25 Μαΐου

† Μνήμη τῆς τρίτης εὑρέσεως τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ ἁγίου ἐνδόξου προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ ᾿Ιωάννου.

Αὐτή κανονικά θά ἔπρεπε νά θεωρεῖται ὡς δεύτερη εὕρεση, ἀφοῦ πουθενά δέν ἀναφέρεται ἄλλη, παρά μόνο πρώτη († 24 Φεβρουαρίου). ῾Η εὕρεση αὐτή ἔγινε ἀπό κάποιον ἄγνωστο ἱε-

ρέα στά Κόμανα τῆς Καππαδοκίας, μέσα σέ ἀργυρή θήκη, σέ ἱερό τόπο καί μεταφέρθηκε μέ μεγάλη ἐπισημότητα καί πομπή στήν Κωνσταντινούπολη, ὅπου κατατέθηκε στή Μονή τοῦ Στουδίου.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Κελεστίνου.

Εἶναι ἄγνωστο πότε ἄθλησε ὁ ῞Αγιος Μάρτυς Κελεστίνος. Κηρύττοντας μέ παρρησία τό Εὐαγγέλιο καί καλώντας τούς εἰδωλολάτρες νά πιστεύσουν στόν Χριστό γιά τή σωτηρία τους, καταγγέλθηκε ὡς ὑβριστής καί ἀνατροπέας τῆς εἰδωλολατρικῆς θρησκείας. ᾿Ανακρινόμενος, δέν ἐδίστασε νά καταγγείλει καί πρός αὐτόν τό ἄρχοντα τό ψεῦδος τῆς πολυθεΐας. ᾿Αφοῦ ἀρνήθηκε, τέλος, νά θυσιάσει στά εἴδωλα, ἐβασανίσθηκε σκληρά μέ πυρακτωμένα σίδερα καί ἐτελειώθηκε στή Ρώμη, ὅπου φυλάσσονται καί τά ἱερά λείψανα αὐτοῦ.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν ᾿Ολβιανοῦ.

῾Ο ῞Οσιος ᾿Ολβιανός, ἀφοῦ ἀσκήτεψε θεοφιλῶς, ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Διονυσίου, ἐπισκόπου Μιλάνου.

῾Ο ῞Αγιος Διονύσιος ἔζησε τόν 4ο αἰώνα μ.Χ. καί ἦταν ᾿Επίσκοπος τοῦ Μιλάνου τῆς ᾿Ιταλίας. Κατά τό 355 μ.Χ. ἐξορίσθηκε ἀπό τόν φιλαρειανό αὐτοκράτορα Κωνστάντιο (337-361 μ.Χ.) στήν Καππαδοκία, λόγῳ τῆς σθεναρῆς στάσεώς του ἔναντι τῶν αἱρετικῶν, καί ἐκοιμήθηκε ἐκεῖ τό 359 μ.Χ.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Ζηνοβίου, ἐπισκόπου Φλωρεντίας.

῾Ο ῞Αγιος Ζηνόβιος καταγόταν ἀπό τήν ῾Ελλάδα. ῏Ηταν σοφιστής καί ἐδίδασκε ρητορική στή Φλωρεντία. ᾿Ασπάσθηκε τή Χριστιανική πίστη, παρά τή σθεναρή ἀντίδραση τῶν γονέων του, καί ἐξελέγη ᾿Επίσκοπος τῆς Φλωρεντίας τῆς ᾿Ιταλίας. Σύντομα καί οἱ γονεῖς του ἐβαπτίσθηκαν Χριστιανοί καί ἔγιναν μέλη τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Συνδέθηκε μέ πνευματική φιλία μέ τόν ῞Αγιο ᾿Αμβρόσιο, ᾿Επίσκοπο Μεδιολάνων καί τόν ᾿Επίσκοπο Ρώμης Δάμασο (366-384 μ.Χ.), ὁ ὁποῖος τόν ἀπέστειλε στήν Κωνσταντινούπολη λόγῳ τοῦ ᾿Αρειανισμοῦ καί τῶν ταραχῶν πού προκαλοῦσαν στήν ᾿Εκκλησία οἱ αἱρετικοί. ᾿Αξιώθηκε ἀπό τόν Τριαδικό Θεό τοῦ χαρίσματος τῆς θαυματουργίας καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 390 μ.Χ.

῾Ο ῞Αγιος Ζηνόβιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 390 μ.Χ., ἐπί τοῦ αὐτοκράτορος τῆς Δύσεως ᾿Ονωρίου.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων ἱερομαρτύρων Μαξίμου καί Βικτωρίνου.

Οἱ ῞Αγιοι Μάρτυρες Μάξιμος καί Βικτωρίνος ἐγεννήθησαν στήν πόλη Βρεσκία τῆς ᾿Ιταλίας καί ἐμαρτύρησαν στήν πόλη ᾿Εβρέ τῆς Γαλλίας κατά τό 384 μ.Χ. ᾿Από τόν ᾿Επίσκοπο Ρώμης Δάμασο Αύ (366-384 μ.Χ.) ἀπεστάλησαν, γιά νά κηρύξουν τό Εὐαγγέλιο στούς εἰδωλολάτρες. Σύμφωνα μέ τήν παράδοση ὁ ῞Αγιος Μάξιμος ἦταν ᾿Επίσκοπος καί ὁ ῞Αγιος Βικτωρίνος διάκονος. Συνελήφθησαν ἀπό τούς εἰδωλολάτρες καί ἀποκεφαλίσθηκαν. ῎Ετσι ἔλαβαν τόν ἀμαράντινο στέφανο τῆς δόξας καί τοῦ μαρτυρίου.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν ᾿Αλδέλμου, ἐπισκόπου Σέρμπορν τῆς ᾿Αγγλίας.

῾Ο ῞Αγιος ᾿Αλδέλμος ἐγεννήθηκε στήν πόλη Οὐέσσεξ τῆς ᾿Αγγλίας τό 640 μ.Χ., καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 709 μ.Χ. ᾿Ασκήτεψε ἀρχικά σέ μονή τοῦ Οὐϊλτσάιρ καί ἀκολούθησε τόν ἐρημικό βίο. ᾿Εγνώριζε τήν ἑλληνική, λατινική καί ἑβραϊκή γλώσσα καί προσείλκυσε πολλούς μαθητές ἀπό διάφορα μέρη. Τό 705 μ.Χ. ἐξελέγη πρῶτος ᾿Επίσκοπος τῆς πόλεως Σέρμπορν, καί ἀφοῦ διακόνησε τό ποίμνιό του θεοφιλῶς ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη καί ἐνταφιάσθηκε στό ἀββαεῖο τοῦ Μαλμέσπουρυ.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Σκιότα, ἐκ Γεωργίας.

῾Ο ῞Αγιος Σκιότα ἔζησε στή Γεωργία κατά τό 13ο αἰώνα μ.Χ. καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Δημητρίου, πρίγκιπος τοῦ Οὔγκλιχ τῆς Ρωσίας.

῾Ο ῞Αγιος Δημήτριος, πρίγκιπας τοῦ Οὔγκλιχ, ἦταν υἱός τοῦ πρίγκιπος ᾿Ανδρέου Βασίλεβιτς καί ἐγεννήθηκε περί τό 1480. Συνελήφθηκε τό 1492 ἀπό τόν ᾿Ιβάν Γύ στή Μόσχα καί ἀπέθανε φυλακισμένος στήν πόλη Βολογκντά.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας μητρός ἠμῶν Θέκλας, τοῦ Περεγιασλάβλ.

῾Η ῾Οσία Θέκλα ἔζησε στή Ρωσία κατά τό 15 καί 16ο αἰώνα μ.Χ. καί ἦταν μητέρα τοῦ ῾Οσίου Δανιήλ τοῦ Περεγιασλάβλ († 7 ᾿Απριλίου). ᾿Ακολούθησε τό μοναχικό βίο καί ἔγινε μοναχή στή μονή τῆς ῾Αγίας Τριάδος τοῦ Περεγιασλάβλ. ᾿Εκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν ᾿Ιννοκεντίου, ἐπισκόπου Χερσῶνος.

῾Ο ῞Αγιος ᾿Ιννοκέντιος, κατά κόσμον ᾿Ιωάννης ᾿Αλεξέεβιτς Μπορίσωφ ἐγεννήθηκε στίς 15 Δεκεμβρίου 1800 στό χωριό ῎Ελετς τῆς ἐπαρχίας ᾿Ορέλ τῆς Ρωσίας καί καταγόταν ἀπό ἱερατική οἰκογένεια. Οἱ γονεῖς του ὀνομάζονταν ᾿Αλέξιος καί ᾿Ακυλίνα καί ἀνέθρεψαν τόν μικρό ᾿Ιωάννη μέ παιδεία καί νουθεσία Κυρίου. Τό 1819 ἐτελείωσε μέ ἐπιτυχία τίς σπουδές του στό σεμινάριο τοῦ ᾿Ορέλ καί εἰσήχθη στή θεολογική ἀκαδημία τοῦ Κιέβου, ἀπό τήν ὁποία ἀποφοίτησε τό 1823.

῾Ημέρες καί νύχτες ὁ ᾿Ιωάννης τίς ἀφιέρωνε στή μελέτη τῶν ἱερῶν κειμένων καί τῶν Πατέρων καί ἀσχολήθηκε ἰδιαίτερα μέ τή συγγραφή κηρυγμάτων τοῦ θείου λόγου. ῾Η ἀγάπη του πρός τό μοναχικό βίο ὁδηγεῖ τά βήματά του στό μοναστήρι, ὅπου κείρεται μοναχός καί λαμβάνει τό ὄνομα ᾿Ιννοκέντιος. Λίγο ἀργότερα καλεῖται νά διδάξει στή θεολογική ἀκαδημία τῆς ῾Αγίας Πετρουπόλεως καί τό 1826 χειροθετεῖται ἀρχιμανδρίτης. Στίς 21 Νοεμβρίου 1836, κατά τήν μέρα τῆς ἑορτῆς τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, χειροτονεῖται ᾿Επίσκοπος τοῦ Ζιγκιρίνσκ, στήν περιοχή τοῦ Κιέβου. Κατά τά ἔτη 1841-1842 μετατίθεται στήν πόλη Βολογκντά καί ἀπό τό 1842 μέχρι τό 1848 στήν ᾿Επισκοπή τοῦ Χάρκωβ. Τό 1857, μετά τήν κοίμηση τοῦ ᾿Επισκόπου Χερσῶνος καί πάσης Ταυρίδος, καθίσταται ᾿Επίσκοπος τῆς ἐπαρχίας αὐτῆς.

Τά προβλήματα πού ἀντιμετωπίζει ἀπό τίς φυλές τῶν Τατάρων καί τούς ῾Εβραίους εἶναι πολλά. ῾Ο ῞Αγιος ἀγωνίζεται νά διασώσει ἀπό τήν καταστροφή ναούς καί μονές καί νά ἐμψυχώσει τό λαό. Στόν πόλεμο τῆς Κριμαίας συμπαρίσταται μέ ἀγωνιστικό φρόνημα καί πίστη στούς στρατιῶτες πού ὑπεράσπιζαν τήν πόλη. Τό μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς καί τῆς ποιμαντικῆς δράσεώς του ἀποκαλύπτεται, ὅταν ὁ ἴδιος ἐπισκέπτεται καί φροντίζει τούς τραυματίες, τούς πάσχοντες καί τούς ἀσθενεῖς ἀπό τήν ἀρρώστια τοῦ τύφου. ῏Ηταν γιά ὅλους ἐπίγειος ἄγγελος καί παρηγορητής.

῎Ετσι ἀφοῦ διακόνησε θεοφιλῶς τό ποίμνιό του, ὁ ῞Αγιος ᾿Ιννοκέντιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 1857.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, σύναξις τῶν ἁγίων τῆς Βολυνίας.

Οἱ ῞Αγιοι αὐτοί εἶναι οἱ· ᾿Ισαπόστολοι Κύριλλος καί Μεθόδιος, ῎Ολγα, πριγκίπισσα τοῦ Βλαδιμίρ, ῾Ιερομάρτυς ᾿Αθανάσιος τοῦ Μπρέστ, ῞Οσιος ᾿Ιώβ τοῦ Ποτσάεφ, Στέφανος καί ᾿Αμφιλόχιος, ᾿Επίσκοποι Βλαδιμίρ, ῾Ιερομάρτυς Μακάριος, ἀρχιμανδρίτης τοῦ Κάνεφ, Γιαροπόλκ, γεμόνας τοῦ Βλαδιμίρ, ῞Οσιος Θεοδόσιος (γεμόνας Θεόδωρος τοῦ ᾿Οστρόβου), ῞Αγιος Πέτρος Μόσχας, ῞Αγιος Φώτιος Μόσχας, ῞Αγιος Θεόγνωστος Μόσχας, ῞Αγιος Κυπριανός Μόσχας, ῞Αγιος ᾿Ιννοκέντιος τοῦ ᾿Ιρκούτσκ, ῞Οσιος Βαρλαάμ, ῞Οσιος Νέστωρ τῆς Κρονίστα, ῞Οσιος Νικόλαος τοῦ Σαντονέ, ῞Οσιος ᾿Ιώβ τοῦ Ποτσάεβ, ῞Οσιος Μεθόδιος τοῦ Ποτσάεβ, ῞Αγιος ῎Ολεγκ τοῦ Μπρυάνσκ, ῾Αγία ᾿Ιουλιανή ᾿Οσλάνσκαγια, ῞Αγιος Γιαροπόλκ τοῦ Βλαδιμίρ, ῞Αγιος ῎Ιγκορ.

῾Η ᾿Εκκλησία τιμᾶ, ἐπίσης, τήν ἱερή μνήμη αὐτῶν στίς 10 ᾿Οκτωβρίου.

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῆς εὑρέσεως τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ μυροβλύτου, ἐν ῾Ερμουπόλει τῆς Σύρου.

῾Η εὕρεση τῆς εἰκόνος τοῦ ῾Αγίου Δημητρίου ἔγινε στή Σύρο τό 1936.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός,

ἐλέησον μᾶς. ᾿Αμήν.