Η οδύνη και το κακόν είναι συνηφασμένα μεταξύ των, χωρίς ασφαλώς το εν να ταυτίζεται με το άλλο. Η οδύνη δεν είναι απαραίτητο να είναι
Ο ‘Αγιος Κοσμάς τιμάται υπό του Αλή πασά
Όχι μόνον οι Έλληνες, αλλά και αυτοί οι Αλβανοί ετίμων, εσέβοντο και ως ‘Αγιον τον επίστευαν και εκείνοι, όσον και οι Χριστιανοί. Είχε έλθει και
«Σημεῖα τριβῆς Μονῶν καί Ἐπισκόπων»
Τό ζήτημα τῶν σχέσεων τῶν Ἱερῶν Μονῶν καί τοῦ ἐπιχωρίου Ἐπισκόπου καί τῶν τριβῶν πού προκαλοῦνται μεταξύ τους εἶναι μεγάλο καί παλαιό καί δέν μπορεῖ
Κατευόδωσις στρατού – Η θρησκευτική προετοιμασία
Ιερά αντικείμενα Η ψυχολογική ενίσχυση των στρατιωτών ήταν ανάγκη να έχει και «οπτικό» μέρος· η θεϊκή παρουσία και συμπαράσταση έπρεπε να είναι απτή, ορατή. Αρχαία
Η διεύρυνση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών Ορθοδοξία, Ρωμαιοκαθολικισμός και «Χριστιανικός Νότος» στο οικουμενικό προσκήνιο κατά την δεκαετία του 1960
Κατά τήν περίοδο τῆς γενέσεως καί τῆς σταδιακῆς διαμορφώσεώς του, τό Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν (ΠΣΕ) εἶχε χαρακτηρισθεῖ καί ἀναγνωρισθεῖ ὡς μιά διεκκλησιαστική/διαχριστιανική ὀργάνωση μέ παγκόσμιο
O Βυζαντινός «ιερός πόλεμος», Η έννοια και η προβολή του θρησκευτικού πολέμου στο Βυζάντιο
Από τον 7ο αι. είχε αρχίσει η εισαγωγή εκκλησιαστικών τελετών στο τυπικό των θριάμβων. Ήδη επί Μαυρικίου, το 592, επιτυχία του βυζαντινού στρατού επί των
Ο άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης – Προλεγόμενα
Ο Μακάριος Χρυσόστομος, με το Επώνυμον Καλαφάτης, Μητροπολίτης Σμύρνης, είναι αναμφισβήτητα Ιερομάρτυρας, γιατί μαρτύρησε και παράδωσε την Ιεραρχική του ψυχή μετά από παρρησία εμφάνισης και
Η Ιωάννειος αποστολικότης του θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως – Η ιδέα της αποστολικότητος του θρόνου και ο απόστολος Ανδρέας
Ἡ ἀρχή τῆς ἀποστολικότητος τῶν θρόνων συνεδέθη ἀρρήκτως εἰς τήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας ἀφ’ ἑνός μέν πρός τό ἐξαιρετικόν κῦρος εἰς ζητήματα πίστεως, ἀφ’ ἑτέρου δέ πρός
Καύχημά μας: ο Σταυρός του Κυρίου μας
Κ. Το χάλκινο φίδι στην έρημο και το ραβδί τοϋ Μωϋσή προτύπωναν τον Σταυρό τοϋ Χριστού Αυτόν τον τύπο του Σταυρού προτύπωνε ο Μωϋσής κρεμώντας
Ο Ιουστινιανός και οι Μονοφυσίται
Ο Βασιλεύς Ιουστινιανός (527-565) από πολλού ήδη ήρξατο των ματαίων αποπειρών προς ένωσιν των μονοφυσιτών μετά των ορθοδόξων (1). Ταύτας εστήριζεν επί της Δ’ Οικουμενικής