ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΩΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΣΤΗΝ ΝΟΤΙΑ ΑΣΙΑ

Συνέντευξη του Σεβ. Μητροπολίτου Σιγκαπούρης και Νοτίου Ασίας κ. Κωνσταντίνου

Ποιές ποιμαντικές ανάγκες οδήγησαν το Οικουμενικό πατριαρχείο στην απόφαση να δημιουργήσει τη Μητρόπολη της Σιγκαπούρης εξ αποσπάσεως από την Μητρόπολη του Χονγκ Κονγκ το 2008 ;

Προφανώς οι ίδιες ανάγκες που ανάγκασαν το Οικουμενικό πατριαρχείο να ιδρύσει το 1996, μετά από αίτημα των ίδιων των κατοίκων του Χόνγκ Κόγκ, οι οποίοι προέτρεψαν τον Οικουμενικό πατριάρχη κατά την επίσκεψή του στο Χόνγκ Κόνγκ να ιδρύσει μία Μητρόπολη για τις ποιμαντικές ανάγκες της περιοχής, όπερ και εγένετο. Μία Μητρόπολη με περισσότερα από 20 κράτη ήταν πολύ δύσκολο να διαποιμανθεί, ειδικά λόγω των μεγάλων αποστάσεων. Αναγκαστικά το Οικουμενικό πατριαρχείο θεώρησε καλό να μοιράσει αυτήν τη Μητρόπολη στα δύο προκειμένου η διαποίμανση να γίνει πιο ουσιαστική και πιο εύκολη.

Μπορείτε να μάς δώσετε μία ιδέα των αποστάσεων της Μητροπόλεώς σας;

Από τις Φιλιππίνες μέχρι το Πακιστάν χρειάζονται 10 ώρες πτήσης. Θα πρέπει να αλλάξει κανείς αεροπλάνα, να περιμένει ανταποκρίσεις, καθώς σπάνια υπάρχουν απευθείας πτήσεις. Εγώ στη Μητρόπολη από ενορία σε ενορία χρειάζομαι από 2 έως 8 ώρες με αεροπλάνο. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι για να πάει κάποιος να λειτουργήσει χρειάζεται πολλές φορές μισή με μία μέρα. Και δεν είναι μόνο η πτήση, καθώς χρειάζεται είτε να αλλάξεις αεροπλάνο με διαδοχικές πτήσεις ή μπορεί πάλι η ενορία να βρίσκεται μακριά από το αεροδρόμιο, οπότε πρέπει να χρησιμοποιήσεις και άλλο μέσο για να φτάσεις στην ενορία της ορθόδοξης κοινότητας.

Ποιός είναι περίπου ο αριθμός του ποίμνιου της Μητροπόλεως και ποιά τα προβλήματα διοίκησης μιας Μητροπόλεως με τόσο μεγάλη έκταση;

Καταλαβαίνετε ότι η έκταση της Μητροπόλεως είναι τεράστια, καθώς εκτείνεται από το Αφγανιστάν μέχρι τη Μαλαίσια και από τα βόρεια μέχρι την Ινδονησία και την ινδονησιακή Παπούα. Μιλάμε για αχανείς αποστάσεις. Το ποίμνιό μας αριθμεί με τη χάρη του Θεού κάποιες χιλιάδες. Καταλαβαίνετε ότι σε ορισμένους τόπους η κατάσταση πολιτικά είναι τόσο δύσκολη, που δεν μας επιτρέπει να δίνουμε περισσότερες πληροφορίες για την ασφάλεια της κοινότητας. Διότι ο φονταμενταλισμός και άλλου είδους δυσκολίες δημιουργούν πολλές φορές προβλήματα στους ίδιους τους πιστούς. Οι οποίοι είναι χριστιανοί με κίνδυνο της ζωής τους, κι αυτό γιατί αν δηλώσουν την θρησκευτική τους ταυτότητα υπάρχει κίνδυνος να χάσουν την εργασία τους. Η ίδια η οικογένεια τους πολλές φορές τους αποβάλει, διότι ο περίγυρος τους έχει δακτυλοδεικτούμενους, γεγονός που ούτε η ίδια η οικογένεια τους δεν αντέχει. Δεν αντέχει κάποια μέλη της να είναι δακτυλοδεικτούμενα και παρείσακτα στις τοπικές κοινωνίες. Όπως λοιπόν καταλαβαίνετε σε πολλά πράγματα κρατάμε πολύ χαμηλούς τόνους. Τα προβλήματα, όπως αναφέραμε, ήδη είναι ο φανατισμός, καθώς και το γεγονός ότι μιλάμε για μη χριστιανικά κράτη που δημιουργούν πολύ μεγάλες δυσκολίες, δυσκολίες που δεν υπάρχουν στην Ευρώπη.

Το ποίμνιο της Μητροπόλεως αποτελείται αποκλειστικά από Έλληνες;

Το ελληνικό στοιχείο στην Ασία είναι πάρα πολύ μικρό, οπότε μιλάμε για γηγενείς κυρίως πληθυσμούς, τους τοπικούς λαούς, αυτοί αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του ποιμνίου μας.

Ποιές οι σχέσεις της Ι. Μητροπόλεως με τις άλλες χριστιανικές Εκκλησίες ή Ομολογίες που έχουν παλαιότερη παρουσία, κυρίως στην Ινδία, όπως η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και οι Προτεσταντικές Ομολογίες;

Γενικά στα ασιατικά μέρη το χριστιανικό στοιχείο είναι πολύ μικρό. Δεν έχουμε παραδοσιακά χριστιανικά κράτη. Οπότε οι σχέσεις μας είναι εκ των πραγμάτων φιλικές, διότι όταν είσαι μειονότητα θα πρέπει να έχεις δεσμούς με τους γύρω σου για να επιβιώσεις. Χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι αλλάζουμε κάτι από το δογματικό μας χαρακτήρα και από τα πιστεύω μας.

Ποιά η θεσμική αντιμετώπιση της Ορθοδόξου Εκκλησίας από τις μουσουλμανικές κυβερνήσεις και ποιά η διαφορά με αυτήν της Ινδίας;

Υπάρχει μία προκατάληψη. Η αλήθεια είναι ότι όσον αφορά το εθνικιστικό στοιχείο της Ινδίας, διότι υπάρχει αρκετά μεγάλο φανατικό στοιχείο, όντως δημιουργεί μία προκατάληψη σε οτιδήποτε χριστιανικό. Από την άλλη και το μουσουλμανικό στοιχείο για τους δικούς του λόγους έχει κι αυτό με τη σειρά του μία προκατάληψη και μία απόσταση. Χρειάζεται πολύς χρόνος και πολύς δρόμος για να γίνει κατανοητό σε αυτούς τους ανθρώπους ότι δεν είμαστε μία απειλή, δεν προσπαθούμε να αλλοιώσουμε τον εθνικό τους χαρακτήρα, ή τις τοπικές-εθνικές τους παραδόσεις, απλά ερχόμαστε για να μεταφέρουμε αυτό το μήνυμα που εμάς μας ελευθερώνει, το μήνυμα του Ευαγγελίου, το μήνυμα της δικιάς μας αλήθειας, της μοναδικής κατ' εμάς αλήθειας που μπορεί να τους προσφέρει διέξοδο στα αδιέξοδα που έχουν.

Υπάρχουν περιπτώσεις διώξεων χριστιανών από αλλόθρησκους; Αν ναι, υπάρχει κάποια διαχριστιανική οργάνωση των χριστιανικών Εκκλησιών ή Ομολογιών της περιοχής, προκειμένου να προλαμβάνονται τέτοιου είδους προβλήματα;

Η πρόληψη θα ήταν καλή, αλλά όταν έχουμε να κάνουμε με το φανατικό στοιχείο, καταλαβαίνετε ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ισχύσει, διότι ο φανατισμός δεν έχει λογική σε καμία περίπτωση. Όντως υπάρχουν πολλά παραδείγματα τέτοια στη ευρύτερη χριστιανική οικογένεια όπου είχαμε προβλήματα, όπως καταστροφές ή λεηλασίες ναών, με αποτέλεσμα ακόμη και τον θάνατο ανθρώπων. Αλλά και στην ορθόδοξη οικογένειά μας είχαμε παλαιότερα προβλήματα με τους φανατικούς. Χρειάστηκε μάλιστα να φυγαδεύσουμε και ιερείς μας διότι απειλούσαν τόσο τους ίδιους, όσο και τις οικογένειές τους.

Ποιά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει καθημερινά η Μητρόπολη τόσο από διοικητικής, όσο και από οικονομικής απόψεως;

Είναι κοινότυπο, αλλά και πολύ λογικό σε μία περίοδο κρίσης και όταν οι ιεραποστολικές Μητροπόλεις δεν έχουν ιδίους πόρους να αντιμετωπίζουμε προβλήματα επιβίωσης. Επίσης, οι δικές μας οι κοινότητες αποτελούνται ως επί το πλείστον από φτωχούς ανθρώπους που περιμένουν από εμάς βοήθεια. Όταν πηγαίνεις και μαζεύεις τα ορφανά, αυτά τα ορφανά δεν έχουν να δώσουν στην ενορία κάποια χρήματα. Δεν έχουμε τους πόρους που έχουν οι ενορίες της Ελλάδας για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε. Και είμαστε εμείς που πρέπει να βοηθήσουμε. Οι μόνες πηγές μας είναι ουσιαστικά οι δωρεές που γίνονται από ορισμένους ανθρώπους που αγαπούν την ιεραποστολή. Οπότε, καταλαβαίνετε ότι το πρόβλημα της επιβίωσης είναι για μας ιδιαίτερα δύσκολο, είναι ένα καθημερινό πρόβλημα. Από εκεί και πέρα, φυσικά υπάρχουν πολλά προβλήματα. Όπως στην Ελλάδα, έτσι και στην ιεραποστολή, λείπει το εξειδικευμένο προσωπικό που μπορεί να βοηθήσει και να είναι χρήσιμο στην ιεραποστολή. Έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που τώρα γνωρίζουν τις αλήθειες της Εκκλησίας μας, τώρα φτιάχνονται οι πρώτες κοινότητες, συνεπώς έχουμε να κάνουμε με συνθήκες που προσομοιάζουν με αυτές που διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη, στις Πράξεις των Αποστόλων. Μιλάμε για πρωτοχριστιανικές καταστάσεις, καθώς αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τη δική μας παράδοση, ούτε τα δικά μας δεδομένα. Οπότε γι αυτούς τους ανθρώπους, όλα αυτά εἰναι πρωτόγνωρα και χρειάζονται τη βοήθειά μας προκειμένου να προχωρήσουν.

Ποιό είναι το όραμα του Οικουμενικού πατριαρχείου γι' αυτήν την ευαίσθητη περιοχή της Ασίας;

Το όραμα του Οικουμενικού πατριαρχείου παραμένει η ανά τον κόσμο διάδοση του Ευαγγελικού λόγου. Επίσης, έχουμε την ευλογία, την τιμή και την χαρά να βρισκόμαστε σε ορισμένες περιπτώσεις σε περιοχές ιστορικές. Στην Καλκούτα, για παράδειγμα, έχουμε τον ιστορικό ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ο οποίος έχει μία ιστορία πάνω από 100 ετών, αλλά και το ελληνικό κοιμητήριο, όπου υπάρχουν τάφοι από το 1760, καθώς εκεί υπήρχε μεγάλη ελληνική παροικία, αλλά με την επανάσταση στα μέσα του 20ου αιώνα εκδιώχθηκαν όλοι. Είναι ένα κομμάτι του ελληνισμού το οποίο ξεριζώθηκε. Αισθανόμαστε ταυτόχρονα ακρίτες, διότι είμαστε εκεί πέρα και φυλάμε ένα κομμάτι του Ελληνισμού, το οποίο δεν θα πρέπει να ξεχνάμε. Πέρα από το θρησκευτικό κομμάτι, και επειδή ταυτόχρονα είμαι Έλληνας, αισθάνομαι ότι για μένα υπάρχει ένας ακόμη λόγος για να είμαι εκεί.

Σε ποιά φάση βρίσκεται ο διαθρησκειακός διάλογος που έχει υιοθετήσει το Οικουμενικό πατριαρχείο με τους μουσουλμάνους και τους ινδουϊστές ;

Νομίζω ότι είναι μία μακρά πορεία διαλόγου. Είμαι υπέρ της άποψης να είμαστε σε διάλογο, διότι όταν κατέχεις την αλήθεια δεν έχεις τίποτε να φοβηθείς καί ίσως αυτό να είναι και η αφορμή να μπορέσουν να φωτιστούν κάποιοι άνθρωποι, να λάβουν κάποια μηνύματα ή να δεχθούν την φώτιση από τον Θεό, ώστε να μπορέσουν να καταλάβουν πού έχουν ξεφύγει. Θεωρούμε ότι όταν υπάρχει διάλογος, πάντα υπάρχει και καλή διάθεση. Διότι όταν δεν υπάρχει διάλογος, τότε δίνουμε περισσότερο χώρο σε καταστάσεις φανατισμού και μισαλλοδοξίας που δεν βοηθούν κανένα.

Μία ευχή για τον απανταχού Ελληνισμό

Να παραμείνουμε ακμαίοι. Μπορεί να είμαστε σε μία φάση λίγο μίζερη, στη χάση του φεγγαριού, αλλά ξέρουμε ότι το φεγγάρι όσο αδειάζει, άλλο τόσο γεμίζει. Έχουμε ανάγκη οι Έλληνες που βγαίνουν πλέον από την μητροπολιτική Ελλάδα στο εξωτερικό, να ακολουθήσουν το παράδειγμα των παλαιών Ελλήνων που ήταν άνθρωποι της Εκκλησίας, κρατούσαν τα ήθη και τις παραδόσεις. Να μην αφομοιωθούν από τον ξένο που θα συναντήσουν, αλλά να μεταφέρουν την Ελλάδα και την ωραιότητα του πολιτισμού μας, της παράδοσής μας και της πίστης μας και σε άλλους τόπους και όταν γυρίσουν πίσω να είναι οι φωτεινοί ευεργέτες που θα βοηθήσουν υλικά και πνευματικά όλους όσους ζουν στην μητροπολιτική Ελλάδα.