Ο ΄Αγιος Νικόλαος στην υμνολογία της Εκκλησίας

Ο ΄Αγιος Νικόλαος χαρακτηρίζεται στην υμνολογία της Εκκλησίας ως κανόνας πίστεως, εικόνα πραότητας, εγκρατείας διδάσκαλος, μέγας αντιλήπτορας, άδυτος λαμπτήρας, φωστήρας παγκόσμιος, συμπαθής, φιλάγαθος, ρύστης θερμότατος,

Τα ιερά λείψανα του Αγίου Νικολάου και οι «ιστορικές περιπέτειες» αυτών.

Ο ενταφιασμός του Αγίου Νικολάου. Το τίμιο λείψανο του Αγίου Νικολάου, μετά την κοίμησή του, μεταφέρθηκε με τα χέρια Επισκόπων και, με τιμητική πομπή, τοποθετήθηκε

Συναξάρι Αγίου Νικολάου, Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας, του Θαυματουργού.

Ο ΄Αγιος Νικόλαος έζησε και έδρασε κατά τον 4o κυρίως αιωνα, στα χρόνια του Διοκλητιανού (284-304 μ.Χ.), του Μαξιμιανού (286-305 μ.Χ.) και του Μεγάλου Κωνσταντίνου