13 Μαρτίου
† ᾿Ανακομιδή τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Νικηφόρου, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ῾Ομολογητοῦ.
 Μετά τήν κατάπαυση τῆς εἰκονομαχίας καί τήν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων ὁ Πατριάρχης Μεθόδιος Αύ (842-846 μ.Χ.) εἰσηγήθηκε στούς βασιλεῖς Μιχαήλ καί Θεοδώρα (842-867 μ.Χ.), ὅτι δέν εἶναι δίκαιο τό ἱερό λείψανο τοῦ ῾Αγίου Νικηφόρου νά εὑρίσκεται μακριά. ῎Ετσι ἀπεστάλησαν ἐκ μέρους τοῦ Πατριάρχου καί τῶν αὐτοκρατόρων οἱ ἁρμόδιοι, οἱ ὁποῖοι ἄνοιξαν τόν τάφο τοῦ ῾Αγίου στή μονή τοῦ ῾Αγίου Θεοδώρου καί βρῆκαν τό ἱερό σκήνωμα αὐτοῦ ἀκέραιο καί ἄθικτο μετά δεκαεννέα ἔτη ἀπό τήν κοίμησή του. Μέ ἱερές ὑμνωδίες καί μεγαλοπρέπεια τό ἔβαλαν σέ βασιλική τριήρη καί τό ἔφεραν στή Βασιλεύουσα. ῞Οταν τό βασιλικό πλοῖο προσέγγισε στόν πορθμό τῆς ᾿Ακροπόλεως, ἐξῆλθαν μέ λαμπάδες ὁ αὐτοκράτορας καί σύγκλητος γιά νά προϋπαντήσουν τό ἱερό λείψανο, τό ὁποῖο συνόδευσαν στήν ῾Αγία Σοφία. ᾿Από ἐκεῖ, τό ἔτος 846 μ.Χ., τό κατέθεσαν στό ναό τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων, ὅπου ἐτελεῖτο Σύναξη αὐτοῦ. (Βλ. † 2 ᾿Ιουνίου).
᾿Εκεῖ ἐκκλησιαζόταν τή Δευτέρα τοῦ Πάσχα ὁ αὐτοκράτορας, ὁ ὁποῖος πρό τοῦ τάφου τοῦ ῾Αγίου Νικηφόρου ἄναβε κεριά καί προσευχόταν.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων ᾿Αλεξάνδρου, Διονυσίου καί Φρόντωνος, τῶν βασιλικῶν.
Τό μαρτύριο τῶν ῾Αγίων Μαρτύρων ᾿Αλεξάνδρου καί Διονυσίου, οἱ ὁποῖοι ἔφεραν τόν τίτλο «βασιλικοί», ἀναφέρεται στό ῾Ιερωνυμικόν Μαρτυρολόγιον. Οἱ ῞Αγιοι ἐμαρτύρησαν στή Θεσσαλονίκη. ῎Ισως ὁ ῞Αγιος ᾿Αλέξανδρος νά ταυτίζεται μέ τόν ῞Αγιο Μάρτυρα ᾿Αλέξανδρο τόν Ρωμαῖο, ὁ ὁποῖος ἑορτάζει στίς 14 Μαρτίου.
Τό μαρτύριο τοῦ ῾Αγίου Φρόντωνος ἀναφέρεται σέ ἕνα ἀπό τά ἀρχαιότερα ἀνατολικά Συναξάρια, τοῦ 4ου αἰῶνος μ.Χ., τό Συριακόν Μαρτυρολόγιον. ᾿Εκεῖ ἀναφέρονται καί ἄλλοι τρεῖς Μάρτυρες. ῾Ο ῞Αγιος Φρόντων πρέπει νά ἐμαρτύρησε ἐπί αὐτοκράτορος Μαξιμιανοῦ (285-305 μ.Χ.).
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Πουπλίου, ἐπισκόπου ᾿Αθηνῶν.
Σύμφωνα μέ τήν ᾿Επιστολή τοῦ ῾Αγίου Διονυσίου, ᾿Επισκόπου Κορίνθου († 29 Νοεμβρίου), ὁ ῞Αγιος ῾Ιερομάρτυς Πούπλιος ἔζησε κατά τό 2ο αἰώνα μ.Χ. καί καταγόταν ἀπό τήν πόλη τῶν ᾿Αθηνῶν. ῎Εγινε ᾿Επίσκοπος μετά τόν ῞Αγιο Νάρκισσο († 31 ᾿Οκτωβρίου) καί ὑπέστη μαρτυρικό θάνατο κατά τό διωγμό τοῦ αὐτοκράτορος Μάρκου Αὐρηλίου (161-180 μ.Χ.).
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων ᾿Αφρικανοῦ, Πουπλίου καί Τερεντίου.
Οἱ ῞Αγιοι Μάρτυρες ᾿Αφρικανός, Πούπλιος καί Τερέντιος συνελήφθησαν, ἐπειδή ἦσαν Χριστιανοί, καί ὁδηγήθηκαν ἐνώπιον τοῦ γεμόνος τῆς χώρας τους. ῞Οταν αὐτός τούς πρόσταξε νά θυσιάσουν στά εἴδωλα, ἐκεῖνοι μέ μιά φωνή ὁμολόγησαν τήν πίστη τους στόν Χριστό καί καθύβρισαν τά εἴδωλα. Τότε ἐκεῖνος ὀργισμένος τούς ὑπέβαλε σέ φρικτά βασανιστήρια καί μάστιγες. Τούς ἔδεσε μέ ἁλυσίδες καί τούς ἔβαλε μέσα σέ κάμινο γιά τρεῖς μέρες. ῞Οταν ὅμως ἄνοιξαν τή σφραγισμένη κάμινο εἶδαν μέ ἔκπληξη ὅτι οἱ ῞Αγιοι ἦσαν σῶοι καί ἀβλαβεῖς. ᾿Από τό θαῦμα αὐτό πολλοί ἐπίστεψαν στόν Χριστό καί ἀποκεφαλίσθηκαν.
῾Ο τυφλός πνευματικά γεμόνας διέταξε νά ρίξουν τούς ῾Αγίους ἐπάνω σέ ἀναμμένα κάρβουνα καί νά τούς κτυποῦν. Τούς ἐξερίζωσε μέ σίδερα τούς ὄνυχες. ᾿Εκεῖνοι καί πάλι, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, ἐθαυματούργησαν. Τά εἴδωλα ἔπεσαν κάτω καί συνετρίβησαν στή γῆ. Διελύθησαν, ὅπως τό κερί ἀπό τή φωτιά. Τότε ὁ γεμόνας, φοβούμενος μήπως καί ἄλλοι ἀπό τούς εἰδωλολάτρες γίνουν Χριστιανοί, ἔδωσε ἐντολή νά ἀποκεφάλισουν τούς ῾Αγίους.
῎Ετσι ἐτελειώθηκε μαρτυρία αὐτῶν καί οἱ ῞Αγιοι ἀπέλαβαν τούς οὐράνιους στεφάνους.
῾Η Σύναξη αὐτῶν ἐτελεῖτο στή μονή τοῦ Παυλοπετρείου, κοντά στό Παντείχιον τῆς Μικρᾶς ᾿Ασίας καί, ὅπως ἀναφέρει ὁ Θεόδωρος ὁ ᾿Αναγνώστης, ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν λειψάνων τῶν ῾Αγίων Μαρτύρων ἔγινε ἐπί Θεοδοσίου Αύ τοῦ Μεγάλου (379-395 μ.Χ.), στίς 21 Σεπτεμβρίου, καί αὐτά ἀπετέθησαν στήν ῾Αγία Εὐφημία τῆς Πέτρας.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος ᾿Αβίβου.
῾Ο ῞Αγιος ῎Αβιβος καταγόταν ἀπό τήν ῾Ερμούπολη τῆς Αἰγύπτου καί ἀφοῦ τόν προσέδεσαν μέ πέτρες τόν ἔριξαν σέ ποταμό.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας μάρτυρος Χριστίνης, τῆς ἐκ Περσίδος.
῾Η ῾Αγία Μάρτυς Χριστίνα καταγόταν ἀπό τήν Περσία καί ἐτελειώθηκε μαστιζόμενη.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας μητρός ἠμῶν Εὐφρασίας.
῾Η ῾Οσία Εὐφρασία ἀσκήτεψε στή Θηβαΐδα καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Μαρίου, ἐπισκόπου Σεβαστείας.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος Θεοκτίστου, τοῦ ἐν τῇ μονῇ τοῦ ῾Αγίου Σάββα ἀσκήσαντος.
῾Ο ῞Οσιος Θεόκτιστος ἔζησε τόν 8ο αἰώνα μ.Χ. καί ἀσκήτεψε στή μονή τοῦ ῾Αγίου Σάββα. ᾿Εκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 797 μ.Χ.
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός,ἐλέησον μᾶς. ᾿Αμήν.
|
