Αυτόπτες μάρτυρες της αλώσεως του 1453: Τέσσαρες αντιπροσωπευτικές περιπτώσεις

Αυτόπτες μάρτυρες της αλώσεως του 1453: Τέσσαρες αντιπροσωπευτικές Περιπτώσεις (1). Η απόφαση του Μωάμεθ του Β’ να πολιορκήσει την ’νοιξη του 1453 την Κωνσταντινούπολη οδήγησε χιλιάδες

Την επαύριον της ‘Aλωσης: η Κωνσταντινούπολη του Γένους

Η μετάβαση από τον Μεσαίωνα στους Νεώτερους Χρόνους στον ιστορικό χώρο που σφραγίζεται από τη διαχρονική παρουσία του Ελληνισμού, συνέπεσε με ένα φαινόμενο βαρύνουσας σημασίας:

Θρήνος Δούκα για την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως

[ΧLΙ] [1] Ὦ Πόλις, Πόλις, πόλεων πασῶν κεφαλή· ὦ Πόλις, Πόλις, κέντρον τῶν τεσσάρων τοῦ κόσμου μερῶν· ὦ Πόλις, Πόλις, χριστιανῶν καύχημα καί βαρβάρων ἀφανισμός· ὦ Πόλις,

Κωνστανίνος Παλαιολόγος – Πολιορκία και ‘Aλωση της Κωνσταντινουπόλεως

Περί δε των περιστατικών του θανάτου του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου αι σύγχρονοι διηγήσεις διαφέρουσιν απ’ αλλήλων. Οι θρύλοι αντικατέστησαν την αλήθειαν, ήτις μένει αμφίβολος. Ουδείς των ιστορικών

Απόπειραι των Δυτικών προς απελευθέρωσιν των Ελλήνων από της τουρκικής δουλείας (1453 – 1463)

Ιωάννης ο Λαστίκ μέγας μάγιστρος του εν Ρόδω εδρεύοντος τάγματος του Αγίου Ιωάννου των Ιεροσολύμων άμα μαθών την άλωσιν της Κωνσταντινουπόλεως έστειλεν εγκύκλια γράμματα προς

Η τελευταία δημηγορία του Παλαιολόγου και ο Βαρβερινός Ελληνικός Κώδιξ ΙΙΙ (1)

Η μοίρα της Βασιλίδος των πόλεων προ πολλού είχεν ήδη κριθή και μετ’ αυτής η μοίρα της αυτοκρατορίας ολοκλήρου. Μακροί εξωτε- ρικοί πόλεμοι και εξαντλητικαί

«Ρουμ Μιλέτι»: οι Ορθόδοξες κοινότητες υπό τους Οθωμανούς Σουλτάνους

Η απώλεια της ελευθερίας είναι η σκληρότερη μοίρα για ένα λαό. Για τους Έλληνες, η ‘Aλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 ήταν μια τραγωδία χωρίς προηγούμενο,