Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος

Μπροστά από τρεις μαλακούς βράχους εκτυλίσσεται, σε οριζόντια διάταξη, το θαυμαστό γεγονός της Ανάληψης του Κυρίου. Σε υ πόλευκη τρίζωνη κυκλική δόξα ο αναλαμβανόμενος Χριστός κάθεται σε ουράνιο τόξο, κρατεί στην αριστερά κλειστό ειλητάριο και ευλογεί με τη δεξιά. Στην εξωτερική ζώνη της δόξας εικονίζονται ε ξαπτέρυγα σε μονοχρωμία. Δυο άγγελοι με αναλογία κινήσεων φέρουν τη δόξα. Χαμηλότερα, σε ζυγισμένους ομίλους, οι απόστολοι σε ποικιλία στάσεων και χειρονομιών συμμετέχουν με ιερό τρόμο στο υπερφυσικό γεγονός. Κορυφαίοι, δυο λευκοντυμένοι άγγελοι με ανοιχτά ειλητάρια και υψωμένα χέρια δείχνουν προς τον ουρανό. Στο αριστερό ημιχόριο η Θ εοτόκος, με βαθυγάλανο χιτώνα και πορφυρό ιμάτιο, κοιτάζει με δέος πρ ος τον ουρανό. Φουντωτές ελιές στο βάθος, δηλωτικές του γήινου χώρου όπου το γεγονός έλαβε χώρα, τον συνδέουν με τον ουράνιο.

Η επιβλητική σύνθεση παρακολουθεί καθιερωμένα βυζαντινά εικονογραφικά πρότυπα, τα όποια ωστόσο αποδίδονται με νέα εκφραστικά μέσα. Η χρωματική κλίμακα με πολλές μαλακές διαβαθμίσεις του ί διου τόνου, το πλάσιμο της γυμνής σάρκας με πλατιές ενιαίες επιφάνειες στα στιλπνά πρόσωπα, οικείο στη γοτθική ζωγραφική, η πραγμάτευση του βάθους και η δημιουργία της αίσθησης της προοπτικής, τα ενδύματα που

τυλίγονται μαλακά γύρω α πό τα ρωμαλέα σώματα, κολπώνονται πλούσια με ρέουσες πτυχές και αναδεικνύουν τους όγκους, η ευγένεια των π ροσώπων με τα α μυγδαλωτά μάτια και την αβρή έκφραση, το έντονο και βαθιά εκφραστικό βλέμμα, η ενάργεια της αφήγησης με σκοπό να δοξάσει τον Κύριο, φανερώνουν έναν άξιο καλλιτέχνη που κινείται με άνεση στις δυο καλλιτεχνικές παραδόσεις, τη βυζαντινή και τη δυτική. Την εποχή αυτή η Λευκάδα, που ήδη από το 1292 είχε αποκοπεί από τη βυζαντινή αυτοκρατορία, υπαγόταν στην παλατινή κομητεία της Κεφαλληνίας της μεγάλης φλωρεντινής οικογένειας των Τόκκων. Σε αυτό το περιβάλλον, όπου κυκλοφορούσαν ποικίλες ιδέες, τάσεις και ρεύματα, έδρασε ο ζωγράφος της Απόλπενας, ικανός να αφομοιώνει και να συνδυάζει αρμονικά επιμέρους στοιχεία, συνθέτοντας ένα ιδιαίτερο και μοναδικό στον ελλαδικό χώρο καλλιτεχνικό ιδίωμα. Η πρόσφατη ταύτιση του Ιακώβου, χορηγού των τοιχογραφιών, σύμφωνα με την επιγραφή στον περίβολο της μονής, με τον Ι άκωβο Ρούσσο ή Ρούφο (Σταυροπούλου 2000), α ντιβασιλέα στην αυλή των Τόκκων, ερμηνεύει και δικαιολογεί το υψηλό επίπεδό της ζωγραφικής του άγνωστου σήμερα καλλιτέχνη, που εργάστηκε στο καθολικό της Μονής της Παναγίας Οδηγήτριας.

Για ενημέρωση σχετικά με τα νέα, τις εκδηλώσεις, τις εκδόσεις και το έργο μας παρακαλούμε συμπληρώσετε τα παρακάτω στοιχεία. Για τους όρους προστασίας δεδομένων δείτε εδώ.
		{ τεχνική βοήθεια επικοινωνία }