ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ 

Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, από το 1968 και κάθε χρόνο, κατά τη Β΄ εβδομάδα των Νηστειών, η Αποστολική Διακονία διοργανώνει την Εβδομάδα Εξωτερικής Ιεραποστολής.

Η «Εβδομάδα» αρχίζει την Κυριακή της Ορθοδοξίας, οπότε γιορτάζεται ο θρίαμβος της αληθινής πίστης, και έχει σκοπό να τονίσει την αναγκαιότητα του έργου της Ορθόδοξης Εξωτερικής Ιεραποστολής, να παρουσιάσει την προσφορά της Εκκλησίας της Ελλάδος στο έργο του ευαγγελισμού των εθνών και να συγκεντρώσει τα αναγκαία μέσα για τη συνέχεια της προσπάθειας αυτής.

Για να πετύχει το σκοπό αυτό το Γραφείο Εξωτερικής Ιεραποστολής ετοιμάζει κάθε χρόνο συμβολικό έντυπο υλικό, το οποίο στέλνει έγκαιρα σε όλες τις Μητροπόλεις της χώρας, προκειμένου να διοργανωθούν εκδηλώσεις ιεραποστολικού ενδιαφέροντος.

Την Κυριακή της Ορθοδοξίας οι πιστοί σε όλους τους ναούς της χώρας καλούνται να συνεισφέρουν για την ορθόδοξη ιεραποστολή. Το προϊόν της δισκοφορίας αυτής αποτελεί βασικό έσοδο για την οικονομική κάλυψη των πολλών αναγκών της ιεραποστολικής προσπάθειας της Εκκλησίας μας, η οποία με συνέπεια και απόλυτη αφοσίωση στον προτρεπτικό λόγο του Χριστού «Πορευθέντες ουν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη…» φροντίζει να ακουστεί το μήνυμα του Ευαγγελίου στις εσχατιές του κόσμου.

Η εξέλιξη του ιεραποστολικού έργου, συνδέεται αναπόσπαστα με την αυθόρμητη έκφραση των φιλάδελφων αισθημάτων μας προς τους νεόφυτους αδελφούς μας στην Ορθοδοξία. Πρέπει δε να έχουμε πίστη ότι «Θεού εσμέν συνεργοί» στο έργο της ιεραποστολής, για το οποίο χρειάζεται πολλή προσευχή, ειλικρινής συμβολή και πρόθυμη συμπαράσταση σε όσους κοπιάζουν και μοχθούν. Εμείς «φυτεύομεν και ποτίζομεν. Ο Θεός αυξάνει».

 

Καθιέρωση Εβδομάδος Εξωτερικής Ιεραποστολής

Οι φωτισμένοι πρωτεργάτες της ιδέας για την  δημιουργία της Αποστολικής Διακονίας εξέφραζαν με ιδιαίτερη συνέπεια το αείζωο ιεραποστολικό πνεύμα της Εκκλησίας μας, ένα πνεύμα που δεν σφετερίζεται την  χάρη του Θεού και δεν την  περιορίζει εντός της Εκκλησίας, που δεν ταυτίζει την Εκκλησία με την  κοινωνική στράτευση θυσιάζοντας το ουσιαστικό είναι, το οντολογικό στοιχείο της Εκκλησίας. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι το πρώτο όνομα που αποφασίσθηκε αρχικά να δοθεί στον νέο Οργανισμό ήταν «Ιεραποστολή». Κι αν τελικά του το παραχώρησε την  θέση του σε μια πιο βιβλική ονομασία, η αρχική ιδέα δεν χάθηκε, για να υλοποιηθεί αργότερα, το 1967, με την ίδρυση, κατόπιν Συνοδικής Αποφάσεως, του  Γραφείου Εξωτερικής Ιεραποστολής. Σκοπός ήταν να συντονίζει όλες τις προσπάθειες και  τις ενέργειες, οι οποίες απέβλεπαν στην ουσιαστική και έμπρακτη ενίσχυση της Εξωτερικής Ιεραποστολής (6). Το έτος δε 1968 εορτάσθηκε η «Εβδομάς Εξωτερικής Ιεραποστολής».

Δεν είναι τυχαίο που η Εκκλησία όρισε την Εβδομάδα Εξωτερικής Ιεραποστολής να εορτασθεί με την Εβδομάδα της Κυριακής της Ορθοδοξίας. Το μήνυμα αυτής της κοινής γιορτής είναι φανερό. Όσοι αγαπούν τις εικόνες ή όσοι έχουν το χάρισμα να ιστορούν εικόνες δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούν ότι υπάρχουν και άλλες εικόνες, ανώτερες από τις  ξύλινες, πού περιμένουν τον αγιογράφο να τις φτιάσει. Οι εικόνες αυτές είναι οι άνθρωποι που δεν γνώρισαν τον Χριστό. Αγαπώ τις εικόνες σημαίνει πρωτ’ απ’ όλα ενδιαφέρομαι για την ιεραποστολή.