• ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Κατάλογος Διωχθέντων κληρικών

Αγαθαγγέλου (Χαραμαντίδη), Μητροπολίτου Φαναρίου, Γενικού Διευθυντού της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος

ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ

Ἀρχιμανδρίτης Δαμασκηνός Ἀσημακόπουλος.
Συνελήφθη ἀπό τούς Γερμανούς καί φυλακίσθηκε στίς φυλακές Ἀγίου Διονυσίου Πειραιῶς[1].

[1] Ἐκθέσεις Ἱερέων ἀπό τό Ἀρχεῖο τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, ἐκδ. Ἀετός, Ἀθῆναι, σελ. 102.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

Ἐπίσκοπος Πατάρων Μελέτιος.
Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους στίς 30 Μαΐου 1941.

Ἱερεύς Ἀντώνιος Ἀνθογαλίδης.
Ἐφημέριος τοῦ χωριοῦ Δάμια. Ἐκδιώχθηκε. 

Ἱερεύς Χαράλαμαπος Ἀνθόπουλος, ἐτῶν 66, † 1943.
Ἐφημέριος χωρίου Νίψα Ἀλεξανδρουπόλεως. Γεννήθηκε τό 1887 στόν Πόντο καί τό 1922 κατέφυγε τό 1922 στήν Μητροπολιτική Ἑλλάδα. Ὑπέστη ἄγριους διωγμούς καί βασανισμούς ἀπό τούς Γερμανούς. Ἀπεβίωσε, ἀπό συγκοπή καρδίας, τό 1943, ὅταν ὁ γυιός του ἐφονεύθη στόν ἐμφύλιο[1]. 

Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Βαφειάδης.
Ἐφημέριος Πεντάλοφου. Κατέφυγε στό χωριό Λισβόριο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μυτιλήνης[2]. 

Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Εὐσταθιάδης.
Ἐφημέριος Ἀλεξανδρουπόλεως. Ἐκδιώχθηκε. 

Μοναχός Κύριλλος Ἰβηρίτης.
Οἰκονόμος τοῦ Μετοχίου Ἁγίου Ἀθανασίου τῆς Μονῆς Ἰβήρων, στήν Σαμοθράκη. Ἐκδιώχθηκε. 

Ἱερεύς Γεώργιος Μανωλάκης.
Ἐφημέριοςδημοδιδάσκαλος Χώρας Σαμοθράκης. Οἱ Βούλγαροι εἶχαν ὑπόνοιες, ὅτι διατηροῦσε “Κρυφό Σχολειό”, τόν συνέλαβαν, τόν βασάνισαν καί τόν ἐκδίωξαν[3]. 

Ἱερεύς Νικόλαος Μπαξεβανίδης.
Ἐφημέριος Ἄβαντου. Ἐκδιώχθηκε. 

Ἱερεύς Γεώργιος Παπαθεοδώρου.
Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Ἀλεξανδρουπόλεως. Ἐπανειλημμένα χαρακτηρίσθηκε ὡς ὕποπτος ἀπό τήν Γκεστάπο καί συνελήφθη δύο φορές. 

Ἱερεύς Παναγιώτης Πυρπιρῆς.
Ἐφημέριος Ἀπαλοῦ. Διετάχθη ἀπό τόν Βούλγαρο Μητροπολίτη Φιλιππουπόλεως νά ἐγκαταλείψη τήν θέση του[4].

Ἀρχιμανδρίτης Σπυρίδων Σγουρόπουλος.
Ἐκδιώχθηκε ἀπό τήν Ἀλεξανδρούπολη στίς 30 Μαΐου 1941[5]. 

Ἀρχιμανδρίτης Φώτιος Σταματόπουλος, Ἱεροκήρυξ.
Ἐκδιώχθηκε, γιατί δέν ἀνεγνώρισε τήν Βουλγαρική Ἐξαρχία[6]. 

Ἱερεύς Θεόκλητος Τσανοσίδης.
Ἐφημέριος Πυλαίας. 

Ἱερεύς Ἰωάννης Χαλκίδης.
Ἐφημέριος Ἀλεξανδρουπόλεως. Ἐκτοπίσθηκε στήν Μυτιλήνη[7].

[1] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Κατάστασις ὀνομάτων φονευθέντων Κληρικῶν.

[2] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων.

[3] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 54.

[4] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., 54.

[5] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π.,  σελ. 51.

[6] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, ἘθνικάΠολεμικά Θέματα, ἔγγραφο 1028/967/2.7.1941 Ἀρχιεπισκόπου Δαμασκηνοῦ πρός τόν Πρόεδρο τῆς Κυβερνήσεως Γεώργιο Τσολάκογλου.

[7] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ἔκθεσις 16ης Μαρτίου 1947 Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀλεξανδρουπόλεως πρός τό Ταμεῖον Ἀσφαλίσεως Κληρικῶν Ἑλλάδος (Τ.Α.Κ.Ε.), Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Δασκαλόπουλος, ἐτῶν 60. Ἐφημέριος τοῦ χωρίου Τρικώμου. Τόν συνέλαβαν καί τόν ἔστειλαν στίς φυλακές Κοζάνης καί ἀπ’ ἐκεῖ στήν Θεσσαλονίκη. Ὁ γυιός του ἐκτοπίσθηκε στήν Γερμανία[1].  Ἱερεύς Στέργιος Κατίκας. Ἐφημέριος Κρανιᾶς. Συνελήφθη καί βασανίσθηκε ἀπό τούς Ἰταλούς.  Ἱερεύς Θεοφάνης Ντάρας. Ἐφημέριος Ταξιάρχου. Συνελήφθη καί βασανίσθηκε ἀπό τούς Ἰταλούς[2].  Ἱερεύς Γεώργιος Παπαδόπουλος, ἐτῶν 62. Ἐφημέριος τοῦ χωρίου Καληράχη. Συνελήφθη ἀπό τούς Γερμανούς, στίς 9 Ἰουλίου 1944, καί ὡδηγήθηκε στό Στρατόπεδο Π. Μελᾶ Θεσσαλονίκης ἀρνούμενος νά προδώση[3].  Ἱερεύς Ἰωάννης Παπαδόπουλος, ἐτῶν 67. Ἐφημέριος τοῦ χωριοῦ Ἀγάπη. Τόν συνέλαβαν οἱ Γερμανοί τό πρῶτο δεκαήμερο τοῦ Ἰουνίου 1944 καί ἀφοῦ τόν κακοποίησαν τόν ἄφησαν ἐλεύθερο[4]. [1]Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ἔκθεση 87/9ης Μαΐου 1945 Μητροπολίτου Γρεβενῶν Θεοκλήτου πρός τήν Ἱερά Σύνοδο. Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 46. [2] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ἔκθεση 87/9ης Μαΐου 1945 Μητροπολίτου Γρεβενῶν Θεοκλήτου πρός τήν Ἱερά Σύνοδο. Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π.,σελ. 47. [3] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ἔκθεση 87/9ης Μαΐου 1945 Μητροπολίτου Γρεβενῶν Θεοκλήτου πρός τήν Ἱερά Σύνοδο. Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π.,σελ. 4647. [4] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ἔκθεση 87/9ης Μαΐου 1945 Μητροπολίτου Γρεβενῶν Θεοκλήτου πρός τήν Ἱερά Σύνοδο. Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 47.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΑΛΜΥΡΟΥ

 

Ἱερεύς Θεόδωρος Γωγωβίτης.

Ἐφημέριος Μεγαλόβρυσης Ἁγυιᾶς. Συνελήφθη στίς 10 Ἰανουαρίου 1943 ἀπό τούς Ἰταλούς καί φυλακίσθηκε ἐπί τρεῖς μῆνες. Ἀπελευθερώθηκε μετά ἀπό ἐνέργειες τοῦ Μητροπολίτου Ἰωακείμ[1]. 

 

Ἱερεύς Ἀνδρέας Ζέρβας.

Ἐφημέριος τοῦ χωριοῦ Ἄλλη Μεριά. Συνελήφθη μέ ἄλους κατοίκους ἀπό τούς Γερμανούς τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1943. Τούς ἐνέκλεισαν σέ στρατόπεδο, ἀπό τό ὁποῖο τούς ἀπελευθέρωσε μέ ἔντονη καί ἐπίμονη παρέμβασή του ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος Ἰωακείμ[2].

 

Ἀρχιμανδρίτης Εὐσέβιος Μαντζῶρος, † Μάρτιος 1959.

Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ξενιᾶς Ἁλμυροῦ μέχρι τό 1936 καί ἀπό 19531959. Καταδικάσθηκε σέ 25ετῆ φυλάκιση, γιά διάσωση καί περίθαλψη Συμμάχων Στρατιωτῶν. Μεταφέρθηκε σέ φυλακές τῆς Ἰταλίας καί ἀπελευθερώθηκε μέ τήν συνθηκολόγηση τῶν Ἰταλῶν, στίς 8 Σεπτεμβρίου 1943[3]. 

 

Ἀρχιμανδρίτης Θεοφάνης Μπετσίστας,† Μάρτιος 1958.

Γεννήθηκε τό 1886 στήν Περιθεώτισσα Δωρίδος καί ἐτελείωσε τίς γυμνασιακές του σπουδές στήν Ἀθήνα. Ἐπολέμησε στά Μακεδονικά Ἀνταρτικά Σώματα κατά τῶν Βουλγάρων καί ἔλαβε μέρος στούς Πολέμους 191213. Μετά τήν ἀποστράτευσή του ἐκάρη Μοναχός τῆς Μονῆς Σπαρμοῦ Ὀλύμπου καί τό 1918 ἐχειροτονήθηκε Διάκονος καί Ἱερεύς στήν Μονή Ὀλυμπιωτίσσης τήν ὁποία διακόνησε καί ὡς Ἡγούμενος. Τό 1939 ἔγινε Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Στεφάνου Μετεώρων. Συνελήφθη τό 1942 καί ὡδηγήθηκε ἀρχικά στήν φυλακή τῆς ὁδοῦ Ἀλεξάνδρας Βόλου καί ὕστερα στήν φυλακή “Ἰωσαφάτ. Ἐλευθερώθηκε μέ τήν συνθηκολόγηση τῶν Ἰταλῶν, στίς 8 Σεπτεμβρίου 1943. Ὁ Δημητριάδος Ἰωακείμ τόν διώρισε Γραμματέα καί Γενικό Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο καί Ἐφημέριο τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ν. Δημητριάδος Βόλου[4].  

 

Ἱερεύς Δημήτριος Νιφόρος.

Συνελήφθη καί ξυλοκοπήθηκε δημόσια μέ κίνδυνο νά ἐκτελεσθῆ, ἐπειδή ἔθαψε στό χωράφι του ἀποθανόντα Ἄγλο στρατιώτη, πού κρυβόταν, κατά πᾶσα πιθανότητα, στό χωριό Βρύναινα[5].

 

Ἱερεύς Δῆμος Παπαποστόλου.

Ἐφημέριος στό χωριό Κανάλια Μαγνησίας. Στά τελευταῖα του χρόνια διακόνησε στήν Παναγία Τρύπα (Ἄναυρο) καί στήν Ἁγία Τριάδα (Νοσοκομεῖο). Οἱ Γερμανοί ἔκαψαν τόν Ναό του στά Κανάλια μαζί μέ τό χωριό. Ὁ ΠαπαΔῆμος ἔπεσε στήν φωτιά, γιά νά σώση τά ἱερά σκεύη καί ὅ,τι ἄλλο πολύτιμο. Τόν συνέλαβαν μαζί μέ τόν ἰατρό Ἀχιλλέα Βάϊρα καί πολλούς ἄλλους Καναλιῶτες, πού φυλάκισαν στήν φυλακή “Ἀλεξάνδρα” Βόλου. Μέ παρέμβαση τοῦ Μητροπολίτου Ἰωακείμ μεταφέρθηκε στό Νοσοκομεῖο ὡς ἀσθενής, γιά νά καταλήξη στίς φυλακές Ἀβέρωφ σέ κακή κατάσταση. Ἀπελευθερώθηκε μετά ἀπό ἐνέργειες τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Δαμασκηνοῦ καί τοῦ Μητροπολίτου Ἰωακείμ[6].

 

Ἱερεύς Γαβριήλ Παπαργύρης.

Ἐφημέριος στό χωριό Στρόφυλος. Ὁ γέροντας παπαΓαβριήλ συνελήφθη καί βασανίσθηκε ἀπό τούς Γερμανούς μέ τήν κατηγορία τῆς ἐνισχύσεως καί περιθάλψεως Ἀνταρτῶν[7].

 

[1] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος. Στοιχεῖα μᾶς ἀπέστειλε εὐγενῶς καί ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Χαρίλαος Παπαγεωργίου.

[2] Ὅπ. π.

[3] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, στοιχεῖα Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος, τά ὁποῖα συνέλεξε ὁ Δημ. Ἠ. Τσιλιβίδης, Δρ. Θ.

[4] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος. Νίτσας Κολιοῦ, ὅπ. π.,σελ. 10961097.

[5] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος.

[6] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος. Προφορική Μαρτυρία πρός τόν Δημήτριο Τσιλιβίδη τοῦ υἱοῦ τοῦ μακαριστοῦ Ἱερέως Δασκάλου Ἀποστόλου Δ. Παπαποστόλου.

[7] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ ΚΑΙ ΟΡΕΣΤΙΑΔΟΣ   Ἱερεύς Ἀθανάσιος  Γιαννακόπουλος, † 9 Ἀπριλίου 1947. Ἐφημέριος στό Μικρό Δέρειο Σουφλίου. Συνελήφθη καί βασανίσθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους ὡς κατάσκοπος[1].   Ἱερεύς Βασίλειος Παπαμιχαήλ. Ἐφημέριος Κομάρων. Συνελήφθη ἀπό τούς Βουλγάρους στίς 17 Ὀκτωβρίου 1941 καί ξυλοκοπήθηκε βάναυσα[2].   [1] Κωνσταντίνου Δ. Βαστάκη, Πρωτοπρεσβυτέρου, ὅπ. π., σελ. 105. [2] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 58.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ  ΔΡΑΜΑΣ Ἱερεύς Νικόλαος Ἀναγνωστόπουλος[1]. Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Βαλαβάνης. Ἐφημέριος Πετρούσας. Ἐκδιήχθηκε καί κατέφυγε στό χωριό Καρυδιά τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης[2]. Ἱερομόναχος Ἀβέρκιος Βαμβακᾶς. Ἀδελφός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Εἰκοσιφοινίσσης. Ἐκδιώχθηκε καί κατέφυγε στό Προσφόρι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἱερισσοῦ[3]. Ἱερεύς Δημήτριος Βογιατζῆς. Ἐφημέριος Προσοτσάνης. Κατέφυγε στό Βασιλοῦδι Θεσσαλονίκης καί διορίσθηκε ὡς ἐφημέριος τοῦ ναοῦ Ἁγίας Μαρίνης[4]. Ἀρχιμανδρίτης Ἱερώνυμος Γιαμαλάκης. Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Δράμας. Ἐκδιώχθηκε, ἐπειδή ἀρνήθηκε νά παραδώση τόν Μητροπολιτικό Ναό καί τό Ἐπισκοπεῖο στούς Βουλγάρους[5]. Ἱερεύς Παναγιώτης Γκανογιάννης. Ἐφημέριος Μαυρολεύκης. Κατέφυγε στήν Νιγρίτα[6]. Ἱερομόναχος Δαμιανός Γκαρλίδης. Ἀδελφός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Εἰκοσιφινίσσης. Ἐκδιώχθηκε καί κατέφυγε στό χωριό Ὁρμύλια Χαλκιδικῆς. Ἱερεύς Ἰωάννης Γρηγοριάδης. Ἐφημέριος Δρατσίστης. Στίς 16 Νοεμβρίου 1943 συνελήφθη ἀπό τούς Βουλγάρους καί φυλακίσθηκε ἐπί 8μηνο στήν Δράμα. Καταδικάσθηκε μέ ἄλλους 30 Ἕλληνες πολίτες σέ θάνατο, ἀλλά ἡ θανατική καταδίκη δέν ἐκτελέσθηκε λόγῳ τῆς συνθηκολογήσεως[7]. Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Δημητριάδης. Ἐφημέριος Φτελιᾶς. Βασανίσθηκε καί ἐκδιώχθηκε[8]. Ἱερεύς Βησσαρίων Δημητριάδης. Κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη καί διορίσθηκε ὡς ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ τῆς Παναγίας Ἀχειροποιήτου[9]. Ἀρχιμανδρίτης Αἰμιλιανός Δουβατζῆς. Ἐφημέριος Πλατανιᾶς. Βασανίσθηκε καί ἐκδιώχθηκε[10]. Ἱερεύς Ἀναστάσιος Ἐλευθεριάδης. Ἐφημέριος Ν. Ἀμισοῦ. Κατέφυγε στό χωριό Βάθη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πολυανῆς καί Κιλκισίου[11].  Ἱερεύς Βασίλειος Εὐτυχίδης. Ἐφημέριος Ἁγίου Παντελήμονος Δράμας. Κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη καί διορίσθηκε ἐφημέριος τοῦ Ἁγίου Δημητρίου[12].  Ἱερεύς Βασίλειος Ζωγράφος, †1943. Συνελήφθη καί βασανίσθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους. Κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη, ὅπου ἀπό τίς κακουχίες ἀπέθανε[13].  Ἱερεύς Γεώργιος Θεοδωρίδης. Ἐφημέριος Ἁγίας Σοφίας Δράμας. Κατέφυγε στόν Λαγκαδᾶ[14].  Ἱερομόναχος Παρθένιος Ἰωαννίδης. Ἀδελφός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Εἰκοσιφοινίσσης. Κατέφυγε στήν περιοχή τῆς πόλεως τῆς Θεσσαλονίκης καί διορίσθηκε ἐφημέριος στόν Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου[15].  Ἱερεύς Σταῦρος Ἰωαννίδης. Ἐφημέριος Ἁγίου Νικολάου Δράμας. Κατέφυγε στό χωριό Ἀνθόφυτο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πολυανῆς καί Κιλκισίου.  Ἱερεύς Δημήτριος Καλμπουρίδης. Ἐφημέριος Καλοῦ Ἀγροῦ Δράμας. Κατέφυγε στήν Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης καί διορίσθηκε Ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Θεράποντος[16].  † Ἀρχιμανδρίτης Γρηγόριος Κατσιβάκης. Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Εἰκοσιφίνισσας καί παλαιός Μακεδονομάχος. Τόν ἐκτόπισαν στό Σεβόλτεβο τῆς Β. Βουλγαρίας ὅπου ὑπέστη τά πάνδεινα. Ἀπεβίωσε ἀπό τίς κακουχίες[17].  Ἱερεύς Διονύσιος Κλαυδιανός. Ἐφημέριος Ἁγίων Ἀποστόλων Δράμας. Κατέφυγε στήν Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης καί διορίσθηκε ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων[18]  Ἱερεύς Εὐστάθιος Κυριακίδης. Ἐφημέριος Ἁγίου Νικολάου Δράμας. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στό Π. Ἁγιονέρι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πολυανῆς καί Κιλκισίου[19].  Ἱερεύς Ἰωάννης Κυριακίδης. Ἐφημέριος τοῦ χωριοῦ Διπόταμα. Κατέφυγε στό χωριό Τριάδι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κασσανδρείας[20].  Ἱερεύς Ἀλέξανδρος Κυριλλίδης. Ἐφημέριος Σιταγροῦ. Κατέφυγε στόν Ν. Μυλότοπο Γιαννιτσῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης[21].  Ἱερεύς Βασίλειος Λάμπρου. Ἐφημέριος Ἁγίων Ἀποστόλων Δράμας. Ἐκδιώχθηκε[22].   Ἱερεύς Γρηγόριος Μαυρίδης. Κατέφυγε στήν περιοχή Ἀσινοῦ[23].  Ἱερεύς Γεώργιος Μαυρουδῆς. Κατέφυγε στό Κολχικό[24].  Ἱερεύς Εὐστάθιος Μεντεσίδης. Ἐφημέριος Μικρομηλιᾶς. Βασανίσθηκε καί ἐκδιώχθηκε[25].  Ἱερεύς Νικόλαος Μητριπίδης. Ἐφημέριος Κεφαλαρίου. Κατέφυγε στό Λιτοβόσι Γιαννιτσῶν[26].  Ἱερεύς Γρηγόριος Μισαηλίδης. Κατέφυγε στήν Ἱερά Μητρόπολη Φιλίππων[27].  Ἱερεύς Νικόλαος Ξανθόπουλος. Ἐφημέριος Φωτολείβους[28].  Ἱερεύς Γεώργιος Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Ἁγίων Ἀναργύρων Δράμας. Κατέφυγε στό χωριό Ἄσπρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πολυανῆς καί Κιλκισίου[29].  Ἱερεύς Εὐτύχιος Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Ἁγίας Σοφίας Δράμας. Κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη καί διορίσθηκε ὡς Ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ[30].  Ἱερεύς Κυριακός Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Ἁγίου Ἀθανασίου. Κατέφυγε στό χωριό Μαυροβούνι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης[31]. Ἱερεύς Κυριάκος Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Μεγαλόκαρπου. Κατέφυγε στό χωριό Κυδωνέα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σερρῶν[32]. Ἱερεύς Μακάριος Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Κοκκινόγαια Δράμας[33]. Ἱερεύς Μελέτιος Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Ν. Ἀμισοῦ. Κατέφυγε στήν Ν. Μαγνησία Θεσσαλονίκης[34]. Ἱερεύς Νικόλαος Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Προαστείου Δράμας[35].  Ἱερεύς Μιχαήλ Παπαμιχαήλ. Ἐφημέριος Μητροπόλεως Δράμας[36].  Ἱερεύς Παναγιώτης Παρασκευόπουλος. Ἐφημέριος Γραμμένης. Κατηγορήθηκε ὡς κατάσκοπος, βασανίσθηκε σκληρά καί ἐκδιώχθηκε[37].  Ἱερεύς Στυλιανός Ὀρφανίδης. Βασανίσθηκε καί ἐκδιώχθηκε[38].  Ἱερεύς Θεόδωρος Σιαμίδης. Ἐφημέριος Καλλίφυτου. Κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη καί διορίσθηκε ὡς Ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ τῆς Παναγίας Ἀχειροποιήτου[39].  Ἱερεύς Πολύκαρπος Σουμελιώτης. Ἀδελφός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Λαυρεντιανῆς Δράμας. Κατέφυγε στό χωριό Παντελεήμων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φλωρίνης[40]. Ἱερεύς Ἰωάννης Τερζῆς. Ἐφημέριος Μοναστηρακίου. Κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη καί διορίσθηκε ὡς Ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ[41]. Ἱερεύς Παντελεήμων Τσιτσιμπάσης. Ἐφημέριος Δοξάτου. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στό χωριό Πλανά τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κασσανδρείας[42]. Ἱερεύς Χαρίτων Χατζηβασιλείου. Ἐφημέριος Ἁγίου Ἀθανασίου Δράμας. Κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη καί διορίσθηκε ὡς Ἐφημέριος τοῦ Κοιμητηριακοῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς[43]. Ἱερεύς Θεόδωρος Χρυσανθίδης. Ἐφημέριος Κουδουνίων. Κατέφυγε στό χωριό Τετράλοφος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κοζάνης[44]. [1]Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [2] Ὅπ. π. [3] Ὅπ. π. [4] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [5] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, ἘθνικάΠολεμικά Θέματα, ἔγγραφο 1028/967/2.7.1941 Ἀρχιεπισκόπου Δαμασκηνοῦ πρός τόν Πρόεδρο τῆς Κυβερνήσεως Γεώργιον Τσολάκογλου. [6] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [7] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 55. [8] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [9] Ὅπ. π. [10] Κωνσταντίνου Α. Βοβολίνη, ὅπ. π., σελ. 292. [11] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [12] Ὅπ. π. [13] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Κατάστασις ὀνομάτων φονευθέντων Κληρικῶν. Πίναξ ἀποβιωσάντων προσφύγων Ἱερέων Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξἐνων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη Ἰούνιος 1943. [14] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική Κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [15] Ὅπ. π. [16] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική Κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [17] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Κατάστασις ὀνομάτων φονευθέντων Κληρικῶν. Βλ. Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 55. Κωνσταντίνου Α. Βοβολίνη, ὅπ. π. σελ. 292. [18] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική Κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [19] Ὅπ. π.. [20] Ὅπ. π. [21] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [22] Ὅπ. π. [23] Ὅπ. π. [24] Ὅπ. π. [25] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [26] Ὅπ. π. [27] Ὅπ. π. [28] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 56. [29] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [30] Ὅπ. π. [31] Ὅπ. π. [32] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [33] Ὅπ. π. [34] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [35] Ὅπ. π. [36] Ὅπ. π. [37] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 56. [38] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική Κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [39] Ὅπ. π. [40] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [41] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [42] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [43] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [44] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΕΔΕΣΣΗΣ, ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντῖνος Θεοδοσιάδης. Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Σκύδρας.   Ἱερεύς Χαράλαμπος Πορφυρίδης[1]. [1] Ἔκθεση Μητροπολίτου Ἐδέσσης καί Πέλλης Παντελεήμονος πρός τό Τ.Α.Κ.Ε. (20 Φεβρουαρίου 1948).
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

Ἱερεύς Ἰωάννης Ἀθανασιάδης, Ἐφημέριος Ἁγίου Ἀθανασίου. Κακοποιήθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους[1].   Ἱερεύς Στέργιος Γαλανίδης. Ἐφημέριος Σιδηροχωρίου. Τόν συνέλαβαν στίς 30 Αὐγούστου 1941, τόν ὡδήγησαν στήν Ἀσφάλεια Καβάλας, ὅπου τόν ξυλοκόπησαν βάναυσα. Ἐξορίσθηκε στήν Βουλγαρία καί ἐργαζόταν ἐκεῖ ὡς ἀχθοφόρος στίς πόλεις Βράστα, Μπελοσλάτινα καί Μέζδρα[2].   Ἱερεύς Ἄνθιμος Γκίνης. Ἐφημέριος Πράβιου Ἐλευθερουπόλεως. Κατέφυγε στό Πλατύ Βεροίας[3].   Ἱερεύς Χριστόδουλος Δημανίδης. Ἐφημέριος Κάργιανης. Τόν συνέλαβαν τρεῖς ἡμέρες μετά τήν ἄφιξη τοῦ Βουλγαρικοῦ στρατοῦ. Τόν ἀπέκδυσαν καί τόν κτυποῦσαν διά ξύλου ἀπό τήν κεφαλή μέχρι τῶν ποδῶν. Παρέμεινε κλινήρης δυό μῆνες. Τόν ἐκδίωξαν καί κατέφυγε στήν Νιγρίτα. Κατά τά τραγικά γεγονότα τῶν Κερδιλίων καί τήν ὁμαδική δολοφονία τοῦ ἄρρενος πληθυσμοῦ, ἐκτελέσθηκαν καί δύο γυιοί του[4].   Ἱερεύς Δημοσθένης ἤ Δημήτριος Θεοδωρίδης. Ἐφημέριος Ν. Περάμου, ἐτῶν 79[5]. Τόν συνέλαβαν οἱ Βούλγαροι στίς 30 Αὐγούστου 1941. Τόν ἔκλεισαν στήν φυλακή, ὅπου τόν ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου. Ὑπέστη μεγάλη βλάβη στά μάτια, στά χέρια καί στούς πόδες. Τόν ἀπήλασαν[6]. Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Ὀρφανός. Ἐφημέριος Γαληψοῦς. Τό μεσονύκτιο τῆς 7ης Σεπτεμβρίου 1941 Βούλγαροι στρατιῶτες εἰσέβαλαν στήν οἰκία του, γιά νά βροῦν ποῦ εἶχε κρυμμένα ὅπλα. Κακοποίησαν τήν Πρεσβυτέρα καί τόν συνέλαβαν. Τόν ὡδήγησαν στό Φρουραρχεῖο Κ. Λακκοβικίων, ὅπου τόν ἔδειραν ἀνηλεῶς. Τοῦ πρότειναν νά συνεργασθῆ, ὡς κατάσκοπος καί καταδότης τῶν συγχωριανῶν του, μέ τήν διαβεβαίωση ὅτι θά τοῦ παρεῖχαν κάθε ἄνεση. Ὁ Ἱερεύς ἀπέρριψε μέ περιφρόνηση τήν πρόταση. Τόν ἐκτύπησαν βάναυσα καί πάλι. Τόν ἀπήλασαν μόνο του, χωρίς τήν οἰκογένειά του, τήν ὁποία ἐκδίωξαν να χρόνο ἀργότερα. Ἀπό τίς κακουχίες ἀπεβίωσε ἡ Πρεσβυτέρα του καί τοῦ ἄφησε 6 ὀρφανά, τῶν ὁποίων τά περισσότερα ἦταν μικρῆς ἡλικίας[7]. Ἱερεύς Ἀθανάσιος Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Πράβιου Ἐλευθερουπόλεως. Κατέφυγε στό Μελάνθιο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πολυανῆς καί Κιλκισίου[8]. Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Ἐλευθερουπόλεως καί Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος. Στίς 10 Ἰανουαρίου 1944 τόν συνέλαβαν καί τόν ἐξυλοκόπησαν βάναυσα, διότι ἐβάπτισε τά παιδιά δυό Ἀνταρτῶν. Ὑπέστη τά πάνδεινα, γιατί ἀρνιόταν νά λειτουργῆ στήν βουλγαρική γλώσσα[9]. Ἱερεύς Γεώργιος Παπαχριστοδούλου. Ἐφημέριος στό χωριό Κ. Λακοββίκια. Κατέφυγε στό Ἀηδονοχώρι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σερρῶν[10]. Ἱερεύς Ἰωάννης Σφονδυλάκης. Ἐφημέριος Ἐλευθέρων. Τόν συνέλαβαν καί τόν ἐκτόπισαν στήν Βουλγαρία[11]. Ἱερεύς Παράσχος Τασιούδης. Ἐφημέριος Παλαιοχωρίου. Συνελήφθη ἀπό τούς Βουλγάρους στίς 28 Σεπτεμβρίου 1941, κατά τά γεγονότα τῆς Δράμας, μέ ἄλλους 9 συγχωριανούς του, μέ τήν κατηγορία ὅτι συμμετεῖχαν στήν Ἀντίσταση κατά τῶν Βουλγαρικῶν Ἀρχῶν Κατοχῆς. Βασανίσθηκε ἀπάνθρωπα[12]. [1] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 5859. [2] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 59. [3] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [4] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 59. [5] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [6] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 60. [7] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 6061. [8] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [9] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 61. [10] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [11] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 68. [12] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 61.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΖΙΧΝΩΝ ΚΑΙ ΝΕΥΡΟΚΟΠΙΟΥ Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Ἀντωνίου. Ἐφημέριος στήν Μικρόπολη Ζιχνῶν. Τόν συνέλαβαν καί τόν ὡδήγησαν στήν φυλακή. Μετά ἀπό ἄγριο ξυλοδαρμό τόν ἄφησαν καί τόν ὑποχρέωσαν νά φύγη στίς 19 Ἰουνίου 1942. Κατέφυγε στήν Ἱερά Μητρόπολη Πολυανῆς καί Κιλκισίου καί διορίσθηκε ὡς ἐφημέριος Ἀκροποτάμου[1].   Ἱερεύς Διονύσιος Ἀμαραντίδης. Ἐφημέριος Καλαποτίου. Κατέφυγε στό Βασιλοῦδι Θεσσάλου[2].   Ἱερεύς Γεώργιος Ἀπτίδης. Ἐφημέριος Δασωτοῦ.   Ἱερεύς Φώτιος Γαλώνης. Ἐφημέριος Ζίχνης. Κατέφυγε στό χωριό Μόδι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἱερισσοῦ[3]. Ἱερεύς Ἰωάννης Γιανναχουλίδης. Ἐφημέριος Ἐξοχῆς. Κατέφυγε στήν Ἱερά Μητρόπολη Κίτρους[4].   Ἱερεύς Ἀθανάσιος Ἐλεμίνογλου. Ἐφημέριος Ποταμῶν.   Ἱερεύς Λάζαρος Ἐλευθεριάδης. Ἐφημέριος Ἀχλαδιᾶς καί Λευκογείων. Κατέφυγε στήν Ἱερά Μητρόπολη Πολυανῆς καί Κιλκισίου, στό χωριό Γερακώνα[5].   Ἱερεύς Δημήτριος Ζιώγας, +1943. Πρόσφυγας Ἱερεύς. Ἀπεβίωσε ὡς Ἐφημέριος τῆς Μητροπόλεως Σερρῶν[6].   Ἱερεύς Παναγιώτης Θεοδωρίδης, +1943. Πρόσφυγας Ἱερεύς. Ἀπεβίωσε ὡς Ἐφημέριος τῆς Μητροπόλεως Σερρῶν[7]. Ὁ γυιός τοῦ Ἱερέως συνελήφθη ἀπό τούς Βουλγάρους, οἱ ὁποῖοι, ἀφοῦ τόν ἐξυλογόπησαν βάναυσα, γιά νά ἀποκαλύψει τἀ κρυμμένα ὅπλα, τοῦ ἔσπασαν τά χέρια, τόν τραυμάτισαν στό κεφάλι, τοῦ ἔβγαλαν τά μάτια καί τέλος τόν ἐσκότωσαν[8].   Ἱερεύς Δημήτριος Καραγιαννίδης. Ἐφημέριος Μικροπόλεως. Κατέφυγε στό χωριό Πολυκάρπη Φλώρινας[9]. Ἱερεύς Παῦλος Καραγιαννίδης. Ἐφημέριος Καλαμπότι Ζιχνῶν. Κατέφυγε στήν Βέροια[10].   Ἱερεύς Γεώργιος Κοζακίδης. Ἐφημέριος Κάτω Βροντοῦς[11].   Ἱερεύς Εὐστάθιος Μαντεσίδης. Ἐφημέριος Μικροκλησιᾶς[12].   Ἀρχιμανδρίτης Δημήτριος Νικολαΐδης, 1943. Κατέφυγε στήν Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης [13].   Ἱερεύς Δημήτριος Ξανθόπουλος. Ἐφημέριος Ὀχυροῦ. Κατέφυγε στό χωριό Κορινός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κίτρους[14].   Ἱερεύς Ἰωάννης Παπαγιαννακέλης. Ἐφημέριος Συμβολῆς καί Ν. Ζίχνης. Κατέφυγε στό χωριό Βερτίσκος Θεσσαλονίκης[15].   Ἱερεύς Χαρίλαος Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Περιθωρίου. Κατέφυγε στό χωριό Πλατανιά τῆς περιοχῆς Κιλκίς[16].   Ἱερεύς Ἐμμανουήλ Παπαεμμανουήλ. Ἐφημέριος Καλῆς Βρύσης.   Ἱερεύς Παναγιώτης Παρασκευόπουλος. Ἐφημέριος Γραμμένης. Κατηγορήθηκε ὡς κατάσκοπος, ξυλοκοπήθηκε καί ἐκδιώχθηκε[17].   Ἱερεύς Κυριάκος Παυλίδης. Ἐφημέριος Χαριτωμένης. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στίς Σέρρες[18].   Ἱερεύς Σπυρίδων Ραφαηλίδης. Ἐφημέριος Λειβαδακίου. Ἐκδιώχθηκε[19].   Ἱερεύς Ἀθανάσιος Σοφούδης,  ἐτῶν 68, †25 Αὐγούστου 1944. Ἐφημέριος  Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Παρασκευῆς  Πρώτης. Γεννήθηκε τό 1870 στήν Πρώτη. Ἀνέπτυξε πλούσια ἐκκλησιαστική καί ἐθνική δράση κατά τόν Πόλεμο τοῦ 191213 καί τόν Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τήν διάρκεια τοῦ ὁποίου συνελήφθη ὡς ὅμηρος ἀπό τούς Βουλγάρους. Ἀπό τίς ἀπειλές καί τίς κακουχίες ἔπαθε μελαγχολία καί ἀπέθανε ἀπό τόν καημό του. Κατέλιπε τήν Πρεσβυτέρα του Ἀνδρονίκη, ἐτῶν 70[20].   Ἱερεύς Λάζαρος Τριανταφυλλίδης, Ἐφημέριος Καλλιθέας. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στήν Χρυσαυγή Θεσσαλίας[21].   Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Τσακαλίδης. Ἐφημέριος Δομήρου[22].   Ἱερεύς Ἀνδρέας Τσέλιος. Ἀπήχθη ὡς ὅμηρος στήν Βουλγαρία. Κατέφυγε στήν περιφέρεια τῆς Νιγρίτας[23].   Ἱερεύς Δημήτριος Χατζηγιαννάκης. Ἐφημέριος Γαζώρου. Κατέφυγε στό χωριό Ἴβηρα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σερρῶν[24]. [1] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική Κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. Ἀθανασίου Παπαευγενίου, Μάρτυρες Κληρικοί ΜακεδονίαςΘράκης (19411945), Ἀθῆναι 1948, σελ. 7677. [2] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική Κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [3] Ὅπ. π.. [4] Ὅπ. π. [5] Ὅπ. π. Κωνσταντίνου Α. Βοβολίνη, ὅπ. π., σελ. 304. [6] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Πίναξ ἀποβιωσάντων προσφύγων Ἱερέων Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων τῆς Γενικῆς Διευθύνσεως Μακεδονίας (Θεσσαλονίκη, Ἰούνιος 1943). Ἔκθεση Μητροπολίτου Νευροκοπίου Ἀγαθαγγέλου πρός τό Τ.Α.Κ.Ε. ( 10 Ἰανουαρίου 1947). [7] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Πίναξ ἀποβιωσάντων προσφύγων Ἱερέων Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων τῆς Γενικῆς Διευθύνσεως Μακεδονίας (Θεσσαλονίκη, Ἰούνιος 1943). [8] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 281. [9]Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική Κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 61. [10] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [11] Κωνσταντίνου Α. Βοβολίνη, ὅπ. π., σελ. 304. [12] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 7071. Μητροπολίτου Ζιχνῶν καί Νευροκοπίου Σπυρίδωνος, Ἐθνικοί ἀγωνιστές τῆς Μητρόπολης Ζιχνῶν καί Νευροκοπίου κατά τό 19411949, Κ. Νευροκόπι 1999, σελ. 61. [13] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Πίναξ ἀποβιωσάντων προσφύγων Ἱερέων Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξἐνων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη Ἰούνιος 1943. [14] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [15] Ὅπ. π. [16] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φακελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική Κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [17] Ἀναφέρεται καί σέ ἄλλους καταλόγους ὡς ἐφημέριος Νέας Στενημάχου καί Καλαποδίου. Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική Κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 61. [18] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική Κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. Μητροπολίτου Ζιχνῶν καί Νευροκοπίου Σπυρίδωνος, ὅπ. π., σελ. 56. [19] Κωνσταντίνου Α. Βοβολίνη, ὅπ. π., σελ. 304. [20] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν. [21] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική Κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [22] Μητροπολίτου Ζιχνῶν καί Νευροκοπίου Σπυρίδωνος, ὅπ. π., σελ. 56. [23] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 77. [24] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. Μητροπολίτου Ζιχνῶν καί Νευροκοπίου Σπυρίδωνος, ὅπ. π., σελ. 56.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΗΛΕΙΑΣ

Ἱερεύς Πέτρος Δέρβος.
Ἐφημέριος Ἁγίας Κυριακῆς Κερτίζας. Γεννήθηκε τό 1890. Χειροτονήθηκε Ἱερεύς στίς 13 Νοεμβρίου 1930 ἀπό τόν Μητροπολίτη Ἠλείας Ἀντώνιο. Συνελήφθη ἀπό τούς Γερμανούς καί ὑποβλήθηκε σέ ἀνακρίσεις γιά τίς κινήσεις τῶν Ἀνταρτῶν. 

Ἱερεύς Γεώργιος Μιχαλόπουλος ἤ Παπαθεοδώρου.
Ἐφημέριος στό χωριό Λάλα Ἠλείας. Γεννήθηκε τό 1904. Χειροτονήθηκε Ἱερεύς στίς 20 Δεκεμβρίου 1932 ἀπό τόν Μητροπολίτη Ἠλείας Ἀντώνιο. Συνελήφθη ἀπό τούς Γερμανούς μαζί μέ ἄλλους συγχωριανούς του, στίς 9 Δεκεμβρίου 1943. 

Ἱερεύς Ἄγγελος Μπέκιος.
Ἐφημέριος στήν ἐνορία Κούμανι. Γεννήθηκε τό 1896. Χειροτονήθηκε Ἱερεύς, στίς 19 Νοεμβρίου 1924, ἀπό τόν Μητροπολίτη Ἠλείας Ἀντώνιο. Συνελήφθη ἀπό τούς Γερμανούς καί φυλακίσθηκε[1].

[1] Ἔγγραφο 3050/14.9.2000 Μητροπολίτου Ἠλείας Γερμανοῦ πρός τήν Ἱερά Σύνοδο. Βλ. Τάση Καζάζη, Οἱ Γερμανοί στήν Ἠλεία, Πύργος 1994, σελ. 73, 97.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ

Ἱερεύς Δημήτριος Κατσέλης. Ἐφημέριος Καλλιθέας (Μουσταφάδων) Θηβῶν. 

Ἀθανάσιος Στρογγύλης. Ἐφημέριος Ἀσωπίας (Χλεμποτσαρίου) Θηβῶν. 

Ἀνδρέας Βαϊδάνης. Ἐφημέριος Ἁγίου Βλασίου Λεβαδείας. 

Ἀθανάσιος Παπαζᾶχος. Ἐφημέριος Ὑψηλάντου. Ἀπελευθερώθησαν ὅλοι μετά ἐπανειλημμένες διαμαρτυρίες καί προσπάθειες τοῦ Μητροπολίτου Θηβῶν καί Λεβαδείας Πολυκάρπου. 

Ἱερεύς Ἰωάννης Στέφας. Ἐφημέριος Ἁγίων Θεοδώρων Θηβῶν. Ἀπελευθερώθηκε μετά τήν ἐπέμβαση τοῦ Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Ἰακώβου[1].

[1] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, ἔγγραφο 138/21.6.1945 Μητροπολίτου Θηβῶν καί Λεβαδείας Πολυκάρπου πρός τήν Ἱερά Σύνοδο.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΙΕΡΙΣΣΟΥ, ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΔΑΜΕΡΙΟΥ

Ἱερεύς Εὐάγγελος Ἀγοραστός.
Ἐφημέριος Κοκκαλιῶς. Φυλακίσθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους[1].

Ἱερεύς Παναγιώτης Ἀγοραστός.
Ἐφημέριος Βαρβάρας. Φυλακίσθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους ἀρκετές φορές. Ἀπεβίωσαν ἡ Πρεσβυτέρα καί τά δύο παιδιά του[2].

Ἱερεύς Δημήτριος Ἀστεριάδης.
Ἐφημέριος Δουμπιῶν. Τόν συνέλαβαν οἱ Βούλγαροι καί τόν ἐφυλάκισαν[3]. 

Ἱερεύς Γεώργιος Βαράνος.
Ἐφημέριος Σταγείρων. Ὑπέφερε ἀπό τούς Βουλγάρους τά πάνδεινα. Ἐργαζόταν στά καταναγκαστικά ὀχυρωματικά ἔργα Στρατονίκης[4].

Ἱερεύς Ἀναστάσιος Βογιατζῆς.
Ἐφημέριος Κρήμνης. Οἱ Βούλγαροι τόν συνέλαβαν καί τόν ἐξυλοκόπησαν ἐνῶ Βούλγαρος ἱερεύς τοῦ πῆρε τά ἄμφια. Φυλακίσθηκε[5]. 

Ἱερεύς Εὐθύμιος Γεωργιάδης.
Ἐφημέριος Γοματίου. Ἦταν στόχος τῶν Βουλγάρων λόγῳ τοῦ ἐνθουσιώδους πατριωτισμοῦ του. Τόν περισσότερο χρόνο τῆς Κατοχῆς βρισκόταν στίς φυλακές. Ἀπό τίς διώξεις ἀπέθαναν ἡ Πρεσβυτέρα καί ὁ γυιός του[6].

Ἱερεύς Στυλιανός Γογώσης.
Ἐφημέριος Παλαιοκάστρου, ἐτῶν 75. Γέροντας ἅγιος. Τόν ἐκτύπησαν καί τόν ὡδήγησαν στίς φυλακές Πολυγύρου καί Γαλάτιστας[7].

Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Δαγγίλας.
Ἐφημέριος Σανῶν, ἐτῶν 32. Ὁ ἐνθουσιασμός του γιά τήν Πατρίδα ἦταν τόσος, πού δημόσια τολμοῦσε νά στιγματίζη τίς ἀτιμίες καί τίς ἀπάνθρωπες πράξεις τῶν Βουλγάρων. Τόν συνέλαβαν καί τόν ὡδήγησαν στήν φυλακή, ὅπου ὑπέστη τά πάνδεινα[8].

Ἱερεύς Νικόλαος Ζάρζαρης.
Ἐφημέριος Περιστερᾶς. Τόν χρησιμοποιοῦσαν γιά τήν μεταφορά ἀποσκευῶν Βουλγάρων ἀξιωματικῶν ἀπό τόν δημόσιο δρόμο ΘεσσαλονίκηςἹερισσοῦ στό Λειβάδι. Φυλακίσθηκε[9].

Ἱερεύς Δημήτριος Ζωγράος.
Ἐφημέριος Ἀρναίας. Φυλακίσθηκε γιά πολλούς μῆνες στίς φυλακές Στανοῦ[10]

Ἱερεύς Χρῆστος Καλτσᾶς.
Ἐφημέριος Ἀπολλωνίας. Οἱ Βούλγαροι τόν φυλάκισαν καί τόν βασάνισαν[11]. 

Ἱερεύς Ἀθανάσιος Κουλιάτης.
Ἐφημέριος Παροκεράσων. Οἱ Βούλγαροι τόν ἔδειραν ἀνηλεῶς καί ἅρπαξαν τά ἄμφιά του[12].

Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Κουτσός.
Ἐφημέριος Στρατονίου, ἐτῶν 80. Ἐπειδή δέν μποροῦσε νά ἐργασθῆ στά ὀχυρωματικά ἔργα οἱ Βούλγαροι τόν προπηλάκιζαν καί τελικά τόν φυλάκισαν[13].

Ἀρχιμανδρίτης Ἀθανάσιος Κυτούδης.
Οἱ Βούλγαροι τόν ξυλοκόπησαν ἀπάνθρωπα καί τόν ἔκλεισαν στήν φυλακή[14]. 

Ἱερεύς Γεώργιος Μαρτᾶς.
Ἐφημέριος Παλαιοχωρίου, ἐτῶν 80. Τόν ἐκτύπησαν τόσο, ὥστε ἔπαθε κώφωση. Συνελήφθη ἀπό τούς Βουλγάρους καί ὡδηγήθηκε στήν φυλακή[15].

Ἱερεύς Γεώργιος Ματσούκης.
Ἐφημέριος Γαλατίστης. Φυλακίσθηκε[16].

Ἱερεύς Μιχαήλ Μαυρουδῆς.
Ἐφημέριος Στανοῦ, ἐτῶν 75. Φυλακίσθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους καί βασανίσθηκε, γιατί ἀρνήθηκε νά προδώση στοιχεῖα γιά τό Ἀντιστασιακό κίνημα[17].

Ἱερεύς Δημήτριος Μουστάκας.
Ἐφημέριος Μ. Παναγίας. Δέν ἐνθυμεῖται οὔτε ὁ ἴδιος ἄν πέρασε μιά ἡμέρα χωρίς νά τόν κτυπήσουν οἱ Βουλγαροι[18].

Ἱερεύς Ἀθανάσιος Νικολάρας.
Ἐφημέριος Μαραθούσης. Τόν συνέλαβαν καί τόν φυλάκισαν. Βούλγαρος Ἱερεύς τοῦ ξερίχωσε τήν γενειάδα ἐνῶ ἅρπαξε τά ἄμφιά του[19]. 

Ἱερεύς Βασίλειος Παπαβασιλείου.
Ἐφημέριος Μ. Παναγίας, ἐτῶν 77. Συνελήφθη ἀπό τούς Βουλγάρους πού τόν φυλάκισαν καί τόν κτυποῦσαν συνέχεια μέχρις αἵματος. Λόγῳ τοῦ δαρμοῦ ἔπαθε ὁλική κώφωση καί μερική τύφλωση[20].

Ἱερεύς Συμεών Παπαβασιλείου.
Ἐφημέριος Ν. Μαδύτου. Φυλακίσθηκε γιά τρία χρόνια, γιατί ἀρνήθηκε νά προδώση[21].

Ἱερεύς Νικόλαος Παπαγρηγορίου.
Ἐφημέριος Γεροπλατάνου. Τόν συνέλαβαν ἀρκετές φορές καί τόν ἔκλεισαν στήν φυλακή βασανίζοντάς τον[22]. 

Ἱερεύς Ἀθανάσιος Παπαθανασίου.
Ἐφημέριος Ἄνω Σταυροῦ. Οἱ Βούλγαροι τόν ὑποχρέωσαν νά ἐργάζεται στά ὀχυρωματικά ἔργα. Παρέμεινε ἀρκετό καιρό στήν φυλακή[23]. 

Ἱερεύς Δημήτριος Παπακαϊμάκης.
Ἐφημέριος Γαλατίστης. Οἱ Βούλγαροι τόν συνέλαβαν καί τόν ὡδήγησαν στίς φυλακές Πολυγύρου. Τά ἄμφια καί ἡ βιβλιοθήκη του διηρπάγησαν[24]. 

Ἱερεύς Ἀργύριος Παπαργυρίου.
Ἐφημέριος Νεοχωρίου. Παρέμεινε ἀρκετό καιρό στήν φυλακή. Τόν ἐξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου. Ἡ Πρεσβυτέρα του ἀπέθανε ἀπό τόν τρόμο πού ἔζησε[25].

Ἱερεύς Ἀζαρίας Παπᾶς.
Ἐφημέριος Ἱερισσοῦ. Οἱ Βούλγαροι τόν ἐφυλάκισαν καί τόν ἐξυλοκόπησαν ἀνηλεῶς[26].

Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Πατσαβᾶς.
Ἐφημέριος Παρθενίου, Ἄνω καί Κάτω Περιστερῶνος, Πλατείας. Καθημερινά σχεδόν τόν συνελάμβαναν καί τόν ξυλοκοποῦσαν. Γιά νά τόν ἐξευτελίζουν οἱ Βούλγαροι στρατιῶτες τόν ἐξανάγκαζαν νά ἀποβάλη τό ἱερατικό ἔνδυμα καί νά χορεύη ὑπό τούς ἤχους γκάϊντας[27].

Ἱερεύς Ἀθανάσιος Πρασσᾶς.
Ἐφημέριος Βιζῶν. Ὑπέφερε ἀπό τούς Βουλγάρους τά πάνδεινα[28].

Ἱερεύς Γεώργιος Ρεϊζόπουλος.
Ἐφημέριος Ν. Ἀπολλωνίας. Συνελήφθη καί ὡδηγήθηκε στήν φυλακή πολλές φορές. Βούλγαρος στρατιώτης ἅρπαξε τά ἱερά σκεύη ἀπό τόν Ναό καί τά ἄμφιά του[29]. 

Ἱερεύς Χρῆστος Σατραζάνης.
Ἐφημέριος Ἁγίου Προδρόμου. Τόν συνέλαβαν καί τόν φυλάκισαν, γιατί, ὡς δημοδιδάσκαλος, δέν ἐδίδασκε στούς μαθητές τήν βουλγαρική προπαγάνδα[30].

Ἱερεύς Δημήτριος Σπητονικιώτης.
Ἐφημέριος Ἀδάμ. Οἱ Βούλγαροι τόν χρησιμοποιοῦσαν ὡς μεταγωγικό μέσον γιά τήν μεταφορά τῶν πραγμάτων τους. Ἀπό τίς κακώσεις τοῦ ἀπέμεινε τρομώδης κατάσταση[31].

Ἱερεύς Στέφανος Στεφόπουλος.
Ἐφημέριος Ἱερισσοῦ. Οἱ Βούλγαροι τόν φυλάκισαν στό Τμῆμα Φρουρᾶς, τόν ἔδειραν μέχρι θανάτου καί τόν χρησιμοποιοῦσαν ὡς κτῆνος, γιά νά μεταφέρουν πράγματα[32].

Ἱερεύς Συνόδης Συνόδης.
Ἐφημέριος Νέων Ρόδων. Φυλακίσθηκε γιά μεγάλο χρονικό διάστημα καί τρεῖς φορές τόν ὡδήγησαν στό ἐκτελεστικό ἀπόσπασμα. Ἀπό τόν φόβο καί τόν τρόμο ἀπέθανε τό παιδί του[33].

Ἱερεύς Νικόλαος Ταυλῖκος.
Ἐφημέριος Λειβαδίου, ἐτῶν 78. Σεμνός καί ἅγιος Ἱερεύς, πού χαρακτηριζόταν ὡς τό καύχημα ὅλης τῆς περιφέρειας. Ἀπό τίς φυλακίσεις καί τούς βασανισμούς ἔμεινε κατάκοιτος[34]. 

Ἱερεύς Ἀθανάσιος Τσαμαδῖκος.
Ἐφημέριος ΣαρακίναςΤσιφλικίου. Φυλακίσθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους καί βασανίσθηκε σκληρά[35].

[1] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 77.

[2] Ὅπ. π., σελ. 75.

[3] Ὅπ. π., σελ. 7778.

[4] Ὅπ. π., σελ. 75.

[5] Ὅπ. π., σελ. 78.

[6] Ὅπ. π., σελ. 75.

[7] Ὅπ. π., σελ. 78.

[8] Ὅπ. π., σελ. 78.

[9] Ὅπ. π., σελ. 78.

[10] Ὅπ. π., σελ. 76.

[11] Ὅπ. π., σελ. 78.

[12] Ὅπ. π., σελ. 78.

[13] Ὅπ. π., σελ. 76.

[14] Ὅπ. π., σελ. 76.

[15] Ὅπ. π., σελ. 76.

[16] Ὅπ. π., σελ. 78.

[17] Ὅπ. π., σελ. 76.

[18] Ὅπ. π., σελ. 76.

[19] Ὅπ. π., σελ. 78.

[20] Ὅπ. π., σελ. 76.

[21] Ὅπ. π., σελ. 7677.

[22] Ὅπ. π., σελ. 79.

[23] Ὅπ. π., σελ. 77.

[24] Ὅπ. π., σελ. 79.

[25] Ὅπ. π., σελ. 77.

[26] Ὅπ. π., σελ. 77.

[27] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, Μάρτυρες Κληρικοί ΜακεδονίαςΘράκης (19411945), Ἀθῆναι 1948, σελ. 79.

[28] Ὅπ. π., σελ. 79.

[29] Ὅπ. π., σελ. 79.

[30] Ὅπ. π., σελ. 79

[31] Ὅπ. π., σελ. 79.

[32] Ὅπ. π., σελ. 77.

[33] Ὅπ. π., σελ. 77.

[34] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, Μάρτυρες Κληρικοί ΜακεδονίαςΘράκης (19411945), Ἀθῆναι 1948, σελ. 80.

[35] Ὅπ. π., σελ. 80

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ Ἱερεύς Ἰωάννης Παπανικολάου. Ἐφημέριος Κλεισούρας. Συνελήφθη ἀπό τούς Ἰταλούς καί ἐκτοπίσθηκε στήν νῆσο Λαζαρέτο Κέρκυρας[1]. [1] Μεθοδίου Κοντοστάνου, Μητροπολίτου Κερκύρας καί Παξῶν,ὅπ. π., σελ. 247.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ Ἱερεύς Νικόλαος Πανδῆς. Συνελήφθη ἀπό τούς Γερμανούς καί φυλακίσθηκε. Τόν ἀπελευθέρωσαν, μετά ἀπό ἐνέργειες τοῦ Μητροπολίτου Κερκύρας Μεθοδίου, στίς 11 Σεπτεμβρίου 1944[1].  Ἱερεύς Σπυρίδων Βλάσης. Συνελήφθη ἀπό τούς Γερμανούς στίς 17 Δεκεμβρίου 1943 καί μεταφέρθηκε στό στρατόπεδο συγκεντρώσεως Ἰωαννίνων[2]. [1] Ὅπ. π., σελ. 454455. [2] Κωνσταντίνου Α. Βοβολίνη, ὅπ. π., σελ. 396.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

Ἀρχιμανδρίτης Ἄμφιλόχιος Παπαδημητρίου. Ἡγούμενος Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Διονυσίου τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ. Συνελήφθη ἀπό τούς Γερμανούς μετά τήν ἀνατίναξη τῆς Μονῆς, στίς 29 Ἀπριλίου 1943.

Μοναχός Στέφανος. Ἀδελφός Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Διονυσίου τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ. Συνελήφθη ἀπό τούς Γερμανούς μετά τήν ἀνατίναξη τῆς Μονῆς, στίς 29 Ἀπριλίου 1943.

Μοναχός Φιλόθεος. Ἀδελφός Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Διονυσίου τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ Συνελήφθη ἀπό τούς Γερμανούς μετά τήν ἀνατίναξη τῆς Μονῆς, στίς 29 Ἀπριλίου 1943.

Μοναχός Ἠσαΐας. Ἀδελφός Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Διονυσίου τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ Συνελήφθη ἀπό τούς Γερμανούς μετά τήν ἀνατίναξη τῆς Μονῆς, στίς 29 Ἀπριλίου 1943[1].

[1] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, ἘθνικάΠολεμικά Θέματα, Φάκελος πολιτιστικῆς καταστροφῆς, ἔγγραφο 134/3.5.1943 Μητροπολίτου Κίτρους Κωνσταντίνου πρός τήν Ἱερά Σύνοδο, ἔκθεση 1ης Μαΐου 1943 Μοναχοῦ Μονῆς Ἁγίου Διονυσίου Γενναδίου Βαδέλλα πρός τόν Μητροπολίτη Κίτρους Κωνσταντῖνο.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ Ἀρχιμανδρίτης Δαμασκηνός Χατζόπουλος, Πρωτοσύγκελλος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κορινθίας, μετέπειτα Μητροπολίτης Τριφυλίας καί Ὀλυμπίας καί στήν συνέχεια Δημητριάδος. Ὑπηρέτησε καί ὡς Ἱεροκήρυξ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως. Στρατεύθηκε μέ τόν βαθμό τοῦ Ὑπολοχαγοῦ. Ὑπηρέτησε στό 30ο Σύνταγμα Πεζικοῦ καί γιά τήν δράση του στό Μέτωπο τιμήθηκε μέ τόν Πολεμικό Σταυρό, τόν Χρυσοῦν Σταυρόν μετά ξιφῶν καί τό Μετάλλιο ἐξαιρέτων πράξεων[1]. Μετά τήν κατάρρευση τοῦ Μετώπου ὁ Ἀρχιμανδρίτης Δαμασκηνός ἐπιστρέφει στήν Κόρινθο. Ἐκεῖ θά συνεχίση τήν ἀντίσταση ἐνάντια στόν φασισμό. Οἱ Ἰταλοί τόν συλλαμβάνουν τόν Σεπτέμβριο τοῦ ἔτους 1942 καί τόν ρίχνουν στίς φυλακές Ἀβέρωφ. Ἀπό κεῖ μεταφέρεται στίς φυλακές Λάρισας καί μετά στήν Ἰταλία, γιά νά μεταχθεί στό Στρατόπεδο Νταχάου, ὅπου θά παραμείνει φυλακισμένος μέχρι τό 1945. [1] Βλ. Ἰωάννου Γ. Παπαγεωργίου, Ὁ Δεσπότης φεύγει, Κυπαρισσία 1958. Νίκου Καράμπελα, Μοραΐτικη Πεζογραφία, 18211956, Καλαμάτα 1957.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ

Ἱερεύς Νικόλαος Βεζυρόπουλος.
Ἐφημέριος Κομοτηνῆς, Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Μαρωνείας. Τόν ἀπήλασαν μαζί μέ τόν Μητροπολίτη Βασίλειο[1]. 

Ἱερεύς Νικόλαος Ζήσης.
Ἐφημέριος Μέσης Παγουρίων. Ἐξορίσθηκε ἀπό 1ης Δεκεμβρίου 1942 μέχρι 27ης  Ἰουλίου 1943 στή Βουλγαρία. Κατόπιν καταδικάσθηκε ἀπό τό Βουλγαρικό Στρατοδικεῖο, ὡς κατάσκοπος δῆθεν τῶν Ἄγγλων, καί φυλακίσθηκε στίς Φυλακές Ξάνθης[2].  

Ἱερεύς Νικόλαος Θεοδωρίδης.
Ἐφημέριος Γρατινῆς. Ἀρνήθηκε νά μάθη καί νά λειτουργῆ στήν Βουλγαρική γλώσσα. Παύθηκε ἀπό τήν ἐνορία του καί ὑπέφερε τά πάνδεινα. Τό θέρος τοῦ 1941 οἱ Βούλγαροι στρατιῶτες, ὅπως καί ἄλλες φορές, τόν ἐξυλοκόπησαν καί τόν ἔκλεισαν στή φυλακή. Ἀπό τίς ταλαιπωρίες ἀσθένησε ἀπό ψυχική νόσο[3]. 

Ἱερεύς Λάμπρος Θεολογίδης.
Ἐφημέριος Κοσμίου. Κατά τόν Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο ὡδηγήθηκε ὡς ὅμηρος στή Βουλγαρία. Ὑπέφερε πολλά καί πολλές φορές ξυλοκοπήθηκε ἄγρια ἀπό τούς Βουλγάρους, πού τόν ἔσειραν ἀπό τήν γενειάδα, γιά ἐκφοβισμό τῶν χωρικῶν, στήν πλατεῖα τοῦ χωριοῦ[4]. 

Ἱερεύς Καλλίνικος Καλλέργης.
Ἐφημέριος Πόρπης. Ὑπέφερε τά πάνδεινα. 

Ἱερεύς Ζαφείριος Καραγκιοζάκης.
Ἐφημέριος Παραδημῆς. Ξυλοκοπήθηκε βάναυσα[5]. 

Ἱερεύς Γεώργιος Κωνσταντινίδης.
Ἐφημέριος Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Κομοτηνῆς. Ἐκδιώχθηκε καί διορίσθηκε ὡς Ἐφημέριος στόν Ναό τοῦ Προφήτου Ἠλιού Θεσσαλονίκης[6]. 

Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Λαφτσῆς.
Ἐφημέριος Καλλίστης. Τόν συνέλαβαν, γιατί διαμαρτυρήθηκε γιά τίς ὕβρεις τῶν Βουλγάρων κατά τῆς Πατρίδος. Τόν ἔδειραν μέχρι ἀναισθησίας καί τόν ἀπήλασαν[7].

Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Λυκούδης.
Ἐφημέριος Πρωτάτου. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στό χωριό Ν. Γυναικόκαστρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πολυανῆς καί Κιλκισίου[8].

Ἱερεύς Ἰωαννίκιος Μακαριώτης ἤ Μακαρόνης.
Ἐφημέριος Σαππῶν. Κατέφυγε στήν Λῆμνο[9]. 

Ἱερεύς Δημήτριος Μάρρος.
Ἐφημέριος Μεσούνης. Συνελήφθη ἀπό τούς Βουλγάρους στίς 17 Μαρτίου 1943 μέ τήν κατηγορία τῆς ἀσκήσεως προπαγάνδας. Τόν ἐξύβρισαν καί τόν ἐκτύπησαν σκληρότατα, τοῦ ξερίζωσαν τήν γενειάδα του καί τόν ἄφησαν τότε, ὅταν νόμισαν ὅτι ἀπέθανε[10]. 

Ἱερεύς Μηνᾶς Μηνόπουλος.
Ἐφημέριος Καλλιθέας[11]. 

Ἱερεύς Ἀθανάσιος Παπακωνσταντίνου.
Ἐφημέριος Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Κομοτηνῆς. Δέν εἶχε παραδώσει τό ραδιόφωνό του στίς Ἀρχές Κατοχῆς καί ἀνεκοίνωνε στούς συμπολίτες του τά νέα ἀπό τό ἐξωτερικό. Γιά τό λόγο αὐτό οἱ Βούλγαροι, στίς 23 Φεβρουαρίου 1943, συνέλαβαν καί κακοποίησαν τόν 17χρονο γυιό του Λευτέρη, τόν ὁποῖο κατεδίκασαν σέ φυλάκιση 7 ἐτῶν. Παρέμεινε στήν φυλακή 20 μῆνες καί ἀπελευθερώθηκε μετά τήν ἀποχώρηση τῶν Βουλγάρων. Στίς 6 Ἰουνίου 1943 συνελήφθη καί ὁ π. Ἀθανάσιος. Τόν ξυλοκόπησαν ἄγρια καί τόν κράτησαν στή φυλακή γιά τρεῖς μῆνες[12]. 

Ἱερεύς Δημήτριος Παπανικολάου.
Ἐφημέριος Κομοτηνῆς. Ἐκδιώχθηκε. 

Ἱερεύς Εὐάγγελος Παρασχάκης.
Κατέφυγε στά Ν. Μουδανιά τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κασσανδρείας[13]. 

Ἱερεύς Βασίλειος Παρασχάνης.
Ἐφημέριος Ἰάσμου. Λίγο μετά τήν εἰσβολή οἱ Βούλγαροι ἀξίωσαν ἀπό τούς κατοίκους νά πολιτογραφηθοῦν ὡς Βούλγαροι. Γνωρίζοντες τήν ἐπίδραση τοῦ Ἱερέως στό ποίμνιό του ἀπαίτησαν νά ὑπογράψη πρῶτος καί νά συλλειτουργῆ μέ Βούλγαρο Ἱερέα στήν Βουλγαρική γλώσσα. Ἐπειδή ἀρνήθηκε, τόν ἐκάλεσαν στό Κοινοτικό Κατάστημα, ὅπου τόν χτύπησαν ἄγρια καί τόν ἔσειραν ἀπό τή γενειάδα. Τόν ἐκδίωξαν ἀπό τήν οἰκία του, μέ ἀποτέλεσμα ἡ γραῖα πρεσβυτέρα του νά ἀσθενήση καί μετά ἕνα μῆνα νά ἀποβιώση. Κατέφυγε στό χωριό Ἀμαξάδες καί ἐκεῖ παρέμεινε μέχρι τήν ἀπελευθέρωση[14]. 

Ἱεροδιάκονος Γεώργιος Τσιμόπουλος[15].  

Ἱερεύς Γαβριήλ Φαρασόπουλος.
Ἐφημέριος Ἰασίου. Κατά τίς πρῶτες ἡμέρες τῆς εἰσβολῆς, οἱ Βούλγαροι εἰσῆλθαν βίαια στήν οἰκία του, γιά νά τόν συλλάβουν, καί ἐπειδή δέν τόν βρῆκαν κατέστρεψαν τά πάντα. Στήν συνέχεια τόν ἐκδίωξαν καί τόν ἀνάγκασαν νά ἐγκατασταθῆ στό χωριό Ἀχερῶνα. Τόν συνέλαβαν στίς 24 Μαρτίου 1943 καί τόν ἔδειραν μέχρις αἱμάτων, γιά νά τόν ἀναγκάσουν νά ὁμολογήση, ὅτι εἶχε καί διένειμε ὅπλα, πού προμηθευόταν ἀπό ἀγγλικό ὑποβρύχιο. Μετά ἀπό τό γεγονός αὐτό τόν περιόρισαν καί τοῦ ἀπαγόρευσαν κάθε ἐπικοινωνία μέ τούς ἄλλους. Τόν συνέλαβαν καί πάλι στίς 10 Ἀπριλίου 1944 καί τόν κατεδίκασαν, στίς 3 Ἰουλίου, σέ θάνατο μέ τήν κατηγορία ὅτι συνεργαζόταν μέ ἀγγλικές ἀποστολές. Ἡ ποινή του μετατράπηκε σέ ἰσόβια δεσμά καί τόν μετέφεραν στίς φυλακές Χασκόβου Βουλγαρίας[16].  

Ἱερεύς Κυριάκος Χατζηδήμου.
Ἐφημέριος Ἀράτου. Ἐκδιώχθηκε καί κατέφυγε στό χωριό Καλαμπιόνι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἱερισσοῦ[17]. 

Ἱερεύς Βασίλειος Χατζηπαρασκευᾶς.
Ἐφημέριος Μαρωνείας. Μετά πολλές κακουχίες καί ἐξευτελισμούς πού ὑπέστη, τόν ἐξόρισαν, στίς 8 Ἰανουαρίου 1942 στήν Βουλγαρία[18].

Ἱερεύς Παῦλος Χρηστίδης.
Ἐφημέριος Ξυλαγιανῆς. Τήν τρίτη ἡμέρα ἀπό τήν εἰσβολή τῶν Βουλγάρων, κατά τό 1941, ἐνῶ ἐπέστρεφε στό χωριό του, τόν συνέλαβαν, τόν ἐξυλοκόπησαν καί τόν ἐλιθοβόλησαν[19].

Στό χωριό Χωριστή (Τσατάλτζα) οἱ Βούλγαροι ἐπυροβόλησαν τόν Ἕλληνα ἱερέα, πού συνόδευε τήν ἐκφορά Ἕλληνος φονευθέντος, μέ τήν αἰτιολογία ὅτι ἡ κηδεία ἔπρεπε νά τελεσθεῖ ἀπό Βούλγαρο παπᾶ[20].

[1] Ἐφημερίδα ΠΡΟΟΔΟΣ, Κομοτηνή, 5 Ἀπριλίου 1941. Ἐφημερίδα Πανευβοϊκόν Βῆμα, 486 (31 Ἰανουαρίου 1953), 487 (4 Φεβρουαρίου 1953), 490 (28 Φεβρουαρίου 1953), 491 ( 6 Μαρτίου 1953).

[2] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 63.

[3] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 63.

[4] Ὅπ. π., σελ. 6364.

[5] Ὅπ. π., σελ. 64.

[6] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας.

[7] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 66.

[8] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας.

[9] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας.

[10] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 64.

[11] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων.

[12] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 64.

[13] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας.

[14] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π.,σελ. 65.

[15] Κωνσταντίνου Α. Βοβολίνη, ὅπ. π., σελ. 302. Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 6366.

[16] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π.,  σελ. 6566.

[17] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων.

[18] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 66.

[19] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 66.

[20] Κωνσταντίνου Α. Βοβολίνη, ὅπ. π., σελ. 302.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΗΘΥΜΝΗΣ

Ἱερεύς Εὐστράτιος Νιτσόπουλος.
Ἐφημέριος Ἁγίου Παντελεήμονος Μηθύμνης. Καταδικάσθηκε σέ διετῆ φυλάκιση γιά ἀπόκρυψη καί ὑπόθαλψη Ἄγγλου ὑπό τοῦ Γερμανικοῦ Στρατοδικείου. 

Μοναχός Πανάρετος Καλαϊτζῆς. 

Ἀρχιμανδρίτης Διονύσιος Χαραλάμπους, Ἡγούμενος Μονῆς Λειμῶνος, μετέπειτα Μητροπολίτης Λήμνου καί στήν συνέχεια Τρίκκης καί Σταγῶν. Συνελήφθη τόν Αὔγουστο τοῦ 1942 ἀπό τούς Γερμανούς καί καταδικάσθηκε ἀπό τό  Γερμανικό Στρατοδικεῖο σέ δεκαετῆ φυλάκιση γιά ἀπόκρυψη καί ὑπόθαλψη Ἄγγλου. Ὡδηγήθηκε στά καταναγκαστικά ἔργα τῆς Γερμανίας. 

Ἀρχιμανδρίτης Εὐγένιος Χατζηλάμπρου.
Καί οἱ δύο συνελήφθησαν, μετά τοῦ  Ἡγουμένου τῆς Μονῆς Λειμῶνος Ἀρχιμανδρίτου Διονυσίου Χαραλάμπους, ἐφυλακίσθηκαν στήν Γκεστάπο καί  ἐβασανίσθηκαν[1].

[1] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν. Κωνσταντίνου Α. Βοβολίνη, ὅπ. π., σελ. 400-401.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

Ἱερεύς Γεώργιος Ντόβας.

Ἐφημέριος Ν. Μαλγάρων. Τόν συνέλαβαν ἀρκετές φορές καί τόν ἔκλεισαν στό Στρατόπεδο Π. Μελᾶ Θεσσαλονίκης.  Μέ τήν διπλωματία καί πολιτική του εἶχε σώσει πολλούς συγχωριανούς τού ἀπό τό θάνατο. Ὁ γυιός του Νικόλας σκοτώθηκε σέ συμπλοκή μέ τούς Γερμανούς στά Πιέρια, στίς 18 Ὀκτωβρίου 1944[1].

[1] Κωνσταντίνου Α. Βοβολίνη, ὅπ. π., σελ. 286.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ 

Ἱερεύς Ζήσης Αὐγερινός, † 1943.
Βασανίσθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους. Κατέφυγε στήν Ἱερά Μητρόπολη Ἐδέσσης[1]. 

Ἱερεύς Νικόλαος Δημητρακάκης.
Ἐφημέριος Μαγγάνων. Κατέφυγε στήν Κατερίνη[2]. 

Ἀρχιμανδρίτης Θαλλελαῖος Δημητριάδης.
Ἐφημέριος Ξάνθης. Βασανίσθηκε καί κακοποιήθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους. Ἀπομακρύνθηκε βίαια ἀπό τήν πόλη καί κατέφυγε στά Κουφάλια Ἐδέσσης[3]. 

Ἱερεύς Ἰωάννης Θεοχαρείδης.
Ἐφημέριος  Ἱερῶν Ναῶν Ἁγίου Γεωργίου καί Ἁγίου  Βλασίου Ξάνθης καί Στρατιωτικός Ἱερεύς τῆς Φρουρᾶς Ξάνθης. Τόν φυλάκισαν καί τόν κακοποίησαν. Μετά λίγες ἡμέρες τόν ὑποχρέωσαν νά ἀπέλθη πρός τήν Νότιο Ἑλλάδα[4]. 

Ἱερεύς Βαρθολομαῖος Καζαντζίδης.
Ἐφημέριος Ἁγίου Ἐλευθερίου Ξάνθης. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη καί διορίσθηκε ὡς Ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ Παναγίας Δεξιᾶς[5]. 

Ἱερεύς Ζαχαρίας Παπαδόπουλος.
Ἐφημέριος Μεταμορφώσεως Ξάνθης. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη[6]. 

Ἱερεύς Στυλιανός Σεϊρλῆς.
Ἐφημέριος Σταυρουπόλεως Ξάνθης. Ἐκδιώχθηκε καί διορίσθηκε ὡς Ἐφημέριος τοῦ Συνοικισμοῦ Ἁγίας Τριάδος Θεσσαλονίκης[7]. 

Ἱερεύς Γεώργιος Τανιμανίδης.
Ἐφημέριος Τοξοτῶν. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη[8]. 

Ἱερεύς Γεώργιος Χαμαλίδης.
Ἐφημέριος Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ξάνθης. Ἐκδιώχθηκε καί κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη[9]. 

Ἱερεύς Χρυσόστομος Χασάπης.
Ἐφημέριος Ξάνθης. Ἐκδιώχθηκε. 

Ἱερεύς Μιλτιάδης Χρηστίδης.
Ἐφημέριος Ξάνθης. Ἐκδιώχθηκε καί κατέφυγε στό χωριό Πλανά τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κασσανδρείας[10].

[1] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Πίναξ ἀποβιωσάντων προσφύγων Ἱερέων Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων τῆς Γενικῆς Διευθύνσεως Μακεδονίας (Θεσσαλονίκη, Ἰούνιος 1943).

[2] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων.

[3] Ὅπ. π.

[4] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ἔκθεση 17ης Μαΐου 1941 τοῦ Ἱερέως Ἰωάννου Θεοχαρίδη πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπο Χρύσανθο.

[5] Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων.

[6] Ὅπ. π.

[7] Ὅπ. π.

[8] Ὅπ. π.

[9] Ὅπ. π.

[10] Ὅπ. π. 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ, ΦΙΛΙΑΤΩΝ ΚΑΙ ΓΗΡΟΜΕΡΙΟΥ

Ἱερεύς Ἀθανάσιος Παπαναστασίου, † 1944.
Ἐφημέριος τοῦ Καστρίου Μαργαριτίου, ἀπ’ ὅπου καί καταγόταν. Τόν Αὔγουστο τοῦ 1943 οἱ  Γερμανοί ἀπήγαγαν τόν ἡλικιωμένο γέροντα Ἱερέα καί τόν μετέφεραν, ὡς ὅμηρο, στίς φυλακές Ἰωαννίνων. Ἀργότερα τόν ἐλευθέρωσαν, ἀλλά λόγῳ τῶν κακουχιῶν ἀσθένησε καί ἀπεβίωσε τό ἔτος 1944. Κατέλιπε τήν Πρεσβυτέρα του[1].

[1] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Κατάστασις ὀνομάτων φονευθέντων Κληρικῶν. Ἔκθεση Μητροπολίτου Παραμυθίας πρός τό Τ.Α.Κ.Ε. (25 Φεβρουαρίου 1948).

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

Μοναχός Γρηγόριος Ἀτσάλης.

Ἀδελφός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς Λογγοβάρδας Πάρου. Καταγόταν ἀπό τήν Γορτυνία. Συνελήφθη ἀπό τούς Ἰταλούς στίς 30 Ἀπριλίου 1943. Ὡδηγήθηκε στίς Φυλακές Σύρου καί στήν συνέχεια στίς Φυλακές Καλλιθέας Ἀθηνῶν, ὅπου παρέμεινε ἐπί ἑξάμηνο[1].

Ἀρχιμανδρίτης Φιλόθεος Ζερβᾶκος, † 1980.

Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς Λογγοβάρδας Πάρου. Συνελήφθη ἀπό τούς Ἰταλούς καί ὡδηγήθηκε στίς Φυλακές[2].

Ἱερομόναχος Ἠλίας Σιδέρης.

Ἀδελφός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς Λογγοβάρδας Πάρου. Καταγόταν ἀπό τήν Φωκίδα. Συνελήφθη ἀπό τούς Ἰταλούς στίς 30 Ἀπριλίου 1943. Ὡδηγήθηκε στίς Φυλακές Σύρου καί στήν συνέχεια στίς Φυλακές Καλλιθέας Ἀθηνῶν, ὅπου παρέμεινε ἐπί ἑξάμηνο[3].

[1] Φιλοθέου Ζερβάκου, Ἀκολουθία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, ἐκδ. οἶκος Ἀστήρ, Ἀθῆναι 1976, σελ. 167-168.

[2] Ἀχιλλέως Ἀ. Κύρου, ὅπ. π., σελ. 78.  Ἀ. Ἀπελεύθερου, ὅπ. π., σελ. 131.

[3] Φιλοθέου Ζερβάκου, ὅπ. π., σελ. 167-168.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ Ἱερεύς Γεώργιος Ἀβραμιάδης. Ἐφημέριος Σερρῶν. Κατέφυγε στήν Νιγρίτα[1]. Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Ἀγγέλου. Ἐφημέριος Εὐαγγελιστρίας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σερρῶν. Ἐκδιώχθηκε καί κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη[2].   Ἱερεύς Νικόλαος Ἀναγνωστόπουλος. Ἐφημέριος Ἀναγεννήσεως. Κρατήθηκε σέ ὁμηρία καί ἐκδιώχθηκε, γιατί ἀρνήθηκε νά “βουλγαροδηλώση”[3].   Ἱερομόναχος Βενιαμίν Δάσκος. Ἀδελφός τῆς  Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου[4].   Ἀρχιμανδρίτης Συνέσιος Δημητριάδης. Ἐφημέριος Σερρῶν. Τόν συνέλαβαν οἱ Βούλγαροι τό 1941. Τόν ἐξυλοκόπησαν ἀνηλεῶς, τόν φυλάκισαν καί τόν ὡδήγησαν στά Στρατοδικεῖα Δράμας καί Ξάνθης. Ἐκδιώχθηκε[5].   Ἱερεύς Στέργιος Δρίγκας. Ἐφημέριος Ὀρεινῆς. Ἐκδιώχθηκε[6]. Ἱερομόναχος Ἰωσήφ  Ἑρμήλιος. Ἀδελφός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου[7]. Ἱερεύς Θεοδοσιάδης Θεοδόσιος, † 1943. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στήν Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης[8].   Ἱερεύς Μιχαήλ Ἰωάννου, 1943. Συνελήφθη ἀπό τούς Βουλγάρους[9]. Ἱερεύς Μιχαήλ Ἰωσήφ. Ἐφημέριος Σερρῶν.Ἐκδιώχθηκε καί κατέφυγε στήν Νιγρίτα[10]. Ἀρχιμανδρίτης Κωνσταντῖνος Καρδαμένης (μετέπειτα Μητροπολίτης Σερρῶν). Ἱεροκήρυξ τῆς Μητροπόλεως Σερρῶν. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους[11].   Ἱερεύς Νικόλαος Καρύδης. Ἐφημέριος Ν. Σουλίου. Ἐκδιώχθηκε[12].   Ἱεροδιάκονος Βικέντιος Κεραμιδᾶς. Ἐκδιώχθηκε[13]. Ἱερομόναχος Γαβριήλ Κουντιάδης. Ἀδελφός Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου[14]. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στήν Ἱερά Μονή Ἀγίας Ἀναστασίας Χαλκιδικῆς[15].   Ἱερεύς Νικόλαος Κουρνιανός. Ἐφημέριος Ἄνω Μητρουσίου. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στό Δημητρίτσι[16].   Ἱερεύς Νικόλαος Κωνσταντινίδης. Ἐφημέριος Εὐαγγελισμοῦ Σερρῶν. Ἐκδιώχθηκε καί κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη[17].   Ἱερεύς Δημήτριος Λαμπρινίδης. Ἐφημέριος Πεπονιᾶς. Ἐκδιώχθηκε καί κατέφυγε στήν Λυγαριά[18].     Ἱερεύς Λάζαρος Λιόντας. Ἐφημέριος Σερρῶν. Ἐκδιώχθηκε [19].   Ἱερομόναχος Δαμιανός Μαγκουρέας. Ἀδελφός Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου. Ἐκδιώχθηκε[20].   Ἱερεύς Χριστοφόρος Μιχαηλίδης. Ἐφημέριος Σκοτούσας. Κατέφυγε στό Σιδηρόκαστρο[21].   Ἱερομόναχος Χρυσόστομος Μοδελῆς. Ἀδελφός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου. Ἐκδιώχθηκε[22].   Ἱερεύς Ἐμμανουήλ Μυλωνᾶς. Ἐφημέριος Ἁγίων Ἀναργύρων τῆς πόλεως Σερρῶν. Κατέφυγε στήν περιοχή τοῦ Σωχοῦ[23].   Ἱερεύς Εὐστάθιος Ξιφιλίδης. Συνταξιοῦχος ἐφημέριος Χριστοῦ. Ἐκδιώχθηκε[24]. Ἱερεύς Γεώργιος Οἰκονομίδης ἤ Σαλονικιός. Ἐφημέριος Ἄνω καί Κάτω Κερδυλλίων Νιγρίτης[25].   Ἱερομόναχος Χριστοφόρος Πανταζίδης. Ἐφημέριος Σερρῶν. Ἐκδιώχθηκε[26].   Ἱερεύς Γεώργιος Παπαγεωργίου. Ἐφημέριος Ἰβήρων Νιγρίτης. Γεννήθηκε στήν Πασχαλίτσα Τρικάλων τό 1904. Κατέφυγε στό χωριό Παρθενών τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κασσανδρείας[27]. Ἱερεύς Ἀντώνιος Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Σερρῶν. Κατέφυγε στό Λιβαδοχώρι[28].   Ἱερεύς Δημήτριος Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Σερρῶν. Ἐκδιώχθηκε[29].   Ἱερεύς Κυριακός Γ. Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Ψυχικοῦ. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στήν περιοχή Καλλιθέας Θεσσαλονίκης[30]. Ἱερεύς Παναγιώτης Παπαθανασίου. Ἐφημέριος Προβατᾶ. Κατέφυγε στό Δημητρίτσι[31]. Ἱερεύς Ἀθανάσιος Παπαλεξίου. Ἐφημέριος Σερρῶν. Ἐκδιώχθηκε καί κατέφυγε στήν Νιγρίτα[32]. Ἱερεύς Γεώργιος Παπαμιχαήλ. Ἐφημέριος Α´ Νεκροταφείου Σερρῶν. Ἐκδιώχθηκε καί διορίσθηκε ὡς ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ τοῦ Κοιμητηρίου Εὐαγγελιστρίας Θεσσαλονίκης[33]. Ἱερεύς Ἰγνάτιος Παπαμιχαήλ. Ἀδελφός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου. Κατέφυγε στήν Γουμένισσα[34]. Ἱερεύς Εὐάγγελος Παπανικολάου. Ἐφημέριος Ἁγίας Ἑλένης. Κατέφυγε στά Στεφανινά[35]. Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Παπαπαναγιώτου. Ἐφημέριος Σερρῶν. Ἐκδιώχθηκε[36]. Ἱερεύς Ἀπόστολος Παπαστεφάνου. Ἐφημέριος Χρυσοῦ. Τόν συνέλαβαν καί τόν ἐκτόπισαν στήν Βουλγαρία[37]. Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Παπαφωτίου. Ἐφημέριος Σκουτάρεως[38]. Ἱερεύς Ἰωάννης Παπουλίδης. Ἐφημέριος Κ. Βροντοῦ[39]. Ἱερεύς Ἰωάννης Πάππος. Ἐφημέριος Σερρῶν. Κατέφυγε στίς Ἀμπέλους[40]. Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος Πετρώλης ἤ Πετρέλλης. Ἐφημέριος Ν. Σκοποῦ[41].   Ἱερομόναχος Ἀρκάδιος Προδρομίτης. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στό Παληούρι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κασσανδρείας[42].   Ἱερεύς Γεώργιος Σακελλαρίδης. Ἐφημέριος Κ. Μητρουσίου[43].   Ἱερεύς Δημήτριος Σαρακῦρος. Ἐφημέριος Ἡρακλείας. Ἐκδιώχθηκε[44]. Ἱερεύς Ἀθανάσιος Τσακίρης, † 1943. Ἐφημέριος Χρυσοῦ. Παλιός Μακεδονομάχος. Χειροτονήθηκε Ἱερεύς τό 1915 ἀπό τόν Μητροπολίτη Σερρῶν καί μετέπειτα Οἰκουμενικό Πατριάρχη Γρηγόριο Ζ´. Ἀρχικά εἶχε τοποθετηθῆ ὡς Ἐφημέριος στό Ψυχικό. Ξυλοκοπηθείς ἀπό τούς Βουλγάρους κατέφυγε στήν Νιγρίτα καί τοποθετήθηκε ὡς Ἐφημέριος στό Φλάμπουρο. Ἀπεβίωσε στό Νοσοκομεῖο Θερμῶν[45]. Ἱερεύς Ἀθανάσιος Φαρμακόπουλος, 1944. Ἐφημέριος τοῦ χωριοῦ Λευκών. Καταγόταν ἀπό τόν Πόντο. Πρίν τήν εἴσοδό του στόν Ἱερό Κλῆρο ἦταν δάσκαλος στήν Ὀρεινή Σερρῶν. Ἱερεύς χειροτονήθηκε τό 1937. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους καί κατέφυγε στήν Νιγρίτα καί ἀπ’ ἐκεῖ στά Πλατανάκια Σιδηροκάστρου. Ἕνα χρόνο ἀργότερα κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη καί τοποθετήθηκε ὡς Ἐφημέριος στό Κοιμητήριο τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς[46].   Ἱερεύς Γερβάσιος Φελέκης, † Δεκέμβριος 1944. Ἐφημέριος Κ. Καμήλας. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τήν ἐνορία του, ἐπειδή  δέν προσχώρησε στό σχίσμα τῶν Βουλγάρων. Ἀπεβίωσε στό Νοσοκομεῖο Σερρῶν τόν Δεκέμβριο τοῦ 1944[47].   Ἱερεύς Παναγιώτης Χατζηθωμᾶς. Ἐφημέριος Σερρῶν. Κατέφυγε στίς Ἀμπέλους[48].   Ἱερεύς Σταῦρος Χατζόπουλος, † Μάϊος 1945. Ἐφημέριος Καλῶν Δένδρων. Ἐξορίσθηκε στή Βουλγαρία. Ἀπεβίωσε στίς Σέρρες τόν Μάϊο 1945[49]. Ἱερεύς Δημήτριος Χονδρούδης. Ἐφημέριος Βαμβακούσας. Τόν ἐκδίωξαν ἀπό τήν ἐνορία του[50]. Ἱερεύς Βασίλειος Χριστοφορίδης. Τόν ἐκτύπησαν ἀνηλεῶς μέχρι θανάτου καί τόν καταδίκασαν σέ 6ετῆ φυλάκιση στίς βουλγαρικές φυλακές. Ἀπελευθερώθηκε μετά τό 1944[51]. [1] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [2] Ὅπ. π. [3] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 70. Ἐπισκόπου Ροδοστόλου Χρυσοστόμου, Γράμματα καί Ἄρματα στόν Ἄθωνα, Ἅγιον Ὄρος 2000, σελ. 387. [4] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 72. [5] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [6] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [7] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 72. [8] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Πίναξ ἀποβιωσάντων προσφύγων Ἱερέων Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξἐνων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη Ἰούνιος 1943. [9] Ὅπ. π. [10] ὍΠ. π. [11] Ὅπ. π. Ἄρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, ἘθνικάΠολεμικά Θέματα, ἔγγραφο 1028/967/2.7.1941 Ἀρχιεπισκόπου Δαμασκηνοῦ πρός τόν Πρόεδρο τῆς Κυβερνήσεως Γεώργιον Τσολάκογλου. [12] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 72 [13] Ὅπ. π., σελ. 70. [14] Ὅπ. π., σελ. 72. [15] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [16] Ὅπ. π. [17] Ὅπ. π. [18] Ὅπ. π. [19] Ὅπ. π. [20] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 72. [21] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [22] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 72. [23] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [24] Ὅπ. π. [25] Ἔκθεση Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου Σερρῶν καί Νιγρίτης Δ. Δημητριάδη πρός τό Τ.Α.Κ.Ε. (16 Σεπτεμβρίου 1948). Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 47. [26] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [27] Ὅπ. π. Ἄλλοι τόν θεωροῦν ὡς ἐξαφανισθέντα ὑπό τῶν Γερμανῶν. [28] Ὅπ. π. [29] Ὅπ. π. [30] Ὅπ. π. [31] Ὅπ. π. [32] Ὅπ. π. [33] Ὅπ. π. [34] Ὅπ. π. [35] Ὅπ. π. [36] Ὅπ. π. [37] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 71. [38] Ὅπ. π., σελ. 54. [39] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [40] Ὅπ. π. [41] Ὅπ. π. [42] Ὅπ. π. [43] Ὅπ. π. [44] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 72. [45] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Πίναξ ἀποβιωσάντων προσφύγων Ἱερέων Διευθύνσεως Θρησκευτικῶν, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας (Ἰούνιος 1943). Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [46] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [47] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Κατάστασις ὀνομάτων φονευθέντων Κληρικῶν. [48] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [49] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Κατάστασις ὀνομάτων φονευθέντων Κληρικῶν. [50] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [51] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 71.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Ἀγγέλου. Ἐφημέριος Σιδηροκάστρου. Ἐκδιώχθηκε[1].  Ἱερεύς Βλάσιος Βλαδένης. Ἐφημέριος Χορτεροῦ. Ἐκδιώχθηκε[2].  Ἱερεύς Ἀριστείδης Γαβριηλίδης. Ἐφημέριος Κ. Ἀμπέλων[3].   Ἱερεύς Ἀθανάσιος Γιαννακόπουλος. Ἐφημέριος Ροδοπόλεως. Κατέφυγε στό χωριό Ἀκροπόταμος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πολυανῆς καί Κιλκισίου[4].  Ἱερεύς Ἐμμανουήλ Γρεασίδης. Ἐφημέριος Φαιᾶς Πέτρας. Κατέφυγε στήν Νιγρίτα[5].  Ἱερεύς Δημήτριος Ἐμμανουηλίδης, † 1943. Κατέφυγε στήν Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης καί ἀργότερα διορίσθηκε ὡς ἐφημέριος Κ. Σταυροῦ Ἀρδαμερίου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἱερισσοῦ. Φυλακίσθηκε ἀρκετές φορές[6].  Ἱερεύς Ἰωάννης Ἴτσος. Ἐφημέριος Ἁγίου Γεωργίου Σιδηροκάστρου[7].  Ἱερομόναχος Ἰωακείμ. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στήν Ἱερά Μονή Ἁγίας Ἀναστασίας Χαλκιδικῆς[8].  Ἱερεύς Παναγιώτης Καλογερίδης. Ἐφημέριος Παραποτάμου. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στό χωριό Τριπόταμο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πολυανῆς καί Κιλκισίου[9].  Ἱερεύς Εὐστράτιος Καρανουζίδης. Ἐφημέριος Γόνιμου. Κατέφυγε στό χωριό Π. Λυκογιάννη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βεροίας[10].  Ἱερεύς Φώτιος Κριπιτάκης. Ἐφημέριος Σιμῶνος. Ἐκδιώχθηκε[11].  Ἱερεύς Βασίλειος Κυζιρίδης, † 1943. Ἐφημέριος Χαρωποῦ Σιδηροκάστρου. Καταγόταν ἀπό τά μέρη τοῦ Καυκάσου. Ἀπό κεῖ ἦλθε τό 192324 καί διωρίσθηκε ὡς Ἐφημέριος στό Στρυμωνοχώρι Σιδηροκάστρου. Ἀργότερα τοποθετήθηκε στό Χαρωπό. Συνελήφθη καί βασανίσθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους. Κατέφυγε στήν περιοχή τοῦ Κιλκίς[12].  Ἱερεύς Χριστόδουλος Λαμπαδάριος. Ἐφημέριος Κοιμήσεως Σιδηροκάστρου. Κατέφυγε στό χωριό Παλαίφυτο Γιαννιτσῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης[13].  Ἱερεύς Διονύσιος Μάντης. Ἐκδιωχθείς κατέφυγε στό χωριό Καλύβα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κασσανδρείας[14].  Ἀρχιμανδρίτης Δημήτριος Μαυρίδης. Ἐφημέριος Ἄγκιστρου. Τόν κατηγόρησαν γιά ὁπλοφορία καί τόν βασάνισαν ἀπάνθρωπα[15].  Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Μαυρουδῆς. Ἐφημέριος Καμαρωτοῦ. Τόν ἐκδίωξαν[16].  Ἱερεύς Χριστοφόρος Μιχαηλίδης. Ἐφημέριος Σκοτούσας. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τήν ἐνορία του[17].  Ἱερεύς Μελέτιος Μπιλμπᾶς. Ἐφημέριος Σταυροδρομίου. Κατέφυγε στό χωριό Μεσιά τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πολυανῆς καί Κιλκισίου[18].  Ἱερεύς Γεώργιος Μυστακίδης. Ἐφημέριος Πλατανακίων. Κατέφυγε στήν Κατερίνη[19].  Ἱερεύς Ἰωάννης Παναγιωτίδης. Ἐφημέριος Καπνόφυτου. Τόν ἐκδίωξαν οἱ Βούλγαροι[20].  Ἱερεύς Ἀλέξανδρος Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Ἀγριολευκῶν. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους[21].  Ἱερεύς Βασίλειος Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Κ. Πορροΐων. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους[22].  Ἱερεύς Κυριάκος Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Ἀχλαδοχωρίου. Καταγόταν ἀπό τόν Πόντο. Ὁ πατέρας του καί ὁ παπποῦς του ἦσαν  Ἱερεῖς.  Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους καί κατέφυγε στόν Ἀμυγδαλώνα Νιγρίτης, στόν Ἀχινό, στήν Θεσσαλονίκη, στό Κιλκίς[23]. Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Παπαδόπουλος. Ἐφημέριος Ἄνω Πορρόϊας. Κατέφυγε στό χωριό Κεντρικό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πολυανῆς καί Κιλκισίου[24]. Ἱερεύς Στέργιος Παπαζαχαρίου. Ἐφημέριος Σιδηροχωρίου. Ἐκδιωχθείς τοποθετήθηκε ὡς Ἐφημέριος στό χωριό Πέρινθος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πολυανῆς καί Κιλκισίου[25]. Ἱερεύς Ἠλίας Παπᾶς. Ἐφημέριος Ν. Πετριτσίου. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους[26]. Ἱερεύς Ἰωακείμ Παππούλης. Ἐφημέριος Ν. Πετριτσίου. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους [27].  Ἱερεύς Ἰωάννης Ποντίκης. Ἐφημέριος στό χωριό Χρυσοχώραφα. Ἀρχικά ἦταν Ἐφημέριος στό Ψωμοτόπι Σερρῶν. Τό 1941 ἐκδιώχθηκε ἀπ’ ἐκεῖ, διότι ἀρνήθηκε νά λειτουργῆ στά βουλγαρικά καί κατέφυγε στά Χρυσοχώραφα, ἀλλά καί πάλι τόν ἐκδίωξαν[28]. Ἱερεύς Πολύκαρπος Ρούσσης. Ἐφημέριος Μεγαλοχωρίου. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους [29].  Ἱερεύς Δημήτριος Σαρακῆρος. Ἐφημέριος Ἡρακλείας. Κατέφυγε στήν Ἱερά Μητρόπολη Βεροίας[30].  Ἱερεύς Χρῆστος Σανδαρίδης. Ἐφημέριος Μαχαλάδων. Κατέφυγε στό χωριό Παληονέλληνη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κίτρους[31]. Ἱερεύς Χρῆστος Σαμαρᾶς. Ἐφημέριος Μακρινίτσης. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους[32].  Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Τζοῦρος. Ἐφημέριος Σιδηροκάστρου. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους[33]. Ἱερεύς Γεώργιος Τσαβλίδης. Ἐφημέριος Καρυδοχωρίου. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους[34].  Ἱερεύς Ἀνέστης Τσαλικίδης. Ἐφημέριος Μοναστηρακίου. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους[35].  Ἱερεύς Θεόφιλος Φελεκίδης. Ἐφημέριος Βυρώνειας. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους[36].  Ἱερεύς Ἰωάννης Χρήστου. Ἐφημέριος Σιδηροκάστρου. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους[37]. [1] Ὅπ. π., σελ. 54. [2] Ὅπ. π.,  σελ. 73. [3] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [4] Ὅπ. π. [5] Ὅπ. π. [6] Ὅπ. π. Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 75. [7] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [8] Ὅπ. π. [9] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [10] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [11] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 73. [12] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική Κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. Πίναξ ἀποβιωσάντων προσφύγων Ἱερέων Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξἐνων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη Ἰούνιος 1943. [13] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [14] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [15] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [16] Ὅπ. π. . [17] Ὅπ. π. [18] Ὅπ. π. [19] Ὅπ. π. [20] Ὅπ. π. [21] Ὅπ. π. [22] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 54. [23] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [24] Ὅπ. π. [25] Ὅπ. π. [26] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [27] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 73. [28] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [29] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων. [30] Ὅπ. π. [31] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [32] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 73. [33] Ὅπ. π., σελ. 73. [34] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [35] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 73. [36] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας. [37] Ἀθανασίου Παπαευγενίου, ὅπ. π., σελ. 73.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

Μοναχός Καλλίνικος Πίσπας, †27 Φεβρουαρίου 1944.
Ἀδελφός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος τῶν Μετεώρων[1]. Στίς 16 Φεβρουαρίου 1943 οἱ Ἰταλοί ἀπήγαγαν τόν Μοναχό Καλλίνικο καί ἄλλους Μετεωρίτες Μοναχούς. Τόν ἔκλεισαν στίς φυλακές Λαρίσης  καί ἀπ’ ἐκεῖ  τόν ἀπέστειλαν, ὡς ἐξόριστο, στήν Ἱερά Μονή Μαλαισίνας Φθιώτιδος, ὅπου ἀπεβίωσε ἀπό τίς κακουχίες καί τήν πεῖνα[2].

Μοναχός Ἀνώνυμος, †22 Ἰουνίου 1943.
Ἀδελφός  τῆς Ἱερᾶς Μονῆς  Ἁγίου Στεφάνου τῶν Μετεώρων[3]. Στίς 16 Φεβρουαρίου 1943 οἱ Ἰταλοί τόν ἀπήγαγαν ὡς καί ἄλλους Μετεωρίτες Μοναχούς. Τόν ἔκλεισαν στίς φυλακές Λαρίσης  καί ἀπ’ ἐκεῖ τόν ἀπέστειλαν, ὡς ἐξόριστο, στήν Ἱερά Μονή Μαλαισίνας Φθιώτιδος, ὅπου ἀπεβίωσε ἀπό τίς κακουχίες καί τήν πεῖνα[4].

[1] Ἡ Ἱερά Μονή Μεταμορφώσεως ἀνῆκε τότε στήν Ἱερά Μητρόπολη Τρίκκης καί Σταγῶν.

[2] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, ἔγγραφο 616/18ης Αὐγούστου 1947 Μητροπολίτου Τρίκκης, Σταγῶν καί Γαρδικίου Χερουβείμ πρός τήν ἐπί τῶν Ἐξωτερικῶν Ὑποθέσεων Συνοδική Ἐπιτροπή.

[3] Ἡ Ἱερά Μονή Ἁγίου Στεφάνου ἀνῆκε τότε στήν Ἱερά Μητρόπολη Τρίκκης καί Σταγῶν.

[4] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, ἔγγραφο 616/18ης Αὐγούστου 1947 Μητροπολίτου Τρίκκης, Σταγῶν καί Γαρδικίου Χερουβείμ πρός τήν ἐπί τῶν Ἐξωτερικῶν Ὑποθέσεων Συνοδική Ἐπιτροπή.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΤΡΙΚΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΓΩΝ

Μοναχός Σπυρίδων Ἀντωνίου. Ἀδελφός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Βησσαρίωνος Δουσίκου, ἐγκαταβιῶν τότε στήν Ἱερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Γκούρας, τήν ὁποία οἱ Ἰταλοί πυρπόλησαν. Συνελήφθη καί βασανίσθηκε σκληρά, γιά νά ἀποκαλύψη τί γνώριζε γιά τήν Ἀντίσταση.

Ἱερομόναχος Θεοφύλακτος Λαγός. Ἀδελφός ἀρχικά τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Σταφάνων Μετεώρων καί μετέπειτα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Βησσαρίωνος Δουσίκου. Τόν συνέλαβαν οἱ Ἰταλοί καί τόν ὑπέβαλαν σέ σκληρά βασανιστήρια, ἀλλά ἀρνήθηκε νά προδώση.

Ἱερεύς Θωμᾶς Παπαθωμᾶς. Ἐφημέριος Παλαομονάστηρου Τρικάλων καί στήν συνέχεια Ἁγίου Ἀθανασίου Μπάρας Τρικάλων. Συνελήφθη ἀπό τούς Ἰταλούς, γιά νά ἀποκαλύψη μυστικά τῆς Ἀντίστασης, καί βασανίσθηκε σκληρά[1].

[1] Τά σοιχεῖα ἀπεστάλησαν ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Τρίκκης καί Σταγῶν.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ

Ἱεροδιάκονος Χρῆστος Καλαντζῆς τοῦ Χριστοφόρου.
Ἀδελφός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀγάθωνος. Γεννήθηκε στήν Καλλιθέα Φθιώτιδος. Συνελήφθη ἀπό τούς Γερμανούς καί μετήχθη στήν Γερμανία ὡς ὅμηρος[1].

Ἀρχιμανδρίτης Εὐλόγιος Μόρφης τοῦ Λεωνίδα.
Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Δαμάστας (19361953). Συνελήφθη τόν Ἰανουάριο τοῦ 1942 ἀπό τούς Ἰταλούς, διότι, μετά ἀπό ἔρευνα στήν Μονή, ἀνεκάλυψαν ὅπλα καί πυρομαχικά. Καταδικάσθηκε σέ θάνατο ἀπό τό Στρατοδικεῖο. Μετά ἀπό παρέμβαση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Δαμασκηνοῦ ἡ ποινή μετατράπηκε σέ ἰσόβια κάθειρξη. Παρέμεινε στήν φυλακή μέχρι τήν ἀναχώρηση τῶν Κατακτητῶν (1944)[2].

[1] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Μονῆς Φθιώτιδος.

[2] Ὅπ. π.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΦΙΛΙΠΠΩΝ, ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΘΑΣΟΥ

Ἱερεύς Νικόλαος Ἀϊβαζίδης.
Ἐφημέριος Κεχρόκαμπου. Κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη[1].

 

Ἱερεύς Ἀριστείδης Ἀνδρέου, †1943.

Συνταξιοῦχος ἐφημέριος Χειμάρρας Καβάλας. Ἀπέθανε στήν Θεσσαλονίκη ἀπό τίς κακουχίες[2].

 

Ἱερεύς Δημήτριος Ἀργυρέλης.

Ἐφημέριος χωρίου Νέας Γραβούνης. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους.

 

Ἱερεύς Βαρνάβας Ἀριτογλίδης.

Ἐφημέριος Πολυστύλου, ἐτῶν 72. Κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη[3].

 

Ἱερεύς Δημοσθένης Βαϊκούσης.

Ἐφημέριος στό χωριό Δάτον. Κατέφυγε στό χωριό Κ. Ἁγιάννης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κίτρους[4].

Ἀρχιμανδρίτης Κορνήλιος Βασιλείου, †1943.

Ἀπέθανε στήν Θεσσαλονίκη ἀπό τίς κακουχίες[5].

 

Ἱερεύς Νικόλαος Βαλσαμίδης.

Ἐφημέριος Προαστίου. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους.

 

Ἱερεύς Ἠλίας Βασιλειάδης.

Ἐφημέριος  Ἁγίου Κοσμᾶ. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους.

 

Ἱερεύς Μιχαήλ Βασιλειάδης.

Ἐφημέριος Σκοποῦ. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους.

 

Ἱερεύς Ἰορδάνης Βλαχόπουλος.

Ἐφημέριος Δουκαλίου. Κατέφυγε στό χωριό Μαυροπηγή τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φλωρίνης[6].

 

Ἱερεύς Νικόλαος Γκανίδης.

Συνταξιοῦχος ἐφημέριος Ἁγίας Βαρβάρας Καβάλας. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους [7].

 

Ἱερεύς Καλλίνικος Δασκαλάκης.

Κατέφυγε στήν Ν. Ποτίδαια τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κασσανδρείας[8].

 

Ἱερεύς Χρυσόστομος Διοματάρης. ἐτῶν 80.

Ἐφημέριος Κανοχωρίου. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους.

 

Ἱερεύς Παναγιώτης Ἐμμανουηλίδης.

Συνταξιοῦχος ἐφημέριος Ἁγίας Παρασκευῆς Καβάλας. Κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη[9].

Ἱερεύς Ἀναστάσιος Εὐσταθιάδης.

Ἐφημέριος Πασχαλιᾶς. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους.

 

Ἱερεύς Παΐσιος Θωμαΐδης.

Ἐφημέριος  Νέας Καρβάλλης. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους.

 

Ἱερεύς Ἀγαθάγγελος Καλλινικίδης.

Ἐφημέριος Κρηνίδων. Τόν συνέλαβαν οἱ Βούλγαροι, τήν 1η Σεπτεμβρίου 1941, καί τόν κακοποίησαν. Κατέφυγε στό Ἄσσηρο[10].

 

Ἱερεύς Εὐδόκιμος Καπετανίδης.

Ἐφημέριος Ἀμισιανῶν. Κατέφυγε στήν Ν. Μενεμένη[11].

 

Ἱερεύς Ἰωακείμ Καρατζίδης.

Κατέφυγε στό χωριό Καρκάρα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κασσανδρείας[12].

 

Ἱερεύς Εὐστάθιος Κεκρίδης.

Ἐφημέριος Καβάλας. Τόν συνέλαβαν τόν Αὔγουστο τοῦ 1941. Κατέφυγε στό χωριό Ν. Λυκογιάννη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βεροίας[13].

 

Ἱερεύς Βασίλειος Κτενίδης.

Ἐφημέριος Κοιμητηρίου Καβάλας. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους[14].

Ἱερεύς Μελέτιος Κουτολίδης.

Ἐφημέριος Μακροχωρίου. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους.

 

Ἱερεύς Δημήτριος Λαφτσίδης.

Ἐφημέριος Πολύνερου. Ἐκδιώχθηκε καί κατέφυγε στό χωριό Ἀρετή Θεσσαλονίκης[15].

 

Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Μονοβασίλης.

Ἐφημέριος  Ἁγιάσματος. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους.

 

Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Μπίκας, 1941.

Ἐφημέριος Καβάλας. Συνελήφθη ἀπό τούς Βουλγάρους καί ἐκδιώχθηκε. Κατέφυγε στό χωριό Σταυρός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βεροίας[16].

 

Ἀρχιμανδρίτης Ἀπόστολος Μπιμπερτζῆς.

Ἐφημέριος Ἁγίου Παύλου Καβάλας. Τόν συνέλαβαν τόν Μάϊο τοῦ 1941 καί τόν ἐκτόπισαν ὡς ἀνεπιθύμητο[17].

 

Ἱερεύς Κωνσταντῖνος Μπλέκας.

Ἐφημέριος Καβάλας. Κατέφυγε στό χωριό Σταυρός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βεροίας[18].

 

Ἱερεύς Ἀπόστολος Μπουλουκτσῆς.

Ἐφημέριος Νέων Καρυῶν. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους.

 

Ἱερεύς Γεώργιος Κ. Παπαδόπουλος, † 1941.

Ἐφημέριος στό χωριό Ἀμυγδαλέα. Καταγόταν ἀπό τόν Πόντο. Συνελήφθη καί ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους.  Κατέφυγε στό χωριό Ἴβηρα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σερρῶν[19].

 

Ἱερεύς Πανάρετος Παπαδόπουλος.

Ἐφημέριος Μακροχωρίου. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους.

 

Ἱερεύς Χρῆστος Παπαδόπουλος.

Ἐφημέριος Ἁγίας Βαρβάρας Καβάλας. Κατέφυγε στήν Ἱερά Μητρόπολη Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως[20].

 

Ἱερεύς Σάββας Παπαδόπουλος.

Ἐφημέριος Λεκάνης. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους.

 

Ἱερεύς Παπαχριστοδούλου Νικόλαος, 1943.

Κατέφυγε στήν Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης[21].

Ἱερεύς Ἀναστάσιος Πολυχρονίδης.

Ἐφημέριος Ἐλαφοχωρίου. Τό χωριό του πυρπολήθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους καί ἐκδιώχθηκε.

 

Ἱερεύς Νικόλαος Σιδηρόπουλος.

Ἐφημέριος Ἁγίου Παύλου Καβάλας. Κατέφυγε στήν Θεσσαλονίκη καί διορίσθηκε στόν Ναό τῶν Ἁγίων Πάντων[22].

Ἱερεύς Κυπριανός Σπανίδης.

Ἐφημέριος Ἁγίας Βαρβάρας Καβάλας. Κατέφυγε στήν Καλλιθέα Θεσσαλονίκης[23].

Ἱερεύς Νικόλαος Σχοινάκης.

Ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Προφήτου Ἠλία Καβάλας. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους.

 

Ἱερεύς Ἰωάννης Τζαμαλίδης,†1942.

 

Ἱερεύς Παῦλος Φωτιάδης.

Ἐφημέριος Κορουτσοῦ. Κατέφυγε στά Σεβαστιανά Σκύδρας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης[24].

 

Ἱερεύς Ὅμηρος Χατζηθεοδώρου.

Ἐφημέριος Καστανωτοῦ. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους.

 

Ἀρχιμανδρίτης Κωνσταντῖνος Χρόνης.

Ἱεροκήρυξ τῆς Μητροπόλεως Φιλίππων. Ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς Βουλγάρους[25].

[1] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοκήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων.

[2] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Πίναξ ἀποβιωσάντων προσφύγων Ἱερέων Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων τῆς Γενικῆς Διευθύνσεως Μακεδονίας (Θεσσαλονίκη, Ἰούνιος 1943).

[3] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοκήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων.

[4] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Ὀνομαστική κατάστασις (Μάϊος 1943) τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων, ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας.

[5] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Πίναξ ἀποβιωσάντων προσφύ γων Ἱερέων Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξένων καί Μειονοτικῶν Σχολείων τῆς Γενικῆς Διευθύνσεως Μακεδονίας (Θεσσαλονίκη, Ἰούνιος 1943).

[6] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων.

[7]Ὅπ. π.

[8] Ὅπ. π.

[9] Ὅπ. π.

[10] Ὅπ. π.

[11] Ὅπ. π.

[12] Ὅπ. π.

[13] Ὅπ. π.

[14] Ὅπ. π.

[15] Ὅπ. π.

[16] Ὅπ. π.

[17] Ὅπ. π.

[18] Ὅπ. π.

[19] Ὅπ. π. Ἄλλοι ἀναφέρουν, ὅτι σέ δοθεῖσα μάχη μέ τούς Βουλγάρους τραυματίσθηκε σοβαρά μέ ἀποτέλεσμα νά ὑποκύψη ἀργότερα στά τραύματά του, ἀλλά αὐτό ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τίς ἀρχειακές πηγές, βλ. Γιάννη Β. Ἰωαννίδη, ὅπ. π., τόμος 2ος, σελ. 55.

[20] Ὅπ. π.

[21] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Πίναξ ἀποβιωσάντων προσφύγων Ἱερέων Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, Τεχνικῶν, Ξἐνων καί Μειονοτικῶν Σχολείων Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη Ἰούνιος 1943.

[22] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, Ὀνομαστική κατάστασις τῶν ἐν τῇ περιφερείᾳ τῆς Γενικῆς Διοκήσεως Μακεδονίας προσφύγων Ἱερέων.

[23] Ὅπ. π.

[24] Ὅπ. π.

[25] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, ἘθνικάΠολεμικά Θέματα, ἔγγραφο 1028/967/2.7.1941 Ἀρχιεπισκόπου Δαμασκηνοῦ πρός τόν Πρόεδρο τῆς Κυβερνήσεως Γεώργιο Τσολάκογλου.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ Ἱερεύς Ἰωάννης Τζίκας. Ἐφημέριος Ἁγίου Ἀθανασίου. Συνελήφθη ἀπό τούς Βουλγάρους καί βασανίσθηκε, γιατί ἐδήλωσε ὅτι εἶναι Ἕλληνας[1]. Ἱερεύς Παναγιώτης Χατζόπουλος. Ἐφημέριος Ἀμμοχωρίου. Συνελήφθη “περί ὥραν 10ην μ.μ. τῆς 26ης Ἰανουαρίου 1944 ὑπό Βουλγάρων στρατιωτῶν καί μεταφερθείς εἰς τήν παρά τό νεκροταφεῖον τοῦ χωρίου ἀπόκεντρον θέσιν ἐδάρη κατά τόν πλέον βάρβαρον τρόπον,…. διότι δέν θέλει, οὔτε δύναται νά δηλώσῃ, ὅτι εἶναι βούλγαρος…”[2]. [1] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν, ἔγγραφο 41/28.1.1944 Μητροπολίτου Φλωρίνης Βασιλείου πρός τήν Κράϊς Κομμαντατούρ Φλωρίνης. [2] Ὅπ. π.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΩΚΙΔΟΣ Ἱερεύς Δῆμος Ἀθ. Κόλλιας, ἐτῶν 74, † Ἰούνιος 1944. Καταγόταν ἀπό τήν Καλοσκοπή Παρνασσίδος καί ἦταν Ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου Γραβιᾶς. Κατά τό ἔτος 1943 συνελήφθη ἀπό τούς Ἰταλούς καί φυλακίσθηκε ἐπί τετράμηνο στίς φυλακές Λαμίας. Ἀπό τίς κακουχίες καί τήν θλίψη ἀπό τίς καθημερινές ἐκτελέσεις τῶν συγκρατουμένων του, κλονίσθηκε ἡ ὑγεία του καί ἀρρώστησε ἀπό ψυχοπάθεια. Ἀπεβίωσε στήν Ἀθήνα τόν  Ἰούνιο τοῦ 1944[1]. [1] Ἀρχεῖο Ἱερᾶς Συνόδου, Φάκελος Ἐθνομαρτύρων Κληρικῶν.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

Ἱερομόναχος Γρηγόριος Φωτίου.
Καταγόταν ἀπό τό χωριό Παληοχώρι Ροβιῶν Εὐβοίας καί ὑπέφερε στά χέρια τῶν Ἰταλῶν στίς φυλακές Αἰδηψοῦ[1].

[1] Ἰωάννου Μ. Χατζηφώτη, ὅπ. π., σελ. 110.