15 Μαρτίου
† Μνήμη τοῦ ἁγίου ἀποστόλου ᾿Αριστοβούλου, ἐπισκόπου Βρεττανίας, ἀδελφοῦ τοῦ ᾿Αποστόλου Βαρνάβα.
 Στό δυτικό ἄκρο τῆς Εὐρώπης, τή Βρεττανία, ἀπό τόν 5ο αἰώνα π.Χ. κατοικοῦσαν Κέλτες. ῾Ο Χριστιανισμός ἐδῶ ἔρχεται γιά πρώτη φορά μέ τόν ῞Αγιο ᾿Αριστόβουλο, ἀδελφό τοῦ ᾿Αποστόλου Βαρνάβα. ῎Ετσι, ᾿Εκκλησία τῆς Βρεττανίας ἔχει μιά μακρά ἱστορία καί παράδοση. Εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι παράδοση αὐτή εἶναι ἰδιαίτερα ἐπηρεασμένη ἀπό τήν ἑορτολογική τάξη τῆς Μικρᾶς ᾿Ασίας καί τήν αὐστηρότητα τοῦ Αἰγυπτιακοῦ καί Παλαιστινιακοῦ μοναχισμοῦ.
῾Ο ῞Αγιος ᾿Αριστόβουλος καταγόταν ἀπό τήν Κύπρο καί ἀναφέρεται ὑπό τοῦ ᾿Αποστόλου τῶν ᾿Εθνῶν Παύλου πρός τούς οἰκείους τοῦ ὁποίου ἀποστέλλει ἀσπασμό. ῏Ηταν ἐκ τῶν ῾Εβδομήκοντα ᾿Αποστόλων καί ἀδελφός τοῦ ᾿Αποστόλου Βαρνάβα. Κατεστάθη ὑπό τοῦ ᾿Αποστόλου Παύλου ᾿Επίσκοπος τῆς Μεγάλης Βρεττανίας, «τῆς νῦν ᾿Εγκλιτέρας, Σκωτίας καί ᾿Ιβερνίας#»92, καί ὑπέστη πολλά παθήματα ἀπό τούς εἰδωλολάτρες. ῾Ο ῞Αγιος ἵδρυσε τήν ἐκεῖ ᾿Εκκλησία, ἐχειροτόνησε ἱερεῖς καί διακόνους, ἀνήγειρε ναούς καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
῾Η ᾿Εκκλησία ἑορτάζει, ἐπίσης, τή μνήμη του στίς 31 ᾿Οκτωβρίου μετά τῶν ᾿Αποστόλων Στάχυος, ᾿Απελλῆ, ᾿Αμπλίου, Οὐρβανοῦ καί Ναρκίσσου.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων ᾿Αγαπίου, ᾿Αλεξάνδρου καί ᾿Αλεξάνδρου, Διονυσίου καί Διονυσίου, Πλησίου, Ρωμύλου ὑποδιακόνου καί Τιμολάου.
῾Ο ῞Αγιος ᾿Αγάπιος καταγόταν ἀπό τή Γάζα τῆς Φοινίκης, οἱ ῞Αγιοι ᾿Αλέξανδροι ἀπό τήν Αἴγυπτο, οἱ ῞Αγιοι Διονύσιοι ἀπό τήν Τρίπολη τῆς Φοινίκης, ὁ ῞Αγιος Πλησίον ἀπό τήν Αἴγυπτο, ὁ ῞Αγιος Ρωμύλος ἀπό τή Διόσπολη καί ὁ ῞Αγιος Τιμόλαος ἀπό τόν Πόντο.
Αὐτοί, ἐνῶ ὑπῆρχε διωγμός, ἀπό πόθο γιά τόν Χριστό, ἀφοῦ ἔδεσαν τά χέρια τους, ἀπό μόνοι τους προσῆλθαν στόν γεμόνα τῆς πόλεως τῶν Καισαρέων πού τότε ἐβασάνιζε τούς Χριστιανούς. Καί ἀφοῦ ἐστάθηκαν ἐνώπιόν του, ὁμολόγησαν τούς ἑαυτούς τους Χριστιανούς. ῾Ο γεμόνας τούς παρακάλεσε καί τούς ἀπείλησε πολλές φορές, γιά νά θυσιάσουν στά εἴδωλα, ὑποσχόμενος ὅτι θά δώσει δῶρα καί ἀξιώματα σέ αὐτούς, ἄν ὑπακούσουν, ἤ θά τούς τιμωρήσει ἄν δέν ἀρνηθοῦν τόν Χριστό. ᾿Επειδή ὅμως δέν ἐμπόρεσε νά τούς πείσει νά ἔλθουν πρός τό θέλημά του καί νά ἀρνηθοῦν τήν πατρώα εὐσέβεια, τούς ἐβασάνισε σκληρά καί τούς ἀποκεφάλισε.
῎Ετσι παρέδωσαν τίς ἅγιες ψυχές τους στόν Κύριο στήν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης μεταξύ τῶν ἐτῶν 284-305 μ.Χ.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Νικάνδρου, τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ.
῾Ο ῞Αγιος Μάρτυς Νίκανδρος ἄθλησε ἐπί αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284-305 μ.Χ.) στήν Αἴγυπτο. ῾Ο ῞Αγιος εἶχε ἀναλάβει τό ἱερό ἔργο τῆς περισυλλογῆς τῶν ἄταφων ἱερῶν λειψάνων τῶν ῾Αγίων, τά ὁποῖα ἐνταφίαζε κρυφά μέ πολύ σεβασμό.
῞Οταν, λοιπόν, ἔβλεπε τά ἱερά λείψανα νά εἶναι ριγμένα κατά τέτοιο τρόπο καί νά εἶναι ἀτημέλητα, ἀφοῦ τήν μέρα δέν ἐτολμοῦσε νά τά προσεγγίσει, γιά νά μή συλληφθεῖ, τά περισυνέλεγε αὐτά τή νύχτα ἕνα πρός ἕνα. ῞Οταν ἕνας εἰδωλολάτρης τόν εἶδε νυχτερινή ὥρα νά ἐπιμελεῖται αὐτοῦ τοῦ ἔργου, τόν διέβαλε στόν ἄρχοντα τῆς πόλεως, ὁ ὁποῖος τόν συνέλαβε καί τόν ἐβασάνιζε, γιά νά ἀρνηθεῖ τό Χριστό. Αὐτός ὅμως γιά νά μήν Τόν ἀρνηθεῖ, ἐγκωμίαζε περισσότερο τόν ᾿Αληθινό Θεό καί Δημιουργό τοῦ παντός. ᾿Εξαιτίας αὐτοῦ, ἐπειδή προκάλεσε τήν ὀργή τοῦ ἄρχοντος, ἐδέχθηκε τό θάνατο μέ ξίφος. Καί ἔτσι ἀφοῦ τελειώθηκε ὁ βίος του, ἔλαβε αἰώνιο στέφανο. ῏Ηταν τό ἔτος 305 μ.Χ.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Μανουήλ, τοῦ ἐκ Σφακίων.
 ῾Ο ῞Αγιος Νεομάρτυς Μανουήλ ἐγεννήθηκε στά Σφακιά τῆς Κρήτης ἀπό εὐλαβεῖς γονεῖς. Σέ μικρή λικία αἰχμαλωτίσθηκε ἀπό τούς Τούρκους καί μέ τή βία ἐξισλαμίσθηκε. Λίγο ἀργότερα βρῆκε τήν εὐκαιρία νά δραπετεύσει ἀπό τό σπίτι των κυρίων του καί κατέφυγε στή Μύκονο, ὅπου ἐξομολογήθηκε, ἔκανε τόν κανόνα του καί ἐζοῦσε χριστιανικά. ᾿Εκεῖ ἐνυμφεύθηκε καί ἀπέκτησε ἕξι παιδιά. ᾿Επειδή ὅμως σύζυγός του ἦταν ἄπιστη, ὁ Μανουήλ πῆρε τά παιδιά του καί ἔφυγε ἀπό τό σπίτι. ῾Ο ἀδελφός ὅμως τῆς πρώην συζύγου του, κατήγγειλε τόν ῞Αγιο στόν Τοῦρκο πλοίαρχο. ῾Ο Μανουήλ συνελήφθη καί μέ θάρρος ὁμολόγησε τή χριστιανική του πίστη. Τότε ὁ Τοῦρκος ναύαρχος Κουτζούκ τόν κατεδίκασε σέ θάνατο.
῎Ετσι ἐμαρτύρησε ὁ ῞Αγιος Μανουήλ, τό ἔτος 1792, στή Χίο, κοντά στήν Παλαιά Βρύση.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Παρθενίου.
῾Ο ῞Αγιος ῾Ιερομάρτυς Παρθένιος ἦταν διάκονος στό Διδυμότειχο καί ἐμαρτύρησε τό 18ο αἰώνα μ.Χ.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, ἀνάμνησις τῆς σωτηρίας τῆς νήσου Λευκάδος ἐκ τοῦ σεισμοῦ.
Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ διασώθηκε τό νησί τῆς Λευκάδος ἀπό τό σεισμό τοῦ ἔτους 1938.
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός,ἐλέησον μᾶς. ᾿Αμήν.
|
