς ὁ ᾿Αναχωρητής, ἀφοῦ ἀσκήτεψε θεοφιλῶς, ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός μῶν Οὐλκιανοῦ.
῾Ο ῞Οσιος Οὐλκιανός ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός μῶν Παύλου, τοῦ ἰατροῦ.
῾Ο ῞Οσιος Παῦλος ὁ ἰατρός ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
† Τῇ αὐτῇ μέρα, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός μῶν Σεργίου, μαγίστρου, τοῦ συστησαμένου τήν μονήν τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου, τήν ἐν τῷ κόλπῳ τῆς Νικομηδείας, καί λεγομένην τοῦ Νικητιάτου.
 ῾Ο ῞Οσιος Σέργιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη Νικήτια τῆς ᾿Αμάστριδος τοῦ Εὐξείνου Πόντου. ῾Η οἰκογένειά του ἦταν διακεκριμένη, συγγενής τῆς αὐτοκράτειρας Θεοδώρας, συζύγου τοῦ αὐτοκράτορος Θεοφίλου (829-842 μ.Χ). Μπόρεσε λοιπόν ὁ Σέργιος νά ἐκπαιδευθεῖ καί νά φθάσει σέ μεγάλα πολιτικά καί στρατιωτικά ἀξιώματα. ῎Αν καί ὁ Θεόφιλος ἦταν προστάτης τῶν εἰκονομάχων, ὁ Σέργιος παρέμενε πιστός στήν ὀρθόδοξη διδασκαλία ἀγωνιζόμενος γιά τήν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων. Προστάτεψε μάλιστα πολλούς πιστούς κατά τό διωγμό τους, καί ὅταν ἀπέθανε ὁ αὐτοκράτορας Θεόφιλος, ὁ ῞Οσιος συνετέλεσε μέ τήν ἐπιρροή του νά ἐνισχυθεῖ γνώμη τῆς Θεοδώρας ὑπέρ τῆς ἀναστηλώσεως τῶν εἰκόνων.
῾Ο ῞Οσιος Σέργιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη στήν Κρήτη, ὅπου εἶχε ἀποσταλεῖ ὡς ἀρχηγός τῶν βασιλικῶν πλωτήρων καί ναυκλήρων, καί ἐνταφιάσθηκε στή μονή τοῦ Μαγίστρου. ᾿Αργότερα τά τίμια λείψανά του ἀνεκομίσθηκαν καί ἐδόθησαν στή μονή τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου, πού ὁ ἴδιος εἶχε ἀνεγείρει στόν κόλπο τῆς Νικομήδειας, καί ὁποία λεγόταν «τοῦ Νικητιάτου», ἐπειδή ὁ κτίτορας αὐτῆς καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη Νικήτια. ῾Ο ῞Οσιος Σέργιος ἑορτάζεται ἰδιαίτερα στήν Κρήτη.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων μῶν Σεργίου, ἱδρυτοῦ τῆς μονῆς τοῦ Βάλαμο, καί Γερμανοῦ.
Οἱ ῞Οσιοι Σέργιος καί Γερμανός ἐγκατεστάθησαν στό νησί Βάλαμο τῆς Φιλανδίας τό 1329, ὅπου καί ἵδρυσαν μονή. ᾿Εκεῖ διέδωσαν τό φῶς τῆς ᾿Ορθοδοξίας καί τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου στή γῆ τῆς Καρελίας παρά τίς προσπάθειες τῶν Σουηδῶν νά στερεώσουν τό ρωμαιοκαθολικισμό. Οἱ ῞Οσιοι ἐκοιμήθησαν μέ εἰρήνη, τό 1353.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου, τῆς ἐπονομαζομένης Τριχερούσης.
 ῾Η ἱερή εἰκόνα, μία ἀπό τίς ἀποδιδόμενες κατά τήν παράδοση στόν Εὐαγγελιστή Λουκᾶ, ἀνήκει στόν εἰκονογραφικό τύπο τῆς ῾Οδηγήτριας. ῾Η Παναγία κρατάει ὅμως τόν Χριστό στό δεξιό της χέρι. Εἶναι ἑπομένως μιά Δεξιοκρατοῦσα, τῆς ὁποίας τό πρωτότυπο εὑρισκόταν στόν προσκυνηματικό ναό τῶν ᾿Αβραμιτῶν στήν Κωνσταντινούπολη, μέ τό ὄνομα ᾿Αχειροποίητη.
῾Η πολύτιμη εἰκόνα φυλάσσεται στήν ἱερά μονή Χιλανδαρίου τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους. Τά ἀντίγραφα αὐτῆς εἶναι ἀμέτρητα, κυρίως στή Σερβία, στά Βαλκάνια καί στή Ρωσία, ὅπου σημειώνουμε κυρίως ἐκείνη τήν ὁποία παρήγγειλε ὁ Πατριάρχης Νίκων, τό 1663, καί ὁποία ἐτοποθετήθηκε στή μονή τῆς ᾿Αναστάσεως, τή λεγόμενη «Νέα ῾Ιερουσαλήμ», κοντά στή Μόσχα.
῾Η εἰκόνα εὑρέθηκε στή Δαμασκό τήν ἐποχή τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ (8ος αἰώνας μ.Χ.) καί στόν ὁποῖο ἔκανε τό θαῦμα νά τοῦ ἀποκαταστήσει τό κομμένο του χέρι. ῾Ο ῞Αγιος τή μετέφερε κατόπιν μαζί του στή Λαύρα τοῦ ῾Αγίου Σάββα, κοντά στά ῾Ιεροσόλυμα, ὅπου διῆλθε τό ὑπόλοιπο τοῦ βίου του. Γενόμενος μοναχός, ἔμαθε ἀπό τούς ἄλλους Πατέρες τῆς Λαύρας ὅτι ὁ ῞Οσιος Σάββας († 5 Δεκεμβρίου), πρίν τήν κοίμησή του, ἔδωσε ἐντολή νά στερεώσουν καλά κοντά στόν τάφο του τήν «πατερίτσα», δηλαδή τή ράβδο του. Προεφήτευσε δέ, ὅτι κάποτε θά ἔλθει ὡς προσκυνητής στή Λαύρα ἕνας βασιλόπαιδας συνώνυμός του, Σάββας δηλαδή, καί ὅτι, ὅταν προσκυνήσει τόν τάφο του, θά πέσει κάτω ράβδος του. Στό βασιλόπουλο αὐτό παρήγγειλε ὁ ῞Οσιος Σάββας νά δοθεῖ ὡς εὐλογία ράβδος του μαζί μέ τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Γαλακτοτροφούσης.
῾Ο ῞Αγιος ᾿Ιωάννης ὁ Δαμασκηνός, γνωρίζοντας τά ἀνωτέρω, κατέλιπε καί αὐτός μέ τή σειρά του, πρό τῆς κοιμήσεώς του, παραγγελία, νά λάβει ὁ βασιλόπαιδας αὐτός ὡς εὐλογία καί τήν ἱερή εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Τριχερούσης.
῞Οταν ἐκοιμήθηκε, τό 749 μ.Χ., εἰκόνα παρέμεινε στή Λαύρα μέχρι τό 13ο αἰώνα μ.Χ., ὁπότε ὁ γούμενος, τό 1217, τήν ἐδώρισε στόν ᾿Αρχιεπίσκοπο τῆς Σερβίας Σάββα († 14 ᾿Ιανουαρίου), ὁ ὁποῖος τή μετέφερε στή μονή Χιλανδαρίου τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους.
῾Η εἰκόνα ἑορτάζει, ἐπίσης, στίς 12 καί 18 ᾿Ιουλίου.
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός,
ἐλέησον μᾶς. ᾿Αμήν.
|
