αναγία των Βλαχερνών

Ὁ Ναός κτίσθηκε ἀπό τήν αὐτοκράτειρα Πουλχερία μεταξύ τῶν ἐτῶν 450-453 μ.Χ., ἀλλά ὁλοκληρώθηκε ἐπί Λέοντος Α' (457-474). Τότε χτίστηκε καί τό παρεκκλήσιο τῆς Ἁγίας Σοροῦ, γιά νά δεχθεῖ τό ὠμοφόριο καί τήν Τίμια Ἐσθῆτα τῆς Θεοτόκου, πού μεταφέρθηκαν ἀπό τήν Παλαιστίνη τό 473.

Κατά τό 626, ὅταν ἡ Πόλις πολιορκήθηκε ἀπό τούς Ἀβάρους, ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας λιτανεύθηκε ἀπό τόν Πατριάρχη Σέργιο στίς ἐπάλξεις. Ἡ πολιορκία λύθηκε, ἡ Πόλη σώθηκε καί ἡ σωτηρία ἀπεδόθη στήν Θεοτόκο . Σύσσωμος ὁ λαός ἀγρύπνησε στόν ἱστορικό ναό ψάλλοντας τόν Ἀκάθιστο Ὕμνο.

Τό 843, μέ την λήξη τῆς Εικονομαχίας, ἡ ἑορτή τῆς Ὀρθοδοξίας ξεκίνησε ἀπό τόν Ναό τῆς Παναγίας τῶν Βλαχερνῶν.

Οἱ εἰκοκονομάχοι κατέστρεψαν τήν εἰκονογραφία τοῦ Ναοῦ. Τότε ἐξαφανίσθηκε καί ἡ ιστορική εἰκόνα τῆς Παναγίας πού ξαναβρέθηκε, σύμφωνα μέ τήν παράδοση, τό 1030 κρυμμένη στόν τοῖχο κατά τίς ἐργασίες ἀνακαίνισης πού ἔγιναν ἐπί Ρωμανοῦ Γ Ἀργυροῦ. Ὁλόκληρο τό κτιριακό συγκρότημα κάηκε τό 1434, λίγο πρίν ἀπό τήν Ἅλωση.