Ἡ περίοδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς εἶναι, κυρίως, σχολεῖο μετανοίας, στό ὁποῖο κάθε Χριστιανός ὀφείλει νά εἰσέρχεται κάθε χρόνο, γιά νά καταφέρνει νά ἐμβαθύνει στήν πίστη

Οἱ Εἰκόνες τῆς Θεοτόκου, κατά πρῶτον, φανερώνουν, μέσα ἀπό τήν βαθύτατη «σημαντική» τῆς ὀρθόδοξης ἁγιογραφίας, τήν Παρθένο Μαρία ὡς «οὐρανόν» καί «γῆν ἀγαθήν» καί «ὅρος ἀλατόμητον» καί «μήτραν εὐθυνοῦσαν» – ὡς Μητέρα τοῦ

Ἡ ὀρθόδοξη εἰκόνα, ὡς θεολογική γλώσσα, « μιλάει», μᾶς διδάσκει, μᾶς παιδαγωγεῖ, μᾶς ἀναπαύει, μᾶς στηρίζει, καί μᾶς καλεῖ σέ συναντήσεις. Ἡ Εἰκόνα τοῦ Κυρίου