ονή του Λιβός

Ἡ Μονή τοῦ Λιβός , πού ὀνομάζεται καί Μονή τῆς Παναχράντου , ἦταν αὐτοκρατορική , γυναικεία καί ἐχρησίμευε ὡς τόπος ταφῆς .

Ὁ ναός τῆς Θεοτόκου πρωτοχτίστηκε ἀπό τόν Κωνσταντῖνο Λίβα, ἀξιωματοῦχο στήν ὑπηρεσία τοῦ Αὐτοκράτορος Λέοντος ΣΤ' του Σοφοῦ (886-912 μ.Χ.) καί ἀργότερα τοῦ Κωνσταντίνου Ζ' Πορφυρογέννητου (913-959 μ.Χ.). Ἐγκαινιάσθηκε τό 908. Στά τέλη τοῦ 13ου αἰ. ἡ Θεοδώρα, σύζυγος τοῦ Αὐτοκράτορος Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου ( 1261-1282 μ.Χ.), προσέθεσε στόν χῶρο τῆς Μονῆς νέο Ναό ἀφιερωμένο στόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Πρόδρομο. Τό κτιριακό συγκρότημα ἔπαθε μεγάλη καταστροφή στίς πυρκαϊές τοῦ 1622 καί τοῦ 1917. Ἁναστηλώθηκε τήν τελευταία εἰκοσαετία. Ἴχνη ψηφιδωτῶν σώζονται ἀκόμη στό νότιο τοῖχο. Ὁ Ναός σήμερα ταυτίζεται μέ τό Φεναρί - Ἰσά Τζαμί.