ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ "ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ"
Η ηλεκτρονική βιβλιοθήκη της Αποστολικής Διακονίας «Πορφυρογέννητος» αποτελεί ένα φιλόδοξο εγχείρημα που έχει ως βασικό στόχο την ανάρτιση επιστημονικών άρθρων στα οποία προβάλλεται ο πλούτος της ορθόδοξης παράδοσης και ο σημαίνων ρόλος της για την ανά τους αιώνες διαμόρφωση της ελληνικής πολιτιστικής ιδιοσυστασίας. Η επιλογή των κειμένων γίνεται με αμιγώς επιστημονικά κριτήρια, προκειμένου να διευκολυνθούν οι χρήστες που επιθυμούν να αποκτήσουν άμεση πρόσβαση σε δυσεύρετα, αλλά εμπεριστατωμένα εξ ορθοδόξου απόψεως κείμενα.
Η Βιβλιοθήκη διακρίνεται σε θεματολογικές ενότητες βάσει του περιεχομένου των άρθρων, ενώ η ειδική ενότητα των αφιερωμάτων προσφέρει άμεση πρόσβαση σε κείμενα επίκαιρα για τον εόρτιο κύκλο της Εκκλησίας.
Το όνομα της βιβλιοθήκης «Πορφυρογέννητος» επιλέχθηκε προς τιμήν του βυζαντινού αυτοκράτορα των γραμμάτων Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου (913-959), γιου του Λέοντα ΣΤ΄ του Σοφού. Ο σφετερισμός του θρόνου του από τον Ρωμανό Λεκαπηνό και ο παραμερισμός του, εξανάγκασε τον Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο να εγκλειστεί επί μία εικοσιπενταετία σε μονή (920-945), διάστημα κατά το οποίο ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη μελέτη. Από το πλούσιο συγγραφικό του έργο ξεχωρίζουν οι πραγματείες «Ιστορική διήγησις του Βίου του Βασιλείου Α’», βιογραφία του παππού του αυτοκράτορα Βασιλείου Α’, «Προς τον ίδιον υιόν», με συμβουλές προς τον γιο του και μετέπειτα αυτοκράτορα Ρωμανό Β’, «Περί Βασιλείου Τάξεως», όπου εκθέτει το πολύπλοκο πρωτόκολλο που ακολουθούσε η βυζαντινή αυλή και το «Περί Θεμάτων», σχετικό με τη διοικητική διαίρεση της αυτοκρατορίας. Έγραψε, επίσης, στίχους, ποιήματα, λόγους και επιστολές. Το έντονο ενδιαφέρον του για την παιδεία εκφράσθηκε με την αναδιοργάνωση του Πανδιδακτηρίου της Μαγναύρας, ένα από τα πρώτα πανεπιστήμια στον κόσμο. Σε πολιτικό επίπεδο, επί βασιλείας του η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ανέκτησε την παλιά της ισχύ και ακτινοβολία και κατέκτησε την εσωτερική ειρήνη, καθώς ενίσχυσε τους φτωχούς έναντι των πλουσίων φεουδαρχών, αποκαθιστώντας την κοινωνική ισορροπία της αυτοκρατορίας. Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος ήταν πολύ αγαπητός στον λαό, ο οποίος τον σεβόταν για τη μόρφωσή του. Πέθανε το 959.
Ψηφιακό Ειλητάριο
1700 anniversary of the 1st Ecumenical Council and the necessity of a common Orthodox- Catholic witness in the face of today’s ecclesial challenges Prologue The
α΄. Η αναγκαιότητα του Διαθρησκειακού Διαλόγου Όπως είδαμε και στα προηγούμενα κεφάλαια, το Οικουμενικό Κίνημα στις αρχές του 20ου αιώνα έκανε την πρώτη του εμφάνιση
Ὅπως εἴδαμε ἀνωτέρω οἱ Ἐπίσκοποι κρίνονται μόνο ὑπό τῶν ἁρμοδίων συνοδικῶν ὀργάνων, τά ὁποῖα εἶναι καί τό δευτεροβάθμιο ὄργανο ἀπόδοσης ἐκκλησιαστικῆς δικαιοσύνης. Ἰδιαίτερο ὅμως ἐνδιαφέρον
α. Γενικότητες Κατόπιν της προδηλωθείσης δια της προλαβούσης παραγράφου ενιαίας συμμετοχής πάντων των μελών της Εκκλησίας εν τω αλαθήτω αύτής, ως φορέων, θα ηδύνατό
12. Περί τῆς μαύρης Βουλγαρίας και τῆς Χαζαρίας Ὅτι καί ἡ μαύρη λεγομένη Βουλγαρία δύναται τοῖς Χαζάροις πολεμεῖν. 13. Περί τῶν πλησιαζόντων ἐθνῶν τοῖς Τούρκοις
Ἡ αἵρεση τοῦ Γνωστικισμοῦ ἀπό τήν ἀποστολική ἐποχή μέχρι τίς ἀρχές τοῦ προηγούμενου αἰώνα ἦταν σχεδόν γνωστή ἀποκλειστικά ἐπί τῇ βάσει κυρίως τῶν σχετικῶν ἀναφορῶν
Ὁ Θεολογικός Διάλογος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τίς προχαλκηδόνιες ἤ ἀντιχαλκηδόνιες Ἀρχαῖες Ἀνατολικές Ἐκκλησίες ἔχει χαρακτηρισθῇ καί πράγματι εἶναι ὁ σημαντικότερος ἀπό ὅλους τούς ἄλλους
Προεισαγωγικώς θα θέλαμε να παρατηρήσουμε, ότι για να δώσουμε τη σχετική απάντηση στο ανωτέρω ερώτημα, θα βασιστούμε στην Παράδοση, στην Αγ. Γραφή, στους κανόνες και
Πριν προχωρήσουμε στην απάντηση του ερωτήματος αυτού θα θέλαμε και πάλι προεισαγωγικά να δώσουμε ορισμένες εξηγήσεις σε όσα είπαμε στο προηγούμενο σημείωμά μας, για να
Α. Θα αρχίσουμε την απάντηση μιμούμενοι τον τύπο του ια’ κανόνα του Τιμοθέου Αλεξανδρείας : «’παξ είπατε» και προσδιορίσατε βυζαντινή παράδοση ή ρυθμό, και όχι
Η ερώτηση αυτή προέκυψε από τα προηγούμενα σημειώματα – απαντήσεις, όπου λέγεται, ότι πρέπει στις κρίσεις μας και στις απαντήσεις μας, στις αποφάσεις μας καις
Στο τελευταίο σημείωμα καταλήξαμε, ότι και η τήρηση (διαφύλαξη και εφαρμογή) της ακριβείας, της αυθεντικής εκκλησιαστικής παραδόσεως, της αληθείας, έχει ως συνέπεια και αποτέλεσμα την
Η ερώτηση φαίνεται, το λιγότερο, απλοϊκή, μια και σε όλους έρχεται αυθόρμητα η απάντηση: ο ιεραπόστολος. Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο παρουσιάζονται.
Ὁρισμένοι Πατέρες ἀνέλαβαν ἐπίσης τήν πολεμική ἐναντίον μιᾶς πολύ διαδεδομένης θεωρίας κατά τήν ἀρχαιότητα (1), πού σχετίζεται μέ τήν τύχη τοῦ ἀνθρώπου μετά θάνατον, αὐτή
Η σπάνις των μαρτυρίων τούτων. Αληθώς αύται είνε ευάριθμοι και μεμετρημέναι. Μολονότι δε τα ουσιώδη στοιχεία του βίου του Ιησού και των άρχων της Εκκλησίας
Η εικόνα της Γεννήσεως έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού απεικονίζει εικαστικά το άρρητο μυστήριο της Ενσαρκώσεως του Θεού. Το γεγονός της ενανθρωπήσεως, κατά τη θεολογία του
