Ο ΄Αγιος Νικόλαος χαρακτηρίζεται στην υμνολογία της Εκκλησίας ως κανόνας πίστεως, εικόνα πραότητας, εγκρατείας διδάσκαλος, μέγας αντιλήπτορας, άδυτος λαμπτήρας, φωστήρας παγκόσμιος, συμπαθής, φιλάγαθος, ρύστης θερμότατος, αληθής προστάτης, Πατήρ Αγγέλων, συμπολίτης των Αποστόλων, ισοστάσιος των Προφητών, κληρονόμος Θεού, συγκληρονόμος Χριστού, λειτουργός Κυρίου, αχείμαστος λιμήν, τείχος απροσμάχητον, πύργος ασφαλείας, θύρα μετανοίας, οδηγός ψυχών και πρόμαχος, παραμύθιον των θλιβομένων, καταφύγιον των εν κινδύνοις, πύργος της ευσεβείας, αντίπαλος της ασεβείας, υπέρμαχος της ευσεβείας, πρωτοστάτης της Εκκλησίας, καλλονή των Ιεραρχών, κλέος των Πατέρων, βρύση των θαυμάτων, μυροθήκη, έαρ ευφρόσυνον, καταγώγιον των αρετών, πυρσός ο της νίκης, ενδιαίτημα της Τριάδος, γαληνότατος όρμος, σκεύος εκλογης, εδραίωμα της Εκκλησίας, κυβερνήτης των εν θαλάσση. «Ουδείς εν πειρασμοίς σε πότε προσεκάλεσε και την λύσιν ευθύς ουκ εδέξατο, άγιε. Τους μεν εν θαλάσση, τους δε εν τη γη γαρ ου διαλείπεις σώζων εκάστοτε, ως έχων το δύνασθαι..». Μ' αυτά τα λόγια στιχούργησε και περιέγραψε ο άγιος Ρωμανός ο Μελωδός, συνοπτικά, τα θαυματουργικά χαρίσματα του Αγίου Νικολάου, Επισκόπου Μύρων της Λυκίας.

Ο ΄Αγιος Νικόλαος θεραπεύει νεαρή γυναίκα.