Ο Επιτάφιος Θρήνος

Νανώ Χατζηδάκη Μυστήριον Μέγα και Παράδοξον,
Αθήνα 2002, εκδ. Ιεράς Συνόδου, σελ. 352
Γύρω στο 1500 με νεώτερες επιζωγραφήσεις 32Χ 63,5 εκ.

Μουσείο Κανελλοπούλου

Η σκηνή του Επιταφίου Θρήνου απλώνεται κατά τον οριζόντιο άξονα της εικόνας σε εικονογραφία που κατάγεται από εικόνες όπως εκείνη των αρχών του 15 ου αιώνα στη Μονή του Σινά (Βλ. αριθ. Κατ. 128) και αποκρυσταλλώνεται στη κρητική ζωγραφική του 15 ου και 16 ου αιώνα. Τα πλέον γνωστά δείγματα είναι η εικόνα του Μουσείου του Recklinghausen, η εικόνα του εκκλησιαστικού Μουσείου της Θήρας (βλ. αριθ. Κατ. 129), με την οποία είχε όμοιες διαστάσεις, και μια εικόνα στο ναό του Μεγάλου Ταξιάρχη της Νάξου (Spledeur de Byzance 1982, αριθ. 4, εικ. 4- Th. Chatzidakis, Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Τέχνη 1986, αριθ. 126, σ. 124-Αχειμάστου-Ποταμιάνου). Τον τύπο επαναλαμβάνει ο Εμμανουήλ Λαμπάρδος σε ενυπόγραφη εικόνα του από τη Μονή Παναγίας της Βρύσης της Σίφνου στο Βυζαντινό Μουσείο (αριθ. Κατ. 130). Όσα τμήματα σώζονται από την αρχική ζωγραφική, που δυστυχώς έχει υποστεί παλαιά συντήρηση και επιζωγραφήσεις, δείχνουν ότι πρόκειται για έργο κρητικού εργαστηρίου, που μπορεί να χρονολογηθεί γύρω στο 1500.