«Εδίψησε σε η ψυχή μου, ποσαπλώς σοι η σάρξ μου εν γη ερήμω και αβάτω και ανύδρω» ( Ψαλμ. 62,2).

Μητροπολίτου Αχελώου Ευθυμίου,
Ψαλώ τω Θεώ μου-Θεολογικά σχόλια στους Ψαλμούς,
εκδ . Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2021, σελ. 121-122

Η εικόνα είναι συγκλονιστική. Να ζει κανείς και να κινείται μέσα σε έρημο τόπο, άβατο και άνυδρο. Ο άνθρωπος χωρίς συντροφιά, χωρίς νερό, μέσα σε δύσβατους και έρημους τόπους δεν μπορεί να επιβιώσει.

Εκείνο που κοστίζει πιο πολύ στον άνθρωπο που ζει σε έρημο τόπο είναι το νερό. Η δίψα. Χωρίς νερό ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει. Γι’ αυτό και η έρημος είναι ο χειρότερος τόπος για την επιβίωση του ανθρώπου.

Ο Ψαλμωδός, που στην περίπτωση αυτή είναι ο Βασιλεύς Δαβίδ, χρησιμοποιεί την εικόνα αυτή της ερήμου συμβολικά. Σκέπτεται ότι αν και βασιλεύς, διψάει για τον Θεό και νιώθει σαν να βρίσκεται σε έρημο, άνυδρο και άβατο τόπο. Νερό, βέβαια, και πολλές ανέσεις είναι άφθονα στα ανάκτορά του. Ωστόσο, ένιωθε διψασμένος για το νερό του Θεού, δηλαδή τη θεία προστασία και την παράκληση. Ως Βασιλεύς αντιμετώπιζε τόσα και τόσα προβλήματα, γεγονός που ηύξανε τη δίψα της παρουσίας του Θεού στην πολυτάραχη ζωή του.

Ο άνθρωπος, όπως δεν μπορεί να ζήσει χωρίς νερό, έτσι δεν μπορεί να υπάρξει στη ζωή του χωρίς το νερό της παρουσίας και της προστασίας του Θεού. Πόσοι και πόσοι ανθρωποι, αν και διαθέτουν όλα τα υλικά αγαθά, στην πραγματικότητα νιώθουν διψασμένοι και δυστυχείς! Και τούτο διότι τους λείπει το νερό της παρουσίας και της προστασίας του Θεού. Στην εποχή μας οι άνθρωποι κατοικούν και διαβιούν σε οργανωμένα αστικά κεντρα. Στις σύγχρονες πόλεις κατασκευάζονται πολύπλοκες υδραυλικές εγκαταστάσεις, από τις οποίες υδρεύονται όλοι οι πολυπληθείς κάτοικοί τους. Το ζήτημα όμως που τίθεται σε κάθε ένα κάτοικο των συγχρόνων μεγαλουπόλεων είναι εαν η ύπαρξή του αρδεύεται από τα νάματα της πίστεως και της αγάπης του Θεού. Μπορεί να κατοικεί σε πολυτελή διαμερίσματα και να έχει όλες τις ανέσεις. Όλες όμως αυτές οι ανέσεις, δεν θα μπορούν να σβήσουν τη δίψα της ψυχής τους, αν δεν έχουν και πρόσβαση στα νάματα της πίστεως και της χριστιανικής ζωής. Και είναι όντως κρίμα, να υπάρχουν άνθρωποι, που ενώ διαθέτουν όλες τις ανέσεις της σύγχρονης ζωής, είναι διψασμένοι και δυστυχείς.