16 Μαΐου
† Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Θεοδώρου τοῦ Ταβεννησιώτου, τοῦ ῾Ηγιασμένου.
 ῾Ο ῞Οσιος Θεόδωρος ὁ ῾Ηγιασμένος, ὁ ὁποῖος ἤκμασε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος ᾿Ιουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (361-363 μ.Χ.), καταγόταν ἀπό τήν Αἴγυπτο καί ἐγεννήθηκε ἀπό γονεῖς πλούσιους. Σέ νεαρή λικία ἀκολούθησε τόν ῞Οσιο Παχώμιο († 15 Μαΐου) στή Θηβαΐδα τῆς Αἰγύπτου καί ἐντάχθηκε ὑπό τήν πνευματική καθοδήγησή του, ἐνῶ ἀναδείχθηκε ἕνας ἀπό τούς πλέον ἀγαπητούς μαθητές αὐτοῦ. Πιστός μιμητής τοῦ διδασκάλου του στό μοναχικό βίο, τόν διαδέχθηκε μετά τήν κοίμησή του στήν γουμενία τῆς μονῆς. Γιά τήν ἁγνότητα τοῦ βίου καί τήν ἁγιοσύνη του ἐπροικίσθηκε ἀπό τόν Θεό μέ τή χάρη τῆς θαυματουργίας. Γιά τήν τέλεια δέ ψυχική καί σωματική καθαρότητά του ἔλαβε τόν τίτλο ῾Ηγιασμένος.
῾Ο ῞Οσιος Θεόδωρος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 367 μ.Χ.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος ᾿Αλεξάνδρου, ἀρχιεπισκόπου ῾Ιεροσολύμων.
(Βλ. † 12 Δεκεμβρίου).
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Περεγρίνου, ἐπισκόπου Τέρνι.
῾Ο ῞Αγιος Περεγρίνος ἦταν ᾿Επίσκοπος τῆς πόλεως Τέρνι τῆς ᾿Ιταλίας καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 138 μ.Χ.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Περεγρίνου, τῆς ῾Ωξέρρης.
῾Ο ῞Αγιος Μάρτυς Περεγρίνος ἐγεννήθηκε στή Ρώμη καί ἐμαρτύρησε πιθανῶς τό 261 μ.Χ., ἐπί βασιλείας Γαλλιηνοῦ, ἤ τό 304 μ.Χ., ἐπί αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ142.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Αὐδᾶ ἤ ᾿Αβιδᾶ, Αὐδιησοῦ, τῶν ἐπισκόπων, Βενιαμίν διακόνου καί τῶν σύν αὐτοῖς τριάκοντα ὀκτώ, ἤτοι πρεσβυτέρων δέκα ἕξ, διακόνων ὀκτώ, μοναχῶν ἕξ καί παρθένων ἑπτά, τῶν ἐν Περσίδι μαρτυρησάντων.
῞Ολοι αὐτοί οἱ ῞Αγιοι Μάρτυρες κατάγονταν ἀπό τήν Περσία καί ἄθλησαν κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου (306-337 μ.Χ.) καί τοῦ Πέρσου βασιλέως Σαπώρ Βύ (309-379 μ.Χ.).
῾Ο ῞Αγιος ῾Ιερομάρτυς Αὐδιησοῦς ἦταν ᾿Επίσκοπος τῆς πόλεως Βηθχασχάρ. ᾿Αφοῦ κατηγορήθηκε ἀπό τόν ἀνιψιό του στόν βασιλέα ὅτι ἐργαζόταν μαζί μέ ἄλλους Χριστιανούς ὑπέρ τοῦ Χριστοῦ καί καταφρονοῦσε τά εἴδωλα, συνελήφθη καί, μαζί μέ δέκα ἕξι πρεσβυτέρους, ἐννέα διακόνους, ἕξι μοναχούς καί ἑπτά παρθένες, ὁδηγήθηκε ἐνώπιον αὐτοῦ. ᾿Αφοῦ ὁμολόγησε μέ τούς λοιπούς τήν πίστη του στόν Χριστό, ἀπεστάλη στή Μβεήτ Λαβάτ, πρός τόν ἀδελφό τοῦ βασιλέως ᾿Αρσήθ. Αὐτός, ἀφοῦ τούς ἀνέκρινε καί ἐπιστοποίησε τήν ἐμμονή τους πρός τή Χριστιανική πίστη, διέταξε νά θέσουν ξύλα περί τά σώματά τους, ἔπειτα δέ, ἀφοῦ τούς ἔδεσαν, συνέτριψαν τά ὀστά καί σέ ἄθλια κατάσταση τούς ἔριξαν στή φυλακή, ὅπου ὡς τροφή τούς ἐδίδονταν μόνο εἰδωλόθυτα. Αὐτοί ὅμως ἀρνοῦνταν νά φάγουν ἀπό αὐτά καί ἀρκοῦνταν σέ λίγο ψωμί καί νερό, τά ὁποῖα κρυφά τούς ἔφερε θεοσεβής Χριστιανή. Μετά ἀπό λίγο συνελήφθη καί ὁ ᾿Επίσκοπος τῆς πόλεως Χασχάρ Αὐδᾶς, ὅλοι δέ, ἐμμένοντας μέ πνευματική ἀνδρεία στήν ὁμολογία τους, ἀποκεφαλίσθηκαν καί ἔτσι περιεβλήθησαν τό στέφανο τοῦ μαρτυρίου τό 375 μ.Χ.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Βαχθσιόου, ᾿Ισαακίου καί Συμεών, τῶν ἐν Περσίᾳ τελειωθέντων.
Οἱ ῞Αγιοι Μάρτυρες Βαχθισόης, ᾿Ισαάκαιος καί Συμεών ἐτελειώθησαν διά πυρός. Στό Συναξάριον τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀναφέρεται ὅτι ἄθλησαν κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου (306-337 μ.Χ.) καί τοῦ Πέρσου βασιλέως Σαπώρ Βύ (309-379 μ.Χ.), ἀφοῦ προσήχθησαν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καί ὁμολόγησαν τήν πίστη τους στόν Χριστό.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Καραντοκίου, πρίγκιπος τῆς Οὐαλλίας.
῾Ο ῞Αγιος Καραντόκιος ἦταν Οὐαλλός πρίγκιπας καί ἔζησε τόν 5ο αἰώνα μ.Χ. ᾿Εβοήθησε τόν ῞Αγιο Πατρίκιο, Φωτιστή τῆς ᾿Ιρλανδίας, στό ἱεραποστολικό του ἔργο καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Δομνόλου.
῾Ο ῞Αγιος Δομνόλος ἦταν μοναχός στή μονή τοῦ ῾Αγίου Λαυρεντίου, κοντά στό Παρίσι τῆς Γαλλίας, καί τό 543 μ.Χ. ἐξελέγη ᾿Επίσκοπος τῆς πόλεως Λέ Μάν143. ᾿Εκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 581 μ.Χ.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Φιδωλοῦ, τοῦ ἐκ Γαλλίας.
῾Ο ῞Οσιος Φιδωλός ἔζησε στή Γαλλία καί ἦταν υἱός ἀνώτερου Ρωμαίου κρατικοῦ ἀξιωματούχου. Αἰχμαλωτίσθηκε ἀπό τό βασιλέα Κλόβις καί ἐλευθερώθηκε ἀπό τόν γούμενο τῆς μονῆς Α῟ἣ῏ὃὦ, κοντά στό Τἶ῏ὗὸὖ, ᾿Αβεντίνο. ᾿Εκεῖ ἐξελέγη ἀργότερα γούμενος καί ἀσκήτεψε, ἀφοῦ διέπρεψε στήν ἀρετή καί τήν κατά Θεόν πολιτεία. ᾿Εκοιμήθηκε ὁσίως μέ εἰρήνη144.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Βρενδανοῦ, τοῦ ᾿Αναχωρητοῦ, τοῦ ἐξ ᾿Ιρλανδίας.
῾Ο ῞Οσιος Βρενδανός ἐγεννήθηκε στήν ᾿Ιρλανδία περί τό 489 μ.Χ. ᾿Εργάσθηκε ἱεραποστολικά στή χώρα του καί ἐκοιμήθηκε στήν πόλη ῎Ανναγκχνταουν μεταξύ τῶν ἐτῶν 577 καί 583 μ.Χ.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Καραντοκίου, τοῦ ἐξ Οὐαλλίας.
῾Ο ῞Οσιος Καραντόκιος καταγόταν ἀπό τήν Οὐαλλία καί ἔζησε τόν 6ο αἰώνα μ.Χ. ῎Εγινε μοναχός καί ἵδρυσε τήν ᾿Εκκλησία τῆς περιοχῆς Λανγκράννογκ καί τή μονή τοῦ Κέρναχ στήν ὁποία ἔγινε γούμενος. ᾿Εργάσθηκε ἱεραποστολικά στήν ᾿Ιρλανδία καί τή Βρεττάνη καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν ᾿Ονωράτου, ἐπισκόπου ᾿Αμιένης.
῾Ο ῞Αγιος ᾿Ονωράτος ἐγεννήθηκε στό Πόρτ λά Γκράντ τῆς Γαλλίας κοντά στήν ᾿Αμιένη. ᾿Εξελέγη ᾿Επίσκοπος τῆς ᾿Αμιένης145 καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη146.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων ἀββάδων, τῶν ἐν τῇ ἱερᾷ μονῇ τοῦ ῾Αγίου Σάββα ἀναιρεθέντων.
(Βλ. † 20 Μαρτίου).
᾿Αγνοοῦμε, λόγῳ ἐλλείψεως ὑπομνήματος, ἄν πρόκειται περί τῆς σφαγῆς τῶν Σαββαϊτῶν Πατέρων πού ἐτελειώθησαν μαρτυρικά ὑπό τῶν Βλεμμύων, ᾿Αράβων ληστῶν, καί ἑορτάζονται στίς 20 Μαρτίου ἤ περί ἄλλης σφαγῆς σέ ἄλλη ἐποχή.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Παπυλίνου.
῾Ο ῞Αγιος Μάρτυς Παπυλίνος ἐτελειώθηκε διά ξίφους.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Φήλικος καί Γενναδίου.
Οἱ ῞Αγιος Μάρτυρες Φήλικας καί Γεννάδιος ἐμαρτύρησαν στήν ᾿Αφρική147.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος Πέτρου, τοῦ ἐν Βλαχέρναις.
῾Ο ῞Αγιος ῾Οσιομάρτυς Πέτρος ἤθλησε ὑπέρ τῶν ἁγίων εἰκόνων τό 761 μ.Χ. ῾Ως φαίνεται αὐτός εἶναι ὁ ἀοίδιμος στυλίτης ἀπό πέτρας, πού ἀναφέρει ὁ Θεοφάνης, ὅπου λέξη «πέτρα» ἀναφέρεται στό ναό τῆς Θεομήτορος ἤ ᾿Ιωάννου τοῦ Προδρόμου στήν Πέτρα, ὅπου ἐμόναζε ὁ ῞Οσιος Πέτρος.
῾Ο ῞Οσιος Πέτρος ἐνταφιάσθηκε στό ναό τῶν Βλαχερνῶν148.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Νεαδίου.
῾Ο ῞Οσιος Νεάδιος ἦταν ᾿Επίσκοπος τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, πλήρης ἀρετῶν καί κεκοσμημένος ἀπό τόν Θεό μέ τό χάρισμα τῆς θαυματουργίας. Διακρινόταν γιά τήν πραότητα καί τήν καλοσύνη, τή φιλάνθρωπη διάθεση καί τόν ἀσκητικό του βίο.
῾Ο ῞Οσιος Νεάδιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη149.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Νικολάου Αύ τοῦ Μυστικοῦ, πατριάρχου Κωνσταντινουπό-
λεως.
῾Ο ῞Αγιος Νικόλαος καταγόταν ἀπό εὔπορη καί ἀριστοκρατική οἰκογένεια τῆς Κάτω ᾿Ιταλίας καί ἤκμασε περί τό τέλος τοῦ 9ου καί πρῶτο ἥμισυ τοῦ 10ου αἰῶνος μ.Χ. Σέ νεαρή σχετικά λικία ἔλαβε τό ἀξίωμα τοῦ συγκλητικοῦ καί ἐχρημάτισε σύμβουλος ἐξ ἀπορρήτων τοῦ αὐτοκράτορος Λέοντος ΣΤύ τοῦ Σοφοῦ. Γι᾿ αὐτό καί ἐπονομάσθηκε «Μυστικός». ῞Ομως ὁ Νικόλαος, ἀπό ἀγάπη πρός τό μοναχικό βίο, ἔγινε μοναχός στή μονή τῶν Γαλακρηνῶν150 καί ἀργότερα, γιά τίς πολλές ἀρετές καί τή μόρφωσή του, ἐξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως καί ἐχειροτονήθηκε τήν Κυριακή τῆς ᾿Ορθοδοξίας τοῦ 895 μ.Χ., διαδεχόμενος τόν ἀποθανόντα Πατριάρχη ᾿Αντώνιο Βύ τόν Καυλέα.
Πρῶτο μέλημά του μέ τήν ἐγκατάστασή του στόν πατριαρχικό θρόνο ἦταν ἀκριβής τήρηση τῶν δογμάτων τῆς ᾿Εκκλησίας, γεγονός τό ὁποῖο τόν ἔφερε σέ ἀντίθεση μέ τόν αὐτοκράτορα Λέοντα καί τοῦ ἐστοίχισε προσωρινά τόν πατριαρχικό Θρόνο. ῾Ο λόγος ἦταν ὅτι ὁ αὐτοκράτορας, παρά τήν ἀπαγόρευση τῆς ᾿Εκκλησίας, ἐτέλεσε τέταρτο γάμο μετά τῆς Ζωῆς τῆς Καρβονοψίνας. Μόλις ὁ Πατριάρχης Νικόλαος ἐπληροφορήθηκε τό γεγονός, καθαίρεσε τόν ἱερέα Θωμᾶ πού ἐτέλεσε το μυστήριο καί ἀφόρισε τόν αὐτοκράτορα. ῾Ο Λέων, γιά νά τόν ἐκδικηθεῖ, κατόρθωσε νά τόν ἐκθρονίσει καί ὅρισε ὡς διάδοχό του τόν Εὐθύμιο τόν Αύ, ὁ ὁποῖος γιά «λόγους οἰκονομίας», ἀναγνώρισε τό γάμο τοῦ Λέοντος. Τό γεγονός ἐπέφερε σάλο στήν ᾿Εκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, διότι τό μεγαλύτερο μέρος τῶν ἀρχιερέων καί τῶν κληρικῶν ἐξακολουθοῦσε νά θεωρεῖ τόν Νικόλαο ὡς νόμιμο Πατριάρχη. Πρός κατάπαυσιν τοῦ σάλου καί γιά τήν εἰρήνευση τῆς ᾿Εκκλησίας, ὁ ἀδελφός τοῦ Λέοντος ᾿Αλέξανδρος, τό 911 μ.Χ., καθαίρεσε ἀπό τόν πατριαρχικό θρόνο τόν Εὐθύμιο καί ἀποκατέστησε σέ αὐτόν τόν Νικόλαο.
᾿Επί τῆς πατριαρχίας τοῦ ῾Αγίου Νικολάου ἔγινε καί πρώτη διάταξη τοῦ Μηνολογίου τῶν ῾Αγίων τῆς ᾿Ανατολικῆς ᾿Εκκλησίας καί ἀπαγορεύθηκε ρητά ὁ τέταρτος γάμος διά τοῦ λεγομένου «Τόμου τῆς ῾Ενώσεως».
῾Ο ῞Αγιος Νικόλαος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 925 μ.Χ. καί ἐνταφιάσθηκε στή μονή τῶν Γαλακρηνῶν.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας Εὐφημίας, τῆς πλησίον τοῦ Νεωρίου, λιμένος εἰς τήν ῾Αγίαν Δύναμιν.
Κατά τήν μέρα αὐτή ἑορταζόταν γενεθλιακή ἑορτή τοῦ ναοῦ τῆς ῾Αγίας Εὐφημίας, πού ἔκειτο στή θέση Μπαγτζέ-καπί τῆς Κωνσταντινουπόλεως151.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Γεωργίου, ἐπισκόπου Μυτιλήνης, τοῦ ῾Ομολογητοῦ.
(Βλ. † 7 ᾿Απριλίου).
῎Ισως κατά τήν μέρα αὐτή πρέπει νά ἀναγνωρισθεῖ ἀνάμνηση τῆς ἀνακομιδῆς τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ ῾Αγίου Γεωρ-
γίου.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν ᾿Εφραίμ, τοῦ ἐκ Ρωσίας.
(Βλ. † 26 Σεπτεμβρίου).
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων ἠμῶν Κασσιανοῦ καί Λαυρεντίου, τῶν ἐκ Ρωσίας.
῾Ο ῞Οσιος Κασσιανός τοῦ Κομέλ ἦταν μαθητής τοῦ ῾Αγίου Κορνηλίου τοῦ Κομέλ († 19 Μαΐου) καί ἀσκήτευσε στή μονή τοῦ Κομέλ. Καθημερινά ἐμοχθοῦσε νά μιμηθεῖ τόν πνευματικό του διδάσκαλο σέ ὅλα καί ἀκολουθοῦσε πιστά τό μοναχικό του κανόνα.
῾Ο ῞Οσιος Κασσιανός συμβούλευε τούς μοναχούς νά διάγουν τό βίο τους μέ φόβο Θεοῦ, νά προσεύχονται ἀδιάλειπτα, νά ἀσχολοῦνται μέ τήν καλλιέργεια τοῦ ἐσωτερικοῦ τους κόσμου καί νά ἀποβάλλουν ὅλες τίς κοσμικές σκέψεις, νά εἶναι νηφάλιοι στή σκέψη, ἄγρυπνοι στή ψυχή καί νά ζοῦν μέ μετάνοια152.
Μετά τήν ἐπιστροφή τοῦ ῾Οσίου Κορνηλίου στό μοναστήρι, ὁ ῞Οσιος Κασσιανός μέ πνευματική χαρά συνάντησε τόν γέροντά του καί παραιτήθηκε ἀπό τήν γουμενία τῆς μονῆς, θέλοντας νά εἶναι ὑποτακτικός στό γέροντά του, ὅπως πρίν.
῾Ο ῞Οσιος Κασσιανός ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 1537.
῾Ο ῞Οσιος Λαυρέντιος τοῦ Κομέλ ἦταν καί αὐτός μαθητής τοῦ ῾Οσίου Κορνηλίου τοῦ Κομέλ. Τό 1538, μέ τή σύσταση τοῦ ῾Οσίου Κορνηλίου, ὁμοφώνως ἐξελέγη γούμενος ἀπό τούς ἀδελφούς τῆς μονῆς καί ἐπορεύθηκε μέ βάση τίς πνευματικές νουθεσίες καί ὁδηγίες τοῦ διδασκάλου του.
Παρ᾿ ὅλες τίς μοναχικές ἀσχολίες του, ὁ ῞Οσιος Λαυρέντιος δέν ἐγκατέλειψε τήν προσφιλή σέ αὐτόν ἐργασία, πού ἦταν ἀντιγραφή ἐκκλησιαστικῶν βιβλίων.
῾Ο ῞Οσιος Λαυρέντιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 1548.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Θεοδώρου, ἐπισκόπου Βρσάκ τῆς Σερβίας.
Δέν ὑπάρχουν ἐπαρκεῖς ἁγιολογικές πληροφορίες γιά τόν ῞Αγιο ῾Ιερομάρτυρα Θεόδωρο, ᾿Επίσκοπο Βρσάκ στήν περιοχή τῆς βόρειας Σερβίας. ῎Εζησε τό 16ο αἰώνα μ.Χ. καί τό 1593 ἀναφέρεται ὡς ᾿Επίσκοπος καί πνευματικός γέτης τοῦ λαοῦ του, πού ἀγωνιζόταν κατά τῶν Τούρκων. Γιά νά διασώσει τό ποίμνιό του ἀπό τή σφαγή τό ὁδήγησε πρός τήν Οὐγγαρία. Μετά τήν ὑπογραφή εἰρήνης μέ τούς Τούρκους ἐπέστρεψε καί πάλι στό Βρσάκ, ὅπου συνελήφθη, ἐβασανίσθηκε ἀνηλεῶς καί τόν ἔγδαραν ζωντανό. ῎Ετσι ὁ ῞Αγιος ῾Ιερομάρτυς Θεόδωρος, μέ τό μαρτύριό του, εἰσῆλθε στή χαρά τοῦ Κυρίου του καί τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος Βουκασίνου, τοῦ ἐκ Σερβίας.
῾Ο ῞Αγιος ῾Οσιομάρτυς Βουκασίνος ἔζησε κατά τόν 20ό αἰώνα καί ἐγεννήθηκε σέ ἕνα μικρό χωριό, τό Κλέπτσι, κοντά στήν ᾿Ερζεγοβίνη. Δέν ὑπάρχουν ἐπαρκεῖς ἁγιολογικές πληροφορίες καί τό βίο του. ᾿Επειδή ἦταν ᾿Ορθόδοξος μοναχός συνελήφθη κατά τή διάρκεια τοῦ Βύ Παγκοσμίου πολέμου ἀπό τούς φιλοναζιστές Ρωμαιοκαθολικούς Κροάτες καί ὁδηγήθηκε στό φρικτό στρατόπεδο συγκέντρωσης Γιασένοβατς, ὅπου, ἀρνούμενος νά μεταστραφεῖ στό Ρωμαιοκαθολικισμό, ἐθανατώθηκε μετά ἀπό σκληρά βασανιστήρια.
 † Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Μακαρίου, ᾿Αρχιεπισκόπου Κορίνθου, τοῦ Νοταρᾶ.
(Βλ. † 17 ᾿Απριλίου).
Τήν μέρα αὐτή στό χωριό Μύλοι τῆς νήσου Σάμου ἑορτάζεται πανηγυρικά μνήμη τοῦ ῾Αγίου Μακαρίου τοῦ Νοταρᾶ, ᾿Αρχιεπισκόπου Κορίνθου, ἀφοῦ ὁ ῞Αγιος διῆλθε ἀπό τόν τόπο αὐτό καί τόν ἐπλούτισε μέ τήν ἀσκητική του μορφή καί τήν πλούσια θαυματουργική του χάρη.
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός,
ἐλέησον μᾶς. ᾿Αμήν.
|
